چند نکته درباره‌ی #نهضت_تضرع 🤲 یک عادتی پیدا کرده‌ایم که وقتی عنوان جدیدی در فرمان رهبری مطرح می‌شود، همان کارهایی که قبلاً انجام می‌دادیم را تکرار می‌کنیم با نام جدید! این درست نیست. ادبیاتی که مطرح می‌شود، صرفاً تزئینی و جهت دوری از تکرار نیست، بلکه ریشه‌ای عریق و معنایی عمیق در تراث دینی ما دارد. 🤲 آن‌چه به آن فراخوانده شده‌ایم، استغفار، دعا و تضرع است؛ توجه به تأثیر واقعی این عوامل بر اتفاقات دنیایی است. این که ارتباط معنوی مردم با مبداء قدرت عالم ایجاد و تقویت شود. این مهم، در بستر این ابتلاء عمومی، راحت‌تر شکل می‌گیرد و ان شاء الله تداوم خواهد یافت. 🤲 نهضت تضرع و دعا که می‌گوییم، ایده‌ها همه به سمت ظواهری می‌رود که در بهترین حالت، جزئی از این نهضت است و نه اصل و اساس آن. ایده‌ها-اگر از بساطت و ظاهرگرایی آن صرف نظر کنیم- از جنس تعظیم شعائر است و نه اتصال روحی و معنوی. این نکته‌ای است که اهلش باید آن را چاره کنند. 🤲 ما اگر می‌خواهیم یک نهضت داشته باشیم، باید همه برخیزیم. نهضت یعنی خیزش، یعنی قیام. نسخه‌ی یکتای قرآن را سرلوحه‌ی خودمان قرار دهیم: «أن تقوموا لله مثنی و فرادی»...همه باید قیام کنند. علت و نتیجه‌ی این قیام، انقلاب است. انقلابی در جان‌ها و انقلابی در صحنه‌ی عمومی. 🤲 یک قاعده‌ی ساده وجود دارد. کسی که چیزی را نداشته باشد، نمی‌تواند آن را به کسی بدهد. ذات نایافته از هستی بخش، کی تواند که شود هستی بخش؟ اگر می‌خواهیم #نهضت_تضرع در بین مؤمنین و عموم مردم ایجاد شود، باید از خودمان شروع کنیم. باید یک پله و چند پله در مسیر استغفار و دعا پیش برویم تا دیگران هم شروع کنند. این‌ها شاید بروز و ظهور آشکار نداشته باشند، ولی قطعاً تأثیرات اصلی را خواهند گذاشت. 🤲 نسخه‌‌ای هم اگر می‌پیچیم، طبیعتاً باید متناسب ذائقه‌های مختلف باشد. مفاتیح که دعاهای مختلفی دارد، مربوط به حالات مختلف یک انسان است. ما هم برای حالات مختلف مردم، مثل بی‌حوصلگی در خانه، اضطرار در بیمارستان، درد در حین بیماری، مصیبت در غم، شادی در مناسبت‌های مناسب، با استفاده از ظرفیت قرآن، ادعیه، روایات و نیز ظرفیت عظیم ادبیات فارسی، تلنگر‌های متناسب را انتخاب کنیم و در دسترس مردم قرار دهیم و در شرایط مناسب، تبیین‌های لازم را انجام دهیم. ✳️ @AatasheDel

اولاً که نفس کار هم ضروری بود و هم تحسین برانگیز. تلاش هشت ساله‌ی دوستان برای جمع‌آوری اطلاعات لازم. ثانیاً مضمون و محتوای کتاب، بسیار مفید و کاربردی است و قابل الگو گیری؛ هم برای ائمه‌ی جماعات و محلات، هم برای ارکان مختلف مساجد و هم برای قاطبه‌ی فعالان فرهنگی. خیلی از اقدامات یا نکاتی را که ما اکنون در سال ۱۴۰۰ انجامش می‌دهیم و در بوق و کرنا می‌کنیم که آپولو هوا کرده ایم، آقا و همراهانشان، شصت سال پیش، به مراتب شاید دقیق تر انجامش می‌دادند. مسجد محوری، طلبه و روحانی محوری، کار تشکیلاتی حساب شده، تبیین معارف دینی، خدمات اجتماعی متنوع، رسیدگی به محرومان و خانواده های زندانیان سیاسی و یک مبارزه‌ی تمام عیار با طاغوت در عین رعایت تقیه و سایر ظرافت‌های لازم. زحمات مجموعه‌ی مؤلفین این کتاب ارزشمند، انسان را با جزئیاتی از سیره‌ی امامت آقا و البته هم‌رزمانشان نظیر شهید هاشمی نژاد، مرحوم آیت الله واعظ طبسی، مرحوم غنیان، مرحوم کرامت و... آشنا می‌کند که بسیار مفید و مؤثر است در نحوه‌ی رفتار امروز ما. به نظرم لازم است غالب فعالان فرهنگی، به خصوص طلاب و بالاخص ائمه‌ی جماعات و محلات این کتاب را بخوانند و بلکه مباحثه کنند. @AatasheDel

