eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.8هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.5هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸اما بخشی که مربوط به دعا و روایت است. ما در «دعای کمیل» به ذات أقدس الهی عرض می‌کنیم: خدایا تو را به اسمای حسنایت قسم می ‌دهیم که این «اسمای تو» کل آسمان و زمین را پُر کرده‌اند: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»؛[4] به اسمی که کل صحنه را پُر کرده است. مستحضرید اسمی که در قرآن و روایت هست از سنخ لفظ نیست، یک; از سنخ مفهوم نیست، دو; اینها «اسماء، اسماء الاسماء» هستند. اینکه می ‌گویند اگر کسی «اسم اعظم» بداند بسیاری از مشکلات را حل می‌کند; «اسم اعظم» لفظ نیست که با یک لفظ کسی بتواند در جهان اثر کند, مفهوم نیست که با یک تصور مفهوم و امر ذهنی بتواند مُرده ‌ای را زنده کند، اینها «اسماء اسماء اسماء» هستند. آن اسمی که کل جهان را پُر کرده است آنها را می ‌گویند «اسم اعظم». در «دعای کمیل» به خدا عرض می‌کنیم «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»، در دعاهای ماه رجب نسبت به ائمه(علیهم السلام) عرض می‌کنیم: خدایا ائمه ما, اهل بیت عصمت و طهارت, اینها کسانی هستند که «فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَک وَ أَرْضَک»;[5]‏ آسمان و زمین را علی و اولاد علی پُر کردند. این است, این است, حقیقت انسان کامل این است, اینها هستند که معلم ملائکه هستند. بنابراین برابر آنچه که در «دعای کمیل» آمده با آنچه که در دعای ماه رجب آمده همان طوری که آیات قرآن یکدیگر را تفسیر می ‌کنند، ادعیه هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند, روایات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند, زیارات هم یکدیگر را تفسیر می‌ کنند و این ذوات قدسی در کل عالَم هستند. اگر وجود مبارک ولی عصر حقیقتی را داراست که با آن حقیقت کل آسمان و زمین را می ‌تواند تشخیص بدهد و به اذن خدای سبحان حضور داشته باشد، ما به چنین انسانی عرض می ‌کنیم بر تک ‌تک شئون تو سلام می ‌فرستیم: «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏» و مانند آن که امیدواریم ما در این ایام از این فیض هم برخوردار باشیم و یک ره‌توشه ابدی داشته باشیم! [1]. الإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسی)، ج‏2، ص493. [2]. سوره انعام، آیه162. [3]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص338. «عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیوبَ عَنْ سَیفِ بْنِ عَمِیرَةَ عَنْ أَبِی بَكْرٍ الْحَضْرَمِی قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا قُمْتَ مِنَ الرَّكْعَةِ فَاعْتَمِدْ عَلَی كَفَّیكَ وَ قُلْ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ فَإِنَّ عَلِیاً ع كَانَ یفْعَلُ ذَلِك‏». [4]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص188. [5]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص804. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/04/31 🆔 @a_javadiamoli_esra
