سپس فرمود : 📋《فَإِنِّی أَرَى جَنْبَتَیِ الْمَدِینَةِ تُكْفَئَانِ وَ اللَّهِ إِنْ نَشَرَتْ شَعْرَهَا وَ شَقَّتْ جَیْبَهَا وَ أَتَتْ قَبْرَ أَبِیهَا وَ صَاحَتْ إِلَى رَبِّهَا لَا یُنَاظَرُ بِالْمَدِینَةِ أَنْ یُخْسَفَ بِهَا وَ بِمَنْ فِیهَا》 ♦️گوئی دو طرف مدینه را می نگرم که به لرزه درآمد، سوگند به خدا اگر فاطمه(س) موی خود را پریشان کند و گریبان چاک نماید و در کنار قبر پیامبر(ص) نفرین و ناله سر دهد، دیگر مهلتی برای مردم مدینه باقی نمی ماند، و زمین همۀ آنها را در کام مرگبار خود فرو می برد. سلمان به حضرت فاطمه(س) عرض کرد : 📋《يَا سَيِّدَتِي وَ مَوْلاَتِي! إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَعَثَ أَبَاكِ رَحْمَةً فَلاَ تَكُونِي نَقِمَةً》 ♦️ای دختر محمد(ص)! خداوند پدرت را مایۀ رحمت جهانیان قرار داده است، خواهش می کنم به خانه برگرد و نفرین در حق این مردم نادان مکن. حضرت(س) فرمود : 📋《يَا سَلْمانُ! يُريدُونَ قَتْلَ عَلِّيٍ(ع) وَ ما عَلي عَلِيِّ(ع) صَبْرٌ فَدَعْني حَتّي أَتِيَ قَبْرَ أَبي فَاَنْشِرَنَّ شَعْري، و أَشُقَّ جَيْبي وَ أَصيحَ اِلي رَبِّي》 ♦️اي سلمان! آنان قصد جان علی(ع) كردند. من در شهادت علي(ع) نمي توانم صبر كنم، صبرم تمام شده است. مرا به حال خود بگذار تا كنار قبر پدرم بروم و گریبان چاک دهم و به درگاه خدا، ناله سر دهم. سلمان در این هنگام عرض کرد : مولایم علی(ع) مرا فرستاده که به شما بگویم؛ به خانه برگردید و نفرین نکنید. وقتی حضرت متوجه پیام امام خویش شد، فرمود : 📋《اَرْجِعُ وَ اَصْبِرُ وَ اَسْمَعُ لَهُ وَ اُطيعُ》 ♦️[حال که امامم دستور داده] بر می گردم و صبر می کنم و سخن او را می پذیرم و از او اطاعت می کنم.(۷)(۸) وقتی ابوبکر این صحنه را دید، فورا گفت : 📋《مُدَّ يَدَكَ فَبَايَع!》 ♦️دستت را پیش بیاور تا با من بیعت کنی! اما امام علی(ع) اباء کرد، در حالی که دست مبارک ایشان مشت بود. 📋《فَمَدُّوا يَدَه كَرهَاََ فَقَبَضَ عَلِيُّ(ع) أَنَامِلَهُ، فَرَامَوا بِأَجمَعِهِم فَتَحَهَا فَلَم يَقدَرُوا، فَمَسَحَ عَليهَا أَبُوبَكرِِ، وَ هِي مَضمُومَةُ》 ♦️تمام آنها جمع شدند تا مشت آن حضرت(ع) را باز كنند و در درون دست ابوبكر قرار دهند، نتوانستند. در این هنگام ابوبكر خود پیش آمد و دست خود را بر روی دست بسته ی امام علی(ع) به عنوان بیعت کشید و بدان اکتفا کرد و همگی را رها کرد.