در روزهایی که دلواپس توفیق پیداکردن برای زیارت اربعین بودم و قطعاً بنا بود سفرها هوایی باشند، خواندن یک روایت شیرین و نکته‌سنج و احساسی توام با چاشنی طنز، اشک و لبخند های زیادی را برایم رقم زد که دلواپسی‌ها را بیشتر و اشتیاق را افزون تر می نمود. زاویه‌ی دید نویسنده و قلم ساده و صمیمی و توانمند ایشان، کتابی خواندنی رقم زده است. به همه‌ی زائران و بانیان و خادمان و به تعبیر مصطلح جاماندگان از زیارت سیدالشهدا و نیز به همه‌ی مشتاقان مطالعه‌ی این کتاب مختصر را پیشنهاد می‌نمایم. @AatasheDel

🔰 چند خطی به بهانه‌ی #رویداد_پیشگام در قزوین درباره‌ی #مسئله‌محوری و #گفتمان‌سازی ۱- یکی از مشکلات ما در لایه ی مردمی و مسئولین، بیان حرف های کلی در قبال معضلات و ارائه ی راه حل های گرد و کلی و غیر قابل اجرا یا غیر قابل ارزیابیه. فرقی هم نمی کنه مسئول چه عرصه ای. عددشون کم نیست. ۲- همین مشکل هم باعث شده خیلی از چالش های کشور، در طی این سال ها، یا حل نشه، یا پیچیده تر بشه. ۳- این در حالیه که کلی ابزار و افراد مختلف داریم که اگر تقسیم کار خوبی صورت بگیره و قبلش اقناع خوبی صورت بگیره و قبل ترش اراده ی دخالت دادن اونا در حل مسائل وجود داشته باشه، اتفاقات ویژه ای می تونه بیفته. ۴- این مسئول محترم، یا نمی دونه چه جوری باید حل کنه مشکل رو، یا نمی تونه اونو حل کنه، یا نمی خواد اونو حل کنه. از هر کدومش داریم و هر کدومش البته نسخه ی متفاوتی داره. البته که اکثریت اولی و دومی هستن و نیاز به کمک دارن. ۵- یه نکته ی خیلی مهم هم البته اینه که اگه کسی با توانایی های محدودی بخواد همه ی مسائل رو هم زمان حل کنه(به طور مستقیم البته)، یعنی نمی خواد هیچ مسئله ای رو حل کنه. دلیلش روشنه دیگه! ۶- کاری که باید بشه اینه که از یه جایی آموزش روش صحیح انتخاب اولویت ها، روش صحیح تحلیل مسئله ها و مشکلات، روش صحیح شناسایی ها و روش صحیح طراحی برنامه های مختلف برای رفع چالش ها، پیگیری بشه. یعنی ادبیات مسئله محوری رایج بشه و لوازمش به وجود بیاد. ۷- همزمان هم البته باید یه فضایی پیش بیاد برای ایجاد یک فهم مشترک بین دست اندرکاران و مدیران برای درک ضرورت استفاده از فکر و استفاده از نیروهای متنوع کشور به نحو صحیح. به این می گیم فضای گفتمانی. «وقتی یک فضای گفتمانی به وجود آمد، همه در آن فضا فکر می کنند، همه در آن فضا جهت گیری پیدا می کنند، همه در آن فضا کار می کنند؛ این همان چیزی است که شما می خواهید.» ۸- این که چه طوری این اتفاق گفتمانی باید بیفته و این آموزش چه طوری باید محقق بشه، خودش مسئله ایه که لازمه فکر و تلاش زیادی صرفش بشه. رویداد پیشگام، قطعاً یکی از تلاش های خوب برای پاسخ به این مسئله است. البته که نیاز به تصحیح و تکمیل داره که دوستان