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 روز شانزدهم 🔸 جلسه نهم: حیات جامعه انسانی 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای فروردین 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حیات جامعه انسانی 🔸 مهمترین ره ‌آورد ولی عصر (ارواحنا فداه) زنده كردن جامعه اسلامی، بلكه است؛ این اصل اول. به استناد همین اصل است كه از رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة».[1] اگر امام عصر است، شناخت او و اعتقاد به او و التزام به دستورهای او حیات بخش است و اگر كسی او را نشناسد و ملتزم به احكام و دستورهای او نباشد، مرده جاهلی است. پس را امامت به جامعه اعطا می‌كند. 🔸 اصل دوم آن است كه نظیر حیات بخشی قرآن كریم است، چون این دو حقیقت هماهنگ ‌اند و هرگز از هم جدا نیستند. اگر در سوره مباركه «انفال» آمده است ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یحْییكُمْ﴾؛[2] یعنی دعوت وحی عامل است، چه اینكه جامعه عرب قبل از وحی و مرگ جاهلی زنده بود و می ‌مرد، زندگی آنها در حقیقت مرگ جاهلیت بود، مرگی بود جاهلانه و با قرآن زنده شدند. پس هماهنگی وحی و عترت، قرآن و اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) در حیات بخشی این دو عنصر محوری است، این هم اصل دوم. 🔸 جریان پُر كردن جامعه به ، زیرمجموعه حیات انسانی جامعه است. اگر جامعه‌ ای زنده بود به سراغ فرهنگ و عدل می‌ رود. ملت مرده نه اهل فرهنگ است و نه اهل عدل و داد. این بیان نورانی ائمه (علیهم السلام) كه درباره ولّی عصر (ارواحنا فداه) آمده است امری فرعی و نه اصلی است. كار اصلی ولی عصر این نیست كه جهان را پر از عدل و داد می ‌كند! عدل و داد وصف انسان زنده است! تا آن اصل را ولی عصر اعطا نكند و جامعه را زنده نكند، هرگز آنها عادل نخواهند بود. اول باید به زنده بشوند، بعد علاقمند عدل و داد. 🔸 پس وجود مبارك ولی عصر طبق این دو اصل گذشته است. باید بحث كرد كه وجود مبارك امام زمان چگونه جامعه را زنده می ‌كند. مگر جامعه هم اكنون زنده نیستند؟ مگر اكثری مردم مرده ‌اند؟ یك بیان نورانی حضرت علی (سلام الله علیه) در نهج ‌البلاغه است كه آن حیات و ممات انسانی را تبیین می ‌كند، آن ‌گاه روشن می‌ شود كه وجود مبارك ولی عصر اول جامعه مرده را زنده می ‌كند، بعد جامعه زنده را به عدل و داد فرا می ‌خواند، ملت زنده مشتاق عدل و دادند. آن بیان نورانی امیرالمومنان (سلام الله علیه) این است كه بعضی ‌ها بر حسب ظاهر و صورت انسان ‌اند و در باطن حیوان ‌اند و چنین افرادی مرده ‌های متحرك ‌اند: «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛[3] فرمود عده ‌ای بر حسب ظاهر انسان ‌اند، باطن آنها یا درنده خویی است یا طمع از و شهوترانی است از خصوصیت انسانی و فرشتگی خبری نیست «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛ یعنی در بین زنده‌ ها اینها اند از این افراد در جامعه كم نیستند. وقتی وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) ظهور كرد، صورت را كه انسان است مطابق می ‌كند و سیرت را كه سیرت حیوان است مطابق صورت می ‌كند، آن سیرت اصلی و واقعی را انسانی قرار می‌ دهد، بعد از آنكه آن سیرت را انسانی و واقعی قرار داد، این صورت را مطابق با آن سیرت می‌ كند، این جامعه ظاهراً و باطناً انسان می ‌شوند، چنین جامعه ‌ای را به عدل و داد فرا می ‌خواند و آنها را و داد می ‌كند. وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) وقتی جامعه را زنده كرد جامه زنده است. 