eitaa logo
تاملی در تاریخ اسلام
2.1هزار دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
153 ویدیو
258 فایل
﴾﷽﴿ 🕌امام علی(علیه السلام) خطاب به امام حسن(علیه السلام): «وَاعْرِضْ عَلَیْهِ أَخْبَارَ الْمَاضِینَ..» 📚نهج البلاغه، نامه۳۱ ✅روزی نه چندان دورِ دور، ماهم در تاریخ، ورق خواهیم خورد. @hosseinifazel نشر و کپی بدون ذکر منبع🚫 📚مقتل : @AsnadolMasaeb
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
8⃣سیاست : ✅هنگامی که امام علی(ع) به سال ۳۵ هجری به خلافت رسید، معاویه حاکم شام بود. امیرالمؤمنین(ع) تصمیم گرفت عبدالله بن عباس را حاکم ‏شام کند؛ پس نامه‏‌ای به معاویه نوشت و در آن نامه، از او خواست تا امور شام را به ابن عباس تحویل داده و همراه اَشراف شام به مدینه بیاید و با حضرت(ع) بیعت کند! این دستور بر معاویه گران آمد و حضرت(ع) را تهدید به جنگ کرد. و حضرت(ع) در جواب نامه این را نوشت و فرستاد : 📋《..عِنْدِی اَلسَّیْفُ اَلَّذِی أَعْضَضْتُهُ بِجَدِّکَ وَ خَالِکَ وَ أَخِیکَ فِی مَقَامٍ وَاحِدٍ..》 ♦️در نزد من همان شمشیرى است که در جنگ بدر بر پیکر جدّ و دایى و برادرت زدم.(۱) یعنی کسی را به جنگ تهدید می کنی که از کودکی مشق جنگ کرده و با جنگ قد کشیده و حال اگر می خواهی با همان تو را هم به آنان ملحق کنم، بی صبرانه منتظرم! برخی از اصحاب امام علی(ع) عزل معاویه را عادلانه امام غیر سیاستمندانه قلمداد کردند و جواب نامه معاویه را هم نوعی تا جایی که سیاست امام علی(ع) را با سیاست معاویه مقایسه می کردند و حضرت در این باره می فرماید : 📋《وَاللهِ مَا مَعَاوِیَةُ بِأَدهَی مِنِّی، وَلکِنَّهُ یَغدرُ وَ یَفجرُ!》 ♦️سوگند به خدا! معاویه از من سیاستمدارتر نیست، اما معاویه حلیه‎گر و جنایتکار است!(۲) 📚منابع : ۱)شرح نهج البلاغة ابن ابي الحديد، ج۱۴، ص۱۳۱ ۲)شرح نهج البلاغة ابن ابي الحديد، ج۱۰، ص۲۱۱ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
9⃣ایثار و فداکاری : ✅در جنگ احد، هنگامی سپاه دشمن از اطراف و اکناف به پیامبر اکرم(ص) حمله می‌شد؛ حضرت علی(ع) با نهایت ایثار و جانبازی به فرمان پیامبر اکرم(ص) به آنان حمله می‌کرد. جبرئیل نازل شد و روحیه جوانمردی امام علی(ع) را ستایش نمود. رسول خدا(ص) جبرئیل را تصدیق کرد و فرمود : من از علی(ع) هستم و او از من است. سپس صدایی در آسمان پیچید که : 📋《لاَ سَیفَ اِلاّ ذُوالفَقَارِ، لاَ فَتَی اِلَاّ عَلَیُ》 ♦️شمشیری چون ذوالفقار و جوانمردی همچون علی(ع) نیست!(۱) در تاریخ آمده ایت که؛ حضرت رسول اکرم(ص) در شب اول ماه ربیع‌الاول، به امام علی(ع) فرمود : مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو در جای من می‌خوابی تا من به غار ثور بروم؟ علی(ع) گفت : در این صورت شما سالم می‌مانید؟ پیامبر(ص) فرمود : آری! علی(ع) تبسمی کرد و سجدهٔ شکر به‌جای آورد، وقتی که سر از سجده برداشت عرض کرد : آنچه را که مأمور شده‌ای انجام ده که چشم، گوش و قلبم فدای تو باد! به هر چه می‌خواهی فرمانم بده که همانند دستیار شما هستم، همان‌گونه که مقصود شماست در آن وارد می شوم و موفقیتم تنها از ناحیه خداست. سپس حضرت رسول اکرم(ص)، علی(ع) را در آغوش گرفت و هر دو گریه کردند و از هم جدا شدند.(۲) چنانچه مفسیرین شیعه و بسیاری از علمای اهل تسنن می گویند، آیه 📋《وَ مِنَ النَّاسِ مَن یشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَاد》 ♦️بعضی از مردم، جان خود را در برابر خشنودی‌های خدا می‌فروشند و خدا نسبت به بندگان رؤوف است.(۳) در شان امام علی(ع) در ماجرای لیلة المبیت نازل شده است. 👤غزالی می نویسد : در شبی که امیرالمومنین(ع) به جای پیامبر(ص) خوابید به جبرییل و میکاییل خطاب رسید که من بین شما دو نفر برادری قرار دادم و عُمر یکی از شما را بیش از دیگری قرار دادم. کدامیک از شما ایثار می کند که عُمر طولانی از آن دیگری باشد؟ هر دو عُمر طولانی را اختیار کردند. خطاب آمد : به زمین نگاه کنید و ببینید که چگونه علی(ع)حیات خود را به برادرش پیامبر(ص) ایثار نموده و به جای او خوابیده و جان خود را فدای جان او نموده است. به زمین بروید و او را از دشمنان حفظ کنید. آنان آمدند و جبریل بالای سر امیرالمومنین(ع) و میکاییل سمت پاهای آن حضرت(ص) نشست و ندا کرد : 📋《بَخٍّ بَخٍّ مِنْ مِثْلِكَ یابْنَ اَبی طالب(ع)》 خداوند در جمع ملائکه به تو مباهات فرمود. اینجا بود که آیه شریفه؛ 《وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ الله..》نازل شد.(۴) 📚منابع : ۱)تاریخ طبری، ج۳، ص۱۰۲۷ ۲)امالی شیخ طوسی، ص۴۶۵ ۳)سوره بقره، آیه۲۰۷ ۴)احیاء العلوم غزالی، ج۳، ص۳۹ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔟فصاحت و بلاغت : ✅اولین سخنور و خطیب در همه دوران های عربی و اسلامی و بلکه تاریخ بشری، هیچ کسی دربلاغت و فصاحت سخن، منزلت حضرت علی(ع) را نداشته است. کلام او تمامی امتیازات پر ارج سخنوری را دارد. برای نمونه نهج البلاغه شاهکار علم و ادب و فصاحت و بلاغت است. 👤میخائیل نصیحه نویسنده لبنانی در مقدمه کتاب جرج جرداق می گوید: علی(ع) تنها در میدان جنگ قهرمان نبود، در همه جا قهرمان بود. در صفای دل، پاکی وجدان، جذابیت سحرآمیز بیان، انسانیت واقعی، او در همه میدان ها قهرمان بود 👤جاحظ می گوید : ابن عباس که خود سخنوری برجسته بود، در مقابل حضرت علی(ع) زانو می زد و کلام آن حضرت(ع) را می شنید. تمامی کسانی که اهل سخن بوده و هستند با شنیدن و خواندن کلمات علی(ع) مسحور می شوند. سخنان حضرت(ع) آن چنان عظمتی دارد که گاهی از شنیدنش به گریه می افتادند و چه بسا قالب تهی می کردند. وقتی حضرتش خطبه معروف الغراء را القاء فرمود، بدن ها لرزید واشک ها جاری شد و دل ها به تپش افتاد. همّام بعد از شنیدن صد صفت از صفات متقین در بیان حضرت(ع) خشکید و به زمین افتاد. وجان به جان آفرین تسلیم کرد! 👤ابن مقفع دانشمند و نویسنده عرب می گوید : هفتاد خطبه از خطبه هایش را حفظ کردم، پس از آن ذهنم جوشید که جوشید. 👤ابن ابی الحدید معتزلی می گوید : به حق، سخن علی(ع) را از سخن خالق فروتر و از سخن مخلوق فراتر خوانده اند. او در جلد چهارم کتابش پس از شرح نامه امام(ع) به عبدالله بن عباس می نویسد : فصاحت را ببین که چگونه افسار به دست این مرد داده و مهار خود را به او سپرده است. نظم عجیب الفاظ را تماشا کن، مانند چشمه ای که خود به خود بدون مزاحمت می جوشد. سبحان الله! علی(ع) مافوق بشر است.(۱) 📚منابع: ۱)سیری در نهج البلاغه شهید مطهری، ص۱۷ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 6️⃣3️⃣1️⃣ : 📚 کتاب «امیر مومنان» جلد دوم از کتاب «پیشوایان هدایت» ترجمه کتاب «اَعْلَامُ الْهِدَایَةِ» در شرح تاریخ تحلیلی زندگانی حضرت امیرالمومنین ؛ اثر جمعی از مولفان و دانشمندان شیعه در مجمع جهانی اهل بیت(علیهم السلام)✍📚👇 ۲ @TarikhEslam
4_5764798954021588955.pdf
2.1M
📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «امیر مومنان» @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📆پانزدهم رجب؛ سالروز بزرگداشت «اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا بِنتَ وَلیِّ اللهِ الأَعظَمِ، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا بِنتَ وَلیِّ اللهِ المُعَظَّمِ، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا عَمَّةَ وَلیِّ اللهِ المُکَرَّمِ، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا اُمَّ المَصَائِبِ یَا زَینَبُ، وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ» ⁉️پاسخ به چند شبهه درباره ایشان!👇 @TarikhEslam