(۹) آن گاه که علی(ع) سالم از دست مهاجمان آزاد شد؛ 📋《فَلَحِقَ عَلِيٌّ(ع) بِقَبْرِ رَسُولِ اَللَّهِ(ص) يَصِيحُ وَ يَبْكِي وَ يُنَادِي : يَ‍اِبْنَ أُمَّ! إِنَّ اَلْقَوْمَ اِسْتَضْعَفُونِي وَ كٰادُوا يَقْتُلُونَنِي》 ♦️پس علی(ع) خود را به کنار قبر پیامبر اکرم(ص) رساند، در حالی که فریاد می زد و گریه می کرد و ندا می داد که ؛ ای پسر مادرم! همانا این قوم مرا در فشار گذاردند و ناتوان کردند و نزدیک بود که مرا بکشند!(۱۰) امام علی(ع)، تنها و مظلوم از مسجد مدینه بیرون آمد، و راه خانه را در پیش گرفت. حضرت زهرا(س) شوهر معصوم خود را نگریست و فرمود : 📋《رُوحِی لِرُوحِکَ الْفِداءُ وَ نَفْسِی لِنَفْسِکَ الْوِقَاء! یَا اَبَالحَسَنْ! اِن کُنْتَ فِی خَیرٍ، کُنْتُ مَعَکَ و اِنْ کُنْتَ فی شَرٍّ کُنْتُ مَعَکَ!》 ♦️علی جان، جانم فدای جان تو و جان و روح من سپر بلای جان تو! یا اباالحسن! همواره با تو خواهم بود؛ اگر تو در خیر و نیکی به سر می بری، با تو خواهم زیست و اگر در سختی و بلاها گرفتار شدی، باز هم با تو خواهم بود.(۱۱) 📚منابع : ۱)بحارالأنوار مجلسی، ج‏۴۳، ص۱۹۸ ۲)الاحتجاج طبرسی، ج۱، ص۸۳ ۳)عوالم العلوم بحرانی اصفهانی، ج۱۱، ص۵۷۱ ۴)بحارالأنوار مجلسی، ج۲۹، ص۶۲۷ ۵)المسترشد طبری شیعی، ج۱، ص۳۸۰ ۶)بحارالأنوار مجلسی، ج۲۹، ص۶۲۷ ۷)عوالم العلوم بحرانی اصفهانی، ج۱۱، ص۵۷۱ ۸)تفسیر البرهان بحرانی، ج۲، ص۷۱۰ ۹)بیت الأحزان محدث قمی، ص۱۱۸ ۱۰)بحارالأنوار مجلسی، ج۲۹، ص۶۲۷ ۱۱)نهج الحیاة دشتی، ص۱۵۹، ح۷۵ @TarikhEslam

✍جواب دندان شکن امیرالمومنین #امام_علی_علیه_السلام به نامه معاویه بن ابی سفیان!👇 @TarikhEslam

✅بعد از به حکومت رسیدن امام علی(ع) و در پی دستور امام(ع) به معاویه، مبنی بر تحویل امارت شام به حاکم اعزامی حضرت(ع)، این امر بر معاویه گران آمد و در طی نامه ای به منظور تنقیص و پایین آوردن مقام امام علی(ع) خطاب به امام علی(ع) نوشت： 📋《وَ مَا مِنْ هَوُلَاءِ اِلَّا مَنْ بَغَیتَ عَلَیهِ وَ تَلَکأتَ فِی بِیعَتِهِ حَتَّی حُمِلْتَ اِلَیهِ قَهْرَاً تُسَاقُ بِخَزَائِمِ الاِقْتِسَارْ کَمَا یُسَاقُ الْفَحْلُ الْمَخْشُوشْ》 ♦️تو بر هر یک از خلفای پیشین دشمنی ورزیدی و از بیعت با آنان امتناع کردی تا آن که تو را همانند شتر افسار زده برای بیعت حاضر کردند. این جمله معاویه حکایت از بیعت تحمیلی امام علی(ع) و بردن امام(ع) با وضع نامطلوب در مورد بیعت با خلیفه اول بوده است.(۱) در طی نامه ای، امام علی(ع) پاسخ نامه معاویه را چنین نوشت： 📋《وَ قُلْتَ إِنِّي كُنْتُ أُقَادُ كَمَا يُقَادُ اَلْجَمَلُ اَلْمَخْشُوشُ حَتَّى أُبَايِعَ وَ لَعَمْرُ اَللَّهِ لَقَدْ أَرَدْتَ أَنْ تَذُمَّ فَمَدَحْتَ وَ أَنْ تَفْضَحَ فَافْتَضَحْتَ وَ مَا عَلَى اَلْمُسْلِمِ مِنْ غَضَاضَةٍ- فِي أَنْ يَكُونَ مَظْلُوماً مَا لَمْ يَكُنْ شَاكّاً فِي