🔸 همان طوری كه وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) جامعه مرده را زنده كرده است، ولی عصر (ارواحنا فداه) هم جامعه مرده را زنده می ‌كند. راه احیای جامعه به این است كه به این جامعه و و و اعطا كنند. [1]. سید بن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۵۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۰ [2]. سوره مبارکه انفال، آیه24. [3]. نهج البلاغه، خطبه87. 📚 سخنرانی در نیمه شعبان تاریخ: 1383/07/10 🆔 @a_javadiamoli_esra
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 روز هفدهم 🔸 جلسه دهم: نجات جامعه بشری 🔹 پخش از شبکه های مختلف معارفی 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 نجات جامعه بشری 🔸 موضوع سخن موعودِ مُنتَظَر، نجات‌بخش جهان بشریت است؛ بشر اوّلاً باید باشد، ثانیاً از جهل علمی بِرَهد بشود، ثالثاً از جهالت عملی نجات پیدا کند بشود، رابعاً و خامساً و درجات بعدی از ستم بِرَهَد بشود و از بردگی خود و دیگران نجات پیدا کند بشود و از وابستگی به این و آن نجات پیدا کند بشود و از گزند استثمار و استعمار و استحمار و استعباد و مانند آن نجات پیدا کند، نه کسی را به بردگی بکشد و نه برده کسی بشود و ده‌ ها فضایل دیگر که اینها عامل است؛ همه این علل و عوامل را ذات اقدس الهی به وسیله قرآن و عترتِ اهل بیت (علیهم السلام) مشخص کرده است و انبیا را هم برای همین منظور فرستاده است که جامعه بشری را زنده کنند. 🔸 گاهی در یک جمله هدف والای دین را بازگو می ‌کند که وجود مبارک ولی عصر (ارواحنا فداه) با ظهور خود آن هدف را عملی خواهد کرد؛ آن جمله به صورت متن است که گاهی به صورت شرح و تفصیل آن متن را گسترش می ‌دهد. آن جمله ‌ای که به صورت متن است در سوره مبارکهٴ «انفال» آمده که فرمود: ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا یحْییكُمْ﴾[1] و آنچه به صورت شرح آمده، در سایر سُوَر و آیات مسئله علم را، عقل را، عدل را، آزادی را، رهایی از وابستگی به غیر خدا را، موحّد ناب بودن را، صیانت از شِرک و مانند آن را ذکر کرده است و اینکه در لسان ائمه (علیهم السلام) آمده است: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة»،[2] یک دارد؛ فرمود اگر کسی امام زمان خود را نشناسد مُرده است، یک؛ مرگش هم مرگ جاهلی است، دو؛ هم «کان» تامّه را از دست داد و هم «کان» ناقصه را؛ هم گرفتار سلب تامّ است و هم مبتلا به سلب ناقص؛ هم مرده است و هم مرگ او مرگ جاهلی است. برای اینکه زنده بشود اوّلاً و حیات او و طیب و طاهر بشود ثانیاً، پس باید امام زمان خود را بشناسد، این مطلب اوّل. 🔸 منظور از شناسایی تنها شناسایی شناسنامه ‌ای و تاریخی و سند و نسب و نسبت و سبب نیست، اینها لازم است ولی کافی نیست! عمده شناخت معنای امامت، معنای عصمت، معنای ولایت، معنای حجّیت، معنای وحی ‌یابی و الهام ‌پذیری، معنای همتایی با قرآن کریم و مانند آن است که اگر کسی امام و امامت را با این اصول و فروع یاد شده نشناسد مرده است، اولاً؛ مرگ او هم مرگ جاهلی است ثانیاً که اسفبار است! برای اینکه حیات پیدا کند اوّلاً و حیات او هم حیات عقلانی و انسانی و الهی بشود ثانیاً، باید امامت را نه تنها امام، ولایت را نه تنها ولی، عصمت را نه تنها معصوم، حجّیت را نه تنها حجّت بشناسد، این یک بخش. 