1⃣تاریخ ولادت !👇 ✅در منابع تاریخی و منابع قدیمی اطلاعات زیادی درباره زندگی‌ حضرت زینب کبری(سلام الله علیها) از جمله تاریخ دقیق ولادت و تاریخ وفات ایشان بیان نشده است. فقط در پاره ای از منابع متاخر به ولادت ایشان در زمان حیات حضرت رسول اکرم(ص) اشاره شده است. 👤«یحیی بن حسن معروف به ع‍ب‍ي‍دل‍ی» از علمای نسّاب(۲۷۷ق) می نویسد : 📋«أَمَّا الزَينَبُ(س) فَوُلِدَتْ فِی حَیَاةِ جَدِّهِ» ♦️حضرت زینب(سلام الله علیها) در زمان حیات جدّ بزرگوارش حضرت رسول اکرم(ص) به دنیا آمد.(۱) 👤«ابن حجر عسقلانی»(۸۵۲ق) نیز به نقل از ابن اثیر(۶۳۰ق) می نویسد : 📋«قَالَ اِبنُ الاَثِیرِ : أَنَّهَا وُلِدَتْ فِی حَیَاةِ النَّبِیِّ(ص)» ♦️ابن اثیر می گوید : زینب کبری(سلام الله علیها) در زمان حیات حضرت رسول اکرم(ص) به دنیا آمد.(۲) اما بعدها توسط برخی مورخان معاصر شیعه، اقوال گوناگونی، در باب ولادت ایشان بیان شد که از این میان، دو قول مشهور در مورد ولادت ایشان است. ۱)پنجم جمادی الاولی سال پنجم قمری!(۳) ۲)پنجم جمادی الاولی سال ششم قمری!(۴) 👤«حسن محمد قاسم» نویسنده مصری در کتابش با عنوان «السیدة زینب(س)» آورده است : «زینب کبری(سلام الله علیها) در ماه شعبان سال ششم هجری، دو سال پس از تولد برادرش امام حسین(علیه السلام) متولد شده است.»(۵) 👤اما «شیخ ذبیح الله محلاتی» در کتاب «ریاحین الشریعه» می نویسد : «میلاد حضرت زینب(سلام الله علیها) را، برخی پنجم ماه‌جمادی الاولی سال ششم، بعضی اوایل شعبان آن سال، بعضی در ماه رمضان و برخی دیگر در دهه آخر ماه ربیع‌ الثانی و طبق نقلی ماه محرم سال پنجم هجرت ذکر کرده‌اند ولی هیچ‌ یک از این اقوال دلیل محکم تاریخی ندارد و این عدم اتفاق نظر در مورد تاریخ وفات آن مخدره نیز به چشم می‌خورد، به طوری که برخی آن را در ماه رجب سال ۶۲ و بعضی در چهاردهم رجب سال ۶۲ دانسته‌اند.»(۶) 👤«شیخ جعفر نقدی» نیز به این دو نقل اشاره می کند و می نویسد : 📋«الخَامِسُ مِن شَهرِ جَمَادِى الأُولَى فِي السَنَةِ الخَامِسَةِ اَو السَّادِسَِة لِلهِجرَةِ عَلَى مَا حَقَّقَهُ بَعْضُ» ♦️ولادت ایشان روز پنجم ماه جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری است، بنابر بعضی اقوالی که در این باره وارد شده است.(۷) پس قول مشهور همان جمادی الاول سال پنجم یا ششم هجری است و در مورد اینکه، این بانوی بزرگوار در شهر مدینه متولد شده است، اختلافی نیست. 📚منابع : ۱)اخبار الزینبیات یحیی بن حسن عبیدلی، ص۱۲ ۲)الاصابة ابن حجر عسقلانی، ج۸، ص۱۶۶ ۳)أعلام النساء عمر رضا کحّاله،‌ ج۲، ص۹۱ ۴)زینب الکبری(س) من المهد الی اللحد قزوینی، ص۳۱ ۵)السیدة زینب(س) حسن محمد قاسم، ص۲ ۶)ریاحین الشریعه ذبیح الله محلاتی، ج۱، ص۳۵ ۷)زينب الكبری(س) شیخ جعفر نقدی، ج۱، ص۱۸ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
2⃣نام و لقب و کنیه !👇 ✅معروف‌ ترین نام ایشان، زینب(س) است و ایشان تنها شخصیت غیر معصومی است که طبق روایتی(در صورت صحت روایت) نام ایشان از طرف خداوند، توسط جبرائیل بر حضرت رسول اکرم(ص) نازل گشته است. نقل است که؛ هنگامی که حضرت زینب(س) به دنیا آمد، قنداقه ایشان را خدمت حضرت رسول اکرم(ص) بردند. در این هنگام؛ 📋«فَهَبَطَ جِبرَائِيلُ يَقرَأُ عَلَى النَّبِيِّ(ص) السَّلَامَ مِن اللهِ الجَلِيلِ وَ قَالَ لَهُ : سَمِّ هَذِهِ المَولَودِةِ زَینَبُ(س)» ♦️جبرائیل بر رسول اکرم(ص) نازل شد و از طرف خداوند متعال سلام رساند و گفت : نام این مولود را زینب(س) نامگذاری کن!