💠 زیارت مأثور
🔸 زیارتی كه برای معصوم زادگان و امامزاد‌گان آمده است دو قسم است؛ بعضی از معصوم زادگان و امام زادگان زیارت خاصی ندارند، علما و بزرگان برای زیارت آنها جمله هایی را انشاء می كنند، نظیر آنچه كه برای حضرت عبد‌العظیم حسنی (سلام الله علیه) هست كه بعضی از علما زیارتنامه او را تدوین كردند، اصل زیارت آن حضرت كه ثواب دارد از معصومین رسیده است، امّا وجود مبارك حضرت عبد‌العظیم (سلام الله علیه) را چگونه زیارت بكنیم این زیارتنامه ها تدوین شدهٴ بعضی از علمای بزرگ است، لكن دربارهٴ فاطمهٴ معصومه (سلام الله علیها) زیارتش را از امام هشتم نقل كردند.
🔸 یكی از محدّثین بزرگ قم كه توفیق تشرّف محضر امام زمانش وجود مبارك امام رضا (سلام الله علیه) را پیدا كرد، نقل كرد كه وجود مبارك امام رضا به من فرمود، یعنی به همین سعد اشعری كه از قمیون بزرگوار است فرمود «یا سعد» قبری از ما در خاك شماست، عرض كرد منظور قبر كریمهٴ اهل بیت فاطمهٴ معصومه (سلام الله علیها) است؟ فرمود آری، بعد فرمود شما آن بزرگوار را با این وضع زیارت بكنید؛ این زیارتنامه ای كه در كتب زیارات و ادعیه ها آمده است این جزء منشآت وجود مبارك امام هشتم (سلام الله علیه) است كه امام رضا (علیه السلام) فرمود وقتی خواستید فاطمهٴ معصومه (سلام الله علیها) را زیارت كنید این چنین بگویید.
🔸 از این زیارت چند نكته بر می آید: اوّلین نكته آن است كه وجود مبارك كریمه اهل بیت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) در سلسله جلیله انبیا و اولیا قرار دارد؛ یعنی وقتی انبیا (علیهم السلام) سلسله شان به پایان رسید، اولیای الهی یعنی ائمّهٴ معصومین سلسله شان به پایان رسید، نوبت به شاگردان ممتاز ائمّه رسید و نوبت به اصحاب خاص ائمّه رسید، می بینید وجود مبارك فاطمهٴ معصومه (سلام الله علیها) به‌عنوان یكی از شاگردان نمونه ائمه (علیهم السلام) است و یكی از اصحاب خاص ائمّه (علیهم السلام) مطرح است و وارث همان معارف است؛ منتها نبوّت برای انبیا است، امامت برای ائمّه (علیهم السلام) است، این كریمهٴ اهل‌بیت طهارت را، معرفت را، زهد و عبادت را، علم و عقل و سائر ملكات نفسانی را در اثر شاگردی ائمّه (علیهم السلام) و صحابت ائمّه (علیهم السلام) به دست آورده است.
#کریمه_اهل_بیت
#اصحاب_خاص_ائمه
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی عمومی
تاریخ: 1378/05/02
🆔 @a_javadiamoli_esra
تبیین شاخصه های وجودی و عظمت مقام حضرت معصومه(س)
سرّ اينکه وجود مبارک امام هشتم و امام نهم(سلام الله عليهما(فرمودند، هر کس کريمهٴ اهل‌بيت فاطمهٴ معصومه (سلام الله عليها) را زيارت کند بهشت براي او است، بدین خاطر است که او اهل ولايت است، اگر کسي پيوند ولايي با دودمان عصمت و طهارت داشته باشد، مي‌کوشد که رايحهٴ ولايت و طعم ولايت در هستي او پديد آيد و خود جزء اولياي الهي بشود، اگر کسي جزء اولياي خدا و «وليّ‌الله» شد، در آن صورت بهشت مشتاق او است.