🔸 بخش دیگر اینکه همه این ذوات قدسی ـ اهل بیت (علیهم السلام) ـ فرمودند قرآن و عترت همتای هم‌ هستند؛ فضیلتی که برای قرآن است، برای عترت (علیهم السلام) هم هست؛ منقبتی که برای عترت (علیهم السلام) است، برای قرآن هم هست. اگر کسی امام خود را نشناسد مرده است اوّلاً، مرگ او هم مرگ جاهلی است ثانیاً. چون قرآن و عترت همتای هم‌ می‌باشند، اگر کسی قرآن را نشناسد مرده است اوّلاً، مرگ او هم مرگ جاهلی است ثانیاً. همان‌طوری که مقصود از شناخت شناسنامه‌ای نبود، بلکه شناخت عقلی و کلامی بود، مقصود از هم معرفت شناسنامه‌ای نیست که قرآن کتاب آسمانی است، از طرف خدا نازل شده، در لیلهٴ قدر نازل شده، 114 سوره دارد، چند هزار آیه دارد، بخش‌هایی از قرآن‌ را کسی از حفظ کند و از بَر کند اینها نیست؛ تا وحی را نشناسد، رسالت را نشناسد، نبوّت را نشناسد، تکلّم الهی را نشناسد، ره‌آورد قرآن را نشناسد و محور اصلی قرآن را نداند او قرآن را نشناخته است و «مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة». بنابراین وجود مبارک ولی عصر که است و قرآن کریم که همتای انسان کامل است، اینها می ‌توانند جامعه بشری را نجات بدهند. [1]. سوره انفال، آیه24. [2]. إعلام الوری بأعلام الهدی(ط ـ القدیمة)، ص442؛ وسائل الشیعة، ج‏16، ص246. 📚 کنگره مسلمانان آمریکا ایالت میشیگان تاریخ: 1395/05/10 🆔 @a_javadiamoli_esra
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 روز هجدهم 🔸 جلسه یازدهم: مُرابطه 🔹 پخش از شبکه های معارفی سیما 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مرابطه 🔸 یك بحثی بین حضور و غیبت هست، یك بحثی بین ظهور و خفا هست كه حضرت غایب است و بعد حاضر می‌شود یا حضرت مستور است و بعد مشهور می ‌شود؟ او پیدا می‌ كند، نه اینكه الآن غایب باشد و بعد حضور پیدا كند؛ اما غیبت ندارد است. این ماییم كه غایبیم! أعمی از بصیر غایب است، نه بصیر از اعمی [غایب باشد]. اگر یك نابینایی دوست خودش را نمی ‌بیند آن دوست غایب نیست، بلکه این أعمی غایب است. این ‌چنین نیست كه حضرت غایب باشد، چه اینكه هم در حقیقت برای آن حضرت است. این أعمی مستور است، نه اینكه آن بصیر مستور باشد. 🔸 مطلب دیگر اینكه اصل اینكه بشر است تا یك آینده خوبی باشد كه جز عدل و احسان چیزی حكومت نكند، این در درون همه هست؛ یك مقدار محققانه تر و علمی تر در فطرت مسلمان ها هست؛ اما اینها به دنبال مهدی منتظر و مهدی موعودند، نه ! این یك خصیصه است كه مهدی موجود موعود (علیهم الصلاة و علیهم السلام) داریم. اگر است، ما غیر از انتظار و غیر از امید مسئله و را هم داریم. 🔸 دیگران امیدوارند كه در پایان زندگی روزگار یك عصری برسد كه حكومت بكند، خیلی‌ ها در انتظار این به سر می ‌برند، اینها منتظر مهدی موعودند. ما كه منتظر ظهور (سلام الله علیه) موعودیم، غیر از انتظار و امید یك مسئله‌ای است به نام كه ما داریم و آنها ندارند، یك مسئله ‌ای به نام كه ما داریم و آنها ندارند. اگر معتقدیم كه یك شخصی است ـ امام زمان ـ و ما با او باید تعهد بسپاریم ولی ما و زنده است، پس باید مراقب باشیم كه خلاف نكنیم، چون او می ‌بیند! اینكه ﴿قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ المُؤْمِنُونَ﴾[1] كه بر ائمه (علیهم السلام) تطبیق شده است، هركاری كه ما می ‌كنیم خدا