#پرسش_و_پاسخ سوال0️⃣4️⃣：حضرت رسول اکرم(ص)، قبل از نبوت، چه دینی داشت؟👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✍پاسخ： بی شک حضرت رسول اکرم(ص)، قبل از بعثت، یکتاپرست بود و از هر نوع شرک، پاک بود. او هرگز بر بت سجده نکرد و تاریخ زندگی او نیز این موضوع را نشان می دهد. هنگامی که در نوجوانی، «بحیرا» او را به لات و عزی قسم داد، پیامبر(ص) آن دو را مبغوض ترین چیز برای خود برشمرد. از امیرمؤمنان علی(ع) درباره رسول خدا(ص) سؤال شد؛ که آیا ایشان بتی را عبادت کرده است؟ حضرت(ص) فرمود : خیر! سؤال شد که آیا خمر نوشیده است؟ حضرت(ع) فرمود : خیر! مورخ نامی، ابن اسحاق می گوید : رسول خدا(ص) در حالی به جوانی رسید که خداوند او را مراقبت کرده، از پلیدی های جاهلی حفاظت می کرد؛ زیرا اراده آن داشت تا کرامت رسالت به او دهد. 🔷اما درباره آیین او پیش از نبوت، دیدگاه های زیر مطرح می باشند : 1⃣برخی او را پیرو آیین مسیح(ع) و برخی نیز ایشان را پیرو آیین حضرت موسی(ع) می دانند؛ زیرا قبل از بعثت پیامبر(ص)، آیین مسیح(ع) و قبل تر از آن، آیین یهود بوده است. 2⃣گروهی او را پیرو آیین حضرت ابراهیم(ع) می دانند؛ زیرا او «شیخ الانبیاء» و پدر پیامبران است و در بعضی از آیات قرآن، از آیین اسلام، به عنوان آیین ابراهیم(ع) یاد شده است. 3⃣گرایش حنیفی(یکتا پرستی) از گرایش های شناخته شده در مکه بود و در میان قریش و به ویژه بنی هاشم، پیروانی داشت و عده ای خود را ابراهیمی مذهب می دانستند. 4⃣بعضی نیز گفته اند که آیین او، بر ما روشن نیست! و پیامبر(ص) برنامه خاصی از سوی خداوند داشته که بر طبق آن عمل می کرده است و در حقیقت، آیین وی، مخصوص خودش بوده است و این آیین، تا زمانی که اسلام بر او نازل شد، ادامه داشت. 📚رد اقوال： در هیچ تاریخی نقل نشده است که پیغمبر اسلام(ص) در معابد یهود و مسیحیت و یا در معبد مذهب و مکتب دیگری مشغول عبادت شده باشد. و پیروی پیامبر(ص) از حضرت ابراهیم(ع)، به معنای التزام پیامبر(ص) به شریعت ابراهیم(ع) نیست؛ بلکه به معنای همسویی در عقاید، یعنی توحیدی بودن است و این مسئله، وصف دین حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) نیز بوده است، که همه به ادیان ابراهیمی معروف بوده اند. 🔹اما قول چهارم： روایتی است از حضرت امام باقر(ع) که می فرماید : 《خداوند، بر همه پیامبران خود، فرشتگانی را گماشته است. مأموریت این فرشته ها، محافظت از اعمال آنها و تبلیغ رسالت می باشد. خداوند از آن زمان که حضرت محمد(ص) از شیر گرفته شد، فرشته بزرگی را بر آن حضرت(ص) گماشت. این فرشته، آن جناب را به سوی نیکی و اخلاق خوب، هدایت می کرد و از بدی ها و اخلاق بد، باز می داشت و همین فرشته بود که پیش از آن که آن حضرت(ص) به درجه رسالت برسد، او را با «السلام علیک یا رسول الله» صدا می کرد و پیامبر(ص) هنوز جوان بود که با این جمله صدا زده می شد.》 📚با توجه به برگزیدن پاسخ چهارم، این نکته را می توان یادآور شد که با یقین، نمی توان آیینی را برای پیش از دوران بعثت پیامبر(ص) برشمرد؛ امّا رسول اکرم(ص)، مؤمن موحدی بود که خدا را می پرستید و نسبت به آن چه که برایش شریعت الهی و دین حنیف ابراهیمی بود و همچنین نسبت به آن چه که خردش رهنمون می ساخت، پای بند بود. او، برترین و کامل ترین خلق در خلقت، رفتار و خرد بود و برترین فرشته نیز او را تعلیم می داد و به محاسن اخلاق، راهنمایی اش می کرد. 