news.esra.ir
🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 #کلیپ_موضوعی
#آرشیوی
#تصویری
🔸 حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها
تاریخ: 1390/07/07
#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی
🆔 @a_javadiamoli_esra
✳️دهه کرامت یعنی نشر فرشته خویی
اگر این هفته یا این دهه، دهه کرامت است؛ یعنی نشر فرشته‌خویی. فرشته آن است که نه بیراهه می‌رود و نه راه کسی را می‌بندد و خدا ما را برای اینکه فرشته‌خوی بشویم، خلق کرد. فرمود شما باید کریمانه زندگی کنید و کریمانه به سر ببرید. کریم نه بیراهه می‌رود و نه راه کسی را می‌بندد. در بیانات نورانی قرآن کریم که ما را به کرامت ستود، فرمود فرشته اصلاً برای شما خلق شده است، در خدمت شما هستند، اینها کرام کریم هستند: ﴿إِنَّ عَلَیكُمْ لَحافِظینَ ٭ كِراماً كاتِبینَ﴾؛ ما کرامت را در حرم امن شما قرار دادیم تا شما کریم بشوید. این راه، راه اصلی ماست و اگر کسی فرشته نشد، محروم است، اصلاً حرام را حرام گفتند، برای اینکه انسان را از کرامت محروم می‌کند.
#در_محضر_استاد
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 اربعین کلیمی
🔹 در همه زمان و زمین فرصت برای كریم شدن هست، مخصوصاً این چهار ماه؛ یعنی ذیقعده و ذیحجه و محرم که سه ماه متصل اند و ماه رجب كه ماه منفصل است، اینها «اشهر حُرُم» اند، ماه های حرام اند و در ماه های حرام، كارهای خیر ثوابش دو چندان است و ـ خدای ناكرده ـ گناه كیفرش دو چندان است. اینكه می بینید دیه و تعزیرات در ماه حرام بیشتر از ماه های دیگر است برای همین جهت است. در ذیقعده انسان این فرصت را دارد كه از اوّل ذیقعده تا دهم ذیحجه این اربعین كلیمی را بگیرد، همین اربعین كلیمی كه «مَن أَصبَحَ للهِ أَربَعِینَ».[1]
🔹 به ما چقدر سفارش كردند كه همه درس ها در حوزه و دانشگاه نیست، بخش مهمّ این درس ها در مسجد و حسینیه است. فرمود انسان بالأخره باید این بوستان, این درختان و اشجار و این باغی را كه درست كرده آبیاری كند؛ حالا آبش یا از چشمه است كه از درون همین باغ می جوشد یا از بیرون، جدول كشی و نهر درست كردن است كه این درخت ها را سیراب می كند. آنها كه در حوزه و دانشگاه اند، مثل كسانی هستند كه كشاورزی و باغداری دارند، ولی از راه نهر از بیرون آب می آورند. آنها كه اهل دل و اهل معنا و اهل نماز شب اند، كسانی اند كه از درونشان چشمه می جوشد؛ به هر حال دو تا راه دارد ﴿لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْبٌ أو أَلْقَی السَّمْعَ وَ هُوَ شَهید﴾[2] این دو راه را قرآن کریم به عنوان «مانعة الخلو» بیان کرده. فرمود انسان یا باید مثل انبیا و اولیا و شاگردان اینها باشد، چشمه از درون بجوشد یا با اینها رابطه داشته باشد و نهری از این چشمه به درون منزل خود بیاورد؛ نه آن باشد نه این، می خشكد! هر دو جمعش ممكن است، ولی «مانعة الخلو» است. فرمود: ﴿لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْبٌ﴾؛ یا باید دل داشته باشی یا باید گوش!
🔹 اینكه فرمودند اربعین كلیمی و چلّه بگیرید: هم «مَن أَصبَحَ» آمده، هم «مَنْ أَخْلَصَ»[3] آمده برای همین است كه هیچ كس نمی تواند بگوید حالا من دستم از حوزه یا دانشگاه كوتاه شد. این قدر روابط علمی بین قلب بشر با خالق قلب و «مقلّب القلوب» هست كه ده ها مسئله ممكن است در قلب انسان القاء بشود!
[1]. ملاذ الاخیار فی فهم تهذیب الأخبار، ج14،ص 346.
[2]. سوره ق، آیه37.
[3]. جامع الأخبار (للشعیری)، ص94؛ «مَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً ظَهَرَتْ ینَابِیعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ».
