📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «خاتم انبیاء» @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال2️⃣4️⃣ : منظور از «اُمِّی بودن» حضرت رسول اکرم(ص) چیست؟👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✍پاسخ : واژه «اُمیّ» از ماده اُمّ به معناي مادر يا از امت به معناي جمعيت گرفته شده است. دانشمندان درباره معناي امّي اختلاف دارند. جمعي آن را به معناي درس نخوانده مي‌دانند. يعني امي كسي است كه به همان حالتي كه از مادر متولد شده باقي مانده و مكتب و استادي را نديده است. بعضي آن را به معناي كسي دانسته است كه از ميان امت و توده برخاسته است نه از ميان اشراف، ثروتمندان! اما معناي مناسب براي امي همان معناي اول است كه با موارد استعمال اين كلمه نيز سازگارتر مي‌باشد.(۱) زيرا يكي از نكات روشن زندگي رسول اكرم(ص) اين است كه آن حضرت(ص) به مكتب نرفته و درس نخوانده و نزد هيچ استاد و معلمي، تلمذ و شاگردي نكرده است و با هيچ نوشته و كتابي آشنا نبوده است و احدي از مورخان مسلمان و غيرمسلمان مدعي نشده است كه آن حضرت(ص) در دوران كودكي يا جواني، چه رسد به دوران كهولت و پيري كه دوره رسالت است، نزد كسي خواندن يا نوشتن آموخته است و همچنين احدي ادعا نكرده و موردي را نشان نداده است كه آن حضرت(ص) قبل از دوران رسالت يك سطر خوانده و يا يك كلمه نوشته باشد. مردم عرب و بالاخص عرب حجاز در آن عصر، به طور كلي بي‌سواد بودند و افرادي از آنها كه مي‌توانستند بخوانند و بنويسند انگشت شمار و انگشت‌نما بودند ممكن نيست كه شخصي در آن محيط اين فنّ را بياموزد و در ميان مردم به اين صفت معروف نشود.(۲) قرآن كريم نيز امي بودن پيامبر اكرم(ص) يعني درس نخواندن وي قبل از بعثت را تأييد مي‌كند. خداوند متعال در سوره عنكبوت مي‌فرمايد : 📖《وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذاً لَارْتابَ الْمُبْطِلُونَ》 ♦️تو هرگز پيش از اين كتابي نمي‌خواندی، و با دست خود چيزی نمي‌نوشتی، مبادا كسانی كه در صدد تكذيب و ابطال سخنان تو هستند، شك و ترديد كنند.(۳) زمانی كه پيامبر اكرم(ص) در مكه مي‌زيست تعداد باسوادان آن سرزمين بسيار اندك و انگشت‌شمار بودند. بر اساس آنچه در تاريخ آمده است، تعداد مرداني كه خواندن و نوشتن را مي‌دانستند فقط هفده نفر و تعداد زناني كه با خواندن و نوشتن آشنا بودند فقط يك نفر بود و اسامي آنها در تاريخ آمده است، و پيامبر اكرم(ص) جزء آن عده نيست. مسلماً در چنين محيطي اگر پيامبر اكرم(ص) خواندن و نوشتن مي‌دانست كاملاً معروف و مشهور مي‌شد و سخن صريح قرآن كريم كه وي را «امي» خوانده است، مورد اعتراض مردم قرار مي گرفت، در حالي كه چنين حادثه ي رخ نداد. اين نيز خود تأييدي بر اين مطلب است كه پيامبر اكرم(ص) با خواندن و نوشتن آشنايي نداشته است. اين مطلبي بود كه نسبت به دوران قبل از بعثت پيامبر اكرم(ص) بيان شد. اما نسبت به دوران بعد از رسالت او (چه دوران سيزده ساله‌اي كه در مكه زندگي كرد و چه دوران ده ساله زندگي كه در مدينه بود) نيز هيچ‌يك از مورخان ننوشته‌اند كه پيامبر اكرم(ص) خواندن و نوشتن را از كسي فراگرفته باشد. بنابراين، پيامبر اکرم(ص) به همان حال امي بودن تا پايان عمر باقي مانده است. اما نكته ي قابل توجه اين است كه درس نخواندن غير از بي‌سواد بودن است رسول گرامي اسلام(ص) احتمالا توانايي بر خواندن و نوشتن از طريق تعليمات الهي داشت، بدون آنكه نزد انساني آن را فرا گرفته باشد. هر چند در هيچ تاريخي ديده نشده است كه او از اين علم و دانشش استفاده كرده باشد، چيزي را از رو بخواند و يا با دست خود نامه اي بنويسد، و شايد پرهيز پيامبر(ص) در تمام عمرش از اين كار باز براي اين بود كه دستاويزي به دست بهانه جويان ندهد.