📚منابع： ۱)مفاهیم القرآن سبحانی، ج۳، ص۷۳ ۲)سیره رسول خدا(ص) جعفریان، ص۲۵۳ @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال1️⃣4️⃣：اولین مسلمانان از زنان و مردان به حضرت رسول اکرم(ص)، چه کسانی بودند؟👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✍پاسخ： همه متفقاً گفته اند؛ که نخستين كسی كه از زنان مسلمان شد، «خديجه(س)» همسر وفادار و فداكار پيامبر(ص) بود، و امّا از مردان، همه دانشمندان و مفسران شيعه به اتفاق گروه عظيمی از دانشمندان اهل سنت «علی(ع)»، نخستين كسی از مردان می دانند، كه دعوت پيامبر(ص) را پاسخ گفت. شهرت اين موضوع در ميان دانشمندان اهل تسنن به حدی است كه جمعی از آنها، ادعای اجماع و اتفاق بر آن كرده اند. از جمله؛ 👤حاكم نيشابوری می نویسد： «هيچ مخالفتی در ميان تاريخ نويسان در اين مسأله وجود ندارد، كه علی بن ابيطالب(ع) نخستين كسی است كه اسلام آورده، تنها در بلوغ او به هنگام پذيرش اسلام اختلاف دارند».(۱) 👤ابن عبدالبر می نويسد : «در اين مسأله اتفاق است كه خديجه(س) نخستين كسی بود كه ايمان به خدا و پيامبر(ص)آورد، و او را در آنچه آورده بود، تصديق كرد، سپس علی(ع) بعد از او همين كار را انجام داد».(۲) 👤ابو جعفر اسكافي معتزلی می نويسد : «عموم مردم نقل كرده اند كه افتخار سبقت در اسلام مخصوص علی بن ابيطالب(ع) است».(۳) گذشته از اين، به گفته ی محدثان، پیامبر(ص) روز دوشنبه به نبوت مبعوث شد و علی(ع) فردای آن روز با پیامبر(ص) نماز خواند.(۴) روايات فراواني از پيامبر(ص) و نيز از خود علي(ع) و صحابه در اين باره نقل شده است كه به حد تواتر مي رسد و ذيلاً چند حديث را به عنوان نمونه مي آوريم. 👤حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : «نخستين كسي كه در كنار حوض كوثر بر من وارد می شود، نخستين كسي است كه اسلام آورده، و او علی بن ابيطالب(ع) است».(۵) گروهی از دانشمندان اهل سنت از پيامبر(ص) نقل كرده اند، كه پيامبر(ص) دست علی(ع) را گرفت و فرمود : «اين اولين كسی است كه به من ايمان آورده، و اولين كسی است كه در قيامت با من مصافحه می كند و اين صديق اكبر است».(۶) 👤ابو سعيد خدري از پيامبر(ص) چنين نقل مي كند كه دست به ميان شانه های علی(ع) زد و فرمود : «اي علي(ع) هفت صفت ممتاز داری، كه احدي در قيامت نمي تواند درباره آنها با تو گفتگو كند، تو نخستين كسي هستي كه به خدا ايمان آوردي، و از همه نسبت به پيمانهاي الهي باوفاتري، و در اطاعت فرمان خدا پابرجاتری» (۷) 👤امام علی(ع) در خطبه ی قاصعه می فرماید : 📋《وَلَمْ یَجْمَعْ بَیْتٌ وَاحِدٌ یَوْمَئِذٍ فِی الْاِسْلاَمِ غَیْرَ رَسُولِ اللّه(ص) وَخَدِیجَةَ(س) وَاَنَا ثَالِثُهُمَا! اَرَی نُورَ الْوَحْیِ وَالرِّسَالَةِ وَ اَشُمُّ رِیحَ النَّبُوَّةِ》 ♦️در آن روز در هیچ خانه ای، اسلام راه نیافت، جز خانه رسول خدا(ص) و خدیجه(س)! و من سوّمین آنان بودم، من نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبّوت را استشمام می کردم.(۸) همانگونه كه اشاره كرديم دهها روايت در كتب مختلف تاريخ و تفسير و حديث، در اين باره از رسول اکرم(ص) و ديگران نقل شده است. 