#چشمه_درون
#دو_راه_کسب_معرفت
#ثواب_و_کیفر_در_ماه_های_حرام
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1396/04/29
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 عقل عملی
🔹 از فهم و از عقل نظر، یعنی عقل حوزه و دانشگاه هیچ كار عملی نباید توقّع داشت؛ این می فهمد, خوب سخنرانی می كند, خوب درس می گوید, خوب كتاب می نویسد، بله! اما كار برای عقل عملی است كه «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَانُ»،[1] او اگر فلج شد انسان چه كار می تواند بكند؟! اشكال به این آقا کنیم تو كه می دانستی! تو كه آیه را تفسیر كردی! چرا خلاف می‌كنی؟! اشكال وارد نیست! برای اینكه فهم كه مشكل را حل نمی كند، فهم چراغ است بله چراغ خوبی است، ولی اگر كسی پایش فلج و لغزان است نورافكن قوی هم دستش است، شما چه اعتراضی دارید بكنید بگویید مگر شما چراغ نداشتید، بله چراغ داشتیم ولی چشم كه راه نمی رود، این پا باید راه برود که بسته است. «كَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِیرٍ تَحْتَ هَوَى أَمِیرٍ»،[2] این بیان نورانی حضرت امیر ناظر به این است این كه باید كار بكند بسته است، این كه باید بفهمد ورّاجی می كند.
🔹 شما حرف می زنید بله, چشم شما قوی است، گاهی ممكن است دوربین داشته باشید, عینك داشته باشید, تلسكوپ داشته باشید, میكرسكوپ داشته باشید ریز و دور و درشت و نزدیك همه را ببینید، اما چشم از مار و عقرب فرار نمی كند، دست و پا را باید آزاد كرد! این زنجیری كه قرآن كریم گفت: ﴿جَعَلْنَا مِن بَینِ إِیدِیهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً﴾[3] از این آیات، وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) بهره گرفته گفته «كَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِیرٍ تَحْتَ هَوَى أَمِیرٍ». هوا با عقل نظری كه كار ندارد، هوا مربوط به عمل است، هوس مربوط به عمل است اینها آمدند عقل عملی را زنجیر كردند.
🔹 این معتادها چرا حرف آدم را گوش نمی دهند؟! شما می خواهید نصیحت كنید؟ او كه هر شب با كارتن و جدول مأنوس است، از همه بیشتر او خطر را می فهمد، شما می خواهید نصیحت كنید و بگویید عاقبتت بد است؟! او آواره است و جدول خواب و کارتن خواب است! پس خطر را بیش از همه و پیش از همه او بلد است. تصمیم, عزم, كاملاً مرزش از استدلال و جزم جداست. جزم, استدلال, قیاس, برهان، اینها برای عقل نظری است كه به منزله چشم جان است؛ عزم, اراده, نیت و باور برای عقل عملی است كه به منزله دست و پای جان اند، این دست و پا فلج است! این بیان نورانی سوره «اعراف» این بود كه پیامبران آمدند دست و پای مردم را باز كنند ﴿وَیضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلاَلَ الَّتِی كَانَتْ عَلَیهِمْ﴾[4] این شخص مشكل علمی ندارد این شخص آن نیرویی كه ـ عزم یعنی عزم, جزم یعنی جزم ـ باید اراده كند, نیت كند, اخلاص كند, تصمیم بگیرد این فلج است باید این را درمان كرد با نصیحت كه این درمان نمی شود!
🔹 این شخص مواظب است كه دست و بال او را نبندند، این علم برای همین است؛ اما اگر قدری مسامحه كرد اول مكروهات, بعد معصیت صغیره, بعد معصیت كبیره وقتی فلج شد «رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ». اینکه ما این كلمات را می‌بوسیم, روایات را روی سر می گذاریم به همین جهت است، این بیان نورانی حضرت امیر است «رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ وَ عِلْمُهُ مَعَهُ لاَ ینْفَعُهُ»؛[5] خیلی از علما هستند كه كُشته جهل اند، این جهل در مقابل عقل عملی است، نه در مقابل علم.
[1] . الکافی(ط ـ اسلامی)، ج1، ص11
[2] . نهج البلاغه، حکمت211.
