✍پاسخ : عبیدالله بن عباس بن عبدالمطّلب(متوفی سال ۵۸ ه.ق)، پسر عمو و صحابه رسول اکرم(ص) و برادر کوچکتر عبدالله بن عباس بود که در دوران خلافت امام علی(ع) از سوی ایشان، والی یمن شد. عبیدالله در ماجرای صلح امام حسن(ع) فرمانده ارشد سپاه آن حضرت(ع) بود. در زمان خلافت امام حسن مجتبی(ع)، قبل از صلح با معاویه، نامه‌ هایی میان امام حسن(ع) و معاویه رد و بدل شد و هر یک از آنها، از دیگری خواست که از خلافت دست کشد و تسلیم گردد. این نامه‌ها به جایی نرسید و سرانجام معاویه با سپاهی به سوی کوفه حرکت کرد. امام حسن(ع) نیز مردم را به دفاع فراخواند که در این میان، سپاهی دوازده هزار نفری تشکیل شد. امام حسن(ع) فرماندهی این سپاه را به عبیدالله بن عباس واگذار کرد و به او گفت که این سپاه از بهترین جنگجویان، قاریان قرآن و یاران امیرمومنان(ع) تشکیل شده است و او را همراه سپاه به مقابله با سپاه معاویه گسیل کرد و گفت : همانجا «مسکن» بماند تا آن حضرت(ص) همراه دیگر سپاهیان به او ملحق شود. در عین حال امام(ع) احتیاط کرد و برای عبیدالله جانشینی برگزید. امام(ع) «قیس بن سعد بن عباده» را جانشین عبیدالله قرار داد! امام(ع) آنان را به سوی «مسکن» فرستاد و خود عازم «مدائن» شد.  👤ابن ابی الحدید معتزلی در شرح نهج البلاغه می نویسد : 📋《فَلما كانَ الليلُ أرسلَ معاويةُ إلي عبيد الله بن عباس أن الحسن(ع) قد راسلني في الصلح ،وهو مسلم الامر إلیّ ، فإن دخلتَ في طاعتي الان كنتَ متبوعا ، وإلا دخلتَ وأنتَ تابع ، ولكَ إن أجبتني الان أن أعطيك ألفَ ألفَ درهم ، أعجل لك في هذا الوقت نصفها، وإذا دخلتَ الكوفة النصف الآخر، فانسلَ عبيد الله إليه ليلاً، فدَخل عسكرُ معاوية ، فوفي له بما وعده، وأصبح الناسُ ينتظرون عبيدالله أن يخرج فيصلّي بهم، فلم يخرج حتي أصبحوا ، فطلبوه فلم يجدوه!》 ♦️وقتي كه شب شد معاويه به نزد عبيد الله بن عباس فرستاده و به او گفت : حسن بن علی(ع) در مورد صلح با من نامه نگاري مي كند ؛ و او كار را به دست من سپرده است؛ اگر تو الان در اطاعت من وارد شوی از حسن بن علي(ع) جلو خواهي افتاد (و به من نزديك تر خواهي بود) و گرنه او از تو جلو مي افتد؛ و اگر الان سخن من را قبول كني هزار هزار درهم (يك ميليون) به تو خواهم داد، كه اكنون برای تو نصف آن را پيش مي فرستم؛ و وقتي به كوفه وارد شدم نيمه ديگر را به تو مي دهم. پس نيمه شب عبيدالله از لشكر جدا شده و به لشكرگاه معاويه وارد شد؛ معاويه نيز آنچه را به او وعده داده بود پرداخت كرد؛ صبح گاه مردم منتظر بيرون آمدن عبيدالله براي نماز بودند اما وي بيرون نيامد تا آفتاب طلوع كرد ؛ پس به دنبال وي گشته اما او را نيافتند!