💠 دعوت به اتفاق و اتحاد 🔹 این حرف، حرفِ همه انبیاست، فرمود ما به همه گفتیم، به ابراهیم گفتیم، به موسی گفتیم، به عیسی گفتیم، به نوح گفتیم (علیهم الصلاة و علیهم السلام) كه امّت خود را به #اتفاق دعوت كنید، به #اتحاد دعوت كنید. 🔹 در هر عصر و مصری هم اتفاق در اصول و هم اتفاق در فروع باید باشد، نه اینكه وقتی به زمان خاتم رسیدید اتفاق در اصول و اختلاف در فروع داشته باشید تا #پلورالیسم[1] دینی شود که هر كسی «كلٌّ عَلی نِحْلَتِه»، این‌ چنین نیست! چون دینی را ذات اقدس الهی امضا می‌ كند كه ایمان به مبدأ و منتها و وحی و نبوّت داشته باشد، یك؛ ﴿آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً﴾،[2] دو و سه؛ این سه مطلب را خدای سبحان در چند جای قرآن فرمود که اینها #معیار_نجات است؛ ایمان به خدا و مبدأ و معاد و عمل صالح. مستحضرید در #فرهنگ_قرآن عملی صالح است كه مطابق با حجّت عصر باشد، اگر عمل مطابق با حجّت عصر نبود، عمل صالح نیست. نماز با اینكه جزء بهترین مظاهر عبادت است، امروز اگر كسی بخواهد به طرف قدس نماز بخواند، این دیگر عمل صالح نیست؛ #روزه با اینكه «جُنَّةٌ مِنَ النَّار»،[3] اگر كسی امروز بخواهد به جای ماه مبارك رمضان یك ماه دیگری را انتخاب كند، دیگر «جُنَّةٌ مِنَ النَّار» نیست؛ عملی صالح است كه مطابق با حجّت عصر باشد. 🔹 امروز دستور تورات #عمل_صالح نیست، امروز عمل به انجیل عمل صالح نیست، امروز #عمل_به_قرآن كریم عمل صالح است؛ زیرا حجّت عصر این است! در هر عصر و مصری به مردم آن عصر و به رهبران آن عصر فرمود که در اصول و شریعت متّحد باشید، تا می ‌رسید به حضرت خاتم (علیهم الصلاة و علیهم السلام) که فرمود در اصول و در فروع با هم متحد باشید، نه اینكه در اصول متّحد باشید و در فروع هر كسی بر مذهب خودش؛ حالا كسی بی راهه می ‌رود و جِزیه می‌دهد در دنیا ممكن است مشكل خودش را حل كرده باشد و در امان باشد ولی در قیامت مشكل او حل نخواهد شد، چون عمل او عمل صالح نیست. بنابراین این سخن جزء #جوامع_‌الكلم است كه اختلاف یك تیغ تیزی است، كاری به خانه و زندگی آدم ندارد، بلکه به دین كار دارد كه «فَإِنَّهَا الْحَالِقَةُ لِلدِّینِ».[4] [1]. پلورالیسم (Pluralism) از واژه پلورال (Plural) كه در زبان انگلیسی به معنای جمع است برگرفته شده و معنای آن در لغت، تعدد و تكثر است. در كلیسای مسیحی برای افرادی كه چند شغل هم زمان داشته اند، پلورالیست گفته می شده است. پلورالیسم در اصطلاح معانی متعدد و گوناگونی دارد كه یافتن قدر مشترك برای جملگی آنها را دشوار می سازد؛ با این حال شایع ترین معنای پلورالیسم، تعدد و تكثر ادیان حق است. [2]. سوره بقره, آیه62؛ سوره مائده, آیه69. [3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج2، ص19. [4]. دعائم الإسلام، ج‏2، ص352. #معیار_نجات #حجت_عصر #نفی_پلورالیسم #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس تفسیر سوره مبارکه شوری ـ جلسه 14 تاریخ: 1394/03/06 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 نظم الهی 🔸 درباره عالَم در سوره مباركه «نساء» فرمود: ﴿لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَیرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً كَثیراً﴾، هم در سوره «مُلك» فرمود شما دو بار، ده بار، صد بار در عالَم تأمّل كنید، مطالعه كنید: ﴿ما تَری فی خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَری مِنْ فُطُورٍ﴾؛[1] هیچ جا بی ‌نظمی نمی‌بینید، هیچ جا ناهماهنگی نمی ‌بینید، پس عالم یكدست است؛ انسان ها یكدست‌ هستند ﴿لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ﴾،[2] انبیا یكدست‌ هستند و هر كدام که آمدند ﴿مُصَدِّقاً لِما بَینَ یدَیهِ﴾[3] بودند. 