دِينِهِ وَ لاَ مُرْتَاباً فِي يَقِينِهِ وَ هَذِهِ حُجَّتِي إِلَى غَيْرِكَ قَصْدُهَا》 ♦️گفته ای که مرا همچون شتر افسار زدند و کشیدند که بیعت کنم! عجبا! به خدا سوگند با این سخن خواسته ای مذمّت کنی و ناخواسته مدح و ثنا گفته ای! خواسته ای رسوا کنی؛ ولی رسواشده ای! این برای یک مسلمان نقص نیست که مظلوم واقع شود؛ مادامی که در دین خود تردید نداشته باشد و در یقین خود شک نکند و این خلاصه حجّت و دلیل من است حتّی در برابر غیر تو!(۲) 📚منابع： ۱)بحار الأنوار مجلسی، ج۳۳، ص۶۰ ۲)الاحتجاج طبرسی، ج۱، ص۱۷۶ @TarikhEslam

👤اقرار «ابوبکر ابن ابی قحافه» به حمله بردن به خانه #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها ! ✍«شمس الدين ذهبی» و «محمد بن جرير طبری» و «ابن قتيبه دينوری» و همچنین «ابن عساكر» چنين می نويسند : عبدالرحمن بن عوف در بيماري ابوبكر بر او وارد شد و بر وي سلام كرد، پس از گفتگويي، ابوبكر به او چنين گفت : 📋《..أَمَا إِنِّي لا آسَى عَلَى شَيْءٍ إِلّا عَلَى ثَلاثٍ فَعَلْتُهُنَّ :..وَدِدْتُ أَنِّي لَمْ أَكُنْ كَشَفْتُ بَيْتَ فَاطِمَةَ(س) وَتَرَكْتُهُ، وَأَنْ أُغْلِقَ عَلَيَّ الْحَرْبَ》 ♦️من به چيزی تأسف نمي خورم، مگر بر سه چيز كه انجام دادم. دوست داشتم خانه ی فاطمه(س) را هتك حرمت نمی كردم، هر چند برای جنگ بسته شده بود! #اسناد_هجوم 📚منابع： ۱)تاريخ الإسلام ذهبی، ج۳، ص۱۱۸ ۲)تاريخ طبری، ج۲، ص۶۱۹ ۳)الامامة والسياسة دينوری، ج۱، ص۲۴ ۴)تاريخ مدينة دمشق ابن عساكر، ج۳۰، ص۴۲۲ ۵)شرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد، ج۲، ص۴۶ ۶)المعجم الكبير طبرانی، ج۱، ص۶۲ ۷)مروج الذهب مسعودی، ج۱، ص۲۹۰ ۸)ميزان الاعتدال ذهبی، ج۳، ص۱۰۹ ۹)لسان الميزان عسقلانی، ج۴، ص۱۸۹ ۱۰)كنز العمال متقی هندی، ج۵، ص۶۳۱ ۱۱)مجمع الزوائد هيثمی، ج۵، ص۲۰۲ @TarikhEslam

✍مختصری بر نشانه های ظهور #امام_زمان_علیه_السلام در روایات：👇 ✅در منابع روایی شیعه، از پاره‌ای از حوادث، که در آینده رخ خواهد داد، با عنوان نشانه‌های ظهور یاد شده است. این نشانه‌ها به صریح روایات به دو دسته حتمی و غیرحتمی تقسیم شده است. برخی از نشانه های حتمی حتی در منابع اهل سنّت نیز مورد اشاره قرار گرفته است. 👤امام صادق(علیه السلام) می فرماید : 📋《خَمْسٌ قَبْلَ قِيَامِ اَلْقَائِمِ(ع) : اَلْيَمَانِيُّ وَ اَلسُّفْيَانِيُّ وَ اَلْمُنَادِي يُنَادِي مِنَ اَلسَّمَاءِ وَ خَسْفٌ بِالْبَيْدَاءِ وَ قَتْلُ اَلنَّفْسِ اَلزَّكِيَّةِ》 ♦️پنج چیز قبل از قیام حضرت قائم(عج) رخ خواهد داد که عبارتند از؛ 1⃣خروج یمانی 2⃣خروج سفیانی 3⃣ندای آسمانی 4⃣خَسف در بَیداء 5⃣قتل نفس زکیه.(۱) 📚منبع : ۱)کمال الدين و تمام النعمة شیخ صدوق، ج۱، ص۶۴۹ @TarikhEslam