(۱) 👤«آیت الله یوسفی غروی» مورخ شیعه در این باره می نویسد : «اینکه مشهور شده (زینب) را (زینت پدر) و (زینة أب) معنا می کنند، و نیز اینکه گفته می شود پیامبر اکرم(ص) به پیشنهاد جبرئیل(ع) اسم حضرت را زینب گذاشت، اینها ریشه و سندی ندارد و پیش از حضرت زينب(س) نیز اين نام در بین عرب رایج بود؛ بعنوان نمونه زینب دختر پیامبر(ص) از حضرت خدیجه(س)، زینب بنت جحش دختر عمۀ پیامبر(ص) که بعد همسر ایشان شد، و نیز زینب دختر حمزه سیدالشهدا(س)! زینب در اصل نام درختی [یا گلی] زیبا و خوش بو در بیابان بوده که عرب این نام را برای دختران برگزیده بود. همانگونه که صاحب لسان العرب می نویسد : «الزَّيْنَبُ شَجَرٌ حَسَنُ المَنْظَر طَيِّبُ الرَائِحَةِ، وَ بِهِ سُمِّيَت المَرأَةُ» زینب نام درختی خوش منظر و خوش بویی است و همچنین از آن به عنوان نام زن استعمال می شود. همچنانکه در میان غیر عرب نیز نامگذاری دختران بنام بعضی گلها و گیاهان معمول است.»(۲) در تاریخ و روایات برای برای ایشان، القاب فراوانی نقل شده است، همانند : «عالمة غير معلّمة/ فهمة غير مفهّمة/ كعبة الرزايا/ نائبة الزهراء/ نائبة الحسين/ مليكة الدنيا/ عقيلة النساء/ عديلة الخامس من أهل الكساء/ شريكة الشهيد/ كفيلة السجّاد/ ناموس رواق العظمة/ سيّدة العقائل/ سرّ أبيها/ سلالة الولاية/ وليدة الفصاحة/ شقيقة الحسن/ عقيلة خدر الرسالة/ رضيعة ثدي الولاية/ البليغة/ الفصيحة/ الصدّيقة الصغرى/ الموثّقة/ عقيلة الطالبيّين/ الفاضلة/ الكاملة/ عابدة آل عليّ/ عقيلة الوحي/ شمسة قلادة الجلالة/ نجمة سماء النبالة/ المعصومة الصغرى/ قرينة النوائب/ محبوبة المصطفى/ قرّة عين المرتضى/ صابرة محتسبة/ عقيلة النبوّة/ ربّة خدرالقدس/ قبلة البرايا/ رضيعة الوحي/ باب حطّة الخطايا/ حفرة عليّ و فاطمة/ ربيبة الفضل/ بطلة كربلا/ عظيمة بلواها/ عقيلة القريش/ الباكية / سليلة الزهراء/ أمينة اللّه / آية من آيات اللّه / مظلومة وحيدة/ عقيلة بنی هاشم»(۳) 👤«سید محسن امین»، حضرت زینب(س) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید، (از قبیل درگذشت حضرت رسول اکرم(ص)، شهادت و سختی‌های مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین(ع)، شهادت برادرش امام مجتبی (ع) فاجعه کربلا و شهادت برادرش امام حسین(ع) و بستگان و سایر شهدا، و به اسارت رفتن در کوفه و شام) «ام المصائب» نیز لقب داده‌اند.(۴) «مرحوم قزوینی» در کتاب خود در ادامه روایت فوق، نقل می کند که؛ هنگام ولادت حضرت زینب(س)، جبرائیل گریست و رسول اکرم(ص) علت گریه جبرائیل را پرسید و او عرضه داشت : 📋«إِنَّ حَيَاةَ هَذِهِ البِنتِ سَوفَ تَكُونُ مَقرُونَةََ بِالمَصَائِبِ وَ المَتَاعِبِ مِن بِدَايَةِ عُمرِهَا إِلَى وَفَاتِهَا» ♦️همانا حیات این دختر از ابتدای عمرش تا زمان وفاتش مقرون به مصیبت ها و سختی ها خواهد بود.(۵) درباره کنیه حضرت(ص) نیز محل اختلاف است که برخی کنیه [اُمّ کُلثوم](۶) و برخی کنیه [ام الحسن](۷) نوشته اند. 👤«مرحوم شیخ احمد رحمانی همدانی» می نویسد : 📋«تُكَنَّى بِاُمِّ كُلثُومِ كَمَا تُكَنَّى بِاُمِّ الحَسَنَ أَيضَاً وَ يُقَالُ لَهَا : زَينَبُ الكُبرَى لِلفَرقِ بَينَهَا وَ بَينَ مَن سُمِّيَت بِاِسمِهَا مِن أَخَوَاتِهَا، وَ كُنِّيَت بِكُنيَتِهَا، كَمَا أنَّهَا تَلقَّبَت بِالصِدِّيقَةِ الصُّغرَى لِلفَرقِ بَينَهَا وَ بَينَ اُمِّهَا الصِدِّيقَةِ الكُبرَى فَاطِمَةِ الزَّهرَاءِ(س)» ♦حضرت زینب(سلام الله علیها) به کنیه ام کلثوم معروف بوده همانگونه که کنیه ابوالحسن داشته است. همچنین به ایشان زینب کبری لقب دادند، آن هم به خاطر اینکه بین ایشان و بین خواهری نامش زینب صغری بود، فرق گذاشته شود. همچنان که به ایشان صدیقه صغری گفتند که بین مادرشان فاطمه(س) که صدیقه کبری است، فرق گذاشته شود.(۸) 📚منابع : ۱)زینب الکبری(س) من المهد الی اللحد قزوینی، ص۳۵ ۲)کانال تلگرامی یوسفی غروی @Yusufi_Gharawi ۳)فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفى، رحمانی، ص۶۳۷ ۴)اعیان الشیعه سید محسن امین، ج۷، ص۱۳۷ ۵)زینب الکبری(س) من المهد الی اللحد قزوینی، ص۳۵ ۶)خصائص الزینبیة نورالدین جزائری، ص۳۱۳ ۷)اخبار الزینبیات یحیی بن حسن عبیدلی، ص۱۵ ۸)فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفی، رحمانی، ص۶۳۶ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
