#تعلیم_و_تربیت #روایت_رهبری #فصل_دوم #نیروسازی #تربیت_شش_ساحتی فصل دوم روایت رهبری، روایتِ تلاش خبرگانِ ملت برای اجرایی کردن انتخاب ولی فقیه از مسیر قانون اساسی است، روایت تلاشی است برای حفظ اصلی که اصل نظام جمهوری اسلامی است و تداوم آن موجب دوام و بقاء آن است. چند نکته از مطالعه فصل دوم برداشت داشته‌ام: ۱- اولین نکته اینکه این اجماع نخبگان مذهبی با سلایق و سوابق گوناگون در آن زمان بر حفظ این اصل یقناً نشان‌دهنده ریشه عمیق فقهی و تاریخی اصل «ولایت فقیه» در اسلام و به‌خصوص در مذهب شیعه است. ۲- تلاش‌های آیت‌الله خامنه‌ای برای به تحقق رسیدن انتخاب ولی فقیه از مسیر مشخص شده در قانون اساسی از نکاتی است که شاید برای جوانان و نوجوانان کمتر بازگو شده است و خواندن این روایت برای اولین بار از زبان خودشان بسیار جذاب است. بی شک می‌توان گفت ایشان مؤثرترین فرد در این انتخاب بوده‌اند و جالب است که استدلال‌های ایشان نیز مربوط به حفظ نظام و پاسداری از انقلاب است. ۳- انتخاب «فقیه عالی‌قدر» مرحوم آقای منتظری برای جانشینی ولی فقیه بعد از امام در آن برهه درس‌های فراوانی برای امروز و آینده کشور و به‌خصوص جوانان دارد، برداشت این جانب در مورد شخصیت وی این است که ایشان علی‌رغم داشتن مراتب بالای علمی در ابعاد دیگر شخصیت دچار نقصان و ضعف بوده‌اند، ایشان یک نخبه فقهی بودند که شایستگی‌های سیاسی و مدیریتی، بصیرت و دوراندیشی مورد نیاز این سطح از مسئولیت را نداشتند. ۴- یکی مهمترین اهداف تشکیل حکومت اسلامی تربیت انسان‌هاست و شأن تربیتی ولی فقیه از مهمترین شئون آن است. خط و مشی ولی در رأس حکومت تربیت کننده جامعه و مردم است و اگر ولی در بُعدی از ابعاد انسانی دچار نقص باشد آن جامعه دچار نقص و ضعف است و در نتیجه رو به اضمحلال. همانگونه که لیبرال دموکراسی غربی امروز علی‌رغم پیشرفت‌های فریبنده مادی و اقتصادی به علت دوری از اخلاق، معنویت و دین در لبه پرتگاه قرار گرفته است. ۵- کارگزاران نظام اسلامی باید دارای شخصیتی متوازن و چند وجهی باشند. نخبگی در یک جهت و غفلت از تربیت در دیگر ساحت‌های وجودی انسان نه‌تنها مطلوب نیست که با توجه به تجارب تاریخی و همچنین شواهد متعدد چنین افرادی اتفاقاً خواسته و یا نخواسته بیشترین ضربه را به کشور و اسلام زده‌اند و همواره مورد سوء استفاده دشمنان بوده‌اند. نخبه علمی و یا هنری که در بُعد تربیت دینی، اخلاقی و اعتقادی دچار ضعف باشد و یا در ساحت سیاسی و اجتماعی فاقد شایستگی لازم باشد و یا عالم دینی‌ای که فاقد تربیت سیاسی و بصیرت لازم باشد گزینه‌های مناسبی برای الگو شدن در جامعه و یا قبول مسئولیت در جمهوری اسلامی نیستند. ۶- نکته مهم دیگر این است که عرصه بروز، نمایش و مشخص شدن شایستگی‌ها مسئولیت‌هاست. فرد ممکن است در مقام یک سخنران و منتقد اجتماعی و یا معلم موجب هدایت جمعی باشد اما در مقام یک نماینده مجلس یا وزیر هم موجب انحراف خود و سایرین شود و هم موجب تضعیف نظام گردد. ما و سایر جوانان که در گام دوم انقلاب برای پذیرش بار انقلاب مورد خطاب امام انقلاب قرار گرفته‌ایم در وهله اول باید بیش از هرچیز به تربیت همه جانبه خود همت بگماریم و سپس خود را در معرض مسئولیت‌ها قرار دهیم. 7- مرحوم آقای منتظری یکی از برجسته‌ترین افراد بودند که به تبیین نظریه ولایت فقیه پرداخته‌اند و در این زمینه کتاب و رساله