1⃣«ندای آسمانی»：👇 ✅امام محمد باقر(علیه السلام) فرمود： 📋«يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ بِاسْمِ اَلْقَائِمِ(ع) فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لاَ يَبْقَى رَاقِدٌ إِلاَّ اِسْتَيْقَظَ وَ لاَ قَائِمٌ إِلاَّ قَعَدَ وَ لاَ قَاعِدٌ إِلاَّ قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ اَلصَّوْتِ فَرَحِمَ اَللَّهُ مَنِ اِعْتَبَرَ بِذَلِكَ اَلصَّوْتِ فَأَجَابَ» ♦️ندا دهنده‌ای از آسمان به نام قائم، ندا در می‌دهد و هر که در مشرق و در مغرب است آن را می‌شنود. خوابیده‌ای باقی نمی‌ماند مگر آنکه بیدار می‌شود و ایستاده‌ای نیست، مگر اینکه می‌نشیند و نشسته‌ای نیست، مگر آنکه بر روی دو پای خود می‌ایستد. پس خدا رحمت کند آن کس را که از این صدا عبرت گیرد و جواب دهد.[و به امام مهدی(ع) ملحق گردد.](۱) 👤امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمود： 📋«النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُوم‏ِ» ♦️ندای آسمانی از نشانه ‏های حتمی است.(۲) #امام_زمان_علیه_السلام 📚منابع： ۱)الغيبة نعمانی، ص۲۵۳ ۲)الکافی کلینی، ج۸، ص۳۱۰ @TarikhEslam

2⃣«قتل نفس زکیّه»：👇 ✅«زکیّه» یعنی فرد پاک و بیگناه که طبق روایات در آستانه ظهور، فردی پاکباخته و مخلص از اولاد امام حسن مجتبی(علیه السلام) در راه امام زمان(علیه السلام) می کوشد و در این راه مظلومانه به شهادت می رسد که از او به نام «نفس زکیه» یاد شده است. 👤امام محمد باقر(علیه السلام) می فرماید : 📋«قَتْلُ غُلاَمٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ(ص) [بِلاَ جُرْمٍ وَ لاَ ذَنْبٍ] بَيْنَ اَلرُّكْنِ وَ اَلْمَقَامِ اِسْمُهُ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلنَّفْسُ اَلزَّكِيَّةُ فَعِنْدَ ذَلِكَ خُرُوجُ قَائِمِنَا» ♦️کشته شدن جوانی از آل محمّد(ص) [بدون هیچ جرم و گناهی] بین رکن و مقام که نامش محمّد بن حسن نفس زکیّه است، که در این هنگام خروج قائم واقع خواهد شد.(۱) 👤امام جعفر صادق(علیه السلام) نیز می فرماید： 📋«لَيْسَ بَيْنَ قِيَامِ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ(ص) وَ بَيْنَ قَتْلِ اَلنَّفْسِ اَلزَّكِيَّةِ إِلاَّ خَمْسَ عَشْرَةَ لَيْلَةً» ♦️بین ظهور مهدی(عج) و کشته شدن نفس زکیه بیش از پانزده شبانه روز فاصله نیست.(۲) #امام_زمان_علیه_السلام 📚منابع： ۱)کمال الدين صدوق، ج۱، ص۳۳۰/ الغيبة شیخ طوسی، ص۴۶۴ ۲)الإرشاد مفید، ج۲، ص۳۷۴ @TarikhEslam