eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
10.4هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
4.6هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 دولت کریمه 🔹 باید بدانیم که نظام اسلامی ما است. نظام کرامت با ما سازگار است. ما می ‌خواهیم کریمانه حکومت داشته باشیم، کریمانه داشته باشیم، کریمانه داشته باشیم، حوزه ما کریمانه و دانشگاه ما کریمانه و خدمات ما و نهضت خدمت‌ رسانی ما هم کریمانه باشد. این در دعاهای ما هم آمده است که «اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیكَ فِی دَوْلَةٍ كَرِیمَة»،[1] این که برای امامان معصوم (علیهم السلام) مطرح بود و اجرای آن به دست ولی عصر (ارواحنا فداه) خواهد بود، عبارت از نیست که انسان عادل باشد. ممکن است یک حکومت با فشار عدالت را تحمیل بکند، ولی دولتش دولت کریمانه نیست. 🔹 کرامت به معنای عظمت نیست، به معنای کبیری نیست. بزرگی یک حساب دیگری دارد. کلمه «کبیر» کلمه «عظیم» اینها شاید معادل فارسی داشته باشند؛ اما «کریم و کرامت»، اینها ظاهراً معادل فارسی ندارند. ما در فارسی باید چند کلمه را کنار هم بگذاریم تا بتوانیم کرامت را معنا کنیم. کرامت است، آن بزرگ ‌منشی و بزرگواری است. آن کسی که نه تنها گناه نمی ‌کند، خود را برتر از آن می‌ داند که گناه بکند، نه برای ترس از جهنم، نه برای بهشت رفتن، می‌ گوید حیف من است که خودم را آلوده بکنم، وقتم را تلف بکنم! این روحیه در فرشتگان است که فرشتگان را خدای سبحان در سوره مبارکه «انبیاء» وقتی معرفی می‌ کند به عنوان ﴿بَلْ عِبَادٌ مُّکرَمُونَ ٭ لاَ یسْبِقُونَهُ بِالقَوْلِ وَ هُم بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ﴾[2] معرفی می‌ کند، فرشته کریم است. 🔹 یک انسان حالا یا استاد حوزه است یا استاد دانشگاه است، او در کوی و برزن با کودکان بازی نمی ‌کند، می ‌گوید این در شأن من نیست، چنین حالتی را حالت کرامت می ‌گویند. فرشتگان کریم هستند و هرگز تن به آلودگی نمی ‌دهند. در «زیارت جامعه» در وصف ائمه (علیهم السلام) ما را داریم، همان وصفی را که خدای سبحان در سوره «انبیاء» برای ملائکه ذکر می ‌کند: ﴿بَلْ عِبَادٌ مُّکرَمُونَ ٭ لاَ یسْبِقُونَهُ بِالقَوْلِ وَ هُم بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ﴾ همان وصف را در «زیارت جامعه» برای ائمه (علیهم السلام) می‌ خوانیم، می‌ گوییم شما هستید،[3] حوزه کارش این است، دانشگاه کارش این است، آن که با فشار آدم خوبی می ‌شود آن به هر حال طعم کرامت را نچشیده، یک وقت که فشار برطرف شد به کج ‌راهه می‌ رود این خطر همیشه او را تهدید می‌ کند. [1]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص424؛ مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص581. [2]. سوره انبیاء، آیات26 و27. [3]. كامل الزیارات، ص318؛ «فَأَنْتُمْ أَوْلِیاؤُهُ النُّجَبَاءُ وَ عِبَادُهُ الْمُكْرَمُون‏». 📚 درس اخلاق تاریخ: 1382/07/24 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 رحمت رحمانیه ▪️ «الرحمٰن» که رحمت رحمانیه است: «وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ء»،[1] یک‌جا جای سوخت و سوز است، یک‌جا جای بهشت برای مؤمنین و متقیان و اینهاست. جهنم است، عدل که نمی ‌شود بی ‌رحمت باشد! چه کسی جهنم را رَسم کرد؟ چه کسی اینجا را جهنم کرد؟ برای چه اینجا را جهنم کرد؟ ﴿إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمینَ مُنْتَقِمُونَ﴾،[2] پس جهنم درست است نسبت به بهشت که حساب می ‌شود جای بدی است؛ اما وقتی در نقشه عالم که حساب می ‌کنید، جای عدل است. که بد نیست! ▫️ فرمود من این هستم که ‏﴿رَحْمَتی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ءٍ﴾،[3] تو هم که خلیفه من هستی، تو هم که ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾[4] در قرآن کریم است که من ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ فرستادم. آن که ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾[5] است، باید نقشه جهانی بکشد؛ لذا فرمود: ﴿فَاصْبِرْ صَبْراً جَمیلاً﴾؛ مثل یونس باشی، قهر بکنی، فاصله بگیری، اینها نباشد! با همین کفّار اداره کن؛ لذا وجود مبارک حضرت بعد از جریان فتح مکه فرمود: «إذهَبُوا فَأَنْتُمُ الطُّلَقَاء»،[6] این می ‌شود عدل! این می‌ شود رحمت! ▫️ فرمود مگر نمی‌خواهی من باشی؟ من چه کاره هستم؟ در عالم چه طور می ‌کنم؟ من عالم را با قهر اداره می‌ کنم؟ نه. یک‌جا قهر، یک‌جا مِهر؟ نه. آنجا که قهر است، نقشه را رحمت می ‌کشد، این از آن غرر بیانات امام سجاد (سلام الله علیه) است: «أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه‏».[7] چقدر این حرف عظیم است، خود خدا می ‌داند! فرمود قبل از اینکه خدا یک غضب بکند و یک بگیر و ببندی بکند، رحمتش را می ‌فرستد که نقشه بکشد که کجا رحیمانه و رئوفانه بگیر و ببند داشته باشد. رحمت خدا امام غضب اوست، نه رحمت خدا بیشتر از غضب اوست. بیشتر را که همه می ‌فهمند. کلّ این نقشه را رحمت می ‌کشد، پس ما غضبی به آن معنا در عالم نداریم؛ لذا فرمود: «وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَی‏ء». بنابراین این خدا مظهری دارد به نام پیغمبر. پیغمبرش هم باید این‌طور باشد. او هم همین‌طور بود. ▪️ فکاهی‌ها، گفتن‌ها، خنده کردن‌ها را اینها که یک قدر سیاسی محض‌ هستند، اصلاً طنزها را نمی ‌پذیرند. کسی را که گفتند، یک مسئول را به نقد کشیدن، چهار تا خنده کردن، این را اصلاً آن سیاسیون محض این کارها را نمی ‌کنند. این عرب خون‌ آشام و قهّار و قدّاره‌ بند مکه بعد از جریان بدر که کشته زیاد دادند، همین قدّاره ‌بندهای مکه تصمیم گرفتند خنده ممنوع، گریه ممنوع! کسی برای کشته‌ های بدر حق ندارد گریه کند! چرا؟ در جنگ اُحُد مشخص شد. می ‌گویند شما که گریه کردید، سبک می‌ شوید، نمی ‌توانید انتقام بگیرید.[8] یک عده را می ‌فرستادند که چه کسی دارد گریه می ‌کند و چه کسی گریه نمی‌کند. عبور کردند در خیابان‌ ها و کوچه ‌ها و کوی و برزن دیدند که صدای گریه از خانه‌ای می‌ آید، رفتند دیدند پیرزنی دارد گریه می‌ کند. اعتراض کردند که چرا گریه می ‌کنی؟ گفت من برای کشته‌ های بدرم گریه نمی ‌کنم. این شترم نیامده، من تمام زندگی ‌ام به همین شتر است،[9] این نیامده من دارم گریه می‌ کنم که او را عفو کردند، گفتند چون داری برای شتر خود گریه می ‌کنی، عیب ندارد. گریه بی‌ گریه! چرا؟ بعد گفتند نتیجه ‌اش در جنگ اُحُد روشن شد. جنگ احُد آمدند خیلی‌ ها را کشتند، دوباره برگردند با خنجر قلب حمزه را بشکافند، جگرش را در بیاورند، بدهند آن زن این جگر را بمکد، این برای چیست؟ «و ابن آکلة الاکباد»، نتیجه‌ آن است. گفتند خشم ما در جنگ اُحد روشن شد، وگرنه کشتید و رفتید، دوباره برگردید و از آن راه، تنها مربوط به (سلام الله علیه) نبود، برای اینکه دارد: «و ابن آکلة الأکباد»، معلوم می‌شود که چند نفر را این کار را کردند. این است! ▪️ آن که سیاسی محض است نه این طنزهای سیاسی و فکاهیات را قبول دارد، نه آن گریه‌ ها را قبول دارد تا انسان عقده ‌ای بار بیاید، فرمود چرا عقده؟ «اعدی عدوّ» تو همین عقده است! تو باش! وقتی هم که پیروز شد، صریحاً بگویید، رسماً اعلام بکنید «إذهَبُوا فَأَنْتُمُ الطُّلَقَاء»، این می ‌ماند و ماند! اینکه مانده برای همین مانده است و این مانده برای همین است، این مانده برای همین است. [1]. الکافی(ط ـ الاسلامیه), ج1, ص429. [2]. سوره سجده، آیه22. [3]. سوره اعراف، آیه156. [4]. سوره انبیاء، آیه107. [5]. سوره انبیاء، آیه107. [6]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص513. [7]. صحیفه سجادیه, دعای16. [8]. المغازی، ج‏1، ص121. [9]. المغازی، ج‏1، ص123. 📚 سوره مبارکه مزمل جلسه 4 تاریخ: 1398/01/24 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 عدل در دولت و مردم ▪️ اینكه در قرآن و غیر قرآن به ما نگفتند نماز بخوانید، بلکه به ما گفتند نماز را اقامه كنید سرّش آن است كه این است: ﴿وَ الْقُرْآنِ الْحَكِیم﴾،[1] كتاب حكیم حرف های حكیمانه می ‌زند؛ اگر نماز است، نباید بگوید نماز بخوان، چون ستون خواندنی نیست، باید بگوید ستون را اقامه بكن؛ یعنی این ستون را به پا بدار، تا صدر و ساقه حرفش هماهنگ باشد. ستون یك جامعه است؛ لذا گفتند مردم خودشان باید قیام كنند تا این ستون استوار باشد، منتها فرق در نماز و عدل این است: می ‌گوید خود ستون جامعه، امنیت جامعه، استقلال جامعه و آزادی جامعه است؛ لذا جامعه باید از افرادی كه ستون ‌گونه‌ اند تشكیل بشود. اگر خیمه را ستون ها نگه می‌ دارند، حكومت را نگه می‌ دارند. اقامه عدل یك مطلب است، دقیق‌تر از آن عادل ‌بودن [كه] مطلب دیگر است. اگر كسی بود است، اگر كسی عادلِ عاقل بود است و آن حكومت می ‌ماند! آن جامعه می‌ ماند! از امنیت برخوردار است و از آزادی متنعّم است. در سوره مباركه «حدید» فرمود: ﴿لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط﴾[2] مردم به قسط قیام بكنند؛ یعنی عدل را زنده كنند، خودشان عادل بشوند، وقتی عادل شدند می‌ شوند . از مردان بزرگ تعبیر می ‌كنند [كه] اینها ستون یك ملت ‌اند، اینها عمود دین ‌اند، عماد دین ‌اند، عماد الملّة‌ هستند و مانند آن. ▪️ سالار شهیدان (سلام الله علیه) دید نه‌تنها در دولتمردان از عدل و قسط خبری نیست، در توده مردم هم بشرح ایضاً [همچنین]. فرمود: مگر نمی ‌بینید كه به حق عمل نمی‌ شود؟ كسی به نام حكومت اسلامی بت‌ فروشی می ‌كند دیگران هم ساكت ‌اند! ابوریحان بیرونی در تحقیق ما للهند می‌ گوید معاویه این بت هایی كه از منطقه‌ های غرب شام به غنیمت گرفته بودند را مرصعاً از راه دریا و كشتی برای سلاطین هند می‌ فرستاد و با بت ‌فروشی بر ثروت خود می ‌اندوخت.[3] كسی به عنوان خلیفه رسمی مسلمان ها به گمان خود، با بت ‌فروش بخواهد ثروت تهیه كند و كسی فریاد برنیاورد معلوم می‌ شود هم دولتمردان سقوط كرده‌ اند، هم شهروندان آن دولت؛ این شده ظلم، آن هم كه ﴿إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ﴾[4]. وقتی توحید كه است رخت بربندد، بت‌ پرستی كه به تعبیر قرآن كریم ظلم عظیم است بیاید و شرك كه است در دل رسوخ كند، هم به دنبال عقاید ظهور می ‌كند، احكام فقهی و حقوقی هم به دنبال اخلاق فاسدند. ملّتی كه از برخوردار است متخلّق خواهد بود [و] یك امّت متخلّق احكام فقهی و حقوقی را رعایت می ‌كند. كسی كه اصل استواری ندارد، چگونه فرع اخلاقی پیدا می ‌كند؟ [1]. سوره یس، آیه 2. [2]. سوره حدید، آیه 25. [3]. تحقیق ما للهند، ص87؛ «و إلى السبب الأول ذهب معاویة فی أصنام «سقلیة» لمّا فتحت فی سنة ثلاث وخمسین فی الصائفة وخمل منها أصنام الذهب مكلّلة مرصّعة بالجواهر فبعث بها إلى «السند» لتباع هناك من ملوكهم فإنّه رأى بیعها قائمة أثمن الدینار دینارا وأعرض عن الآفة الأخیرة فی حكم الإیالة لا الدیانة». [4]. سوره لقمان، آیه 13. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/12 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حیات عاقلانه ▪️ ما می‌ خواهیم در جاهلیت زندگی كنیم یا در ؟ وجود مبارك پیامبر اسلام فرمود: ـ این حرف را هم شیعه ‌ها و هم سنّی ها از آن حضرت نقل كردند ـ «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة»؛[1] كسی بمیرد و امام زمانش را نشناسد مرگ او مرگ جاهلیت است. (او [به] جاهلیت مرده است). می ‌دانید مرگ است، مرگ ما را نمی ‌میراند ما مرگ را می ‌میرانیم، در قرآن نفرمود مرگ انسان را می ‌چشد، فرمود انسان مرگ را می ‌چشد: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾.[2] ما مرگ را می ‌میرانیم نه مرگ ما را بمیراند! ما كه نابود نمی ‌شویم! مرگ یك مایه ‌ای است در یك لیوان، این یك لیوان ماست، اگر كسی عمری شیرین ‌كار بود، حرف شیرین زد، كار شیرین كرد، فكر شیرین داشت و با حلاوت بود، این لیوان خیلی شیرین است. هیچ شربتی به اندازه مرگ برای مؤمن گوارا نیست، این حرف، حرف مولوی است: مرگ اگر مرد است گو نزد من آی ٭٭٭ تا در آغوشش بگیرم تنگ ‌تنگ من از او جانی ستانم جاودان ٭٭٭ او ز من دلقی ستاند رنگ‌رنگ هیچ لذتی برای انسان مؤمن به شیرینی مرگ نیست؛ انبیا را می ‌بیند، اولیا را می ‌بیند، را می ‌بیند، فرشتگان را می ‌بیند، فرشتگان به او سلام می ‌كنند در كمال آسایش جان می ‌دهد. این مرگ است كه به این صورت است، این است؛ امّا اگر كسی مرگش مرگ جاهلی بود تمام تلخ ‌كامی های دوران یك طرف، تلخی مرگ یك طرف. فرمود: كسی امام زمانش را نشناسد و بمیرد مرگ او است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة». مرگ وقتی جاهلیت شد معلوم می ‌شود زندگی، است، و گرنه در موقع مردن كه سخن از عقل و جهل، عدل و ظلم، حُسن و قُبح، حرام و حلال نیست. اگر عمری انسان بیراهه رفته است محصول آن عمر را در یك قدح می ‌ریزند می ‌گویند بچش! در قیامت هم همین كار را می ‌كنند می‌ گویند: ﴿ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ﴾[3] تو كه بودی بچش جزای عمل را! ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾ نه «الموت یذوق كل نفس» نه مرگ ما را می ‌چشد، ما مرگ را می‌چشیم، ببینیم این قدحی كه پر كردیم تلخ است یا شیرین! فرمود: امام زمان را نشناسد تلخ است، جاهلیت است. وقتی مرگ مرگِ جاهلی بود، نشان آن است كه حیات است. ▪️ امام زمان، كسی است كه است است می ‌آورد تا مغزها فرار نكنند از یك سو، سرمایه ‌ها گریزان نباشند از سویی دیگر، طبقه محروم آشوب نكنند از سوی سوم، این می‌ شود ، این می‌ شود ، این می‌شود ؛ لذا گفتند با امام زمانت داشته باش، اسرار امامت را بشناس، دستور امام را بشناس. البته سینه‌زدن ها، ناله‌كردن ها و اشك ‌ریختن‌ ها هم در حدّ خود اثر دارد، اما آن نود درصدش است! ملّت نفهم را زود می ‌شود زیرورو كرد، اما ملت بفهم را هرگز نمی‌ شود منقلب كرد. این است كه گفتند درس ‌خواندن و عالم ‌شدن بر همه واجب است. [1]. كمال الدين و تمام النعمة (الشيخ الصدوق)، ج2، ص409؛ مسند أبي داود الطيالسي (أبو داود الطيالسي)، ج3، ص425. [2]. سوره عنکبوت، آیه 57. [3]. سوره دخان، آیه 49. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/13 🆔 @a_javadiamoli_esra