3⃣جریان قنداقه !👇 ✅نقل شده است که؛ هنگام ولادت حضرت زینب(سلام الله علیها) وقتی حضرت فاطمه(سلام الله علیها) قنداقه زینب کبری(سلام الله علیها) را به محضر رسول اکرم(ص) برد، این نوزاد چشم مبارک را باز نکرد و سپس قنداقه را به امام علی(علیه السلام) دادند و نوزاد همچنان چشمانش را باز نکرد و همینطور، دست به دست چرخاندند و برای هیچ یک از اهل بیت(علیهم السلام) باز نکرد، و تنها وقتی قنداقه در آغوش امام حسین(علیه السلام) قرار گرفت، چشم مبارک را گشود! اما باید بگوییم که این مطلب در هیچ منبع معتبری نقل نشده است و فقط در برخی از کتب معاصر بدون ذکر سند مانند کتاب چهره درخشان قمر بنی هاشم اثر مرحوم ربانی خلخالی نقل شده است.(۱) البته در نقل دیگری آمده است که مرحوم قزوینی آورده که؛ هنگامی که حضرت زینب(س) به دنیا آمد، قنداقه ایشان را خدمت حضرت رسول اکرم(ص) بردند. در این هنگام؛ 📋«فَهَبَطَ جِبرَائِيلُ يَقرَأُ عَلَى النَّبِيِّ(ص) السَّلَامَ مِن اللهِ الجَلِيلِ وَ قَالَ لَهُ : سَمِّ هَذِهِ المَولَودِةِ زَینَبُ(س)» ♦️جبرائیل بر رسول اکرم(ص) نازل شد و از طرف خداوند متعال سلام رساند و گفت : نام این مولود را زینب(سلام الله علیها) نامگذاری کن! 📋«ثُمَّ أَخبَرَهُ بِمَا يَجرِي عَلَيهَا مِن المَصَائِبِ فَبَكَى النَبِیُّ(ص)» ♦️سپس جبرائیل به مصائبی که در آینده برای زینب کبری(س) رخ خواهد داد را به رسول اکرم(ص) خبر داد، سپس رسول اکرم(ص) گریستند و فرمودند : 📋«مَنْ بَكَی عَلَی مُصَابِ هَذِهِ الْبِنْتِ، كَانَ كَمَنْ بَكَی عَلَی اَخَوَیْهَا الْحَسَنِ(ع) وَ الْحُسَیْنِ(ع)» ♦️كسی كه بر مصیبتهای این دختر گریه كند، همانند كسی است كه برای برادرش، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) گریسته است.(۲) 📚منابع : ۱)چهره درخشان قمر بنی هاشم خلخالی، ج۱، ص۸۷ ۲)زینب الکبری(س) من المهد الی اللحد قزوینی، ص۳۵ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4⃣ چندمین فرزند خانواده؟!👇 ✅همه مورخان و محدثان و دانشمندان شیعه و سنی اتفاق دارند که حضرت علی(علیه السلام) و حضرت فاطمه(سلام الله علیها) دو دختر داشته‌ اند. 👤شیخ مفید هنگام ذکر فرزندان امام علی(ع) می نویسد : 📋«الحَسَنُ(ع) وَ الحُسَينُ(ع) وَ زَينَبُ الكُبرَى(س) وَ زَينَبُ الصُّغرَى(س) المُكَنَّاةُ أمَّ كًلْثُومَ، أُمُّهُم فَاطِمَةُ(س) البَتُولُ سَيِّدةُ نِسَاءِ العَالَمِينَ بِنتُ سَيِّدِ المُرسَلِينَ مُحَمَّدٍ(ص) خَاتَمِ النِّبيِّينَ» ♦️امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و زینب کبری(س) و زینب صغری(س) که کنیه های آنان [ام کلثوم] بوده است و مادرشان حضرت فاطمه(س) سید و سرور زنان عالم و یگانه دختر خاتم پیغمبران است.(۱) همانطور که می دانید (ام کلثوم) اسم نیست و در عرب نامی که با لفظ (اَب) یا (اُمّ) شروع شود، کنیه محسوب می شود. پس به این ترتیب [امّ کلثوم] کنیه است. از طرفی هم، طبق سخن شیخ مفید اسم هر دو دخترِ امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) [زینب] است و کنیه هر دو نیز [ام کلثوم] می باشد و برای فرق گذاشتن بین این دو دختر، هم برای اسم و هم برای کنیه از کلمه صغری و کبری استفاده می شود. از طرفی هر دو خواهر در کربلا نیز حضور داشتند. طبق مقاتل، در روز عاشورا؛ هنگامی که امام حسین(ع) قصد وداع با اهل خیام کرد، به سمت خیمه گاه رفت و اهل بیت خود را صدا زد و فرمود : 📋«يَا أُخْتَاهْ! یَا زَینَبُ(س)، یَا اُمَّ کُلثُومِِ(س) یَا سَّكِينَةُ(س) عَلَیْکُنَّ مِنِّی السَّلَامُ!» ♦️ای زینب(س)، ای ام کلثوم(س) ای سکینه(س) خداحافظ!