eitaa logo
تاملی در تاریخ اسلام
2.1هزار دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
162 ویدیو
276 فایل
﴾﷽﴿ 🕌امام علی(علیه السلام) خطاب به امام حسن(علیه السلام): «وَاعْرِضْ عَلَیْهِ أَخْبَارَ الْمَاضِینَ..» 📚نهج البلاغه، نامه۳۱ ✅روزی نه چندان دورِ دور، ماهم در تاریخ، ورق خواهیم خورد. @hosseinifazel نشر و کپی بدون ذکر منبع🚫 📚مقتل : @AsnadolMasaeb
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴 📜شهادت هنگام هجوم توسط مهاجمان که مورد اتفاق شیعه و سنی:👇 @TarikhEslam
✅مساله سقط شدن حضرت محسن(ع) و شهادت ایشان توسط هجوم مهاجمان مورد اتفاق شیعه و سنی می باشد و جای انکار نمی باشد که به برخی از این مدارک اشاره می شود:👇 📚کتب اهل تسنن: 1⃣مرحوم ابن شهر آشوب از کتاب معارف ابن فتیبه از علمای برجسته اهل سنت نقل می کند : 《فرزندان فاطمه(س) حسن(ع)و حسین(ع) و زینب(س) و ام کلثوم(س) و محسن(ع) بودند. همانا محسن از ضربه قنفذ کشته شد.》 📚منبع: مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۳۲ 2⃣بلاذری در انساب الاشراف خودش نقل می کند : 《فاطمه(س) برای علی(ع) چند فرزند به دنیا آورد که عبارتند از؛ حسن(ع) با کنیه ابا محمد و حسین(ع) با کنیه ابا عبدالله و محسن(ع) که در کودکی از دنیا رفت.》 📚منبع: انساب الاشراف بلاذری، ج۱، ص۴۰۴ 3⃣مسعودی می نویسد : 《آنان در هجوم خود به خانه فاطمه(س) سیده زنان را در پشت درب چنان فشردند که محسن(ع) را سقط کرد.》 📚اثباه الوصیه مسعودی، ص۱۴۲ 4⃣شهرستانی از «نظام» که از علمای برجسته اهل سنت است نقل می کند : 《همانا عمر چنان ضربه ای به شکم فاطمه(س) در روز بیعت زد که فاطمه(س) جنین خود را از شکم انداخت.》 📚منبع: الملل و النحل شهرستانی، ج۱، ص۵۷ 5⃣ابن ابی الحدید از استادش نقیب نقل می کند که می گفت : 《پیامبر(ص) اگر در زمان فاطمه(س) زنده بود بدون شک خون کسانی که فاطمه را ترساندند تا بچه از شکمش افتاد را مباح می کرد.》 📚منبع: شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید معتزلی، ج۱۴، ص۱۹۲ 6⃣طبری می نویسد : 《فاطمه(س)برای علی(ع) حسن(ع) و حسین(ع) و محسن(ع)را به دنیا آورد، لکن محسن(ع) در کودکی از دنیا رفت.》 📚منبع: ذخائر العقبی طبری، ص۵۵ 7⃣ذهبی عالم برجسته اهل سنت از احمد حماد کوفی که از حافظان اهل سنت است نقل می کند : 《بدون شک عمر چنان لگدی به فاطمه(س) زد که محسن از او سقط شد.》 📚منبع: لسان المیزان ذهبی، ج۱، ص۲۶۸ 8⃣صفدی نیز در کتاب خود می نویسد : 《بدون شک عمر در روز بیعت چنان فاطمه(س) را زد که محسن(ع) را از شکم انداخت.》 📚منبع: الوافی بالوفیات صلاح الدین صفدی، ج۶، ص۱۵ 9⃣جوینی از بزرگان اهل سنت از پیامبر(ص) چنین نقل می کند که می فرمود : 《هرگاه فاطمه(س) را می بینم به یاد مصیبت هایی که پس از من بر او وارد می شود می افتم وگویی که من خود شاهد آن اتفاقات هستم ومی بینم که ذلت به خانه او وارد شده وحرمتش را هتک نموده وحق اورا غصب وارث اورا منع وپهلویش را شکسته وجنین اورا سقط نموده اند.》 