eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
10.4هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
4.6هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 حیات عاقلانه ▪️ ما می‌ خواهیم در جاهلیت زندگی كنیم یا در ؟ وجود مبارك پیامبر اسلام فرمود: ـ این حرف را هم شیعه ‌ها و هم سنّی ها از آن حضرت نقل كردند ـ «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة»؛[1] كسی بمیرد و امام زمانش را نشناسد مرگ او مرگ جاهلیت است. (او [به] جاهلیت مرده است). می ‌دانید مرگ است، مرگ ما را نمی ‌میراند ما مرگ را می ‌میرانیم، در قرآن نفرمود مرگ انسان را می ‌چشد، فرمود انسان مرگ را می ‌چشد: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾.[2] ما مرگ را می ‌میرانیم نه مرگ ما را بمیراند! ما كه نابود نمی ‌شویم! مرگ یك مایه ‌ای است در یك لیوان، این یك لیوان ماست، اگر كسی عمری شیرین ‌كار بود، حرف شیرین زد، كار شیرین كرد، فكر شیرین داشت و با حلاوت بود، این لیوان خیلی شیرین است. هیچ شربتی به اندازه مرگ برای مؤمن گوارا نیست، این حرف، حرف مولوی است: مرگ اگر مرد است گو نزد من آی ٭٭٭ تا در آغوشش بگیرم تنگ ‌تنگ من از او جانی ستانم جاودان ٭٭٭ او ز من دلقی ستاند رنگ‌رنگ هیچ لذتی برای انسان مؤمن به شیرینی مرگ نیست؛ انبیا را می ‌بیند، اولیا را می ‌بیند، را می ‌بیند، فرشتگان را می ‌بیند، فرشتگان به او سلام می ‌كنند در كمال آسایش جان می ‌دهد. این مرگ است كه به این صورت است، این است؛ امّا اگر كسی مرگش مرگ جاهلی بود تمام تلخ ‌كامی های دوران یك طرف، تلخی مرگ یك طرف. فرمود: كسی امام زمانش را نشناسد و بمیرد مرگ او است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة». مرگ وقتی جاهلیت شد معلوم می ‌شود زندگی، است، و گرنه در موقع مردن كه سخن از عقل و جهل، عدل و ظلم، حُسن و قُبح، حرام و حلال نیست. اگر عمری انسان بیراهه رفته است محصول آن عمر را در یك قدح می ‌ریزند می ‌گویند بچش! در قیامت هم همین كار را می ‌كنند می‌ گویند: ﴿ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ﴾[3] تو كه بودی بچش جزای عمل را! ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾ نه «الموت یذوق كل نفس» نه مرگ ما را می ‌چشد، ما مرگ را می‌چشیم، ببینیم این قدحی كه پر كردیم تلخ است یا شیرین! فرمود: امام زمان را نشناسد تلخ است، جاهلیت است. وقتی مرگ مرگِ جاهلی بود، نشان آن است كه حیات است. ▪️ امام زمان، كسی است كه است است می ‌آورد تا مغزها فرار نكنند از یك سو، سرمایه ‌ها گریزان نباشند از سویی دیگر، طبقه محروم آشوب نكنند از سوی سوم، این می‌ شود ، این می‌ شود ، این می‌شود ؛ لذا گفتند با امام زمانت داشته باش، اسرار امامت را بشناس، دستور امام را بشناس. البته سینه‌زدن ها، ناله‌كردن ها و اشك ‌ریختن‌ ها هم در حدّ خود اثر دارد، اما آن نود درصدش است! ملّت نفهم را زود می ‌شود زیرورو كرد، اما ملت بفهم را هرگز نمی‌ شود منقلب كرد. این است كه گفتند درس ‌خواندن و عالم ‌شدن بر همه واجب است. [1]. كمال الدين و تمام النعمة (الشيخ الصدوق)، ج2، ص409؛ مسند أبي داود الطيالسي (أبو داود الطيالسي)، ج3، ص425. [2]. سوره عنکبوت، آیه 57. [3]. سوره دخان، آیه 49. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/13 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مظهر اراده الهی 🔸 وجود مبارک پیغمبر (علیه أفضل صلوات المصلّین) فرمود: «خُذُوا عَنِّی مَنَاسِكَكُم‏»[1] «صَلُّوا كَمَا رَأَیتُمُونِی أُصَلِّی‏»؛[2] آنچه که من انجام می دهم و آنچه می گویم دین است و شما دینتان را از اعمال من بگیرید، از رفتار و مناسک من بگیرید. همان طوری که من نماز می خوانم شما نماز بخوانید، همان طوری که من حج انجام می دهم حج انجام بدهید و مانند آن. اینها یک علم غیب فراوانی دارند که حدّ و حصر ندارد، آن علم غیب معیار حکم فقهی نیست. 