[3] . سوره یس، آیه9.
[4] . سوره اعراف، آیه157.
[5]. نهج البلاغه, حکمت107.
#روز_جهانى_مبارزه_با_مواد_مخدر
#جهل
#عزم_و_عمل
#معتاد
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس تفسیر سوره مبارکه یس ـ جلسه 6
تاریخ: 1392/10/18
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 تولید علم
🔹 ما یک محقق داریم و یک دلال؛ آن که حرف دیگران را نقل می کند و تحویل شاگرد می دهد او دلال علم است، او که تولید نکرده است! اگر بخواهید عالم باشید و اگر آن حرمت علمی عالمان را ببرید، باید بفهمید که چه آوردید! نه بفهمی چه چیزی دیگران بار کردند! بین دلالِ علم و بین فقیه فرق است، بین دلال علم و حکیم فرق است، بین دلال علم و متکلم فرق است، بین دلال علم و مفسّر فرق است. حضرت خدیجه (سلام الله علیها) در عصر دلالی محقق بود، او موحّد بود، او قبل از اینکه وجود مبارک حضرت به مقام بعثت برسد، موحّدانه خدا را عبادت می کرد، هرگز نمی گفت: ﴿إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلی أُمَّة﴾،[1] هرگز نمی گفت: ﴿ما سَمِعْنا﴾، اگر می گفت: ﴿آبائِنَا﴾؛[2] یعنی ابراهیم و اسماعیل و یعقوب و اسحاق، این ارزش ندارد كه ما چنین مادری را بشناسیم؟! ما فرزند این مادر هستیم.
🔹 وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) فرمود شما اگر بخواهید عالمانه زندگی کنید، دو طرف بسته است؛ هم ورود ممنوع است و هم خروج ممنوع است. بخواهید سر تکان بدهید، بالا ببرید و نفی کنید، باید برهان دستت باشد؛ بخواهید سر خم کنید، تصدیق کنید و فتوا بدهید، باید برهان دستت باشد. این از غرر روایات امام صادق (سلام الله علیه) که مرحوم کلینی نقل کرد فرمود: «إِنَّ اللَّهَ (سُبْحَانَهُ وَ تَعَالی) «حَصَّنَ»،[3] «حَضَّ»،[4] «خَصَّ»، به سه نسخه «عِبَادَهُ بِآیتَینِ مِنْ كِتَابِهِ»؛[5] فرمود ذات أقدس الهی راه را باز نگذاشت که هر طوری بخواهی حرف بزنی، هر طوری بخواهی بنویسی، هر جایی بخواهی بروی، دو طرف بسته است، کجا می خواهی بروی؟! اگر بخواهی تصدیق کنی، باید برهان دستت باشد، نه دلال باشی! اگر بخواهی تکذیب کنی، باید برهان دستت باشد، نه دلال باشی، نه چون «گفتند»، چون «می گویم»!
🔹 «إِنَّ اللَّهَ (سُبْحَانَهُ وَ تَعَالی) حَصَّنَ عِبَادَهُ بِآیتَینِ مِنْ كِتَابِهِ أو خَصَّ أو حَضَّ»، فرمود دو قلعه و دژ است، هر دو هم دژبان دارند، دو طرف «حصن» است، بسته است، کجا می خواهی بروی؟! می خواهی تصدیق کنی، چیزی را بگویی «آری»، باید برهان دستت باشد، ﴿عَلَی اللَّهِ إِلاَّ الْحَق﴾،[6] بخواهی تکذیب کنی و چیزی را نفی کنی، باید برهان دستت باشد، چون ذات أقدس الهی فرمود: ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ یحیطُوا بِعِلْمِه﴾،[7] این اوصاف کفار است، کافر نه برهان دستش است که با این وضع سر پایین می آورد و می گوید «آری»، نه برهان دستش است که سر بالا می آورد و می گوید «نه». مؤمن دو طرفش بسته است، بخواهد تصدیق کند، یک حصنی، یک قلعه‌ای است، یک دژبانی دارد و آن دژبان این آیه است، ﴿إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ﴾،[8] این ﴿مَسْؤُلا﴾، همین است، این ﴿عَلَی اللَّهِ إِلاَّ الْحَق﴾، همین است. بخواهی تکذیب کنی و بگویی نه! باید برهان دستت باشد، وگرنه مشمول آن كریمه هستی، ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِما لَم﴾ هر دو در وصف کفار است: ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ یحیطُوا بِعِلْمِه﴾.