📚منبع: فرائد السمطین جوینی، ج۲، ص۳۴ 🔟ذهبی در شرح حال ابن ابی دارم می گوید : ابن ابی دارم شخصی بود که در طول عمر خود با رعایت اعتدال زندگی کرد، ولی در آخرین روزهای عمرش بیشترین چیزی که برای او خوانده می شد روایات معایب بود. برای او این روایت خوانده شد و او نیز تایید می کرد. 《عمر به پهلوی فاطمه(س) لگد زد ومحسنش را سقط نمود.》 📚منبع: سیر اعلام النبلاء ذهبی، ج۱۵، ص۵۷۸ ........................................ 📚کتب شیعه: 1⃣مرحوم طبرسی نقل می کند که امام حسن(ع) خطاب به مهاجم خانه حضرت زهرا(س) عرضه می داشت : 《تو کسی هستی که بر فاطمه(س) دختر پیامبر(ص)ضربه وارد کردی تا فرزند درون شکمش را سقط کرد.》 📚منبع: الاحتجاج طبرسی، ج۱، ص۲۷۸ 2⃣سلیم بن قیس نقل می کند : 《به زهرا(س) ضربه و آسیب رساندند تا جنینش سقط شد و به واسطه این ضربه شهید شد.》 📚منبع: کتاب سلیم بن قیس هلالی، ج۲، ص۵۸۸ 3⃣امام صادق(ع) فرمود : 《عمر با پایش به زهرا(ع) ضربه وارد کرد در حالی که او حامله به محسن(ع) بود و پس از آن ضربه محسن(ع) از او سقط شد.》 📚منبع: الاختصاص شیخ مفید، ص۱۸۵ 4⃣در روایت دیگر فرمود : 《قنفذ به امر عمر با شمشیر بر فاطمه(س) ضربه وارد کرد و او محسن(ع) را سقط کرد.》 📚منبع: دلائل الامامه طبری شیعی، ص۱۳۴ 5⃣شیخ صدوق روایت می کند که پیامبر گرامی(ص) فرمود : 《فاطمه(س)سیده زنان عالمین و پاره تن من و نور چشم من می باشد. پس از من حرمتش شکسته می شود و حقش غصب می شود و فرزندش سقط می شود و او ندا می دهد یا محمد! اما اجابت نمی شود.》 📚منبع: امالی شیخ صدوق، ص۱۱۴ 6⃣در روایت دیگر آمده است: 《آنان به منزل زهرا(س) حمله.کردند و سبب سقط محسن شدند.》 📚منبع: بحار الانوار مجلسی، ج۳۰، ص۲۹۵ 7⃣در کتاب ارشاد القلوب آمده است که حضرت زهرا(س) فرمود : 《آنان سبب سقط محسن شدند، بدون آنکه او جرمی کرده باشد.》 📚منبع: بحار الانوار مجلسی، ج۳۰، ص۳۵۰ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوال8️⃣2️⃣:منظور از «مصحف فاطمه(س)» چیست؟👇 @TarikhEslam
✍پاسخ: حضرت فاطمه(س) پس از رسول خدا(ص) ۷۵ یا ۹۵ روز زندگى کرد و بر اثر از دست دادن پدر، دچار اندوهى شدید شد. در این مدت جبرئیل براى تعزیت نزد حضرت(س) مى‌آمد و ایشان را از حوادثى که درباره فرزندانشان رخ مى‌دهد، آگاه مى‌کرد و امام على(ع) آن‌ها را مى‌نگاشت، که در این زمینه روایتی است به نقل از حمّاد بن عثمان که می گوید از امام صادق(ع) پرسیدم : 📋《مَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ؟  قَالَ : إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى لَمَّا قَبَضَ نَبِيَّهُ(ص) دَخَلَ عَلَى فَاطِمَةَ(س) مِنْ وَفَاتِهِ مِنَ اَلْحُزْنِ مَا لاَ يَعْلَمُهُ إِلاَّ اَللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فَأَرْسَلَ اَللَّهُ إِلَيْهَا مَلَكاً يُسَلِّي غَمَّهَا وَ يُحَدِّثُهَا!》 ♦️مصحف فاطمه (س) چيست؟ فرمود : وقتی که خدای تعالى پيغمبرش(ص) را قبض روح فرمود، فاطمه(س) از وفات آن حضرت(ع) اندوهگین شد، که جز خداى عزوجل مقدارش را نمی داند، بدان جهت خدا فرشته‏ اى برايش فرستاد که او را دلدارى دهد و با او سخن بگويد. 📋《فَشَكَتْ ذَلِكَ إِلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ(ع) فَقَالَ : إِذَا أَحْسَسْتِ بِذَلِكِ وَ سَمِعْتِ اَلصَّوْتَ قُولِي لِي فَأَعْلَمَتْهُ بِذَلِكَ》 ♦️فاطمه(س) از اين داستان به اميرالمؤمنين(ع) شکايت کرد، (يعنى گزارش داد و يا شکايتش از نظر ننوشتن سخنان فرشته بود). على(ع) فرمود : وقتی آمدن فرشته را احساس کردى و صدايش را شنيدى، بمن بگو! 📋《فَجَعَلَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ(ع) يَكْتُبُ كُلَّ مَا سَمِعَ حَتَّى أَثْبَتَ مِنْ ذَلِكَ مُصْحَفاً》 ♦️پس فاطمه(س) به اميرالمؤمنين(ع) خبر داد و آن حضرت(س) هر چه مى‏ شنيد مى‏ نوشت، تا آنکه از آن سخنان، مُصحفى ساخت. امام علی(ع) در ادامه می فرماید : 📋《أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ فِيهِ شَيْءٌ مِنَ اَلْحَلاَلَ وَ اَلْحَرَامِ وَ لَكِنْ فِيهِ عِلْمُ مَا يَكُونُ》 ♦️اما در آن مصحف، چيزى از حلال و حرام نيست، بلکه در آن علم به پيش آمدهاى آينده است.(۱) حضرت(س) این مصحف را در اختیار امام على(ع) قرار داد. وفرمود : بعد از امام علی(ع) اختيار آنها را به حسن(ع) مى‏ سپارم و پس از وى به حسين(ع)! خداوند را بر اين گواه می گیرم و مقداد بن اسود و زبير بن عوام نيز شاهد آن هستند. امام صادق(ع) نیز فرمود : 📋《وَاللهِ إِنَّ عِنْدَنَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ(س)》 ♦️به خدا قسم مصحف فاطمه(س) نزد ما اهل بیت(ع) است.(۲) به خاطر همین یکی از القاب معروف حضرت فاطمه زهرا(س)《مُحَدِّثَه》است که امام صادق(ع) در سبب نامگذاری مادرش فاطمه(س) به محدثه چنین می‌فرماید : 📋《إِنَّمَا سُمِّيَت فَاطِمَةُ(س) مُحَدِّثَةَ لِأَنَّ المَلَائِكَةَ كَانَت تَهبِطُ مِن السَّمَاءِ فَتَنَادِيهَا كَمَا تُنَادِي مَريَمُ بِنتِ عِمرَانَ》 ♦️همانا فاطمه(س) به محدثه نامگذاری شد چون فرشتگان پیوسته از آسمان فرود می‌آمدند و به فاطمه(س) خبر می‌دادند همانطور که به مریم دختر عمران خبر می‌دادند.(۳) 📚منابع : ۱)اصول کافی کلینی، ج۱، ص۲۴۰ ۲)کشف الغمه اربلی، ج۲، ص۱۶۹ ۳)عوالم العلوم بحرانی، ج۱۱، ص۸۸ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوال9️⃣2️⃣ : چرا بعد از رحلت حضرت رسول اکرم(ص) به مزار شهدای اُحُد، مخصوصا مزار می رفتند؟👇 @TarikhEslam
✍پاسخ : طبق منابع تاریخی حضرت فاطمه(س) بعد از رحلت حضرت رسول اکرم(ص) بر سر مزار شهدای اُحُد می رفت و در آنجا بر مزار حضرت حمزه سیدالشهداء گریه می کرد. در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده است که؛ 📋《..تَأْتِي قُبُورَ اَلشُّهَدَاءِ فِي كُلِّ جُمْعَةٍ مَرَّتَيْنِ اَلْإِثْنَيْنَ وَ اَلْخَمِيسَ فَتَقُولُ هَاهُنَا كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ هَاهُنَا كَانَ اَلْمُشْرِكُونَ》 ♦️حضرت فاطمه(س) هفته ای دوبار در روزهای دوشنبه و پنجشنبه به زیارت شهدای احد می رفت و آنها را زیارت می کرد و محل جنگ رسول خدا(ص) با مشرکین را دقیقا نشان می داد.