🔺از کار انداختن فراجا امیرالمؤمنین به کمیل بن زیاد: تو پل غارتگری دشمنان بر دوستان شده‌ای! «قد صرت جسراً لمن أراد الغارة» نهج، نامه ۶۱. ۱. کمیته‌های انقلاب را از میان بردند؛ سکوت کردیم! ۲. بسیج را کمی منزوی کردند؛ سکوت کردیم! ولی رهبرمان در ۶ آذر ۹۸ گفت بسیج باید با کمک تجربه کمیته‌ها به صحنه بیاید! آقای سلامی لطفا کاری بکنید! ۳. اینک از سر خطای محاسباتی داریم با دست خودمان نیروی انتظامی را نیز از صحنه بیرون می‌کنیم؟! یعنی نه تنها برای آوردن بسیج به صحنه، لایحه نمی‌دهیم بلکه فراجا را هم کنار می‌زنیم؟ و نقش آن را در این فتنه اندلسی کردن ایران، مانند یک کاربرِ دوربین- پیامک پایین می‌آوریم؟ آن هم اگر مزدوران دشمن صورت نپوشانند و دوربین‌ها را به ریشخند نگیرند! آیا لایحه قایم‌باشک نوشتید؟! فردا خودتان و لایحه‌تان را جُک می‌کنند! ۴. رهبر گفت کشف حجاب «حرام سیاسی» است، این لایحه به جای آنکه آن را «جرم سیاسی» بشناسد، عملاً آن را مباح سیاسی کرده، بلکه به «برهنگی کامل» نیز، حق کاپیتولاسیون می‌دهد! خب اگر برخی کاملا برهنه شوند، برپایه کدام ماده و تبصره این لایحه، حتی فراجا، حق بازداشتن آنان را دارد؟! ۵. می‌گویند کشف حجاب زیاد است؛ خب راهش حذف نیروی انتظامی، آن هم حتی در برابر کشف عورت است؟! اگر آتش زیاد باشد، آتشنشانها را از کار باز می‌دارند یا سرچشمه را می‌خشکانند و سپس لکه‌گیری می‌کنند؟! ◼️مباد بشنویم: «یا أشباه الرجال و لارجال! ... قاتلکم الله!» کافی، ۹: ۳۶۵. ای نامردان! ... خدا مرگتان بدهد!

🚨ابرفقه تبیین بلندگویی اذان و هیات ⁉️پرسش آیا پخش اذان و صدای هیأت در فضای عمومی درست است؟ نورافشانی‌های گاه تا دیرشب و با صدای انفجارهای بسیار بزرگ اروپا چطور؟ آیا مزاحم آرامش خصوصی مردم نیست؟ چرا ایران و غرب هر دو چنین می‌کنند؟ 📚 ابرفقه برپایه ابرفقه، انسان و هر سامانه‌ای از پنج لایه «عقل، فکر، قلب، حس و عضو» درست شده است. از این رو ما پنج لایه فقه و مدیریت داریم که هر لایه، هنجارهای ویژه دارد و نباید هنجارهای مدیریت یک لایه را در لایه دیگر به کار برد. برای آنکه گیج کننده نشود، لایه‌های فقه و مدیریت را در سه لایه «بافتار، ساختار و فضا» چکیده می‌کنیم. ◻️آ. لایه فقه و مدیریت بافتاری؛ هنجارهای خصوصی و اختصاصی برای نمونه، بافت قلوه یا دل یا جگر، پدیده‌ای بافتی است و گویچه‌های سفید خون نیز، سامانه بافتاری برای امنیت داخلی (وزارت اطلاعات) هستند و بی‌سدا و بدون گزارش کار رسانه‌ای به سامانه عصبی بدن (جامعه)، میکروب‌ها را می‌کشند و این سربازان گمنام تن ما شهید شده و ما هوشیار نمی‌شویم که چه شده است. در نظام جامعه، «خانه و خانواده» یک بافتند که رخدادهای درون آن، در چارچوب هنجارهای خصوصی یا اختصاصی است. برپایه هنجارهای بافتی، مسائل هر خانه و هر بافت نباید مزاحم خانه و بافت دیگری شود. اینجا هنجار حریم خصوصی و اختصاصی دنبال شود و شبکه خبرگزاری و سامانه عصبی نظام نباید وارد شود. ◻️ب. لایه مدیریت ساختاری و میان بافتی؛ هنجارهای عمومی گاه مفاسد یا مصالح یک بافت، فراتر از توان بافت‌ها است. در اینجا شبکه عصبی به میان آید و پردازش کارها از مدیریت بافتاری و هنجارهای خصوصی و اختصاصی