(۱) با رفتن عبیدالله، قریب دو سوم سپاه عراق به معاویه پیوست و بدین ترتیب تنها چهار هزار نفر در کنار قیس بن سعد باقی ماندند. به طور کلی عبیدالله، عنصر سست مایه ای بود و خیانت او، از عوامل اصلی شکست سپاه عراق در برابر معاویه و از دلایل اصلی پذیرش صلح توسط امام مجتبی(ع) می باشد. 👤بلاذری درباره پیوستن عبیدالله به معاویه می نویسد : 📋《وَفَدَ عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ الْعَبَّاسِ عَلَى مُعَاوِيَةَ وَ كَانَ قَدْ جَعَلَ لَهُ حِينَ صَارَ إِلَيْهِ وَ فَارَقَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ(ع) فِي كُلِّ سَنَةٍ أَلْفَ أَلْفِ دِرْهَمٍ》 ♦️عبیدالله بن عباس در ازای سالیانه هزار هزار [یک میلیون] درهم، اردوگاه حسن بن علی(ع) را ترک کرد و به معاویه پیوست.(۲) بعد از خیانت عبیدالله بن عباس به امام حسن مجتبی(ع) قیس بن سعد بن عباده جانشین فرماندهی با سپاهیان خود چنین گفت : 📋《أيَّها النَّاسِ! لا يهولنكم ولا يعظمن عليكم ما صنَع هذا الرَجُل الوله الورع الجبان، إنَّ هذا و اباه و اخاه لم يأتوا بيَوم خَير قط، إنَّ أباه عمَّ رسول الله(ص) خرَج يُقاتلُه ببَدرِِ فأسرَهُ》 ♦️ای مردم! نهراسید و از کاری که این مرد طمعکار و ترسو کرد، به شگفت در نیایید که همانا خود و پدرش و برادرش نیز وفادار نبودند و حتی پدرش عباس عموی رسول اکرم(ص) در جنگ «بدر» علیه رسول اکرم(ص) جنگید و اسیر شد.(۳) 📚منابع : ۱)شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج۱۶، ص۴۲ ۲)أنساب الأشراف بلاذری، ج۴،ص۵۹ ۳)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۴۲ @TarikhEslam

💰«وقتی که سردار بزرگ امام حسن(ع) هم خیانت کرد و به دشمن پناهنده شد!» 🎙ماجرای خیانت «عبیدالله بن عباس» در کلام #مقام_معظم_رهبری :👇 @TarikhEslam

✅«امام حسن مجتبی(ع) سردار بزرگ جنگش «عبیدالله بن عباس» بود که می‌دانید چه کار کرد. شبانه رفت با معاویه که آن طرف بود، مذاکره کرد، پول گرفت، لشکرگاه خودش را ترک کرد و به دشمن پناهنده شد! امروز اگر یک سرباز شما به دشمن پناهنده می‌شود، چگونه درباره‌اش قضاوت می‌کنید؟ شب خوابیدند، صبح بلند شدند دیدند فرمانده‌ی کلّ نیروهای امام حسن(ع) از خیمه بیرون نمی‌آید. یک ساعت، دو ساعت، بعد رفتند داخل خیمه، دیدند نیست! دقّت کردند، دیدند آن طرف خیمه، شکافته است. بعد، قضیه روشن شد. در رأس کار چه کسی بود؟ امام حسن مجتبی(ع)! این چه توقّع بی‌جایی است که اگر یک رئیس، یک مرؤوس، یک قاضی، یا مسؤول بخش خاصی از کشور، از تشکیلات حکومت اسلامی، پایش را کج بگذارد، آن آقایی که با او مواجه می‌شود، فوراً شروع می‌کند به اصل نظام اسلامی، اصل جمهوری اسلامی، اصل حکومت اسلامی اهانت کردن!» 🎙بیانات مقام معظم رهبری سال ۱۳۷۲ @TarikhEslam

📽▶️⏹⏸📽▶️⏹⏸📽 #سکانس_برتر 🎞سکانسی از خیانت عبیدالله بن عباس در قسمتی از فیلم «تنهاترین سردار» ساخته جناب فخیم زاده :👆 @TarikhEslam