(۱) اما حضرت فاطمه(س) علاوه بر زیارت اهل قبور، در صدد این بود که یاد شهدای احد و رشادت های آنان و در این میان شجاعت ها و رشادت های بی نظیر امام علی(ع) و فراریان جنگ احد را در خاطر مردم زنده کند. و به نوعی به مردم بفهماند که، کسانی که شما با آنها بیعت کرده اید و از آنها تعبیر به خلیفه حضرت رسول اکرم(ص) می کنید، همان کسانی هستند که در جنگ احد پا به فرار گذاشتند و از جنگ گریختند. و در مقابل این همسرم علی(ع) بود که یک تنه از جان رسول اکرم(ص) محافظت کرد تا جایی که ملائک از جانبازی و حمایت او به وجد آمده و جمله《لا فَتى اِلاّ عَلِىّ(ع) لا سَيفَ اِلاّ ذُوالفَقار》را سر دادند. حتی حضرت(س) پیشتر در خطبه فدکیه خطاب به مهاجر و انصار فرموده بود که؛ 📋《کُلَّما اَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَا اللَّهُ، اَوْ نَجَمَ قَرْنُ الشَّیْطانِ، اَوْ فَغَرَتْ فاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِکینَ، قَذَفَ اَخاهُ فی لَهَواتِها، فَلا یَنْکَفِی‏ءُ حَتَّى یَطَأَ جِناحَها بِأَخْمَصِهِ، وَ یَخْمِدَ لَهَبَها بِسَیْفِهِ...وَ اَنْتُمَ فی رَفاهِیَّةٍ مِنَ الْعَیْشِ، و ادِعُونَ فاکِهُونَ آمِنُونَ، تَتَرَبَّصُونَ بِنَا الدَّوائِرَ، وَ تَتَوَکَّفُونَ الْاَخْبارَ، وَ تَنْکُصُونَ عِنْدَ النِّزالِ، وَ تَفِرُّونَ مِنَ الْقِتالِ》 ♦️هرگاه آتش جنگ برافروختند خداوند خاموشش نموده، یا هر هنگام که شیطان سر برآورد یا اژدهائى از مشرکین دهان بازکرد، پیامبر(ص) برادرش را در کام آن افکند، و او تا زمانى که سرآنان را به زمین نمى‌‏کوفت و آتش آنها را به آب شمشیرش خاموش نمى‌‏کرد، باز نمى‏‌گشت. و این در حالى بود که شما در آسایش زندگى مى‏‌کردید، در مهد امن متنعّم بودید، و در انتظار بسر مى‌‏بردید تا ناراحتى‌‏ها ما را در بر گیرد، و گوش به زنگ اخبار بودید، و هنگام کارزار عقبگرد مى‌‏کردید، و به هنگام نبرد فرار می نمودید.(۲) 👤زيد بن وهب می گويد : به عبدالله بن مسعود گفتم : آيا، به جز علی(ع) و ابودجانه و سهل بن حنيف، همه در جنگ احد فرار كردند؟ گفت : همه فرار كردند به جز علی(ع).(۳) بزرگان محقّقين و اعلام اهل سيره و تاريخ و حديث از اهل سنّت تصريح كرده اند كه در جنگ احد، در شرايطى كه مشركين بعد از شكست ابتدائى، برگشتند و قصد قتل رسول خدا(ص) و انهدام قواى مسلمين را داشتند، ابوبكر و عمر نيز چونان ديگران، آن سرور را در درياى دشمن رها كرده و تنها گذاشته و براى حفظ جان خودشان پا به فرار گذاشتند. و ابن عباس نقل می کند که در جنگ احد، تنها كسى كه در آن جنگ با رسول خدا(ص) ماند و استقامت كرد، علىّ بن ابيطالب(ع) بود، و همه پا به فرار گذاشتند.