(۴) بنابراين پيامبر اكرم(ص) چه در مدينه و چه در مكه نزد هيچ انساني به فراگيري خواندن و نوشتن نپرداخته است. از مجموع قرائن به دست مي‌آيد كه آن حضرت(ص) در دوران رسالت نيز نه خواند و نه نوشت و اين مطلب مورد اتفاق تمام دانشمندان شيعه و سني مي‌باشد. و از نصوص تاريخي معتبر به دست مي‌آيد كه رسول خدا(ص) در مدينه گروهي به نام دبير داشته است. دبيران پيامبر وحي الهي، سخنان پيامبر اكرم(ص)، عقود و معاملات مردم، عهدها و پيمان نامه‌هاي رسول خدا(ص) با مشركين و اهل كتاب، دفاتر صدقات و ماليات و خمس، و نامه‌هاي فراوان آن حضرت به سران قبايل و كشور هاي هم جوار، را، مي‌نوشتند.(۵) نتيجه اين كه مراد از امي بودن پيامبر(ص) كه در قرآن كريم يا در احاديث آمده است همان درس نخوانده و مكتب نديده است و بين درس نخواندن با بي‌سوادي فرق وجود دارد. 📚منابع : ۱)تفسیر نمونه مكارم شیرازی، ج۶، ص۳۹۵ ۲)پيامبر امي شهید مطهری، صص۹-۱۸ ۳)سوره عنكبوت، آیه ۴۸ ۴)تفسير نمونه مکارم شیرازی، ج۱۶، ص۳۰۵ ۵)المیزان علامه طباطبائی، ج۱، ص۳۳۷ @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال3️⃣4️⃣：منظور حضرت رسول اکرم(ص) از روایت «مَا أُوذِىَ نَبِىٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيتُ» چه بود؟👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✍پاسخ： حضرت رسول اکرم(ص) در طی روایتی می فرماید： 📋《مَا أُوذِىَ نَبِىٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيتُ》 ♦️هیچ پیامبری به اندازه ی من اذیت نشد!(۱) این در حالی است که آنچه در قرآن کریم و احادیث و تاریخ انبیاء آمده است، پیامبرانی بودند که به طُرق مختلف مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند؛ چه أذیت جسمی و چه روحی! پیامبرانی همچون حضرت زکریا(ع) و حضرت یحیی(ع) که فجیعانه به شهادت رسیدند و یا مثل موسی(ع) که قومش در مقابل چشمانش بت پرست شدند. و سایر پیامبرانی که در این راه، رنج و عذابهای فراوانی دیده اند. حال جای سوال اینکه؛ منظور حضرت رسول(ص) از فرمایش فوق چیست؟ چه چیز ایشان را آنچنان آزرده خاطر کرده است، که چنین فرمودند؟ ⁉️ذکر چند نکته از روایت： 1⃣با توجه به تصریح لفظ [نبیّ]، این روایت فقط شامل دوران نبوت ایشان می شود! (یعنی فقط طول ۲۳ سال نبوت)! پس شامل قبل از بعثت نیست. 2⃣وقایع و مصائب وارده بر اهل بیت رسول اکرم(ص) از قبیل حمله به خانه حضرت فاطمه(س) و شهادت ایشان، غصب فدک و غصب خلافت توسط اصحاب سقیفه و خانه نشینی امام علی(ع) و.. نیز بعد از رحلت رسول اکرم(ص) بوده است. 3⃣از طرفی هر چند حضرت رسول اکرم(ص) در ابتدای رسالت خود متحمل رنج واذیت جسمی از قبیل ریخته شدن خار بر سر راه حضرت(ع) و خالی کردن شکمبه ی شتر بر سر مبارک و یا ریختن خاکستر از بالای پشت بام، یا اهانت کودکان طائفی به حضرت(ص) و در نهایت شکسته شدن دندان های مبارک در جنگ احد، وتحمل سه سال شعب ابی طالب(ع) بوده است، اما به نظر می رسد اذیتی که حضرت(ص) متذکر آن شده اند اینها نباشد. پس قضیه چیز دیگری