خارج شده و مسأله به اندازه نیاز، عمومی می‌شود مانند رفتن خار در پوست که سامانه امنیت داخلی (گویچه های سفید) توان کافی ندارد و سامانه عصبی (رسانه و خبرگزاری درونی) درد را به بیرون از بافتار (مدیریت ساختار) گزارش داده و هوشیار شده و به دست فرمان می‌دهیم که خار را بیرون بیاورد. همچنین مانند یورش گرگ به خانه کسی. در اینجا نیز با سر و سدا، هنجار آرامش خصوصی و اختصاصی همسایه و کوی و برزن بر هم میخورد ولی دیگران اعتراض نمی‌کنند؛ چون فقه فطری آنها این کار را می‌پذیرد. از سوی دیگر آنها بی‌اجازه به درون خانه آمده و با گرگ مبارزه می‌کنند و چه بسا به نیروی انتظامی و سپاه و آتشنشانی هم خبر رسد و بی‌اجازه به درون آیند. در اینجا دیگر هنجار و فقه مدیریت بافتاری در میان نیست. بلکه فقه مدیریت ساختاری به میان آید. با این روی همه جامعه را نباید به هم ریخت و به اندازه نیاز باید فریاد و همریز را پی‌گرفت. ◻️ج. لایه مدیریت فضا؛ فراساختاری؛ هنجارهای همگانی گاه پیگیری مصالح و مفاسد، فراتر از توان یک بخش یا حتی همه بخش‌ها است؛ مانند هنگامی که شهری بخواهد بمباران شود؛ مانند بمباران شیمیایی. در اینجا نه تنها تن ما توان رویارویی با آسیب‌ها را ندارد، کار از توان همسایه و حتی نهادهای عمومی هم بیرون است؛ چون «فضا» شیمیایی شده و آسیب دیده نه آنکه یک بافت یا حتی ساختارها آسیب ببینند. فضا چیزی است که ساختارها بدان تکیه دارند. در دل فضا، ساختارها به امنیت و کارامدی می‌رسند و در دل ساختار، بافتارها. اگر فضا آسیب دید، ساختار نتواند با ابزارهای مدیریت ساختاری به داد آن برسد. در اینجا باید از هنجارها و فقه و مدیریت فضا بهره برد. مثلاً باید آژیر خطر زد؛ آن هم به گونه هشداردهنده «همگانی» نه فقط یک هشدار عمومی. برای نمونه هشدار آتشنشانی، آمبولانش و پلیس، عمومی است نه همگانی و تنها خودروهای در راه باید کنار کشند و بلندی سدا نیز برای همین اندازه هشدار است نه بیشتر. ولی در بمباران شیمایی، باید آژیر خطر همگانی کشید! در اینجا هنجارهای مدیریت بافتار یا ساختار فرو ریخته و هنجارهای مدیریت فضا به میان آید. مدیریت فضا، پیوند تنگاتنگ با «امنیت» دارد و تقریبا همیشه همراه همند. اگر فضای جامعه دچار مسمومیت جسمی یا روانی یا ایمانی شود، در اینجا هنجارهای مدیریت فضا به میان آید تا فضای جامعه زهرآگین نشود. خردمندان پرچم و «عَلَم‌»های بازدارنده برافرازند. پرچمدار، فضا را مدیریت کند و به این کار «شعائر» گویند. «اذان» یکی از شعائر است و نتوان گفت سدای اذان، مرا در خانه می‌آزارد. اذان در لایه فقه فضا است و نتوان با هنجارهای فقه بافتار (خصوصی_اختصاصی) داوری‌اش کرد. عزاداری امام حسین هم همچون شهادتش، عنصری است که افزون بر نیاز بافتاری و شخصی، نیاز «عمومی» و گاه «فضا»یی به آن است و هنجارهای فضا در آن جاری است؛ چنانکه هنگام ظهور، روضه همگانی برای «اهل عالم» خوانند. غربی‌ها هم این‌را با فقه فطری درک کرده و گاه، خردمندانه هنجارهای مدیریت فضا را پی‌گیرند؛ اما چه کاری در حوزه مدیریت فضا است و چگونه باید پی‌گرفت، مساله دیگری است. در اینجا نمی‌توان گفت چرا مرا از خواب بیداری کردی یا من بیمار داشتم چرا آژیر همگانی کشیدید؟!