(۴) و اینکه چرا حضرت فاطمه(س) بر مزار حمزه سیدالشهداء گریه می کردند، شاید دلیلش این بوده است که در این لحظات سرنوشت ساز جای خالی افرادی چون حمزه را احساس می کردند. تاجایی که بعدها امام علی(ع) بر فراز منبر می فرمود: 📋《أَمَا وَاللهِ لَوْ أَنَّ حَمْزَةَ وَجَعْفَراً کَانَا بِحَضْرَتِهِمَا مَا وَصَلاَ إِلَى مَا وَصَلاَ إِلَیْهِ،وَ لَو كانا شَاهِدَيهِما لاتَبَقا نَفسَيهِما》 ♦️آگاه باشید! سوگند به خدا! اگر حمزه و جعفر(ع) زنده وحاضر بودند، آن دو نفر (اولی و دومی) به آن مقام (خلافت) كه رسيدند، نمى رسيدند، و اگر حمزه و جعفر بودند، شاهد و ناظر بودند، که آن دو نفر، جان سالمى از ميان بيرون نمى بردند و خود را به هلاكت مى انداختند. 📋《أَمَّا حَمْزَهُ فَقُتِلَ یَوْمَ أُحُدٍ وَأَمَّا جَعْفَرٌ فَقُتِلَ یَوْمَ مُوتَهَ وَبَقِیتُ بَیْنَ جِلْفَیْنِ جَافِیَیْنِ ذَلِیلَیْنِ حَقِیرَیْنِ عَاجِزَیْنِ الْعَبَّاسِ وَعَقِیلٍ وَکَانَا قَرِیبَیِ الْعَهْدِ بِکُفْرٍ فَأَکْرَهُونِی وَقَهَرُونِی》 ♦️حمزه در نبرد احد کشته شده بود و جعفر در نبرد موته، من بودم و دو عامی تندخوی بدبخت ناتوان خوار؛ عباس و عقیل که تازه از کفر به اسلام روی آورده بودند. مردم مرا ناخوش داشتند و رها کردند.(۵) 📚منابع : ۱)الکافی شیخ کلینی، ج‏۳، ص۲۲۸ ۲)الاحتجاج مرحوم طبرسی، ج۱، ص۱۰۷ ۳)كنز العمّال متقی هندی، ج۱۰، ص۴۲۵ ۴)المستدرك علی الصحیحین نیشابوری، ج۳، ص۱۱۱ ۵)کتاب سلیم بن قیس، ج۱، ص۱۶۰ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوال0️⃣3️⃣ : چرا در برهه های حساس حیات خود، همواره از این دو شخصیت «حمزه و جعفر» یاد می کردند؟👇 @TarikhEslam
✍پاسخ : عظمت برخی انسان ها وابسته به زمان حیاتشان نیست. برخی آن قدر بزرگند که در تاریخ نمی گنجند؛ در زمان جاری می شوند و گویا همیشه هستند و این «همیشه بودن» تسلای دل دوست و خار چشم دشمن است. و حمزه، سیدالشهداء، اسدالله و جعفر طیّار از این نوع شخصیت ها بودند. امام باقر(ع) در ضمن حدیثی، عزّت بنی هاشم را وابسته به حضور جعفر و حمزه می داند و بیان می دارد که اگر آن دو، زنده بودند، کار و سرانجام علی(ع) به گونه ای دیگر رقم می خورد. 👤اما حمزه سیدالشهداء، اسدالله و اسد رسوله که در ابتدای رسالت پیامبر اکرم(ص) تا لحظه ی شهادت، از هیچ گونه حمایت دریغ نکرد و شکاف های ایجاد شده را، با حمایت ها و رشادت های خود از رسول خدا(ص) پُر کرده بود. بنی هاشم پس از بعثت، در اثر فشار مشرکین، از نظر اجتماعی و اقتصادی ضعیف شدند و این حمزه بود که نگذاشت مشکلات فراوان، بنی هاشم را از پای درآورد. و در دو جنگ ابتدایی اسلام علیه شرک، یعنی بدر و احد رشادت ها از خود نشان داد و دلاوری ها به خرج داد تا اینکه به شهادت رسید. حمزه، «بار» نبود، «یار» بود. مانند برخی، از اسلام اعتبار نگرفت، بلکه به اسلام، عزّت و اعتبار بخشید. او سیف الاسلام بود! شمشیر بران اسلام! 