است، اما اینکه رسول اکرم(ص) آخرین پیامبر و مقرب‌ترین انبیا و افراد نزد خداوند، حداقل از دیدگاه مسلمانان امری قطعی و مسلم است که جای هیچ شک و تردیدی در آن نیست و این قرب و برتری نیست مگر بواسطه‌ی برتری کمالات و صفات نفسانی که پیامبر اکرم(ص) نسبت به باقی پیامبران داشته‌اند. از جمله‌ی این صفات کمالی عشق و علاقه‌ای بود که پیامبر(ص) بر انسان‌ها، خصوصاً امت خود داشتند و تلاشی که در جهت هدایت آنان ایفاء نموده‌اند. مؤید این کلام، آیات قرآن است آنجا که خداوند می‌فرماید: 📋《وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمين‏》 ♦️ما تو را جز براى رحمت جهانيان نفرستاديم.(۲) یا آنجا که می‌فرماید : 📋《لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ》 ♦️به يقين، پيامبرى از ميان شما به سويتان آمد كه رنج‌هاى شما بر او سخت است؛ و اصرار بر هدايت شما دارد؛ و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است.(۳) حتی در برهه ای می‌بینیم خداوند از سر دلسوزی و رأفت پیامبر اکرم(ص) خود را نصیحت می‌فرماید که؛ برای دیگران این مقدار به خود سخت نگیرد و به قول معروف این مقدار خود را اذیت نکند که گویی نزديك است خود را از غم و همّ ایمان و کفرشان هلاك كنى. از جمله این آیات اینکه خداوند می‌فرماید : 📋《لَعَلَّكَ بٰاخِعٌ نَفْسَكَ أَلاّٰ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ》 ♦️شاید تو از اینکه مشرکان ایمان نمى آورند، جان خود را تباه سازى.(۴) این میزان از شفقت و مهربانی همه نشان از مقام بلند و سعه‌ی صدر پیامبرِ رحمت(ص) دارد. با توجه به این مساله که پیامبر(ص) از سائر پیامبران دلسوزتر نسبت به امت و مردم بودند تبعاً گمراهی و به بیراهه رفتن آنان نیز برای پیامبر اکرم(ص) نسبت به باقی انبیا سخت‌تر خواهد بود. لذا بر رسول اکرم(ص)، توطئه منافقان، دوری از وطن، سختی و مشکلاتی که به اهل بیت(ع) او می رسید و یا خواهد رسید (طبق اخباری که به پیامبر نازل می‌شد) از قبیل ؛ بی وفائی یاران و تهمت ها، آزار و اذیت‌های آنان و...سختر بود و روح ایشان را بیشتر به درد می‌‌آورد. در نتیجه اگر بیان شود هیچ پیامبر مانند پیامبر اسلام اذیت و آزار نشدند سخنی گزاف نخواهد بود. @TarikhEslam ادامه مطالب :👇

اما در روایتی دیگر حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند： 📋《شَیَّبَتنِی سُورَةُ هُودِِ》 ♦️سوره ی هود مرا پیر کرد.(۵) مفسران منظور از این روایت را آیه زیر می دانند： 📋《فَاسْتَقِمْ كَمٰا أُمِرْتَ وَ مَنْ تٰابَ مَعَكَ》 ♦️پس به همان‌گونه که فرمان یافته‌ای‌، استقامت کن‌، و نیز کسانی که با تو به سوی خدا آمده‌اند(آنان نیز باید استقامت کنند!)(۶) در تفسیر مجمع البیان از ابن‌ عباس روایت شده‌ : هیچ آیه‌ای شدیدتر و مشکل‌تر از این آیه بر رسول اکرم(ص) نازل نشد؛ لذا هنگامی‌که اصحاب از آن حضرت(ص) پرسیدند : چرا به این زودی موهای شما سفید و آثار پیری نمایان شده است‌؟ فرمود : سوره هود مرا پیر کرد. یادآوری می‌شود که آیه یاد شده شامل چند دستور مهم است‌ : یعنی استقامت و پایداری برای خدا و رهبری و مبارزه در مسیر حق و عدالت‌! چنان‌که در برخی روایات نیز وارد شده است که پیامبر اکرم(ص) فرمود : سورة هود مرا پیر کرد، برای خاطر این آیه‌ و اشاره فرمود به آیه ۱۱۲ هود، با آن‌که شبیه این آیه بدون《و من تاب معک‌》در سوره شوری نیز وارد شده است‌، ولی حضرت(ص) فقط نام سوره هود را نام می‌برند، این برای آن است که خدای تعالی استقامت امت را نیز از ایشان خواسته است و حضرت(ص) بیم آن داشت که مأموریت انجام نگیرد و گرنه خود آن حضرت(ص) استقامت داشت‌. همراه کردن دیگران و بالا بردن دید آنها تا حدی که بتوانند در مقابل هجمه و توطئه ی منافقان، دوش به دوش پیامبر(ص) در راستای اهداف والای دین اسلام حرکت کنند، این مهم قدری زحمت اکرم(ص) را دو چندان می کرد.(۷) 📚منابع： ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۳۹، ص۵۶ ۲)سوره انبیاء، آیه ۱۰۷ ۳)سوره توبه، آیه ۱۸۳ ۴)سوره شعراء، آیه ۳ ۵)مجمع البیان‌ طبرسی‌، ج۳، ص۲۲۷ ۶)سوره هود، آیه ۱۱۲ ۷)تفسیر نمونه‌ آیت الله مکارم، ج۹، ص۲۵۹ @TarikhEslam

✍پنج داستان زیبا و شنیدنی از زندگانی #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه :👇 @TarikhEslam

#حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه 1⃣درخت خرما!👇 ✅سمرة بن جندب یك اصله درخت خرما در باغ یكی از انصار مدینه داشت. خانه مسكونی مرد انصاری كه زن و بچه او، در آنجا به سر می بردند همان دم در باغ بود. سمره گاهی می آمد و از نخله ی خود خبر می گرفت، یا از آن خرما می چید. سمره هر وقت كه می خواست از درخت خود خبر بگیرد، بی اعتنا و سرزده داخل خانه می شد و ضمنا چشم چرانی می كرد. صاحبخانه از او خواهش كرد كه هر وقت می خواهد داخل شود، سرزده وارد نشود، ولی او قبول نمی كرد. ناچار صاحب خانه به حضرت رسول اكرم(ص) شكایت كرد و گفت : این مرد سرزده داخل خانه ی من می شود! شما به او بگویید بدون اطلاع و سرزده وارد نشود، تا خانواده ی من قبلا مطلع باشند و خود را از چشم چرانی او حفظ كنند. رسول اكرم(ص) سمره را خواست و به او فرمود : 📋«إِنَّ فُلاَناً قَدْ شَكَاكَ وَ زَعَمَ أَنَّكَ تَمُرُّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِهِ بِغَيْرِ إِذْنِهِ فَاسْتَأْذِنْ عَلَيْهِ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَدْخُلَ» ♦️فلانی از تو شكایت دارد و می گوید : تو بدون اطلاع وارد خانه ی او می شوی، و قهرا خانواده ی او را در حالی می بینی كه او دوست ندارد. بعد از این اجازه بگیر و بدون اطلاع و اجازه داخل نشو. ولی سمره تمكین نكرد. حضرت(ص) فرمود : پس درخت را بفروش! سمره باز حاضر نشد. رسول اكرم(ص) قیمت را بالا برد، باز هم حاضر نشد. بالاتر برد، باز هم حاضر نشد. حضرت(ص) بار آخر فرمود : 📋«خَلِّ عَنْهُ وَ لَكَ مَكَانَهُ عَذْقٌ فِي اَلْجَنَّةِ» ♦️اگر این كار را بكنی و از درختت دست بکشی، در بهشت برای تو درختی خواهد بود. سمره باز هم تسلیم نشد. او از روی لجاجت اصرار می کرد كه نه از درخت خودم صرف نظر می كنم و نه حاضرم هنگام ورود به باغ از صاحب باغ اجازه بگیرم. در این وقت رسول اكرم(ص) فرمود : 📋«إِنَّكَ رَجُلٌ مُضَارٌّ وَ لاَ ضَرَرَ وَ لاَ ضِرَارَ عَلَى مُؤْمِنٍ» ♦️تو مردی زیان رسان و سختگیری، و در دین اسلام زیان رساندن و تنگ گرفتن وجود ندارد. 📋«ثُمَّ أَمَرَ بِهَا رَسُولُ اَللَّهِ(ص) فَقُلِعَتْ ثُمَّ رُمِيَ بِهَا إِلَيْهِ» ♦️سپس حضرت(ص) دستور داد که درخت از جا کنده شود و به مقابل سمره انداخته شود. این چنین شد و حضرت(ص) به سمره فرمود : 📋«اِنْطَلِقْ فَاغْرِسْهَا حَيْثُ شِئْتَ!» ♦️حالا برو درختت را هر جا كه دلت می خواهد، بكار!(۱) 📚منبع : ۱)الکافی شیخ کلینی، ج۵، ص۲۹۴ @TarikhEslam