نوشته‌اند اما خود وقتی در معرض بکارگیری و تبعیت از این اصل قرار گرفتند دچار تزلزل و انحراف شدند و اگر تذکر و نصیحت نزدیکان در اواخر کار نبود -روایت این واقعه و نقش آیت‌الله خامنه‌ای در کتاب آمده است- شاید مرحوم منتظری سرنوشت سخت‌تری در همان زمان پیدا می‌کردند. این نکته درس مهمی برای ما و نظام تعلیم و تربیت دارد شایستگی صرفاً بیان، دانستن و حفظ بودن مفاهیم نیست وقتی فرد در عرصه عمل و در موقعیت‌ها و زندگی تابع مفاهیم بود و عملا به آن‌ها پایند بود شایستگی تحقق پیدا کرده است.* 8- بی شک نظام تعلیم و تربیت در جمهوری اسلامی مهمترین دستگاه است و همانگونه که امام خامنه‌ای فرمودند تعلیم و تربیت مهم‌ترین موضوع تمدنی ماست. تربیت عامه مردم و نخبگان سیاسی در این دستگاه صورت می‌گیرد اگر این نظام به تربیت شش ساحتی که در #سند_تحول_بنیادین و مبانی نظری آمده است توجه کند می‌توان امید داشت که ظرفیت‌های مختلف کشور شکوفا گردد و به تمدن اسلامی برسیم إن شاء الله. ------------------------------------------- *این بند را شب جمعه در حرم سیدالکریم حضرت عبدالعظیم الحسنی سلام الله علیه اضافه کردم. 🆔https://eitaa.com/abbasebayat

مدت‌ها بود می‌خواستم مطالعاتی در زمینه اقتصاد برای فهم کلی از آن داشته باشم. برای برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری در #تعلیم_و_تربیت یکی از موضوعات مهم اقتصاد و اقتصاد سیاسی است. #دید_اقتصادی را یکی از دوستان معرفی کرد و یکی دیگر از دوستان برایم هدیه گرفت. از مطالعه کتاب لذت بردم! البته نقدهای اقتصادی به کتاب را باید دوستان اقتصادی بنویسند اما کلیت کتاب در دفاع از اقتصاد بازار و عدم مداخله دولت در اقتصاد است. اما آنچه من با مطالعه فصل‌های کتاب در ذهن آرزو می‌کردم تحقق کتابی داستان‌گونه از اقتصاد اسلامی بود. دید اقتصادی با چند اصل ساده در اقتصاد شروع می‌شود و توسعه اقتصادی آمریکا را بر اساس همان چند اصل ساده شرح می‌دهد و نقد می‌کند و یکایک ظهور ابزارهای توسعه اقتصادی مثل بانک را در قالب داستانی ساده و جذاب روایت و توجیه می‌کند. با خواندن این کتاب یاد داستان حی‌بن‌یقظان* افتادم و دیدیم استفاده از این تکنیک در تاریخ و فرهنگ ما ریشه دارد. امیدوارم چنین تلاشی برای تحقق این آرزو شکل بگیرد. برای تحقق #تمدن_اسلامی ناگزیر از #تربیت_اقتصادی دانش‌آموزان مطابق نگاه و فلسفه اسلامی هستیم. داشتن چنین داستان‌های برای تربیت و ایجاد فهم همگانی از اقتصاد اسلامی لازم و ضروری است. قطعاً تحقق اقتصاد اسلامی و مقاومتی در پهنه کشور به صورت پایدار نیازمند این فرهنگ سازی و زمینه‌سازی است. لازم هم نیست به صورت کامل همه‌ی نظام اقتصادی اسلامی مطلوب برای تحقق چنین اثری برای ما مکشوف باشد؛ می‌توان با چند اصل ساده و محکم شروع کرد. *به دوستان شبکه پویا و انیمیشن ساز حزب الهی پیشنهاد دارم داستان حی‌بن‌یقظان را تولید کنند. در شبکه‌های عربی هم فکر می‌کنم سابقه دارد. این در جهت تحقق مطالبه امام خامنه‌ای برای آموزش تفکر و فلسفه به کودکان نیز هست که کمتر به آن پرداخته شده است. #تربیت_اقتصادی #دید_اقتصادی #داستان #تعلیم_و_تربیت 🆔https://eitaa.com/abbasebayat