🔹 این عصر، عصر جاهلیت است که فرهنگ، فرهنگ تقلید است، دلالی است، نه تحقیق و نه استدلال! در چنین عصری خدیجه کبریٰ عالمه، عابده، زاهده، موحده ای بود، مادرمان این است. ما فخر می کنیم که چنین مادری داریم!
[1]. سوره زخرف، آیه22.
[2]. سوره مؤمنون، آیه24.
[3]. بحار الأنوار(ط ـ بیروت)، ج2، ص186.
[4]. صافی در شرح کافی(مولی خلیل قزوینی)، ج1، ص340.
[5]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص43.
[6]. سوره نساء، آیه171.
[7]. سوره یونس، آیه39.
[8]. سوره اسراء، آیه36.
#وفات_حضرت_خدیجه_بنا_به_قولی
#دلالی_علم
#عصر_جاهلی
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی در همایش ملی صدف کوثر
تاریخ: 1395/10/02
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 علم به تکلیف
🔹 همه بیانات ائمه شیرین است، فرمودند: «اخْوُكَ مَنْ صَدَّقَكَ لاَ مَنْ صَدَقَكَ»؛[1] برادر تو كسی است كه حرف راست به تو بزند، نه حرفت را تصدیق كند! «صَدیقُك مَنْ صَدَقَك لَا مَنْ صَدَّقَكَ»؛[2] بیان امام هشتم این است که فرمود: «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُه»،[3] حضرت نفرمود عقلِ هر كسی دوست اوست، فرمود دوست هر كسی عقل اوست؛ این تقدیم خبر بر مبتدا برای افاده حصر است؛ یعنی انسان در عالم یك دوست دارد و آن عقل اوست، همین! «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُه»، نه «عقل كلّ امریء صدیقه». نفرمود عقل هر كسی دوست اوست، فرمود انسان یك دوست دارد، آن فهمِ اوست. «صَدیقُك مَنْ صَدَقَك».
🔹 كمتر قاضی بود كه بی راهه برود و رسوا نشود، حواستان جمع باشد! حالا آن وقتی كه ما بودیم تا الآن، ذرّه ای بی راهه رفتن و با خون شهدا مبارزه كردن، مساوی صد درصد با رسوایی است؛ این را ما دیدیم و می بینیم! ممكن نیست كسی ذرّه ای با خون شهدا بازی كند و رسوا نشود: ﴿خِزْی فِی الدُّنْیا﴾[4] خِزی همان رسوایی است.
🔹 اما ناله اثر دارد, گریه اثر دارد, توسل اثر دارد, برگشتن اثر دارد، تا آن مقداری كه مقدور ماست؛ ولی مقدور ما نیست كه دیگر از ما نخواستند. آن مقداری كه مقدور ماست انجام بدهیم، بقیه را خودش تأمین می كند، وعده داد من از تو بیشتر از این نمی خواهم! [5] اینکه تمام بكند، تتمیم بكند و بقیه را اضافه بكند، یعنی همین! بیش از مقداری كه مقدور ماست از ما نخواستند؛ اما باید بدانیم كه تكلیف ما چیست.
[1]. أمثال و حكم، دهخدا، ج1، ص137.
[2]. الغارات (ط ـ الحدیثة)، ج2، ص712.
[3]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص11.
[4]. سوره مائده، آیه33.
[5]. سوره بقره، آیه286.