👤عفیف بن قیس کندی می گوید : من در زمان جاهلیت بازرگان عطر بودم. در یکی از سفرهای تجارتی وارد مکه شدم و مهمان عباس[عموی رسول اکرم(ص)] شدم، در یکی از روزها در مسجدالحرام در کنار عباس نشسته بودم، در این هنگام که خورشید به اوج رسیده بود، جوانی به مسجد در آمد که صورتش همچون قرص ماه نورانی بود، نگاهی به آسمان کرد و سپس رو به کعبه ایستاد و شروع به خواندن نماز کرد، چیزی نگذشت که نوجوانی خوش سیما به وی پیوست و در سمت راست او ایستاد. سپس زنی که خود را پوشانده بود، آمد و در پشت سر آن دو نفر قرار گرفت و هر سه با هم مشغول نماز و رکوع و سجود شدند. من از دیدن این منظره که در مرکز بت پرستان، سه نفر آیین دیگری غیر از مرام بت پرستی را برگزیده اند در شگفت ماندم، رو به عباس کرده و گفتم : حادثه بزرگی است! او نیز این جمله را تکرار کرد و افزود : آیا این سه نفر را می شناسی؟ گفتم : نه! گفت : نخستین کسی که وارد شد جلوتر از هر دو نفر ایستاد، برادر زاده من محمد بن عبدالله و دومین فرد، برادر زاده دیگر من علی بن ابی طالب و سومین شخص خدیجه همسر محمد(ص) است. و او مدعی است که آیین او از طرف خداوند نازل شده است. 📋《وَ اَيْمُ اَللَّهِ مَا أَعْلَمُ عَلَى ظَهْرِ اَلْأَرْضِ كُلِّهَا أَحَداً عَلَى هَذَا اَلدِّينِ غَيْرَ هَؤُلاَءِ》 ♦️به خدا قسم! اکنون در روی زمین، جز این سه نفر کسی از این دین پیروی نمی کند.(۹) این قضیه به خوبی نشان می دهد که در آغاز دعوت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) غیر از همسرش خدیجه(س) تنها امام علی(علیه السلام) آیین او را پذیرفته بوده است. 📚منابع： ۱)المستدرك حاکم نیشابوری، ج۱، ص۲۲ ۲)استيعاب ابن عبدالبر، ج۲، ص۴۵۷ ۳)الغدير علامه امینی، ج۳، ص۲۳۷ ۴)الکامل فی التاریخ ابن اثیر، ج۲، ص۵۷ ۵)المستدرک حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۷ ۶)السیره النبویه ابن هشام، ج۱، ص۲۶۲ ۷)حلية الاولياء اصفهانی، ج۱، ص۶۶ ۸)نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲ ۹)تاریخ طبری، ج۲، ص۳۱۲ @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚 4️⃣4️⃣ #معرفی_کتاب :📚 کتاب «خاتم انبیاء» جلد اول از کتاب «پیشوایان هدایت» ترجمه کتاب «اَعْلَامُ الْهِدَایَةِ» در شرح تاریخ تحلیلی زندگانی حضرت رسول اکرم(ص)؛ اثر جمعی از مولفان و دانشمندان شیعه در مجمع جهانی اهل بیت(علیهم السلام)✍📚👇 #پیشوایان_هدایت ۱ @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «خاتم انبیاء» @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال2️⃣4️⃣ : منظور از «اُمِّی بودن» حضرت رسول اکرم(ص) چیست؟👇 #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه @TarikhEslam

✍پاسخ : واژه «اُمیّ» از ماده اُمّ به معناي مادر يا از امت به معناي جمعيت گرفته شده است. دانشمندان درباره معناي امّي اختلاف دارند. جمعي آن را به معناي درس نخوانده مي‌دانند. يعني امي كسي است كه به همان حالتي كه از مادر متولد شده باقي مانده و مكتب و استادي را نديده است. بعضي آن را به معناي كسي دانسته است كه از ميان امت و توده برخاسته است نه از ميان اشراف، ثروتمندان! اما معناي مناسب براي امي همان معناي اول است كه با موارد استعمال اين كلمه نيز سازگارتر مي‌باشد.(۱) زيرا يكي از نكات روشن زندگي رسول اكرم(ص) اين است كه آن حضرت(ص) به مكتب نرفته و درس نخوانده و نزد هيچ استاد و معلمي، تلمذ و شاگردي نكرده است و با هيچ نوشته و كتابي آشنا نبوده است و احدي از مورخان مسلمان و غيرمسلمان مدعي نشده است كه آن حضرت(ص) در دوران كودكي يا جواني، چه رسد به دوران كهولت و پيري كه دوره رسالت است، نزد كسي خواندن يا نوشتن آموخته است و همچنين احدي ادعا نكرده و موردي را نشان نداده است كه آن حضرت(ص) قبل از دوران رسالت يك سطر خوانده و يا يك كلمه نوشته باشد. مردم عرب و بالاخص عرب حجاز در آن عصر، به طور كلي بي‌سواد بودند و افرادي از آنها كه مي‌توانستند بخوانند و بنويسند انگشت شمار و انگشت‌نما بودند ممكن نيست كه شخصي در آن محيط اين فنّ را بياموزد و در ميان مردم به اين صفت معروف نشود.