🔺واژه‌کاوی «هیز» و هیزکاری ضرغامی بر پایه دانش «سَواژ»، هیز همریشه «هیچ، هیس، هِخ و هِش» است. هیز یعنی بیرون بردن چیزی از جای خود و بی‌ارزش و «هیچ» شدن آن. «هیس» نیز برای «هیچ» کردن صدا بکار می‌رود. چنانکه «هِخ» و «هش» برای بیرون راندن گوسفند و مرغ به کار می‌رود. «پَر» در واژه پرهیز، پیشوند ضدساز است و پر«هیز» یعنی جلوگیری از هیزی. چنانکه فر«هیخ»ته نیز یعنی ضد هیزی و هیچی. «هیزم» نیز یعنی برون شدن از جایگاه باردهی و میوه‌دهی و هیچ و بی‌ارزش شدن. پرهیز را در عربی «تقوا» یعنی جلوگیرنده گویند. بزرگترین نمونه پر«هیز» و جلوگیری از هیزی و هیچی، «امربمعروف و نهی‌ازمنکر» است که دیگر واجبات را نیز در جای خود نگه می‌دارد. 💥ضرغامی «امربمعروف و نهی‌ازمنکر» را به ریشخند گرفت و این یک کار ناپرهیزی و هیزی بزرگی بود. او گستاخی را رها نکرد و در پی عادی نمایاندن بی‌حجابی دختران برآمد و این نیز ناپرهیزی و هیزی است. باز بگوبخند بلند دختران بدحجاب در هواپیما را تشویق کرده و گفته است که «به خنده‌هاتان نیاز داشتم»! بی‌گمان امیرالمؤمنین که به دختران جوان سلام هم نمی‌کرد، نیازش را با بگوبخند دختران جوان بدپوشش و نامحرم پاسخ نمی‌داد و در شیوه علوی، این کار هم هیزی و حیازدایی است. ◻️به کارگیری رسانه اسرائیلی، بر خلاف شرع و قانون و یک هیزی و ناپرهیزی دیگر است. آقای رئیسی! شما که طلبه و داماد آیت‌الله علم‌الهدی هستید، از این مواضع وزیرتان، شرمنده شهدا و فاطمه زهرا (س) و رهبر و مردم نمی‌شوید؟ آیا وزارت جای این رفتارهای نافرهیخته و هیز است؟ پافشاری بر کار نادرست «سرتق»ی و شیوه احمدی‌نژاد بود.