⚔ماجرای ترور نا فرجام #امام_حسن_علیه_السلام به دستور معاویه!👇 @TarikhEslam

✅از امام علی(علیه السلام) نقل است که؛ من، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع)، پیش رسول خدا(ص) بودیم که ناگهان، نگاهی به ما کرد و گریست. گفتم : یا رسول الله(ص)! برای چه می گریید؟ فرمودند : 📋《أَبْكِي مِمَّا يُصْنَعُ بِكُمْ بَعْدِي!》 ♦️به آن چه پس از من بر شما فرود خواهد آمد. گفتم : یا رسول الله(ص)! آن چیست؟ بعد حضرت(ص) درباره امام حسن فرمود : 📋《أَبْكِي من طَعْنَةِ الْحَسَنِ(ع) فِي الْفَخِذِ وَ السَّمِّ الَّذِي يُسْقَى》 ♦️گریه ام از آن نیزه ای است که بر پای حسن(ع) می زنند و از زهری که او را مسموم می سازد!(۱) علامه مجلسی می نویسد : 📋《دَسَّ مُعَاوِیَهُ إِلَی عَمْرِو بْنِ حُرَیْثٍ وَ الْأَشْعَثِ بْنِ قَیْسٍ وَ إِلَی حُجْرِ بْنِ الْحَارِثِ وَ شَبَثِ بْنِ رِبْعِیٍّ دَسِیساً أَفْرَدَ کُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ بِعَیْنٍ مِنْ عُیُونِهِ أَنَّکَ إِنْ قَتَلْتَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ(ع) فَلَکَ مِائَتَا أَلْفِ دِرْهَمٍ وَ جُنْدٌ مِنْ أَجْنَادِ الشَّامِ وَ بِنْتٌ مِنْ بَنَاتِی》 ♦️معاويه مخفيانه نزد عمرو بن حريث و اشعث بن قيس و حجر بن حجر و شبث بن ربعى مأمورانى جداگانه فرستاد و به هر كدام نويد داد اگر حسن بن على(ع) را بكشيد، دويست هزار درهم خواهيد گرفت و علاوه بر آن سركرده لشكرى از لشكريان شام شده و دخترى از دخترانم را به شما خواهم داد. 📋《فَبَلَغَ الْحَسَنَ(ع) فَاسْتَلْأَمَ وَ لَبِسَ دِرْعاً وَ کَفَرَهَا وَ کَانَ یَحْتَرِزُ وَ لَا یَتَقَدَّمُ لِلصَّلَاهِ بِهِمْ إِلَّا کَذَلِکَ》 ♦️هنگامی که اين خبر به سمع مبارك امام حسن مجتبی(ع) رسید، حضرت(ع) پس از آن، زره به تن مبارك نموده و آن را زير لباس مخفى مى‌كردند و حتّى الامكان از اجتماعات احتراز مى‌فرمودند و در نماز جماعت حاضر نمى‌شدند مگر با زره! تا اینکه؛ 📋《فَرَمَاهُ أَحَدُهُمْ فِی الصَّلَاهِ بِسَهْمٍ فَلَمْ یَثْبُتْ فِیهِ لِمَا عَلَیْهِ مِنَ اللَّأْمَهِ فَلَمَّا صَارَ فِی مُظْلَمِ سَابَاطَ ضَرَبَهُ أَحَدُهُمْ بِخَنْجَرٍ مَسْمُومٍ فَعَمِلَ فِیهِ الْخَنْجَرُ》 ♦️در يكى از روزها شخصى در هنگام نماز، تيرى به حضرت(ع) پرتاب كرد ولى به واسطه داشتن زره، آن تير به بدن امام(ع) اصابت نكرد و بار ديگر وقتى امام(ع) در تاريكى ساباط‍‌ مدائن عبور مى‌كردند، شخصى كه در تعقيب آن حضرت(ع) بود با خنجرى مسموم حمله كرد و ضربتى به امام عليه السّلام زد، و ضربت كارگر واقع شد.