حتماً بهش توجه دارن. ۹- خدا قوت میگم به همه ی شرکت کننده ها و برگزار کننده ها. این فکر کردن ها حتماً برای کشور مفیده. «یکی از مهم ترین تأثیرات همین فکر کردن ها این است که شما فضاسازی می کنید، گفتمان‌سازی می کنید. در نتیجه، در یک فضای معتقد به یک مبنای فکری یا عملی، رئیس جمهور هم همان جور فکر می کند، وزیر هم همان جور فکر می کند، مدیرکل هم همان جور فکر می کند، کارکنان هم همه همان جور فکر می کنند؛ این خوب است و شما این کار را انجام می دهید.» ۱۰- به تیم های عزیز هم باید گفت که اگه اقدامات شما به نتیجه هم نرسید و بلافاصله طرح ها و ایده های شما، به اجرا ختم نشد، اصلاً ناامید نشید. اولش باید هم اجرا نشه! هم به خاطر مشکلاتی که بخشیش گفته شد و بخشیش هم شاید به خاطر پخته نشدن و تکمیل نشدن طرح ها. مهم اینه شما شروع کردید و الفبای ورود به فرایند حل مشکلات کشورمون رو تمرین کردید. پس با قوت و با انگیزه، پیش برید که ان شاء الله آینده ی درخشانی پیش روی ما خواهد بود. «و من به شما عرض بکنم؛ در این پانزده شانزده سال اخیر، همین حرکت علمی ای که آغاز شده، همین جور آغاز شده؛ همین جور امروز علم شده یک ارزش؛ چند سال قبل این جوری نبوده. ما همین طور روز به ‌روز هی پیش رفتیم.» @AatasheDel --------------- https://www.instagram.com/p/CV4scIjt-zN/?utm_medium=copy_link

بسم الله الرحمن الرحیم چند کلمه‌ای درباره‌ی زیارت سیدالشهداء در آستانه‌ی روز زیارتی عرفه 🔹از حجم بالای روایات مربوط به زیارت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام این نکته کاملاً روشن دریافته می‌شود که راهبرد اهل بیت تبدیل کربلا به یک مرکز توجه و آمد و شد شیعیان بوده است. این مرکزیت مکانی، به لحاظ زمانی نیز دارای طراحی است. مواقفی هفتگی همچون شب جمعه و مواقفی در سال همچون عرفه، عاشورا، اول رجب، نیمه‌ی شعبان، شب قدر و عید فطر و اربعین نقاط مهمی از این طراحی هستند. 🔸تعابیر بیان شده برای این اوقات متنوع نیاز به بررسی فقهی از نوع فقه المعارفی دارد و این نوشته درصدد بررسی آن نیست، ولی به نظر می‌رسد مثلاً نشانه‌ی مؤمن بیان شدن زیارت اربعین یا مصافحه‌ی همه‌ی انبیا با زائر نیمه‌ی شعبان، قابلیت تحلیل و استخراج نکاتی در جامعه پردازی دارد. 🔹در بین روایات به احادیثی نیز بر می‌خوریم که به حضور چندباره در یک سال توجه می‌دهند و تشویق می‌کنند. غیر از روایاتی که صرفاً به تعداد زیارت در یک سال اشاره می‌کنند، برخی مثلاً به جمع بین نیمه‌ی شعبان، شب عید فطر و روز عرفه توصیه می‌کنند. 🔸آن‌چه از این تنوع فهمیده می‌شود، قدر متیقن ضرورت اهتمام به آن‌هاست. امری که با اهتمام به یک موقف زمانی و رها کردن موقف دیگر سازگار نیست و دست کم نمی‌توان به مهتم به یکی از آن‌ها و نه دیگری، برچسب بدعت‌گذار یا مناسک‌ساز چسباند. گاهی کوتاهی در دستیابی به فهم عمیق‌تر، با ظاهری موجه پوشانده می‌شود. 