👤و اما جعفر که او نیز علاوه بر دلیری دارای بلاغت و فصاحت کلام بوده و خطیبی بی نظیر در اسلام شناخته می شد و در جریان هجرت مسلمانان به حبشه، وقتی عمروعاص برای برگرداندن مسلمانان به مکه، به حبشه آمد، این جعفر بود که با نجاشی به نحوی با بیان بلیغ خود، نجاشی را متقاعد ساخت، که آنان را در حبشه سکنی دهد. تا جایی که نجاشی تحت تاثیر کلام جعفر قرار گرفت و از تحویل دادن آنها خود داری نمود. و آنان را همچون شهروندان حبشه، اکرام نمود و عمروعاص را دست خالی به مکه باز فرستاد. جعفر زبان گویای اسلام بود. بررسی سیره و شخصیت و خدمات حمزه و جعفر در طول تاریخ نشان می دهد که چقدر انسانهای تربیت یافته و نیروهای کارآمد و کارساز، برای اصلاح امر یک ولی و حجت الهی، مفید و موثر خواهند بود و هم برای آنها که می خواهند عهده دار امور شوند و پرچم حمایت و عزت اسلام بر دوش گیرند. حمزه شمشیر برّان اسلام و جعفر زبان گویای اسلام بود. دو چیزی که علی(ع) به آن نیاز داشت. کسی که از حق بگوید و کسی که از حق دفاع کند. 📚منابع : ۱)الکافی کلینی، ج۸، ص۱۸۹، ح۲۱۶ ۲)تاریخ طبری، ج۲، ص۵۸ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📽▶️⏹⏸📽▶️⏹⏸📽 🎙زبان گویای اسلام! سکانسی از مناظره جعفر طیّار با نجاشی حاکم حبشه در قسمتی از فیلم محمد رسول الله(ص) ساخته مصطفی عقاد :👆 @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📽▶️⏹⏸📽▶️⏹⏸📽 ⚔شمشیر برّان اسلام! سکانسی از جنگ احد و رشادتها و شهادت حضرت حمزه(ع)؛ در قسمتی از فیلم محمد رسول الله(ص) ساخته مصطفی عقاد:👆 @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 8️⃣2️⃣ :📚 کتاب «فاطِمَةُ الزّهراء(س) بَهجَةُ قَلبِ المُصطَفی(ص)» ذکر روایات و فضائل حضرت صدیقه کبری، فاطمه(سلام الله علیها)، اثر مرحوم آیت الله رحمانی همدانی📚✍👇 @TarikhEslam
4_710636819120652396.pdf
4.81M
✍📚✍📚✍📚✍📚✍ کتاب«فاطِمَةُ الزّهراء(س) بَهجَةُ قَلبِ المُصطَفی(ص)» @TarikhEslam
4_710636819120652397.pdf
5.32M
✍📚✍📚✍📚✍📚✍ کتاب «فاطمه زهرا(س) شادمانی دل پیامبر(ص)» ترجمه کتاب فوق @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✅حضرت فاطمه(س) در لحظه های واپسین لحظات حیات خویش، این چنین به امیرمؤمنان علی(ع) وصیت کرد: 📋《یَا ابَالحَسَن(ع)! جَزاکَ اللهُ عَنِّی خَیّرَ الْجَزاءِ! اَوصیِکَ اَوَّلاً اَن تَتَزَوَّجَ بَعّدِی! فَاِنَّ الرَّجالَ لابُدَّ لَهُمْ مِنَ النِّساءِ》 ♦️ای ابالحسن(ع)! خداوند تو را پاداش نیکو دهد! اولین وصیت من به تو این است که از آنجایی که مردان از زنان بی نیاز نیستند، پس از من ازدواج کن.(۱) سپس فرمود : 📋《یا عَلِیُّ(ع)! اَنَا فاطِمَةُ بَنتُ مُحَمَّدٍ(ص) زَوَّجْنَی اللهُ مَنْکَ لأكونَ لَکَ فِی الدُّنیا وَ الاخِرةِ. اَنْتَ اَوْلی بِی مِنْ غَیْرِی! حَنِّطْنی و غَسِّلْنِی و كَفِّنِّی بِاللَّیلِ وَ صَلِّ عَلَیَّ وَ ادْفِنِّی بِاللَّیْلِ وَ لا تُعْلِمْ اَحَداً》 ♦️ای علی(ع)! من فاطمه(س) دختر محمّد(ص) هستم خدا مرا به ازدواج تو در آورد تا در دنیا و آخرت برای تو باشم. تو از دیگران بر من سزاوارتری! پس حنوط و غسل و كفن كردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن كن! و به هیچ كس اطّلاع نده!!