(۲) که بعدها این زخمِ حضرت(ع) معالجه شد. امام حسن مجتبی(ع) قبل از صلح با معاویه در «ساباط» به دلیل خیانت برخی فرماندهان و نبود اصحابی برای جنگ با معاویه، از پیشنهاد صلحی که معاویه به امام(ع) داده بود، سخن به میان آورد و خطبه خواندند و سپس به خیمه خود بازگشتتند. در این میان، سپاه امام(ع) گفتند : 📋《كَفَرَ وَاللَّهِ الرَّجُلُ! ثُمَّ شَدُّوا عَلَى فُسْطَاطِهِ فَانْتَهَبُوهُ حَتَّى أَخَذُوا مُصَلَّاهُ مِنْ تَحْتِهِ ثُمَّ شَدَّ عَلَيْهِ عَبْدُ الرَّحْمَنِ أَزْدِيُّ فَنَزَعَ مِطْرَفَهُ‏ عَنْ عَاتِقِهِ فَبَقِيَ جَالِساً مُتَقَلِّداً السَّيْفَ بِغَيْرِ رِدَاءٍ!》  ♦️به خدا قسم، اين مرد کافر شده است و بـه خيمه ی حضرت(ع) حمله ور شدند! حتى سجاده ايشان را از زير پايش غارت کردند و عبدالرحمن ازدى به طرف آن بزرگوار یورش برد و مِطرَف (شال بزرگى که روى شانه ها انداخته مي شود) را از گردن آن حضرت(ع) کشید، پس آن حضرت(ع) در حالي که شمشيرش را به گردن آويخته بود، نشست.(۳) ابن اثیر می نویسد : هنگامی که معاویه به امام حسن مجتبی(ع) پیشنهاد صلح داد، مردم به گرمی آن را پذیرفتند. امام حسن(ع) در خطبه ای پیشنهاد معاویه را به اطلاع لشکر خود رسانید و فرمود : 📋《أَلا وَ إِنَّ مُعَاوِيَةَ دَعَانَا إِلَى أَمْرٍ لَيْسَ فِيهِ عِزٌّ وَلا نَصَفَةٌ، فَإِنْ أَرَدْتُمُ الْمَوْتَ رَدَدْنَاهُ عَلَيْهِ، وَحَاكَمْنَاهُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ بِظُبَا السُّيُوفِ، وَإِنْ أَرَدْتُمْ الْحَيَاةَ قَبِلْنَاهُ، وَ أَخَذْنَا لَكُمُ الرِّضَا》 ♦️بدانید همانا معاویه ما را به امری فرا می خواند که نه عزّت ما در آن است و نه مطابق با انصاف است. اگر دارای روحیه شهادت طلبی هستید، درخواستش را رد کنیم و دست به شمشیر ببریم تا خداوند سبحان میان ما حکم کند، ولی اگر زندگی دنیا را می طلبید، خواسته اش اجابت کرده و رضایت شما را فراهم کنیم. هنگامی که کلام امام حسن(ع) به این جا رسید : 📋《فَنَادَاهُ الْقَوْمُ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ : الْبَقِيَّةَ! الْبَقِيَّةَ! فَلَمَّا أَفْرَدُوهُ أَمْضَى الصُّلْحَ》 ♦️مردم از هر سو فریاد برآوردند که ما زندگی و بقای دنیایی را می خواهیم. با این سخن، صلح را بر امام(ع) تحمیل کردند و امام(ع) پس از آن که از آن ها جدا شد، صلح با معاویه را امضاء نمود.(۴) 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۱۳۴ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۳۳ ۳)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۱ ۴)اسدالغابه ابن اثیر، ج۲، ص۱۳ @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚 5️⃣1️⃣1️⃣ #معرفی_کتاب：📚 کتاب «صُلحُ الحَسَن(ع)» درباره صلح امام حسن مجتبی(ع)؛ اثر شیخ راضی آل یاسین پژوهشگر و عالم شیعی، به ترجمه #مقام_معظم_رهبری✍📚👇 @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍ کتاب «صُلحُ الحَسَن(ع)» @TarikhEslam