🔹آن‌چه در واقعیت میدانی این سال‌ها قابل مشاهده است و دست قدرت الهی را می‌توان در آن مشاهده کرد، رویداد عظیم اربعین است که باید با قوت آن را ادامه داد و تقویت کرد. ولی توجه به دو نکته همزمان لازم است. ما حتی برای آن که بدانیم در اربعین باید چه کاری را انجام دهیم، به این دو اقدام نیازمندیم. یکی همان که بالاتر به آن اشاره شد و آن بررسی تخصصی فقه المعارفی روایات زیارت سیدالشهداء علیه السلام است. دیگری هم بررسی ایده‌ها و پیشنهاد‌ها و مهم‌تر از آن تجربه‌های زیسته‌ی زائران است؛ خصوصاً زائرانی که تجربه‌ی متعددی از حضور را داشته باشند و گزارش مشاهدات یا تحلیل‌های ایشان از واقعیت کامل صحنه پرت نباشد. این دو اقدام مکمل یکدیگر خواهند بود و در نتیجه ما را به فهمی راهبردی از نحوه ی مدیریت صحنه‌ی تبلیغ و دعوت دینی و به تبع آن التزام به همه‌ی لوازم آن خواهد رساند. 🔸می‌توان به فهرست ایده‌هایی نظیر زیارت از نقطه‌ی چاووش و راهپیمایی نیمه‌ی شعبان خادمان اربعین افزود. حضور خانوادگی در مواسم غیر اربعین و حضور افراد توانمند در اربعین شاید یک پاسخ باشد. تعیین جایگاه مسئله‌ی شرایط آب و هوایی و... نیز باید در این مطالعات مد نظر باشد. 🔹نکته‌ی پایانی این‌که در هر موسم، آن‌چه که مهم است، حفظ هویت بومی عراقی خدمت به زائران در عین اقدامات متنوع با نگاه امت واحده‌ی اسلامی است. افزایش ارتباطات انسانی و توسعه‌ی برادری دینی بر محور امام که با تجربه‌ی حضور در خانه‌ یا موکب میزبان عراقی و گفتگو با او و نیز تعریف کار مشترک با او در خدمت به زائران محقق می‌شود، امری است که علاوه بر اثرگذاری جدی بر نزدیکی برادران ایمانی و ابطال نقشه‌ی دشمنان اسلام عامل مهمی برای فهم دقیق‌تر از واقعیت صحنه‌ی زیارت و به تبع آن تجویز های دقیق‌تر خواهد بود. ▪️شب جمعه، ۱۹ اسفند ۱۴۰۱، حرم مقدس سیدالشهداء. ✍ نعیم حسینی @AatasheDel

🌙وأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ... 🌿ایام #حج است. ماه ذی‌حجه و در آستانه‌ی شروع اعمال حاجیان از مشعر و عرفات تا مِنا و جمرات. 🌿حجی که از قبیل جهاد است، بعد از ایمان به خدا و رسولش و جهاد در راه خدا، برترین عمل است، یک درهم خرج در راه آن برتر از دو میلیون درهم است در غیر آن، آرزوی فرد درون قبر است که در برابر دنیا و هرچه در آن است، یک #حج داشته باشد و هم‌دستی بر ترک آن موجب هلاکت همگان است. (*) 🌿جایگاه این فریضه‌ی الهی که یکی از پایه‌های پنج‌گانه‌ی اسلام است در بین ما چه‌گونه است؟ در این روزها که عده ای از مؤمنان در حرم امن الهی مشغول ادای این همایش باشکوه معنوی و الهی هستند، حال ما دور از حرم‌ها چه‌گونه است؟ چرا یک‌دهم حال و هوای شبیه اربعین را در خودمان حس نمی‌کنیم؟ مگر نه این‌که خدای ثارالله علیه‌السلام امر به #حج بیت‌الله کرده است؟ مگر نه این‌که تعظیم شعائر الله در قرآن در ذیل سفارشات پیرامون #حج مطرح شده و نشانه‌ی تقوای قلوب شمرده شده است؟ 🌿به یک بنده‌ی خدا گفتم دعا کن حج روزیمان شود، حاضر نشد! گفت برو کربلا! بهشت، کربلاست. بله قطعاً کربلا چیزی دیگر است. به عزیزی که گفته بود برای خادمی #حج باید چند بار مدیر کاروان کربلا باشی گفته بودم ما ان شاء الله از خادمی کربلا به مدیریت #حج خواهیم رسید! ولی این بی‌تفاوتی نسبت به این فریضه نشانه‌ی خوبی نیست. 