🔸 بنابراین نباید گفت چرا امام با آن قدرتش زندان رفته یا شهید شده است، او اسوه ماست! اگر فرمود «صَلُّوا كَمَا رَأَیتُمُونِی أُصَلِّی‏» به همان لسان صدق می فرماید زندان بروید، همان طوری که من زندان رفتم؛ شهید بشوید، همان طوری که من شهید شدم. این برکت باعث شد که نظام اسلامی سامان بپذیرد. خدا امام و شهدا را با انبیای الهی محشور بکند! اینها این راه را فهمیدند، باور کردند و عمل کردند و الآن ما در کنار مائده و در جوار مأدبه این پاکان نشسته ایم و قدر این انقلاب را این نظام را بدانیم، مبادا خدای ناکرده کسی بیراهه برود و راه کسی را ببندد! مبادا کسی به دام اختلاس و حقوق نجومی بیافتد! این نظام، است. این خون های حق هیچ وقت انسان را رها نمی کنند. به هر تقدیر امام حی و حاضر از ما وظیفه ای می طلبد که باید در بارگاه او انجام بدهیم. اگر کسی عالم نباشد مرگ او است یا عالم باشد «رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ»[3] که گرفتار جهل علمی نیست، اما دامنگیر او شده است، او امام شناس نیست و مرگ او است. 🔸 بنابراین یک سلسله مسائل دقیق می خواهد که انسان بفهمد این آینه خداست، است و آنچه می کند، می گوید، قیام دارد، قعود دارد، دستور خداست «و لا غیر»؛ این کار، کار اساسی است که یک امام شناس و یک هم باید عارف و آگاه باشد، بعد از علم آن را عمل کند و بعد آن را منتشر کند. می ‌بینید در دعای اینها مثل همین فقه ما و مثل تفسیر ما مطالب را به ما یاد می دهند. در دعاهای مربوط به امام حجت (صلوات الله و سلامه علیه) این است که ما به خدا عرض می‌ کنیم خدایا! «اللَّهُمَّ كَمَا جَعَلْتَ قَلْبِی بِذِكْرِهِ مَعْمُوراً فَاجْعَلْ سِلَاحِی بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً»؛[4] خدایا این دل را تو مؤمن کردی، تو یک قابلیتی به ما دادی ما این مطلب را قبول کردیم و این دل مُرده را تو با ایمان زنده کردی. خدایا همان طوری که با نام خودت، با یاد خودت و با دین خودت این دل مُرده را معمور، آباد، روشن و شفاف کردی، توفیقی بده که اسلحه ما برای یاری از غلاف بیرون بیاید. این شمشیر اگر در غلاف باشد که به نصرت وجود مبارک ولی‌ّعصر نمی آید! اگر این زبان در دهان بسته باشد که «کم من شیطان أخرس»،[5] اگر کسی که باید سخن بگوید حق بگوید، تبیین کند، عالمانه سخن بگوید، عوامی حرف نزند، به فکر نشر و جذب عوام نباشد، بلکه عوام را عالم کند، مُرده را زنده کند، این زبان در دهان نباشد، این قلم در جیب نباشد، از خدا می خواهیم که خدایا! این قلم ما را بیرون بیاورد، این زبان ما را بیرون بیاور، این شمشیر ما را بیرون بیاور، این اسلحه های نظامی ما را بیرون بیاور که دشمن علیه امام و امامت سخنی نگوید. این سلاح ما، تشهیر سلاح، علنی کردن سلاح در نصرت و یاری و باور داشتن امامت باشد. این دعای ماست! یکی از ادعیه مربوط به وجود مبارک است که به خدا عرض می کنیم: دل را تو به یاد خودت آباد کردی، توفیقی بده که این سلاح ما، شمشیر ما، قلم و قدم ما، مال و قدرت ما همه و همه در معرض خودت باشد. آن ‌که علمش در خدمت ولی‌ّعصر نیست و آن ‌که شمشیرش در خدمت ولی‌عصر نیست اهل این دعا نیست «فَاجْعَلْ سِلَاحِی بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً». [1]. نهج الحق و كشف الصدق، ص471. [2]. نهج الحق و كشف الصدق، ص423. [3]. نهج البلاغة، صبحی صالح، حکمت107. [4]. المزار الكبیر، ص658. [5]. ر.ک: شرح نهج‌البلاغه مغنیه، ج4، ص 227؛ «السَّاكِتُ عَنِ الْحَقِّ شَیطانٌ أَخْرَسٌ». 📚 پیام به شانزدهمین همایش بین ‌المللی دکترین مهدویت تاریخ: 1400/01/02 🆔 @a_javadiamoli_esra