(۲) امام محمد باقر(ع) از امام علی(ع) روایت می کند که ایشان فرمودند : 📋《أَوْصَتْ إِلَیَّ فَاطِمَهُ(س) أَنْ لَا یُغَسِّلَهَا غَیْرِی، وَ سَکَبَتْ عَلَیَّ الْمَاءَ أَسْمَاءُ بِنْتُ عُمَیْسٍ》 ♦️فاطمه(س) به من سفارش کرد؛ غیر از من، کسی او را غسل ندهد و اسماء بنت عمیس، آب بریزد.(۳) 《السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ نَبِيِّ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ حَبِيبِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَلِيلِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ صَفِيِّ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَمِينِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ خَلْقِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَفْضَلِ أَنْبِياءِ اللّٰهِ وَرُسُلِهِ وَمَلائِكَتِهِ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ الْبَرِيَّةِ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا سَيِّدَةَ نِساءِ الْعالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكِ يَا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللّٰهِ وَ خَيْرِ الْخَلْقِ بَعْدَ رَسُولِ اللّٰهِ》 📚 منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۱۹۲ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۴ ۳)اسد الغابه ابن اثیر، ج۷، ص۲۲۶ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
1⃣سفارش به زیارت قبر: 📋《یا اَبَاالْحَسَن(ع)! لَمْ یبْقَ لِی اِلاّ رَمَقٌ مِنَ اَلْحَیاةِ وَ حَانَ زَمانُ الرَّحِیلِ وَالْوِداعِ فَاسْتَمِعْ کَلامِی فَاِنَّکَ لا تَسْمَعُ بَْعدَ ذلِکَ صَوْتَ فاطِمَةَ أبَداً اوُصیکَ یا اَبَاالْحَسَنِ اَنْ لا تَنْسَانِی وَ تَزُورَنی بَعدَ مَمَاتِی..》 ♦️ای ابالحسن(ع)! برای من لحظه ای بیش از زندگانی نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرارسیده است. سخنان مرا بشنو؛ زیرا پس از این صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید. ای اباالحسن(ع)! تو را وصیّت می کنم که مرا فراموش نکنی و پس از وفات من همواره مرا زیارت کنی.(۱) 2⃣تولیّت تغسیل و تکفین و تدفین: 📋《یا اَبَاالْحَسَن(ع)! اِذا اَنَا مِتُّ فَتَوَلَّ اَنْتَ غُسْلِی وَ جَهِّزْنِی وَ صَلِّ عَلَی وَ اَنْزِلْنِی قَبْرِی وَ ألْحِدْنِی وَ سَوِّ التُّرابَ عَلَی وَ اجْلِسْ عِنْدَ رَأسِی قَبالَةَ وَجْهِی فَاَکْثِرْ مِنْ تِلاوَةِ وَالدُّعَاءِ فَاِنَّها ساعَةٌ یحْتاجُ الْمیتُ فیها اِلی اُنْسِ الاَحْیاءِ وَ اَنَا اَسْتَوْدِعُکَ اللهَ تَعَالی وَ اُوصیکَ فِی وَلَدی خَیراً..》 ♦️وقتی وفات کردم تو غسل و کفن مرا به عهده گیر، و بر من نماز بگزار، و مرا درون قبر گذاشته، دفنم کن و خاک را بر روی قبر من ریخته، سپس هموار ساز و بر بالینم رو به روی صورت من بنشین و زیاد قرآن بخوان و دعا کن؛ زیرا در چنین لحظه هایی مردگان به انس گرفتن با زندگان نیاز دارند. من تو را به خدا می سپارم و درباره فرزندانم سفارش نیکوکاری دارم.