🌿این روزها تلویزیون را فرصت نکردم دنبال کنم، ولی در فضای مجازی چندان اثری از #حج نیست. در شهر که بیشتر خبری نیست! نهایتاً دو روز دیگر که پیام رهبری به حجاج صادر شد، یک چند خبری هم کار می شود و بعدتر خبر رسمی آغاز و پایان فرایند بازگشت حجاج. 🌿در گذشته‌ها سنت چاووش‌خوانی در این ایام رنگ و بویی خدایی به محله و روستا می داد. ابزارهای پیشرفته اما امروز در خدمت این مهم نیست. شاید نکات خیلی‌کلان و خیلی‌فرهنگی و خیلی‌راهبردی بتوانیم ردیف کنیم که به این دلیل و آن دلیل زمانه‌ی این امر و اولویت این کار و... نیست. همه‌اش هم درست باشد، ولی احساس من این است که مشکل جای دیگری است. من این نپرداختن را یک نقص در شریعت‌فهمی می‌دانم. 🌿مقصر کیست بماند، ولی بین خود و خدایمان، یک خلوتی کنیم این روزها. نماز «و واعدنا...» را می خوانیم که در ثواب زائران حرم امن الهی شریک شویم، آیا دلمان هم آن‌جاست؟ رنگ و بوی اطرافیانمان هم حال ذی‌حجه‌ای دارد؟ 🌿خدا روزیمان کند. خدا مستجاب کند دعاهای ماه رمضانمان را که می‌خواندیم «اللهم ارزقنا #حج بیتک الحرام فی عامی هذا و فی کل عام...» 🗓 ۶ ذی‌الحجة ۱۴۴۴ ✍ نعیم حسینی ——————— (*) (برگرفته از روایات منقول در کتاب سیمای #حج و عمره در قرآن و حدیث؛ انتشارات دارالحدیث) @AatasheDel

کلمه‌ی علیا 📝این روزها حس شخصی ام این طور بوده که خیلی سختم بوده دیدن تصاویر و فیلم های غزه. به هم می ریزم. خیلی اذیت می شوم. ولی مگر می شود ندید؟! 📝هر صحنه ای که دیدم دنیای معانی را درون خود داشت. مدام خواستم بنویسم، قلم بزنم تا قطره ای در این دریای جبهه ی حق باشم، ولی گذشته از بی توفیقی، این حجم زیاد و طوفان معنا اجازه ی انتخاب نمی دهد. ناگزیر باید انتخاب کرد. آب دریا را اگر نتوان کشید، هم به قدر تشنگی باید چشید. 📝مظلومانه ترین صحنه ها، پر شکوه ترین آن هاست. وحشیانه ترین اقدامات عجیب ترین آن هاست. تجلی "کل اسم فی کل اسم" را می شود عیان تماشا کرد. برای هر تصویر می شود فراوان سخن گفت و ابعاد آن را شکافت. قصه، حکایت " لو كان البحر مداداً لكلمات ربي لنفد البحر قبل أن تنفد كلمات ربي" است. 📝طوفان الاقصای غزه، از جنس کلمة الله است و کلمة الله هي العلیا. @AatasheDel

بسمه تعالی 🔷 خداست دارد خدایی می‌کند🔷 ▪️صحنه‌ی دنیا همواره تحت تدبیر ساحتی برتر از دنیاست، اما در برهه‌هایی کیفیت این امر متفاوت می‌شود و بروز آن بیش از پیش می‌شود. مثلاً در روزهایی که به یوم‌الله مشهور می‌شود، دست خدا آشکارتر است. ▫️این امور البته که مدبراتی دارد. مدبراتی از انس و جن و ملک. جبهه‌ی حق، وقتی یک عنصرش از این عالم خارج می‌شود، مأموریتش تمام نمی‌شود، بلکه به مرتبه‌ی بالاتری ارتقا پیدا می‌کند که دست بازتری پیدا می‌کند. شهید در این نگاه، عنصر این ویژه‌تری است. ▪️سنت نصرت الهی یکی از مجراهای بروز این تدابیر قدسی است. شهیدان نیز در این نصرت جبهه‌ی حق مؤثرند. «یستبشرون بالذین لم یلحقوا بهم» صرفاً یک بیان لفظی نیست. ▫️در سال‌ها، ماه‌ها و بلکه روزهایی زندگی می‌کنیم که به اذعان بسیاری، شتاب عجیبی به امور داده شده است. بستری که شاهدیم از جنس ایام‌الله است؛ اتفاقاتی می‌افتد که غیرعادی است؛ هم متعدد است و هم عجیب. یک قلم از شهادت حاج قاسم به