(۲) اما در مورد اینکه؛ آن زینبِ حماسه ساز و بلیغ که امام سجاد(علیه السلام) او را (عالمه غیر معلمه) نامید و بعدها لقب (عقیله بنی هاشم) به خود گرفت، و همسر عبدالله بن جعفر بود و طبق نقل مشهور در دمشق دفن شد، زینب کبری(س) است یا زینب صغری(س)؟!! 👤«احمد بن یحیی بَلاذُری» مورخ اواخر قرن دوم هجری می نویسد : 📋«وَ زَينَبُ الكُبرَى(س) تَزَوَّجَهَا عَبدُاللهِ بنِ جَعفَرِ بنِ اَبِی‌ طَالِبِِ(ع)» ♦️عبدالله بن جعفر زینب کبری(س) را به ازدواج خویش در آورد.(۳) اگر چه منابع تاریخی به وجود دو دختر با نام زینب و کنیه ام‌ کلثوم برای امام علی(علیه السلام) تصریح می‌ کنند؛ اما تعبیر ام‌ کلثوم و زینب بدون قرینه در احادیث و اخبار منصرف است به همان شخصیت مشهور و حماسه‌ ساز، یعنی حضرت زینب کبری(س). پس مورخین سومین فرزند و اولین دختر امام علی(علیه السلام) و حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را زینب کبری(سلام الله علیها) با کنیه ام‌ کلثوم کبری(سلام الله علیها) می دانند که خطبه های رسا در کوفه و شام بیان نموده است. 📚منابع : ۱)الإرشاد شيخ مفيد، ج۱، ص۳۵۴ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۷/ اللهوف سید بن طاووس، ص۸۲ ۳)انساب الاشراف بلاذری، ج۱، ص۴۰۲ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
5⃣شروط ازدواج !👇 ✅نقل می کنند که؛ هنگامی که عبدالله بن جعفر بن ابی طالب به خواستگاری حضرت زینب(سلام الله علیها) آمد، حضرت زینب(س) این ازدواج را با دو شرط پذیرفت : ۱)شرط اول؛ آن که حضرت زنیب(س) روزی یک بار به دیدار برادرش امام حسین(علیه السلام) برود! ۲)شرط دوم؛ آن که هرگاه امام حسین(علیه السلام) خواست به سفر برود، عبدالله اجازه دهد زینب(سلام الله علیها) هم با حسین(علیه السلام) همراه شود و مانع او نگردد! ✍اما باید بگوییم که؛ این یک ماجرای ساختگی است و هر دو شرط آن دروغ است و حتی در منابع ضعیف هم این ماجرا هیچ سند و شاهدی ندارد. 👤 محقق و نویسنده معاصر تاریخ اسلام درباره این مطلب می گوید : «وقتی منابع تاریخی مستند و دست اول و همچنین سیره زندگی حضرت زینب(سلام الله علیها) را بررسی می‌کنیم، در هیچ یک از موارد با چنین مطلبی برخورد نمی‌کنیم که آن بانوی گرامی چنین شرطی برای ازدواج خود گذاشته باشند. حتی در احادیث هم به این موضوع اشاره‌ای نشده است. گویا این مطلبی غیر واقعی است که ساخته و پرداخته ذهن افراد است. این در حالی است که وقتی مشاهده می‌کنیم حضرت زینب(سلام الله علیها) همراه امام زمان خود یعنی امام حسین(علیه السلام) حرکت کرده و راهی سرزمین کربلا می‌شوند، درواقع حرکتی بر مبنای مسئولیت اسلامی و وظیفه شرعی را انجام داده‌اند و قصد دفاع از امام خود را داشته‌اند که در معرض خطر دشمن و تهدیدهای شدید قرار گرفته بودند. در چنین اوضاعی می‌دانیم که حتی زنان هم مسئولیت دینی و شرعی دارند که ساکت و بی‌اعتنا نبوده و از امام خود و دین اسلام دفاع کنند. چنین مسئولیتی نیازی به اجازه و اذن گرفتن از شوهر ندارد که حضرت زینب(سلام الله علیها) بخواهند، چنین شرطی با همسر خود بگذارند.»(۱) 📚منبع : ۱)مصاحبه ایشان با سایت شفقتنا https://fa.shafaqna.com/news/862982/ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