🔺آقای اعرافی! پیشگام باشید نه از پسگام! سپاس از موضع شما درباره لایحه حجاب؛ ولی آیا حس نمی‌کنید اینجور دیر و کلی‌گویانه سخن گفتن با «حساس» بودن نمی‌سازد؟ رهبر: «تحول را مدیریت کنید! اگر حوزه علمیه بخواهد از تحول بگریزد، منزوی خواهد شد» ۸ آذر ۸۶ رهبر: «مشکل آن وقتی بوجود می‌آید که ما به سرعت احساس تکلیف نمی‌کنیم، بهنگام وارد نمی‌شویم، خطر را به جان نمی‌خریم، ملاحظه می‌کنیم». ۱۹ دی ۴۰۱ رهبر: «بعضی‌ها بودند که اهداف مبارزات را قبول داشتند، اما حاضر نبودند در راه این مبارزات هزینه‌ای بدهند! امروز هم چنین کسانی هستند! تصور می‌کنند که باید به هدفها رسید، بدون دادن هزینه! لذا آنجائی که پای هزینه دادن در میان است، عقب میکشند. این عقب‌کشیدنها در بسیاری از موارد موجب میشود که انسان در محاسبه اشتباه کند؛ خطی را که باید در مقابل دشمن دنبال کند، دنبال نکند» ۳ تیر ۹۱

🔺صلوات ویژه امام رضا با صدای شایان اللهم صل عَلَى عَلِيِّ بْنِ موسَى الرضا المرتَضی الإِمامِ التّقيِّ النّقيِ‏ و حُجَّتِكَ عَلَى مَن فَوقَ الأرض و مَن تَحتَ الثَّرَى الصدِّيقِ الشهیدِ صلاةً كثيرَةً تامَّةً زاكیةً مُتوَاصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً كَأَفضَلِ ما صَلَّیتَ عَلَى أَحَدٍ مِن أَولیائِك

🔺حداد؟ عادل؟ خِرَد؟ حزب‌الله؟ 🙈 در برابر باغی انقلاب، آیا حدید و «بأس شدید» بودی؟ آیا عادل بودی؟ مبادا در برابر مردم انقلابی نماد خِرَد و فرهنگ باشیم و در برابر باغی انقلاب، تندیس خُردی و زبونی! ‼️آقای حداد عادل! این کردار و نگاهت را مانند خنجری در گرده خود یافتم! اگر برای آن، از ولیّ‌امر دستوری داشتی، چیزی بگو! وگرنه توبه کن و از رهبر و انقلاب و مردم هم پوزش بخواه که آخر عمری اینگونه در برابر باغی انقلاب، بی‌زبان و در نزد مردم زبون نشوی! مباد در آن مرزی بلغزی که امام صادق (ع) بیمَت داده است! 🚨نشان بده که این زبونی، «اتفاق» بود؛ نه برآمده از تراکم «انتخاب» های پیشین؛ بویژه دلالی‌های شب انتخاباتی. ◼️ نفرین بر «زبونی در برابر باغی» ◼️بر محافظه‌کاری؛ قتلگاه انقلاب!