منطق بازار روز به روز در حال فتح حیطه‌های مختلف زندگی اجتماعی است. وقتی دنیا یک بعدی تفسیر شود و صرفاً محل ‏رفاه و تمتع بی حد و حصر و لذت جویی آنی قلمداد کرد، آنگاه همه چیز یک قیمت پیدا خواهد کرد و زمانی ارزشمند ‏شناخته می‌شود که بتواند دامنه رفاه و لذت‌جویی را توسعه دهد. برای اینکه این سیستم به درستی کار کند حاکم شدن ‏منطق بازار بر همه چیز الزامی است.‏ تعلیم و تربیت هم از این هجمه دور نمانده است. *حاکم شدن منطق بازار و کالا شدن تعلیم و تربیت* یکی از موضوعاتی است ‏که در همه دنیای با حساسیت دنبال می‌شود.‏ اگر گوش‌هایتان با نُت‌ها آشنا باشد، از گوشه و کنار کشور، از برخی نخبگان دانشگاهی، از مجلس، از دولت، کوک شدن سازِ ‏بازار در آموزش و پرورش را خواهید شنید. کالا شدن و پولی شدن تربیت، البته مقدماتی دارد که #رقابت و #بازار کلید ‏واژه‌های آن است. شرح بیشتر این مقدمه بماند برای فرصتی دیگر.‏ حقیقتاً نمی‌خواهم بگویم #اَلوین_راث برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2012 در کتاب *چه چیز به چه کسی می‌رسد؟ ‏چرا؟* - که در کل به خوبی به فارسی ترجمه شده - قصد دارد کالا شدن تربیت و معاوضه‌ی آن با پول را تئوریزه کند.‏ درس‌های زیادی از راث و کتابش می‌گیرم؛ اما از راث و تجربه‌های #طراحی_بازار و #جورسازی در #آمریکا نمی‌توانم مثل ‏وزیر محترم آموزش و پرورش جناب آقای #حاجی_میرزایی برای حل مسائل آموزش و پرورش کشورم راهبرد اتخاذ کنم و آن ‏را از اصول دوره مدیریت خود در آموزش و پرورش قلمداد کنم! در مورد تعالیم جورسازی و طراحی بازار و نسبت آن با ‏وضعیت آموزش و پرورش کشور به صورت مستقل باید پرونده‌ای را باز کرد که فعلاً قصد آن را ندارم.‏ البته اگر گام اول این باشد که آموزش و پرورش آمریکایی را در کشور شبیه‌سازی کنیم، در گام‌های بعد اتخاذ چنین ‏راهبردهایی لازم خواهد بود! امیدوارم برای رسیدن به این شباهت‌ها نیاز نباشد حمل اسلحه را مثل آمریکا در کشور قانونی ‏کنیم!‏ برگردیم به درس‌هایی که راث برای ما، برای دانشگاهیان و نخبگان ما و همچنین برای مدیران ما دارد:‏ 🔹 کتاب را می‌خوانی احساس می‌کنی در حال خواندن یک رمان و یا یک کتاب خاطرات هستی. یک گزارش نویسی از تجارب؛ ‏آن هم تجاربی که گام به گام متناسب با موقعیت و شرایط هر موضوع و محل پیش می‌رود و زمان هم در آن بسیار اثر گذار ‏است. این ماهیت و نحوه شکل‌گیری علم و نظریه‌ها در دنیای غرب را برای ما آشکار می‌کند. امیدوارم دانشگاهیان ما این ‏موضوع را به خوبی درک کنند و از آن درس بگیرند.‏ 🔹 راث برای حل مسائل کشورهای اروپایی و یا آمریکای لاتین یا هرجای دیگر نوبل نگرفته! او روی مشکل آمریکا متمرکز بوده و ‏مشکل مردم کشورش را حل کرده! هر مقاله او بازگو کردن تجربه حل یک مسئله واقعی در آمریکا است. این را مقایسه کنید با ‏رقابت نامیمون چاپ مقاله در نشریات خارجی برای ارتقاء رتبه.‏ 🔹 راث یک اقتصاددان است اما از دانش و علم خود برای حل مسائل مرتبط با پیوند کلیه، مدرسه‌گزینی، کاریابی و... استفاده ‏کرده است. این تفاوت علم برای خدمت به پیشرفت جامعه و حل مسائل، با علم برای درس دادن در دانشگاه و نگاشتن مقاله و ‏محبوس شدن در کلاس درس را مشخص می‌کند. امروز اساتید تعلیم و تربیت دانشگاه‌های کشور چقدر از واقعیت‌های مدرسه ‏ایرانی آگاهی دارند؟ البته که در این شرایط انتظار داشتن از اقتصادانان و جامعه شناسان برای فهم و نقش آفرینی در مسائل ‏تعلیم و تربیت طبیعی است بی‌انصافی قلمداد شود!