#روز_قوه_قضائیه
#بازی_با_خون_شهداء
#تکلیف
#رسوایی
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 دیدار حجت الاسلام رئیسی با حضرت استاد
تاریخ: 1398/05/04
🆔 @a_javadiamoli_esra
🔹اگر كسي [عالِم به زمان باشد و حوادث بر او مشتبه نشود]، نه از تبعيد شدن و شهيد دادن هراسي دارد، نه از تهمت و اهانت شنيدن رنج مي برد، بلكه همة اين مسايل براي او با لذّت دروني همراه است. اينكه مي بينيد ما در برابر چند تهمت مي رنجيم، و در مقابل رنج، صحنه را رها مي كنيم، براي آن است كه اوّلاً از بيرون رنج مي بريم، و ثانياً از درون لذّت نمي بريم؛ لذا صحنه را ترك مي نماييم. ولي عالمان راستين، اوّلاً از درون لذّت مي برند، و ثانياً رنج بيرون را احساس نمي كنند؛ لذا تا آخرين لحظه ايستاده اند. (1)
🔹شهید بهشتی تمام قد مدیر بود...من می دیدم در درس خصوصی مرحوم علامه، او تنها می تواند جوابگو باشد، باهوش! بافهم! باادب!...
جای #شهید_بهشتی به واقع خالی است، سر تا پا ادب بود، سر تا پا محبت بود، مدیریت او هم ممتاز بود ... (2)
#در_محضر_استاد
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
پ. نوشت: ـــــــ
1. کتاب بنیان مرصوص، ص198
2. درس خارج فقه،1396/11/15
🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 #پیام_موضوعی
#تصویری
🔸 چهارمین جشنواره علمی فرهنگی سیره امام رضا (علیه السلام)، آموزه ها و کارکردها
تاریخ پخش: 1399/04/05
#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 انواع کسب
🔹 در قرآن كریم چند كسب مطرح است: یك سلسله كسب های اعتباری است كه آن مسكوب در اختیار كاسب است؛ یك سلسله كسب های حقیقی است كه آن مكسوب حاكم بر كاسب است. آن كسب های اعتباری كه كاسب, حاكم بر مكسوب است، كسب مال است كه انسان مالی یا عین یا منفعت یا انتفاعی را كسب می كند. چه زن و چه مرد، قرآن كریم فرمود: ﴿لِلرِّجَالِ نَصِیبٌ مِمَّا اكْتَسَبُوا وَلِلنِّسَاءِ نَصِیبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ﴾؛[1] یعنی مرد هر كسبی كرد مال اوست, زن هر كسبی كرد مال اوست؛ مالی را, مغازه ای را, خانه ای را, مرتع و مزرعی را كسب كرد چون یك امر اعتباری است و یك امر حقیقی نیست در اختیار كاسب است، می تواند بفروشد, اجاره بدهد و به کسی هبه كند; یعنی آن كس كه كسب كرد اختیار مكسوبِ خود را دارد ﴿لِلرِّجَالِ نَصِیبٌ مِمَّا اكْتَسَبُوا وَلِلنِّسَاءِ نَصِیبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ﴾، مالی را كه آدم كسب كرد در اختیار اوست؛ اما یك سلسله مسائلی است كه اگر كسب كرد خودش در اختیار آن مكسوب قرار می گیرد!
🔹 اینكه در سوره مباركه فرمود: ﴿لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُم مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ﴾؛[2] اگر كسی ـ معاذ الله ـ بیراهه رفت گناهی را كسب كرد، به یك اخلاق بد عادت كرد، به دروغ, به خیانت, به حرام, به اعتیاد ـ معاذ الله ـ عادت كرد؛ این را كسب كرد، چون قبلاً كه نداشت، این صفت را بعد كسب كرد، این خُلق را كسب كرد، وقتی كه به دنیا آمد كه این خُلق و صفت را كه نداشت! الآن كه این صفت را كسب كرد، خود این كاسب در اختیار این مكسوب است، به هر سَمتی كه این صفت بخواهد ببرد او می رود، چون عادت كرد! ساده ترین كارش عادت به سیگار است، این عادت را او كسب كرد قبلاً كه نداشت، الآن گرفتار این عادت است. اگر ـ خدای ناكرده ـ به حرام عادت كرده به گناه عادت كرده، چشم او, گوش او, زبان او در اختیار مكسوب است.