6⃣شبهه سر بر چوبه محمل زدن در کوفه هنگام دیدن راس برادر!👇 ✅اصل روایت را ابتدا علامه مجلسی نقل می کند که شخصی به نام «مسلم جصّاص(گچکار)» نقل می کند که؛ من در کوفه مشغول تعمير و گچکاری دارالعماره بودم که اسراء را وارد کوفه کردند. سپس حضرت زینب(س) هنگامی که با سر مبارک برادر رو به رو شد. 📋«فَنَطَحَتْ جَبِينَهَا بِمُقَدَّمِ الْمَحْمِلِ حَتَّى رَأَيْنَا الدَّمَ يَخْرُجُ مِنْ تَحْتِ قِنَاعِهَا» ♦️پیشانی خود را به چوبه‌ی محمل زد و خون را دیدم که از زیر مقنعه‌اش بیرون می‌زد.(۱) ✍بررسی روایت : 🔰این روایت را علامه مجلسی در بحارالانوار بدون سند یا به اصطلاح «مرسل» نقل کرده و خود مرحوم مجلسی نیز به مرسل بودن آن اذعان کرده است و در ابتدای روایت می گوید : 📋«أَقُولُ رَأَيْتُ فِي بَعْضِ الْكُتُبِ الْمُعْتَبَرَةِ رُوِيَ مُرْسَلًا عَنْ مُسْلِمٍ الْجَصَّاصِ» ♦️در بعضی کتب معتبر از مسلم جصاص روایتی مرسل از مسلم جصاص نقل شده است. این اذعان شخص بزرگوار علامه مجلسی به نامعتبر بودن این روایت تاریخی کافیست. [مرسل : حدیثی که مقابل خبر مسند می‌باشد، و خبری را که همه یا برخی از راویان آن از سلسله سند حذف و اتصال اسناد آن به معصوم قطع شده باشد؛ فرقی ندارد که نام راوی یا راویان از ابتدای سلسله سند یا از وسط و یا از آخر آن حذف شده باشد و یا راوی آن مشخص نباشد.] 🔰علاوه بر مرسل بودن این گزارش، شخص «مسلم الجصاص» نیز مجهول است که موجبات ضعف سند را از جهتی دیگر نیز فراهم می‌کند. 🔰مرحوم شیخ عباس قمی منشاء این روایت جصاص را دو کتاب «نورالعین» و «منتخب طریحی» می داند و در نقد سند آن می نویسد : ذکر محامل و هودج، در غیر خبر مسلم جصاص نیست و این خبر را گرچه علامه مجلسی نقل کرده؛ لیکن مآخذ آن منتخب طریحی و کتاب نورالعین است که حال هر دو کتاب بر اهل فن پوشیده نیست.(۲) 🔰کتاب «المنتخب فی جمع المراثی و الخطب» معروف به «منتخب طریحی»، نوشته فخرالدین طریحی از علمای قرن یازدهم است. از آنجا که این کتاب کشکول گونه به صورت نامستند و بدون تحقیق تالیف شده، بسیاری از کتاب شناسان و حدیث پژوهان از آن انتقاد کرده اند. به عنوان نمونه مرحوم میرزا محمد ارباب می گوید که در کتاب منتخب مسامحات بسیار به کار رفته و روایت مختص به آن اعتباری ندارد.(۳) 🔰کتاب «نور العین فی مشهد الحسین(ع)» نیز کتابی بسیار ضعیف و نامطمئن است که حتی نویسنده آن نیز به درستی مشخص نیست. مرحوم «علی بن عبدالله بحرانی ستری»، از فقها و مراجع تقلید امامی قرن سیزدهم و چهاردهم، کتاب نورالعین را کتابی سراسر کذب و افترا و بهتان می خواند و بیان می دارد اشعاری که در این کتاب به اهل بیت و امام حسین(ع) نسبت داده شده آن قدر از نظر فصاحت و بلاغت و وزن و قافیه ضعیف است که نمی توان آن ها را به افراد عادی نسبت داد، چه برسد به فصیح ترین و افراد عرب!(۴) 🔰به نظر می‌ رسد که علامه مجلسى این مطلب را از منتخب طریحى نقل کرده است؛ زیرا علیرغم آنکه مشهور شده است که ماخذ این روایت کتاب نورالعین است، در گزارشی که در آن کتاب آمده است، سخنی از داستان سر به محمل کوبیدن نیست، بلکه طبق نقل این کتاب، اساساً محملی بر روی شتران نبوده تا زینب(س) سرشان را به چوبه آن بکوبند! این کوباندن سر در نسخه چاپى مقتل الحسین(ع) منسوب به أبى مخنف، نیز نیامده است.(۵) 🔰براساس گزارش های متقدمین، اسراء را با شتر بدون جهاز می بردند تا ناراحتى ببینند و تنها در این روایت است که وجود محمل بر روی شترها ذکر شده است. اساسا محمل یک وسیله محترمانه است و هیچ‌کس آن‌ را براى اسیر خود انتخاب نمی‌کند. لذا محملی وجود نداشت که به فرض حضرت زینب(سلام الله علیها) سر خود را به آن بکوبند. این مطلبی است که شیخ مفید و سید بن طاووس، شیخ طوسی آنرا بیان نموده اند. به عنوان نمونه، راوی نقل می کند من در کوفه بودم و تجمع مردم کوفه را مشاهده کردم در حالی که مردم هم برای دیدن آن از خانه هایشان بیرون آمده بودند ؛ 📋«فَلَمَّا أُقْبِلَ بِهِمْ عَلَى الْجِمَالِ بِغَيْرِ وِطَاءٍ» ♦️پس وقتی کاروان اسراء کربلا نزدیک شد، دیدم اهل بيت(ع) را سوار بر شتران بى‏ جهاز کرده اند.