🔺رد اتهام شرق، نقد ادعای مقام قضایی و پاسخ به پندار آقای اژه‌ای ◼️بدنه مردمی مطالبات حجاب 😅خبرنگاری که یادآور کودتای ۸۸ بر ضد جمهوریت است می‌گوید مطالبات انتقادی به لایحه حجاب، از سوی یک اقلیت پرسروصدا است! 🔻رد این اتهام آ. فیلم۱؛ شبکه ۵ سیما: اولویت ۸۴ درصدی نظرسنجی بر «جرم‌انگاری» هنجارشکنی! ب. فیلم۴؛ اذعان اژه‌ای: مردم توقع بجایی درباره عفاف و حجاب دارند. پس صدای مطالبه‌گران هم صدای مردم است و هم بجا! ج. فارس‌من: حجاب، اوج امضاهای فارس‌من را جابجا کرد؛ بیش از ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار امضا تا ۲۲ اردیبهشت! ◼️بدنه کارشناسی مطالبات در کارهای تخصصی، باید علمی بود! منتقدان لایحه حجاب، افزون بر پایگاه مردمی، پایگاه استدلالی و علمی نیرومندی دارد: آ. رئیس حوزه علمیه؛ آیت‌الله اعرافی: مسئولین در قوای سه‌گانه باید به مطالبات جریانات مردمی و انقلابی درباره عفاف و حجاب توجه لازم بکنند! ب. آیت‌‌الله‌ علم‌‌الهدی: مجلس بجای لایحه حجاب، صیانت از بی‌حجابی را تصویب نکند! ج. اژاه‌ای: «حتی صحبت درباره آن بود که ممکن است دولت در این زمینه لایحه دیگری بدهد» 📚پس دولت، یعنی یک ضلع کارشناسی و کانون اجرای لایحه، انتقادات جدی به لایحه داشته است! ◼️نقد لغزش محاسباتی آقای اژه‌ای! اژه‌ای با تأیید اصل دغدغه مردم، از «کار بی‌هزینه یا دست کم، کم‌هزینه» سخن میگوید! فیلم۳ و ۵ (از چپ) پاسخ رهبر به پندار آقای اژه‌ای است؛ رهبر: ‼️«کار باید «بهنگام» و همراه با «خطرپذیری در انجام» باشد! 👈بهنگام که نبودید! 👈 اینک هم در پی کار بی‌هزینه یا کم‌هزینه‌اید! آن هم در جنگ با دستگاههای جاسوسی دشمن!

🔺توجیه بدتر از لغزش! جای آیت‌الله یزدی خالی آ. منطق‌تراشی برای کار نادرست، خطرناکتر از آن کار است! آیا آن عالم بزرگ، در پی عکسی که از ایشان با آن باغی درآمد، چنین توجیهاتی کرد؟! اخلاقش کمتر بود یا سوادش ب. معنای یک رفتار رسانه‌ای، تابع ذهنیت و توجیهات ما نیست؛ به عکس و تیتر آن روزنامه سیاست‌باز بنگرید! ج. سیاستمدار باید مانند شطرنج باز، بداند که کجا مرود، چه کسانی شاید بیایند و با هر کس باید چگونه تا کند. ج. آیا این باغی و از سران کودتای ۸۸، تنها «اختلاف سیاسی» با نظام دارد؟ پس به رهبرتان را هم یاد بدهید! این ادبیاتِ انحراف و تحریف را کنار بگذارید! د. اخلاق یعنی عزت! نه اینکه خمیده و دو دستی، دست باغی قدافراشته را بگیرید؟ چرا رهبر پذیرای این فرد برای عیادت خویش نشد؟ بی‌اخلاقی کرد؟ اوج اخلاق، همان رفتار قرآنی رهبرمان برای انزوای اجتماعی آنان است: «و علَی الثلاثةِ الذيیَ خُلِّفوا حتی إذا ضاقت علیهم الأرضُ بما رَحُبَت و ضاقَتْ علیهم أنفُسُهم و ظَنّوا أَن لا مَلجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلا إلیه ثُمَّ تابَ علیهم لِيَتوبوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيم» ه. اگر اخلاق بریده از سیاست اسلامی هم داریم، بسیار خب! کاری بکن که تنها در پستوی اخلاق فردی باشد نه این که بدعتی در پیشانی سیاست بشود؟ و. اگر آیت الله یزدی بودند، شاید شما جرأت نمی‌کردید به نام اخلاق چنین بکنید! ◻️ اگر رهبری اجازه چنین کاری ندادند، بجای توجیه، توبه کنید!

📚 کارآمدی حکومت امیرالمومنین و ایران + شهید الداغی، آرزوی علی ع ⁉️ شبهه برخی با آوردن این سخن امیرالمؤمنین (ع) که همه مردم کوفه بهره‌مند بودند؛ نان گندم می‌خوردند و در سایه می‌نشستند (ما أَصبَحَ بِالکوفةِ أَحَدٌ إِلّا … یَجلِسُ فی الظِّلِّ ...». ابن شهرآشوب، مناقب، ۲: ۹۹) می‌گویند امیرالمؤمنین همه مردم حکومت خود را به رفاه و خانه رساند! پس چرا نظام ایران که ادعای اسلام دارد، مردم را خانه‌دار نکرده است؟! ◼️ادعای برادران حکیمی «همه خانه داشتند: در حکومت اسلامی امام علی (ع)، مسأله مسکن حل شده بود؛ یعنی در کوفه، تنها شهری که در اختيار آن حضرت باقی مانده بود، کسی بدون مسکن وجود نداشت». حکیمی، الحیاة، ۴: ۲۹۹ و ۳۰۰. آقای حکیمی ادعای محدود بودن فرمانروایی امیرالمؤمنین به کوفه را برپایه این فرمایش امام (ع) می‌داند: «این چیزی جز کوفه نیست» (ما هیَ إلّا الکوفةُ أَقبِضُها و أَبسُطُها) نهج: ۶۶) ◼️بررسی «خانه داشتن همگان» در حکومت علی (ع) آ. گستره حکومت امیرالمؤمنین سرزمینی که امیرالمؤمنین فرمانروای آن بود و کارگزاران خود را بر آن گمارد، بنا بر آنچه از کتاب «تاریخ سیاسی اسلام، ۱: ۷۴۰» گزارش شده، سرزمینی است که بیش از ۲۵ کشور کنونی را در بر می‌گیرد: «ایران، افغانستان، پاکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، قزاقستان، آذربایجان، داغستان، گرجستان، ارمنستان، قبرس، یونان، ترکیه، عراق، اردن، کویت، بحرین، قطر، امارات، عربستان، یمن، مصر، لیبی، سودان و اتیوپی. آن سخن امیرالمؤمنین درباره محدود شدن عملیِ حکمرانی ایشان به کوفه نیز، برای سالهای پایانی فرمانروایی ایشان بود. ب. توان خدماتی حکومت امیرالمؤمنین (ع) اگر «در سایه نشستن» (یجلس فی الظل) را به معنای خانه داشتن بگیریم، آیا همه مردم گستره حکومت امیرالمؤمنین خانه داشتند؟ مردم و کارگزاران با امیرالمؤمنین (ع) کاری کردند که ایشان نه تنها نتوانست بخشی از سرزمین اسلامی (سوریه، لبنان و فلسطین) را از معاویه پس بگیرد و نه تنها نتوانست مردم همین گستره فرمانروایی خودشان را خانه دار کند، بلکه تقریباً همه ۲۵ کشور کنونیِ در فرمان ایشان نیز از دست رفت و ایشان ماند و «کوفه» و چند شهر پیرامونش که سخنی از خانه داشتن مردم آن چند شهر نیز نشده است؛ 👈 بلکه مردم آن شهرها، حتی «امنیت مالی» و «امنیت جانی» نیز نداشتند و داعش آن روزگار، با راهبرد «هزارخنجر» اقدامات تروریستی غافلگیرانه‌ای بنام «الغارة» انجام می‌داد. کتاب «الغارات» این فتنه‌های معاویه را به گستردگی نشان می‌دهد. ◼️گزارش یکی از غارتها؛ غارت سفیان یکی از این غارات، غارت شهر انبار در سال ۳۹ است. معاویه به سفیان گفت با سپاهی پرشمار و مُجهّز، از «هیت» بگذر و اگر سپاهی یافتی بکش و «انبار» را تاراج کن و اگر سپاهی نیافتی به «مدائن» برو؛ ولی به کوفه دست اندازی نکن! چون غارت انبار همانند زدن کوفه است