eitaa logo
یاوران‌جبههٔ‌انقلاب(آبادی شعر) 🇵🇸
1.5هزار دنبال‌کننده
7هزار عکس
1.5هزار ویدیو
18 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
تا كه خلوت ميكنم با خود؛ صدايم ميكنند! بعد ؛ از دنياي خود كم كم جدايم مي كنند! «گوشه گيري» انتخابي شخصي و خودخواسته ست پس چه اصراري به ترك انزوايم مي كنند! مثل آتشهاي تفريحم كه بعد از سوختن- اغلبِ مردم به حال خود رهايم مي كنند! «اي بميري! لعنتي! كُشتي مرا با شعرهات» مردم اين شهر اينگونه دعايم ميكنند!!! احتمالاً نسبتي نزديك دارم با «خدا» مردم اغلب وقت تنهايي صدايم ميكنند ! مثل خودكاري كه روي پيشخوان بانك هاست با غل و زنجير پايم جابجايم ميكنند!
او که او را می خواست به تو می اندیشد از نگاهش پیداست به تو می اندیشد در سکوت دفتر قلمش می لرزد تو حواست هرجاست به تو می اندیشد مادرم خوشبخت است به خودش می بالد پسرش مدتهاست به تو می اندیشد پل عابر خیره به خیابان مانده در روانش غوغاست به تو می اندیشد خانه وقتی خالیست پنجره بارانیست استکانم تنهاست به تو می اندیشد کودکی با لبخند مادرش را بوسید خواب نازش گویاست به تو می اندیشد از خودم می پرسم چه کسی می فهمد ماه وقتی زیباست به تو می اندیشد ‫#‏حسین_آهنی
هوا بطور محسوسی سرد شده برای عزیز دل خود حرفی بزنید که او را یک زمستان گرم نگه دارد ...
آن لحظه که دیدمت بهار آمده بود آهوی دلم وقت قرار آمده بود گفتی که ندارم به تو کاری اما چشمان تو با قصد شکار آمده بود
در کوچه‌ی دل مثال لبخند ببار برتلخی روزگار چون قند ببار در وسعت شوره‌زار خاموش زمین یا حضرت باران خداوند ببار
دزدیده نگاه کردنت، چون شِکر است شیرینیِ دیدار تو از لایِ در است این گفته درست است که وقتی مِی را.. پنهان بخوری مستیِ آن بیشترَست!
صدایم می زنی آقا ، خطابت می کنم بانو برای دیدنت دل را ، به دریا می زنم بانو از آن روزی که مهر تو نشسته بر دلم باید بگویم که گرفتار دو چشم تو منم بانو سراپا شور و شعرم من برای آرزوهایت همین حالا که در حال ترانه گفتنم بانو به پروانه شدن با تو امید وافری دارم به جای خود به دور تو که پیله می تنم بانو کجا پیدا کنم وقتی که رودرروی تو باشم ؟! همین مصراع هم کافیست برایم مغتنم بانو بفهمانم به دنیا که زلالی مثل آیینه ... و من از نسل دل غمگین سنگ آهنم بانو تو را می خواهمت حتی اگر از نسل بارانی تگرگم ، باد و بورانم، شبیه بهمنم بانو نمیدانم چرا از تو سرودن را نمی خواهند به تو آلوده گردد کاش دوباره دامنم بانو برای سوی چشم من ، به پاس بی قراری ها نمی دانی چه آوردند اینجا بر سر پیراهنم بانو ملالت ها کشیدم من در این دنیای پر حیله و حالا نوبت این است که باشی تو زنم بانو به دنیایم قدم بگذار و چای تازه ای دم کن صدایم کن که ای آقا ، خطابت میکنم جانم ؟!
می گفت زنده ام به تو و باوری نداشت این پادشاه پشت سرش لشکری نداشت مانند آشنای غریبه در این جهان جز مرز های بسته ی خود کشوری نداشت گفتم بمان که دولت عشق است بودنت اما توجهی به چنین دلبری نداشت وقتی که رفت قامت دیوار قد کشید آنقدر قد کشید که دیگر دری نداشت من ماندم و کبوترحسی که هیچ گاه ... بال و پر رها شده ی دیگری نداشت یک آن تبر به دست دلم را هدف گرفت وقتی شکست دعوی پیغمبری نداشت آتش گرفت هیزم چشمان من بجز رنج و عذاب معجزه ی بهتری نداشت شیطان نشست وسوسه ای روبراه کرد "آدم" , ولی دوباره دِل ِ کافری نداشت
نیست در سودای زلفش، کار من جز بیقراری ای پریشان‌طره! تا چندم، پریشان می‌گذاری یار دل‌سختست یا من سست‌بختم می‌ندانم اینقدر دانم که از زلفش، مرا نگشود کاری شمع‌رخساری، ولی روشنگر بزم رقیبی سرو بالایی، ولی بیگانگان را در کناری عمر من! جان عزیزی! لیک دائم در گریزی جان من! عمر عزیزی! لیک دائم در گذاری آفتابا! از در میخانه مگذر! کاین حریفان یا بنوشندت که جامی، یا ببوسندت که یاری ای بهم پیوسته ابرو! رحم کن بر دل دونیمی! ای بهم بشکسته گیسو! رحم کن بر بی‌قراری! با خیال روز وصلت، در شب هجران ننالم در خزان دارم به یاد روی زیبایت، بهاری
از گلشن خویش دانۀ مهر بیار در باغچۀ خانۀ من عشق بکار حالا که شدی شاعر اشعار قشنگ بر طاق دل خستۀ من شعر ببار
https://abzarek.ir/service-p/msg/1377745 لینک ناشناس برای ارتباط با مدیر کانال مدیر کانال @Seyed_moris2020
حرفی بزن به لهجه‌ی باران که مدتی‌ است این بغض کهنه منتظر یک اشاره است!
بسم الله الرحمن الرحیم برای « او » که تمام من است... خدا کشیده در او چند حُسن نیکو را دل هما، پر طاووس، چشم آهو را گل همیشه بهار من است و می‌دانم که برده است دل یاس و ناز و شب‌بو را غبار دلهره‌ها را تکانده از دل من همین که دست گرفته دوباره جارو را قرار شد بگذاریم سر به شانه‌ی هم نخواستیم اگر بالش پر قو را لبی به خنده گشود و علاج دردم شد که امتحان نکنم خیل قرص و دارو را برای بردن غم‌های سخت از دل من همین بس است که بالا گرفته ابرو را مرا تمام جهان دوست داشتند، ولی من از تمام جهان دوست داشتم او را
فداش بشمِ منه سبز و سفید وقرمز،پرچم این میهنه فداش بشمه منه ایستاده پیش دشمن،این همه سال یه تنه فداش بشمِ منه با برکت حضورش،با عزم و شوق و شورش با موشکِ قطورش!!! نشون داده یه عمره ،حریف هر دشمنه فداش بشمِ منه تو همه ی جبهه ها، هم تو زمین،هم هوا زرنگه و ناقلا همیشه مشت محکم به دشمناش می زنه فداش بشمِ منه وقتی که پاش بیافته ،ماهمه آماده ایم امت آزاده ایم پای وطن جون دادن،تکلیف مرد و زنه فداش بشمِ منه همه دلا می تپه به عشق نام پاکش فدای عطر خاکش خدا می دونه عشقش فراتر از گفتنه فداش بشمِ منه نقشش اگرچه گربه س ولی دیگه یه شیره زور تو کتش نمی ره آینده مون با اُمید به لطف حق روشنه فداش بشمِ منه نام قشنگ ایران تو قاب دلهامونه تموم دنیامونه نبض تمام‌ماها،وطن وطن وطنه فداش بشمِ منه بازم با ایل و تبار می ریم به عشق وطن برای رای دادن با کوچیکا،بزرگا ،با بابا و با ننه فداش بشمِ منه
سنگ قبر دختر کاپشن صورتی گویا که زمین کربلا کرمان شد ریحانهٔ ما رقیهٔ ایران شد این تربت دختریست که یک کشور با کاپشن صورتی اش گریان شد.....😭