می ‌بیند، پیغمبر می ‌بینند، ائمه می ‌بینند و وجود مبارك حضرت می ‌بیند، پس باید مواظب گفتارمان، رفتارمان، نوشتارمان سیره و سنتمان باشیم؛ این برای مراقبت است، بالأخره از او كمك می‌ خواهیم باید مراقب باشیم كه خلاف عمل نكنیم. غیر از مراقبه مسئله است. مراقبت این است كه خلاف نكنیم؛ اما مرابطه این است كه گذشته از اینكه خلاف نكنیم، خودمان را نزدیك بكنیم، كمك بگیریم و بگیریم، نه اینكه همیشه مواظب باشیم كه نلغزیم، بلكه برقرار كنیم كه او دست ما را بگیرد. ذیل این آیه كریمه ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صَابِرُوا وَ رَابِطُوا﴾[2] آن جا این حدیث شریف هست كه «وَ رَابِطُوا إِمَامَکُمْ الْمُنْتَظَر علیه السلام»[3] مرابطه داشته باشیم. [1]. سوره توبه، آیه 105. [2]. سوره آل عمران، آیه 200. [3]. الغیبة (نعمانی)، ج1، ص26؛ «...عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی اَلْبَاقِرِ عَلَیهِ السَّلاَمُ: فِی مَعْنَى قَوْلِهِ تَعَالَى یٰا أَیهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا اِصْبِرُوا وَ صٰابِرُوا وَ رٰابِطُوا قَالَ اِصْبِرُوا عَلَى أَدَاءِ اَلْفَرَائِضِ وَ صٰابِرُوا عَدُوَّكُمْ وَ رٰابِطُوا إِمَامَكُمُ اَلْمُنْتَظَرَ». 📚 سخنرانی پیرامون مهدویت در قرآن تاریخ: 1383/06/31 🆔 @a_javadiamoli_esra
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 روز نوزدهم 🔸 جلسه دوازدهم: معنای انتظار 🔹 پخش از شبکه های معارفی سیما 🆔 @a_javadiamoli_esra
🔸 انتظار یعنی این نه اینكه ـ معاذ الله ـ معنی انتظار این باشد كه حضرت ظهور بكند ما هم بگوییم آقا برو اصلاح كن این كه فكر بنی اسرائیلی است كه بگوید ﴿اذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقاتِلا إِنّا هاهُنا قَاعِدُونَ﴾ این حرف ها بود كه بنی اسرائیل به موسی و هارون (علیهم السلام) می‌ گفتند وجود مبارك موسی و هارون به اینها گفتند بلند شوید قیام بكنید مبارزه بكنید، اینها می‌گفتند ما اینجا هستیم شما بروید بجنگید وقتی حل شد ما را خبر كنید این است كه حضرت بیاید اصلاح كند بعد نتیجه‌اش را به ما گزارش بدهد؟ آن بیان نورانی كه وجود مبارك امام صادق(سلام الله علیه) دارد روشن می‌كند تكلیف منتظران را فرمود: «لِیعِدْ [لِیعِدَّنَّ] أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ اَلْقَائِمِ عَلَیهِ السَّلاَمُ وَ لَوْ سَهْماً»؛[8] فرمود تك‌تك شما قبل از ظهور آن حضرت ولو با یك تیر هم كه شد باید خودتان را آماده كنید. این بسیجی بودن سپاهی بودن ارتشی بودن نیروی مردمی بودن در بخش نظامی و روحانی خوب بودن، دانشجوی خوب بودن حوزه خوب داشتن دانشگاه خوب داشتن در بخش فرهنگی فرمود اینها معنی انتظار است. [1]. سوره توبه، آیه 122. [2]. تفسیر روح المعانی، ج2، ص374. [3]. سوره بقره، آیه 256. [4]. سوره توبه، آیه 33. [5]. الکافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص25. [6]. نور الاتصار، ج1، ص347. [7]. الکافی ، ج1، ص338. [8]. الغیبة (للنعمانی)، ج۱، ص۳۲۰؛ سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار، ج6، ص170. 📚 سخنرانی در جمع طلاب تاریخ: 1390/04/21 🆔 @a_javadiamoli_esra