(۲) قرآن كريم نيز امي بودن پيامبر اكرم(ص) يعني درس نخواندن وي قبل از بعثت را تأييد مي‌كند. خداوند متعال در سوره عنكبوت مي‌فرمايد : 📖《وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذاً لَارْتابَ الْمُبْطِلُونَ》 ♦️تو هرگز پيش از اين كتابي نمي‌خواندی، و با دست خود چيزی نمي‌نوشتی، مبادا كسانی كه در صدد تكذيب و ابطال سخنان تو هستند، شك و ترديد كنند.(۳) زمانی كه پيامبر اكرم(ص) در مكه مي‌زيست تعداد باسوادان آن سرزمين بسيار اندك و انگشت‌شمار بودند. بر اساس آنچه در تاريخ آمده است، تعداد مرداني كه خواندن و نوشتن را مي‌دانستند فقط هفده نفر و تعداد زناني كه با خواندن و نوشتن آشنا بودند فقط يك نفر بود و اسامي آنها در تاريخ آمده است، و پيامبر اكرم(ص) جزء آن عده نيست. مسلماً در چنين محيطي اگر پيامبر اكرم(ص) خواندن و نوشتن مي‌دانست كاملاً معروف و مشهور مي‌شد و سخن صريح قرآن كريم كه وي را «امي» خوانده است، مورد اعتراض مردم قرار مي گرفت، در حالي كه چنين حادثه ي رخ نداد. اين نيز خود تأييدي بر اين مطلب است كه پيامبر اكرم(ص) با خواندن و نوشتن آشنايي نداشته است. اين مطلبي بود كه نسبت به دوران قبل از بعثت پيامبر اكرم(ص) بيان شد. اما نسبت به دوران بعد از رسالت او (چه دوران سيزده ساله‌اي كه در مكه زندگي كرد و چه دوران ده ساله زندگي كه در مدينه بود) نيز هيچ‌يك از مورخان ننوشته‌اند كه پيامبر اكرم(ص) خواندن و نوشتن را از كسي فراگرفته باشد. بنابراين، پيامبر اکرم(ص) به همان حال امي بودن تا پايان عمر باقي مانده است. اما نكته ي قابل توجه اين است كه درس نخواندن غير از بي‌سواد بودن است رسول گرامي اسلام(ص) احتمالا توانايي بر خواندن و نوشتن از طريق تعليمات الهي داشت، بدون آنكه نزد انساني آن را فرا گرفته باشد. هر چند در هيچ تاريخي ديده نشده است كه او از اين علم و دانشش استفاده كرده باشد، چيزي را از رو بخواند و يا با دست خود نامه اي بنويسد، و شايد پرهيز پيامبر(ص) در تمام عمرش از اين كار باز براي اين بود كه دستاويزي به دست بهانه جويان ندهد.(۴) بنابراين پيامبر اكرم(ص) چه در مدينه و چه در مكه نزد هيچ انساني به فراگيري خواندن و نوشتن نپرداخته است. از مجموع قرائن به دست مي‌آيد كه آن حضرت(ص) در دوران رسالت نيز نه خواند و نه نوشت و اين مطلب مورد اتفاق تمام دانشمندان شيعه و سني مي‌باشد. و از نصوص تاريخي معتبر به دست مي‌آيد كه رسول خدا(ص) در مدينه گروهي به نام دبير داشته است. دبيران پيامبر وحي الهي، سخنان پيامبر اكرم(ص)، عقود و معاملات مردم، عهدها و پيمان نامه‌هاي رسول خدا(ص) با مشركين و اهل كتاب، دفاتر صدقات و ماليات و خمس، و نامه‌هاي فراوان آن حضرت به سران قبايل و كشور هاي هم جوار، را، مي‌نوشتند.(۵) نتيجه اين كه مراد از امي بودن پيامبر(ص) كه در قرآن كريم يا در احاديث آمده است همان درس نخوانده و مكتب نديده است و بين درس نخواندن با بي‌سوادي فرق وجود دارد. 📚منابع : ۱)تفسیر نمونه مكارم شیرازی، ج۶، ص۳۹۵ ۲)پيامبر امي شهید مطهری، صص۹-۱۸ ۳)سوره عنكبوت، آیه ۴۸ ۴)تفسير نمونه مکارم شیرازی، ج۱۶، ص۳۰۵ ۵)المیزان علامه طباطبائی، ج۱، ص۳۳۷ @TarikhEslam