🔹 این «لام» در قرآن كریم همه جا به یك معنا نیست. اینكه در سوره «نساء» یا مانند آن می فرماید: ﴿لِلرِّجَالِ نَصِیبٌ مِمَّا اكْتَسَبُوا وَلِلنِّسَاءِ نَصِیبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ﴾ كاسب اختیار دارد، مال در اختیار كاسب است؛ ولی اگر ـ خدای ناكرده ـ صفت بدی را كسب كرد، این كاسب در اختیار مكسوب است كه فرمود: ﴿لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُم مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ﴾.
🔹 بنابراین ما دو نحو كسب داریم: كسبی كه كاسب مسلّط است و كسبی كه آن مكسوب مسلّط بر این كاسب است و اگر كسی ـ خدای ناكرده ـ یك كسب حرامی داشت یعنی به وصف بدی عادت كرد راه برای توبه باز است، «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّی وَ أَتُوبُ إِلَیه»[3] این آبشار است، آبِ توبه یعنی همین! ﴿تُبْتُ إِلَیكَ﴾[4] این آبشار است، نه اینكه برویم نزد كسی یك لیوان آب بخوریم یا یک بطری آب ببریم، خود «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّی وَ أَتُوبُ إِلَیه» این آبشار است و انسان را پاك می‌كند، خدایا آمدم! لازم نیست حرف بزند, لازم نیست بگوید «استغفر الله»، با یك اراده جدّی تخلّل ناپذیر بگوید خدایا آمدم؛ این می شود پاک، می شود آبشار. پس این طور نیست كه اگر كسی ـ خدای ناكرده ـ یك صفت بدی كسب كرد نتواند نجات پیدا كند این طور نیست! پس ما دو نحو كسب داریم: یك كسب اعتباری داریم كه كاسب مسلّط است، یك كسب حقیقی داریم ـ چون این صفت یك امر حقیقی است یك امر اعتباری كه نیست ـ این مكسوب مسلّط بر انسان است. این كسب ها برای ما كاملاً فرق دارد راه دارد كه انسان كاملاً اصلاح شود و برگرداند.
[1] . سوره نساء، آیه32.
[2] . سوره نور، آیه11.
[3] . المحاسن، ج1، ص53.
[4] . سوره اعراف، آیه143؛ سوره احقاف، آیه15.
#آبشار_توبه
#اراده
#عادات
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1396/04/22
🆔 @a_javadiamoli_esra
ولايت باب توحيد است/ اگر کسی خواست موحد بشود از درِ ولايت بايد وارد شود
همزمان با شروع دهه کرامت، چهارمین جشنواره علمی فرهنگی سیره امام رضا(علیه السلام)؛ آموزه ها و کارکردها با پیام آیت الله العظمی جوادی آملی آغاز شد.
آيت الله العظمی جوادی آملی در این پیام بیان داشتند:حديث پُر برکت «سلسلة الذهب» توحيد را که طرح مي‌کند و اصل قرار مي‌دهد ولايت را به عنوان شرط اصلي آن قرار مي‌دهد، گرچه در مقام ثبوت شرطي نيست لکن در مقام اثبات شرط است. در مقام ثبوت ذات أقدس الهي حق است «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَه» اين تکرار نيست ناظر به مراحل سه‌گانه توحيد است «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ ذاتاً»، «وَحْدَهُ وصفاً»، «وَحْدَهُ فعلاً» در آنجا هيچ چيزي راه ندارد، نه نبوت و نه امامت و نه ولايت، در آن حرم امن احدي و چيزي راه ندارد.
معظم له ابراز داشتند: در مقام ظهور و فيض که تجلّي حق تعالي است و خلقت حق تعالي است که آن هم به وصف فعلي و خود فعل برمي‌گردد، آنجا است که وجود مبارک امام رضا(صلوات الله و سلامه عليه) فرمود: خدا فرموده است که کلمه «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» حصن من است بعد امام عرض کرد در برابر فرمايش خدا که «بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِن شُرُوطِهَا» يعني ولايت باب توحيد است اگر کسي خواست موحد بشود از درِ ولايت بايد وارد شود زيرا وليّ مظهر است، وسيله است، باب است و از اين باب و از اين وسيله و از اين مظهَر بايد به آن مقام خداي سبحان در بخش ظهوراتش البته نائل آمد.
https://b2n.ir/328470
منبع: news.esra.ir
@a_javadiamoli_esra