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 روز بیستم 🔸 جلسه سیزدهم: فرهنگ جهانی 🔹 پخش از شبکه های معارفی سیما 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 فرهنگ جهانی 🔸 مستحضر باشید كه هم منتظران وجود مبارك حضرت فكر می‌ كنند و هم كسانی كه آن حضرت را ادراك كرده ‌اند و در مشهد و محضر آن حضرت قرار گرفتند جهانی می ‌اندیشند. دیگران بعدها به فكر تجارت جهانی افتادند، اما اسلام از هزار و چهارصد سال قبل به فكر بود. روزی كه اسلام آمد، جهانی بودن فرهنگ را مطرح كرد؛ فرمود﴿ذِكْرَى لِلْبَشَرِ﴾ نه عرب، نه عجم، نه مسلمان، نه یهودی، نه مسیحی، نه زرتشتی، نه ملت دیگر و نه نحله دیگر فرمود: ﴿وَ مَا هِی إِلاّ ذِكْری لِلْبَشَرِ﴾،[1] ﴿أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ﴾.[2] اگر بشریت مطرح است قرآن راهنمای اوست و سالار شهیدان در مقطع حساس یا مقاطع حساس كه مجلسین دولتین اموی بود یا بازار كوفه و مجلس شام بود همین كتاب را تلاوت كرده است. بنابراین صرف تلاوت برای آن نبود كه یك ثوابی ببرد، برای این بود كه مردم را به این كتاب دعوت بكند. 🔸 این كتاب را مطرح می ‌كند اگر ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا﴾ در آن هست برای آن است كه مؤمنین بهره می ‌برند، وگرنه او حرفش جهانی است! اگر دارد كه ﴿یا أَهلَ الكِتابِ﴾ برای اینكه گوشه ‌ای از بهره‌ ها نصیب پیروان ادیان دیگر می‌ شود، نه اینكه پیامش پیام مخصوص یك منطقه باشد. این کتاب هم برای برنامه‌ های محلی دستور دارد، یعنی حوزه اسلام؛ هم برای برنامه‌ های منطقه ‌ای دستور دارد، یعنی ؛ هم در سطح بین المللی دستور دارد، یعنی . آنها كه مسلمان ‌اند برای آنها دستور خاص دارد، آنها كه مسلمان نیستند ولی نحله الهی دارند مثل یهودی ‌ها و مسیحی ‌ها برای آنها دستور خاص دارد، برای آنها هم كه انسان ‌اند و هیچ دینی را نپذیرفتند دستور خاص دارد؛ این می‌ شود كتاب و جهانی! 🔸 وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) وقتی حضور و ظهور پیدا كرد طبق بیان نورانی حضرت امیر در نهج ‌البلاغه فرمود اهل عالم ملل متنوعه متشتته و گوناگون داشتند؛ بعضی ها موحّد بودند، بعضی ها ملحد بودند، بعضی مجسم بودند، بعضی مشبه بودند و وجود مبارك حضرت رسول (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) با همه این ملت ها و نحله ها در ارتباط بود.[3] وجود مبارك امام صادق (سلام الله علیه) فرمود وقتی وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) وجود مبارك حضرت ظهور كرد، همان كاری را كه رسول گرامی كرد همان كار را می ‌كند؛[4] یعنی جهانی می ‌اندیشید و هیچ منطقه ‌ای نیست مگر اینكه شهادت به توحید و شهادت به رسالت در آن منطقه حاكم است. فرمود وقتی حضرت ظهور كرد كل جهان می ‌شود موحّد و مسلم! حالا حكومت، است و البته ممكن است یك چند نفری زیرپوشش حكومت اسلامی جزیه بپردازند. بنابراین ـ ان ‌شاء ‌الله ـ به این سبك جهانی و به سمت و سوی جهانی بیاندیشید! [1] . سوره مدثر، آیه31. [2] . سوره بقره، آیه185. [3]. نهج البلاغه، خطبه 1؛«وَ اَهْلُ الاَرْضِ یومَئِذ مِلَل مُتَفَرِّقَة وَ اَهْواء مَنْتَشِرَة وَ طَرائِقُ مُتَشَتِّتة». [4]. كمال الدین و تمام النعمة، ج2، ص351؛«... وَ أَمَّا سُنَّتُهُ مِنْ مُحَمَّدٍ ص فَیهْتَدِی بِهُدَاهُ وَ یسِیرُ بِسِیرَتِهِ». 📚 دیدار جمعی از دانشجویان با حضرت استاد تاریخ: 1387/05/04 🆔 @a_javadiamoli_esra