(۲) 3⃣توصیه به ازدواج با دختر خواهر خود به نام امامه: 📋《جَزاکَ اللهُ عَنِّی خَیّرَ الْجَزاءِ یابْنَ عَمِّ رَسولِ اللهِ(ص) اَوصیِکَ اَوَّلاً اَن تَتَزَوَّجَ بَعّدِی بِاِبْنَةِ اُخْتِی اَمَامََةَ فَاِنَّها تَکونُ لِوَلِدِی مِثْلِی فَاِنَّ الرَّجالَ لابُدَّ لَهُمْ مِنَ النِّساءِ..》 ♦️ای پسر عموی پیامبر! خداوند تو را پاداش نیکو دهد! اولین وصیت من به تو این است که چون مردان به زنان نیاز دارند. پس از من با دختر خواهرم امامه ازدواج کن؛ زیرا او همانند من با فرزندانم مهربان است.(۳) 4⃣وصیت به تداوم مبارزات منفی علیه کودتاگران سقیفه: 📋《یا اَبَاالْحَسَن(ع)! اِنِّی اُوصیکَ اَنْ لایلِی غُسْلِی وَ کَفَنِی سِواکَ وَ اِذا اَنَا مِتُّ فَادْفِنِّی لَیلاً وَ لا تُؤذِّنَّنَ بِی اَحَداً، وَ لا تُؤذِنَنَّ بِی اَبَابَکْرِ وَ عُمَرَ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ رَسولِ اللهِ(ص) اَنْ لا یصَلِّی عَلَی اَبُوبَکْرٍ وَ لا عُمَرُ..》 ♦️همانا من تو را وصیت می کنم که غسل و کفن کردن مرا کسی غیر از تو انجام ندهد و وقتی وفات کردم، مرا شب دفن کن و هیچ کس را خبر نکن و ابوبکر و عمر را نیز مطّلع نساز و تو را سوگند می دهم به حق رسول خدا(ص) که ابوبکر و عمر بر جنازه من نماز نخوانند.(۴) 5⃣تعیین شرکت کنندگان از مردان و زنان در تشیع جنازه: 📋《اِذا تَوَفَّیتُ لا تُعْلِمْ اِلاّ اُمَّ سَلَمَةَ وَ اُمَّ اُیمَنَ وَ فِضَّةَ وَ مِنَ الرِّجالِ اَبْنَی وَ الْعَبّاسَ وَ سَلْمانَ وَ عَمّاراً وَ المِقْدادُ وَ اَبّاذَرَ وَ حُذَیفَةَ وَ لا تُدْفِنِّی اِلاّ لَیلاً وَ لا تُعْلِمْ قَبْرِی اَحَداً..》 ♦️وقتی وفات کردم به هیچ کس اطلاع نده، جز اینکه از زنان به امّ سلمه و امّ ایمن و فضّه، و از مردان به دو فرزندم حسن و حسین(ع) و عبّاس و سلمان و عمّار و مقدار و اباذر و حذیفه خبر ده. مرا دفن نکن، مگر در شب و قبر مرا به هیچ کس اطلاع نده تا مخفی بماند.(۶) و همچنین آن حضرت(س) خطاب به امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود : 📋《اُوصِیکَ اَنْ لایشْهَدَ اَحَدٌ جِِنازَتِی مِنْ هؤلاءِ الَّذینَ ظَلَمونِی وَ اَخَذوا حَقِّی فَاِنَّهُمْ عَدُوِّی وَ عَدُوُّ رَسولِ اللهِ وَ لا تَتْرُکْ اَنْ یصَلِّی عَلَی اَحَدٌ مِنْهُمْ وَ لا مِنْ اَتْباعِهِمْ وَ ادْفِنِّی فِی الَّیلِ اِذا هَدَأت الْعُیونُ وَ نَامَتِ الاَبْصارُ..》 ♦️ای علی(ع)! تو را وصیت می کنم هیچ یک از آنان که به من ظلم روا داشتند و حق مرا غصب کردند، نباید در تشییع جنازه من شرکت کنند؛ زیرا آنها دشمنان من و دشمنان رسول خدا(ص) هستند و اجازه نده که فردی از آنها و پیروانشان بر من نماز بگزارد. مرا شب دفن کن، آن هنگام که چشم ها آرام گرفته و دیده ها به خواب فرو رفته باشند.(۷) 📚منابع: ۱)فروع کافی شیخ کلینی، ج۷، ص۴۸ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۳۵ ۳)کشف الغمة اربلی، ج۲، ص۶۸ ۴)کتاب زهرة الریاض دُرّی، ج۱، ص۲۵۳ ۵)بحارالانوار مجلسی، ج۷۹، ص۲۷ ۶)کتاب عوالم العلوم بحرانی، ج۱۱، ص۵۱۴ @TarikhEslam