بسم الله الرحمن الرحیم 🔹 #امام_هادی_علیه‌السلام ابن جوزی به نقل از مسعودى می‌نویسد: به متوكّل خبر دادند كه امام على بن محمد عليه السّلام در خانه‏ اش نامه ‏ها و سلاح هايى دارد كه از شيعيانش از مردم قم رسيده و او مصمّم است كه بر حكومت تو حمله كند، متوكل گروهى از تركان را فرستاد و آنها شبانه به خانه آن حضرت هجوم بردند و چيزى در آن نيافتند و ديدند كه وى در خانه‏ اى در بسته است و ردايى از پشم بر تن روى شن ها و ريگ ها نشسته، روى دلش به سوى خدا رو به قبله قرآن تلاوت می‌كند، جَالِسٌ عَلَى الرَّمْلِ وَ الْحَصَى وَ هُوَ مُتَوَجِّهٌ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى يَتْلُو آيَاتٍ مِنَ الْقُرْآنِ آن گروه، با همان حال او را نزد متوكّل بردند، و به متوكّل گفتند: ما در خانه او چيزى نيافتيم و ديديم كه او رو به قبله نشسته و قرآن مى ‏خواند، متوكّل كه در مجلس شراب نشسته بود آن حضرت را وارد كردند در حالى كه كاسه شراب در دستش بود وقتى كه او را ديد بيمناك شد و به او تعظيم كرد و در كنار خود نشاند و كاسه ‏اى را كه در دستش بود به او تعارف كرد، امام فرمود: وَ اللَّهِ مَا يُخَامِرُ لَحْمِي وَ دَمِي قَطُّ فَأَعْفِنِي فَأَعْفَاهُ به خدا سوگند كه هرگز شراب داخل گوشت و خون ما نشده است، مرا معاف بدار! متوكل او را معاف داشت و به او گفت: پس براى ما شعرى بخوان! امام على الهادى عليه السّلام فرمود: إِنِّي قَلِيلُ الرِّوَايَةِ لِلشِّعْرِ مرا با شعر آشنايى زيادى نيست! متوکل گفت: چاره‏اى نيست بايد بخوانى! پس امام اين اشعار زیر را كه مشتمل است بر بى ‏وفايى دنيا و مرگ سلاطين و ذلّت و خوارى ايشان پس از مرگ است را همان طور كه پيش متوكل نشسته بود سرود و خواند ‏: بَاتُوا عَلَى قُلَلِ الْأَجْبَالِ تَحْرُسُهُمْ غُلْبُ الرِّجَالِ فَلَمْ تَنْفَـعْهُـمُ الْقُـلَلُ ‏ گروهى بودند كه بر قله‌هاى كوه‌ها، دژهاى محكمى ساخته بودند و مردانى نيرومند از آن‌ها پاسدارى مى‌كردند؛ اما هرگز اين قله‌ها به حال آن‌ها سودى نداشت وَ اسْتَنْزَلُوا بَعْدَ عِزٍّ مِنْ مَعَاقِلِهِمْ وَ أُسْكِـنُوا حُفَراً يَا بِئْـسَمَا نَزَلُوا چيزى نگذشت كه از پناهگاه خود، از آن مقام عزت، به ذلت كشانده شدند، و در حفره‌هاى گور ساكن گشتند و چه بد فرود آمدند! نَادَاهُـمْ صَـارِخٌ مِنْ بَعْـدِ دَفْـنِهِـمْ‏ أَيْنَ الْأَسَاوِرُ وَ التِّيجَانُ وَ الْحُلَلُ فريادگرى بعد از دفن آن‌ها صدا زد : كجا رفت آن دستبندهاى طلا و آن تاج‌ها و زينت‌ها؟! أَيْنَ الْوُجُـوهُ الَّتِي كَانَتْ مُنَـعَّمَـةً مِنْ دُونِهَا تُضْرَبُ الْأَسْـتَارُ وَ الْكِلَلُ‏ كجا رفتند آن صورت‌هايى كه آثار ناز و نعمت در آن‌ها نمايان بود و در پشت پرده‌ها قرار داشتند؟! قَدْ طَالَ مَا أَكَلُوا دَهْراً وَ قَدْ شَرِبُوا وَ أَصْبَحُوا الْيَوْمَ بَعْدَ الْأَكْلِ قَدْ أُكِلُوا آرى مدت طولانى خوردند و نوشيدند؛ ولى امروز همه آن‌ها در كام زمين فرو رفته‌اند! متوكل با شنيدن اين اشعار به قدرى گريه کرد كه محاسنش از اشك چشمانش تر شد و حاضران در مجلس همه گريه كردند و دستور داد تا چهار هزار درهم (قرضی كه داشت) بپردازند سپس امام عليه السّلام را محترمانه به منزلش بازگرداند. ( ابن جوزی ؛ تذکرة الخواص ص ۳۲۴، با کمی اختلاف مسعودی، مروج الذهب ج۴ ص ۹۳؛ علامه مجلسی ؛ بحار الانوار ج ۵۰ ص ۲۱۱، شیخ عباس قمی منتهی الامال ص ۱۸۷۹، مقتل معصومین ج ۳ ص ۵۱۳) 🔹 برای مشاهده سروده‌های #حاج_امیر_ایزدی_همدانی می‌توانید با لمس لینک زیر #وبلاگ شخصی ایشان را ببینید. 🆔http://amirizadihamedani.blogfa.com 🔹 یا با لمس لینک زیر به #کانال ما بپیوندید: 🆔http://eitaa.com/AmirIzadiHamedani14 🟤 برای #نشر_معارف_شیعی و #اشعار_آیینی این کانال را به دوستان خود معرفی کنید. 🤲 التماس دعای فرج.