این طرف را مرور کنید. این یعنی خبرهایی است. یعنی به هر دلیلی، که جای خود قابل بررسی است، بناست غیب عالم تأثیرات ویژه‌تر و ظاهرتر و ملموس‌تری داشته باشد. این غیب ساحت قدسی است، این قدسیت، پاکی می‌طلبد و عناصر نقش‌آفرین در آن لایه، پاکان عالمند. پاکان اگرچه در همین دنیا هم در همه‌ی لایه‌ها نقش خود را ایفا می‌کنند، ولی بعضاً لازم است دست بازتری داشته باشند. لذا شهید می‌شوند. (حساب محاسبات و تکالیف دنیایی به جای خود و البته مهم است و تأثیراتی بر لایه‌ی بحث کنونی دارد.) ▪️این روند بشارت‌بخش است. به شرط آن‌که بر سر عهد خود باشیم و با صبر و بصر، به تکالیف خود جداً عمل کنیم که آن حکیم فرمود فلسطین کلید رمزآلود فرج است. @AatasheDel

بسمه تعالی 🟩 امسال و پارسال، توفیق رفیقم شد و روز عید سعید غدیر خم را در خانه‌ی پدر، شهر رؤیایی نجف و در جوار مرقد مطهر امیرالمومنین بودم. تقریباً هر دو مورد در بازه‌ی بعد از ظهر تا آخر شب روز هیجدهم ذی‌حجه. اما این دو مرتبه با هم قابل مقایسه نبود. 🟩 هرچند هوای هر دوبار به غایت گرم بود و هر چند عراقی‌هایی که فرهنگ زیارت و پیاده‌روی به سوی آن و برپایی مواکب پذیرایی برای آن در آن‌ها ریشه‌دار است، همان‌هایی بودند که در اربعین و غیر آن دیده‌ایم و اتفاق خاصی برایشان نیفتاده، ولی نجف ۱۴۴۵ بسیار بسیار شلوغ‌تر از نجف ۱۴۴۴ بود؛ نه فقط داخل حرم که خیابان‌های اطراف هم. 🟩 می‌پرسید چرا؟! یک دلیل اصلی بیشتر ندارد؛ تصویب تعطیلی روز عید غدیر در عراق در همین هفته‌های پیشین. این یعنی مقتضی یک کنش اجتماعی در مقیاس ملی وجود داشت ولی مانعی داشت که با تعطیل شدن این روز برطرف شد و بروز یافت. البته جبهه‌بندی‌هایی هم وجود داشت در تعطیل شدن یا نشدن این روز که شاید در حس عمومی برای این حضور مؤثر بوده باشد که البته چندان زیاد نیست. 🟩 این قصه را برای این روایت کردم که درباره‌ی آن‌چه چندی پیش در ایران درگیر آن بودیم، دقیق‌تر بنگریم. تعطیل شدن یا نشدن یک روز یا یک رویه‌ی هفتگی، فقط منظر اقتصادی ندارد. فرهنگ و تمدن یک جامعه را می‌رساند. دیدن این ابعاد و لحاظ کردن آن در تصمیم‌گیری‌هایی از این دست، آسان نیست. باید عمیق‌تر دید و از ساده‌انگاری و تک‌بعدی‌نگری دوری کرد. 🟩 این قانون‌گذاری‌ها، هم‌چنانی که بروزدهنده‌ی جوانب مثبتی از یک فرهنگ می‌تواند باشد، می‌تواند سبب تغییر منفی برخی از دارایی‌های خوب یک فرهنگ شود. باید مراقب بود. @AatasheDel

📋ده نکته در باب اثرسنجی فرهنگی ✍️نعیم حسینی بعضی از مسئولین اساساً با مقوله‌ای به نام اثرسنجی آشنا نیستند و اصلاً نمی‌دانند اثرسنجی چیست و چه جایگاه و کارکرد و فایده‌ای دارد. حتی بعضاً هنگام طرح چنین مسئله‌ای با ایشان، با ادبیات تکلیف‌گرایی و این‌که ما مأمور به انجام تکلیفیم پاسخ می‌دهند که کار باید انجام بشود و این‌که چه خواهد شد به ما ربطی ندارد. این کژفهمی از یک مبنای درست، جهل ایشان را مرکب خواهد کرد. جهت مطالعه این یادداشت به ادرس زیر مراجعه نمایید👇 🌐https://vrgl.ir/64Jd6 #اثرسنجی_فرهنگی 🆔@cultural_governance

✳️ تأملاتی پیرامون طرح راهبردی رهبر انقلاب برای آزادی فلسطین 🔻@AatasheDel