🔸 این برهان آیه 82 سوره مباركه «نساء» جزء #جوامع_‌الكلم است كه اگر چیزی از غیر خدا بود در آن اختلاف بود و چون در عالَم اختلافی نیست از نزد خداست؛ اگر انبیا از غیر خدا آمده بودند اختلاف داشتند، چون اختلاف ندارند معلوم می‌شود از نزد خداست. صُحف و كتب آسمانی انبیا اگر از نزد خدا نبود در آن اختلاف بود، چون اختلاف نیست پس از نزد خداست ﴿لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَیرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً كَثیراً﴾، این جزء #جوامع_‌الكلم است؛ یعنی این قیاس استثنایی هم درباره عالَم است، هم درباره آدم است، هم درباره پیوند عالَم و آدم است، هم درباره سلسله انبیاست و هم درباره سلسله كتب آسمانی و صحف الهی است. پس آنچه در خارج هست منظّم است و انسان خلیفهٴ «الله» است كه #برابر_این_نظم حركت كند؛ متأسفانه به جای اینكه خلیفه «الله» باشد #خلیفه_ابلیس شده است و دارد اوضاع را به هم می‌ زند. اینكه فرمود: ﴿أَقیمُوا الدِّینَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا فیهِ﴾، برای اینكه تمام نظام هستی و صحف آسمانی و كتب الهی هماهنگ‌ هستند، امّا اینها آمدند عالم را به هم زدند؛ تنها مسئله #محیط_زیست نیست، فسادهای فراوانی كه ایجاد كردند: ﴿ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾،[4] دریا را آلوده كردند، فضا را آلوده كردند، صحرا را آلوده كردند، محیط زیست را آلوده كردند: ﴿بِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾ و همچنین انبیا را شهید كردند ﴿قَتْلَهُمُ الْأَنْبِیاءَ بِغَیرِ حَقٍّ﴾،[5] ﴿یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقٍّ﴾،[6] صُحُف و كتب آسمانی را دگرگون كردند ﴿یحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ﴾،[7] ﴿یكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَیدیهِمْ ثُمَّ یقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ﴾،[8] انسان ها را به وسیله بدآموزی ‌ها منحرف كردند و از مسیر مستقیم بیرون بردند و گرفتار ضلالت كردند؛ انسان به جای اینكه خلیفه «الله» شود، شده خلیفه ابلیس! 🔸 اگر ذات اقدس الهی از انسان ها با #كرامت یاد كرد که فرمود: ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾،[9] هشدار داد كه این كرامت ذاتی انسان نیست، این‌ چنین نیست كه انسان ذاتاً كریم باشد، چون #خلیفه_كریم است از كرامت برخوردار است؛ پس ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾، چون بنی‌آدم خلیفه، آیت و مظهر كریم‌ هستند و اگر انسان كرامتش به استناد خلافت اوست، خلیفه آن است كه حرف «مستخلف ‌عنه» را بزند و دستور «مستخلف‌ عنه» را انجام بدهد؛ اگر كسی كنار سفره خلافت نشست و از كرامت طَرْفی بست، ولی حرف خودش را زد و كار خودش را كرد و ﴿أَ فَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾[10] شد، آن ‌گاه همین خدایی كه فرمود: ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾، همین خدایی كه فرمود: ﴿إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً﴾[11] درباره این گروه می ‌فرماید: ﴿أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾؛[12] این كرامت او كه ذاتی نبود، به استناد خلافت بود و خلافت هم این است كه خلیفه حرف «مستخلف ‌عنه» را بزند و دستور «مستخلف ‌عنه» را انجام بدهد، نه حرف خودش را! آن‌گاه كلّ صحنه عوض می‌ شود، می ‌شود: ﴿أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾، این گروه عالم را فاسد كردند ﴿ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾، جامعه بشری را كه «إِرْباً إِرْبا» كردند، انبیا را هم كه ﴿یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقٍّ﴾ به قتل رساندند، كتب آسمانی را هم كه ﴿یكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَیدیهِمْ ثُمَّ یقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ﴾ كه ﴿یحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ﴾ این‌طور برخورد كردند. ...