(۶) افزون بر این، در خود اشعارى که در این روایت به امام سجاد(ع) نسبت داده شده به صراحت آمده است؛ 📋«تُسَيِّرُونَا عَلَى الْأَقْتَابِ عَارِيَةً» ♦️ما را بر شتران برهنه سوار کردند.(۷) روشن است که منظور حضرت(ع) شخص وى نیست، بلکه تمام اسرا را این‌ گونه سوار کردند. 📚منابع: ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۱۴ ۲)منتهی الآمال محدث قمی، ج۱، ص۵۶۹ ۳)عاشورا پژوهی با رویکرد تحریف شناسی صحتی سردرودی، ص۷۱ ۴)قامعه اهل الباطل بحرانی ستری، صص۲۰-۷۷-۹۰ ۵)المنتخب طریحی، ج۲، ص۴۳۵ ۶)امالی شیخ طوسی، ص۹۱ ۷)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۱۴ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
7⃣فرزندان !👇 ✅ابن حجر عسقلانی به نقل از ابن اثیر درباره حضرت زینب(علیه السلام) می نویسد : 📋«وَ زَوَّجَهَا أَبُوهَا اِبنَ أَخِيهِ عَبدِ اللَّه بنِ جَعفَرِِ  فَوَلَّدَت لَهُ أَولَادَاََ» ♦️امام علی(علیه السلام) زینب کبری(سلام الله علیها) را به ازدواج برادر زاده اش عبدالله بن جعفر در آورد و زینب کبری(سلام الله علیها) نیز فرزندانی را به دنیا آورد.(۱) آنچه مسلم است اینکه حضرت زینب(سلام الله علیها) از عبدالله بن جعفر صاحب اولاد شده است ولی اختلاف در این است که آیا آن دو تن [عون و محمد] که نامشان جزء شهدای کربلاست، فرزندان مشترک عبدالله و زینب کبری(سلام الله علیها) بودند یا خیر؟ 👤شیخ مفید نقل می کند که؛ وقتی امام حسین(علیه السلام) مکه را به قصد کوفه ترک کرد، در بین راه؛ 📋«وَ أَلْحَقَهُ عَبْدُاللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ بِابْنَيْهِ عَوْنٍ وَ مُحَمَّدٍ» ♦️عبدالله همسر حضرت زینب(سلام الله علیها) دو فرزند خود به نام های عون و محمد را نزد امام حسین(علیه السلام) فرستاد.(۲) 👤عماد الدین طبری می نویسد : محمد و عون فرزندان حضرت زینب(سلام الله علیها) از عبدالله بوده‌ است.(۳) 👤اما محمد بن جریر طبری می نویسد : 📋«مُحَمَّدُ بنُ عَبدِ اللّه وَ اُمُّهُ الخَوصَاء بِنتُ حَفصَةَ بنِ ثَقيفِ بنِ رَبيعَةَ» ♦️مادر محمد بن عبدالله خوصاء بنت حفصه بن ثقیف و عبدالله بوده است.(۴) اما درباره عون در منابع اینگونه آمده است که؛ 👤بلاذری می نویسد : 📋«كَانَ لِعَبْدِاللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اِبنَانَ بِاِسمِ عَوْنٍ، لِذَا سُمِّي أَحَدُهُمَا عَونَ الأَكبَرِ وَ الآخَرُ عَوْنُ الأَصغَرِ، وَ كَانَت اُمُّ أَحَدِهِمَا زَينَبُ(س) وَ الآخَرُ اُمُّهُ جَمَانَةُ بِنتُ المُسَيِّبِ» ♦️عبدالله دو پسر به نام عون داشت که نام یکی عون اصغر و نام دیگری عون اکبر بود. مادر یکی از آن دو حضرت زینب(سلام الله علیها) بود و مادر یکی دیگر نیز جمانه دختر مسیب بن نجبه بود.(۵) پس در اینکه کدام یک از این دو در واقعه کربلا حضور داشتند و کدام یک فرزند حضرت زینب کبری(سللم الله علیها) بود، اختلاف است. 👤ابوالفرج اصفهانی در حل این اختلاف می نویسد : 📋«أَنَّ عَوْنَ الأَكبَرِ اِبنُ زَينَبَ(س) وَ هُوَ قُتِلَ مَعَ الحُسَينِ بنِ عَلِيِِ(ع) فِي وَاقِعَةِ الطَّفِ و أَنَّ اُمَّ عَوْنَ الأَصغَرِ جَمَانَةُ بِنتُ المُسَيِّبِ وَ هُوَ الَّذَّی اُستُشهِدَ فِي وَاقِعَةِ الحَرَّةِ» ♦️همانا عون اکبر پسر زینب کبری(سلام الله علیها) بود که در واقعه کربلا به همراه امام حسین(علیه السلام) بنت مسیب بود که عون اصغر در واقعه حرّه در مدینه به شهادت رسیدند.(۶) 📚منابع : ۱)الإصابة ابن حجر عسقلانی، ج۸، ص۱۶۶ ۲)الإرشاد شیخ مفید،ج۲، ص۶۸ ۳)کامل بهایی عماد الدین طبری، ص۶۴۷ ۴)تاريخ طبری، ج۵، ص۴۶۹ ۵)أنساب الأشراف بلاذری، ج۲، ص۳۲۵ ۶)مقاتل الطالبيين ابوالفرج اصفهانی، ص۸۳ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا