یک دل سوخته و آه جگر دارم من تلخی یک سفر پر ز خطر دادم من از غم مرگ پدر یا که برادرهایم آه جانسوز و دو تا دیده تر دارم من بر تنم زخم فراوان و به دل داغ بزرگ سینه ام سوخته چون شمع شرر دارم من چون نهالم که سر از خاک برون آوردم بر تنم ضربه ی خونین تبر دارم من گر چه در شام سیاهم به دل مخروبه در دل کوچک خود صبح و سحر دارم من از دل سوخته ی عمه ی خود آگاهم از غم عمه ی خود خوب خبر دارم من کوری چشم حسودان سیه دل بر نی اکبر و اصغر و هم شمس و قمر دارم من از چنین فاجعه ی تلخ و جنایت ها من شکوه از سنگدلی های بشر دارم من بارها گرچه زمین خورده ام و افتادم سوی معراج خداوند نظر دارم من همچو لعلم که به دل خون فراوان دارم در خرابه شده ام گوهر و زر دارم من با سرانگشت گره وا کنم از هر مشکل کوچکم ، در همه آفاق اثر دارم من پرده افتاد ز روی پدرم ، داد زدم ایهاالناس بدانید پدر دارم من #علیرضا_تیموری #یا_رقیه

این طفل بی جان را توان تیغ و خون نیست گلبرگ‌ها را تاب طوفان درون نیست حق است اگر هم جان دهد در داغ بابا چون تُنگ کوچک جای دریای جنون نیست #افسانه_رحیم‌زاده #یا_رقیه 🆔@abadiyesher

اومدم تو حرمِت با گریه، با زاری تو هنوزم وسط بازاری... #یا_زینب #یا_رقیه