و دل مردم عراق را می‌لرزاند و هواداران ما در آنجا را خورسند می‌کند و ترسیدگان را به سوی ما می‌کشاند، هر کس دیدگاهش مانند تو نبود بکش! از کنار هر چه می‌گذری بِتُنبان و دارایی‌ها را غارت کن! چون این کار همانند کشتار و بلکه بیمبارتر است. سفیان هم به غارتگری پرداخت و کارگزار حضرت علی (ع) را کشت و دارایی‌ها را به تاراج برد. کافی، پانوشت، ۹: ۳۶۵ ◼️واکنش امیرالمؤمنین به این غارت علی ع: «شب و روز و پنهان و آشکار شما را به جنگ فراخواندم و گفتم با آنان بجنگید تا پیش از آنکه آنان با شما بجنگید ... پس به همدیگر وانهادید تا دچار غارت‌های معاویه شدید و آنان بر سرزمین‌های شما چیره شدند ... و بر زن مسلمان و زن کتابی درآمدند و از پای تا سر، هر چه زیور داشتند را درآوردند (پابند، دسبتند، گردنبند و گوشواره) و بی زخم و رنج بازگشتند! اگر کسی برای این داستان دِقمَرگ شود روا است! جای شهید الداغی خالی بود! ◼️نفرین امیرالمؤمنین ع بر کارگزاران و مردمش کار حضرت علی (ع) به جایی رسید که در جلو چشم دشمن به کارگزاران فرمود: خدا مرگتان بدهد! که فهم‌تان به اندازه کودکان خوابنما و زنان زفاف است! ای‌کاش شما را نمی‌دیدم و نمی‌شناختم! «قَد دَعَوتُکم إلی‏ قِتالِ هؤلاءِ القَومِ لَيلًا و نَهاراً ... فَتَواکلتُم‏ و تَخاذَلتُم حَتّی‏ شُنَّت عَلَيکم الغاراتُ و مُلِکت عَلَيکم‏ الأَوطانُ ... يا أَشباهَ‏ الرجالِ و لا رجالَ ... قاتَلَکم اللَّهُ» کافی، ۹: ۳۶۱. ◼️انقلاب فرزندان امیرالمؤمنین 👈 فتح پایگاه استکبار در ایران، با دست تهی 👈 ۸ سال دفاع در برابر جنگ استکبار 👈 ۴۵ سال در برابر تحریم اقتصادی 👈 ۳۰ سال در برابر شبیخون فرهنگی 👈 نه تنها محدود به کوفه نشدیم بلکه عراق، سوریه، لبنان، یمن و کمابیش فلسطین و حتی ونزوئلا را نیز از حلقوم استکبار درآوردیم ◼️کارآمدی ظاهریِ انقلابِ فرزندانِ علی (ع) در ایران، دهها برابر حکومتی بود که کارگزاران و مردمش نفرین‌شده‌ی امام تنها و مظلومش بودند! 🖤 سخن آ. جوادی

🔺واکنش امیرالمؤمنین، درود خدا بر ایشان، در برابر یک خوراک خیلی خوشمزه؛ گاهی کمی هم به یاد این سخنان باشیم! ‼️ما از دنیا می خوریم یا دنیا از ما؟ ◻️المشتاقُ لا یَشتهی طعاماً و لا یَستَلِذُّ شَراباً ◻️دلداده نه خوره خوراک است؛ نه نوشیدن برایش گواراست

🔺 فقه و مدیریت فضا در سخن ولیّ فقیه ◻️چندی است که پیرو فقه و مدیریت پنج‌لایه ابرفقه (نقطه، خط، سطح، حجم، جرم) آنها را به گونه فشرده به سه لایه فقه و مدیریت «فضا، ساختار و بافتار» بررسی می‌کنیم. در دل فضا، ساختار دوانده می‌شود. اگر فضا درست بشود، ساختار هم می‌تواند کارامد باشد و کاستی هایش هم چندان کارا نباشد، ولی اگر فضا آسیب ببینید حتی توانمندی‌های ساختار هم کارامد نخواهد بود. در دل ساختار نیز مدیریت بافتاری می‌تواندکارامد باشد. ◻️کار برجسته ولیّ‌امر، سودهی کلان و مدیریت فضا است و اولویت وظیفه هر فرد، هر بافت و هر ساختار، برآوردن نیازهای «فضا» است (أعظم ما افترض سبحانه) ولی شوربختانه هر سه، بیشتر به کارهای اختصاصی خود می‌پردازند. ولی باید بدانیم که اگر فضا آسیب ببینید، ساختار و آنگاه بافتار هم ناکارامد خواهند بود. ◻️«پرچم»، نشان فقه و مدیریت فضا است. راهپیمایی‌ها فضاساز هستند، ریخت و رخت ما و شهر ما (من تشبه بقوم)، شعائر و فضاساز هستند و باید این شعائر را تعظیم کرد! ◻️ پرسش: چرا هنگامی که رزمنده‌ای بر بالای خاکریز می‌رود، بجای آن که فرمانده کل قوا به این کار اعتراض کند و آن را نمونه «التَهلُکة» بداند، آن را می‌ستاید؟ چرا کشته شدن برای دفاع از مال، شهادت است؟ با این که جان، باارزش‌تر از مال است. چون این کارها یعنی مدیریت فضا که فقه و هنجارهای آن با مدیریت ساختار، بافتار و فرد، یکی نیست. 📚همسو: 👈نقد فقه فضا، فقه ساختار و بافتار 👈اذان بلند و بلندگوی عزاداری 👈بررسی فقهی کار شهید الداغی 👈فقه فضا و پرچم 👈فقه فضا؛ توازن پنهان و آشکار 👈 فرق فقه فضا و غوغا 👈 کتمان ایام الله

🔺شگفت‌ترین‌های امام خمینی، عرفان و دلیری! ولیّ فقیه، ولی خدا است، کسی که ولیّ خدا باشد، نه می‌ترسد و نه می‌اندوهد (لا خوفٌ علیهم و لا هم یَحزَنون) عرفان یعنی این! نه اینکه از ترس چهارتا بوقچی، درباره قتلگاه فضای مجازی و حجاب و فسادهای مالی خاموشی و محافظه‌کاری پیشه کنیم! محافظه‌کاری، ذلت است نه اسلام و ایمان و عرفان! گر بر کَنم دل از تو و بردارم از تو مهر آن مهر بر که افکنم، آن دل کجا برم؟ 🧨محافظه‌کاری قتلگاه انقلاب! 🌾 صبح میبد

🎥 رهبر انقلاب: امام به عمل، انگیزه و رای مردم اعتماد داشت 🔹امام کسی نبود که به‌خاطر رودربایستی، مردم‌سالاری را مطرح کند. جمهوری اسلامی ناشی از اعتماد امام به مردم بود. 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

🔺 نقد مغالطات خیانت بار در حق امام خمینی، کشور و مردم 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

🔻آیت‌الله اعرافی در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) در دانشگاه کوفه: ✳️ گفتمان امام(ره) گفتمان تجدید تمدن اسلامی بود ◻️ اولین بعد در امام، بعد علمی بود که جامع علوم اسلامی بود. ◻️امام خمینی (ره) توانست گفتمان جدیدی در عالم ایجاد کند. گفتمان امام (ره)، گفتمان تجدید تمدن اسلامی بود. ◻️امام دین را دین فرهنگ و تمدن و پیشرفت جامعه معرفی نمود. ◻️حضرت امام (ره) نه رویکرد تحجّری داشت و نه رویکردی غرب‌زده، بلکه قائل بود دنیای اسلام میتواند با تکیه بر عناصر ثابت و انعطاف در عناصر متغیر، در همه اعصار قوانین الهی را محقّق نماید. ◻️ امروز هم در دنیای اسلام محتاج این گفتمان هستیم. ◻️ امروز هم محتاج وحدت اسلامی هستیم. البته نه به معنای از دست دادن ارکان مذهبی. ما نیازمند بازگشت به اسلام ناب و گفتمان امام خمینی( ره) هستیم. کانال خبرگزاری حوزه