‏ 🔹 راث برای حل مسئله‌ها شروع به غر زدن و انتقاد به فرهنگ و سیاست و قوانین کشورش نکرده! حل مسائل جامعه را به مسائل ‏سیاست خارجی یا قانون‌گذاری در مجلس سنا و یا تغییر قوانین ایالت‌ها گره نزده است! ضمن اینکه حل مسئله را گروگان ‏مجادلات سیاسی و حزب بازی و تسویه حساب سیاسی نکرده است.‏ 🔹 راث برای حل مسئله و ارتقای کیفیت مدارس دولتی و افزایش رضایت دانش‌آموزان و اولیاء از مدارس دولتی به عنوان یک ‏اقتصاددان توسعه مدارس غیردولتی و یا دادن کوپن به اولیاء برای فراهم آوردن زمینه رقابت مدارس را تجویز نکرده است. ‏او حتی یکی از نتایج کار خود را جلوگیری از رفتن دانش‌آموزان به مدارس غیردولتی ذکر می‌کند. 🔹 او به خوبی درک کرده که روش جورسازی دانش‌آموزان با مدارس دولتی نیویورک برای بوستون به علت فرق داشتن قوانین و ‏فرهنگ و معادلات سیاسی حاکم بر آن کارا نخواهد بود! این را بگذارید کنار برخی مسئولین و نخبگان ما که روش‌های دنیای ‏غرب را برای حل مسائل کشورمان بدون در نظر داشتن اهداف و آرمان‌هایمان تجویز می‌کنند.‏ #تعلیم_و_تربیت #بازار #مدرسه #اقتصاد_جورساز #آموزش_و_پرورش 🆔 https://eitaa.com/abbasebayat

خصوصی‌سازی آموزش و پرورش ذیل اصل44 نمی‌گنجد؛ خلاف عدلت است و منجر به عمیق شدن شکاف طبقاتی خواهد شد. کفتگوی دکتر #سید_یاسر_جبراییلی (@syjebraily) رئیس مرکز ارزیابی و نظارت راهبردی اجرای #سیاست‌های_کلی_نظام با روزنامه «فرهیختگان» در ارتباط با سیاست‌های کلی #اصل_44 در ضمن پاسخ به سؤالی به ارتباط این اصل با #تعلیم_و_تربیت پرداخته‌اند: سوال فرهیختگان: ❓با‌ این‌ منطق،‌ اگر‌ دولت‌ را‌ هادی،‌ ناظر‌ و‌ حامی‌ بدانیم،‌آموزش‌و‌پرورش ‌و ‌بهداشت‌ودرمان ‌را ‌هم ‌می‌توان ‌در ‌چارچوب ‌سیاست‌های ‌کلی ‌اصل‌‌44 خصوصی‌سازی ‌کرد؟ به هیچ وجه! گفتیم که فلسفه سیاست‌های کلی اصل44این است که ازانگیزه خلق ثروت و کسب منفعت بخش خصوصی برای تامین منافع ملی و پیشرفت کشور استفاده شود. سوال این است که آیا در زمینه آموزش وپرورش و بهداشت ودرمان انگیزه خلق ثروت وجود دارد؟ آیا اساسا این امور، ماهیت «اقتصادی» دارند که کسانی میخواهند آنها را ذیل اصل44 قانون اساسی که مربوط به اقتصاد است، تعریف کنند؟ آموزش وپرورش و بهداشت ودرمان به هیچ وجه #ماهیت_اقتصادی ندارند که زمینه‌ای برای کسب منفعت از آنها برای بخش خصوصی فراهم شود. بنابراین اصلا ربطی به اصل44ندارند. طبق #اصل_سی‌ام قانون اساسی، دولت موظف است وسایل آموزش وپرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد. درباره بهداشت ودرمان نیز رهبر انقلاب صراحت دارند که بیمار وقتی به بیمارستان مراجعه میکند، جز درد و رنج بیماری‌اش،نباید ناراحتی دیگری داشته باشد. اگر بخش خصوصی حاضر باشدبه صورت رایگان مردم را آموزش دهد، یا به صورت رایگان مردم را درمان کند، حتما تشریف بیاورد و مدرسه خصوصی یا بیمارستان خصوصی تاسیس کند. اما اگر ما آمدیم آموزش عمومی یا درمان عمومی را تعطیل کردیم و سپردیم به بخش خصوصی و بخش خصوصی طبیعتا به دنبال انتفاع خود رفت، تنها کسانی خواهند توانست از این امکانات استفاده کنند که توان پرداخت هزینه‌اش را دارند و این یعنی استبعاد از قانون اساسی و منویات ولی فقیه. حتی اگر ما آمدیم آموزش و درمان را تبدیل به دوبخش دولتی و خصوصی کردیم تا هر کس پول بیشتری دارد، با کیفیت بهتری آموزش ببیند و درمان شود، درحال دامن زدن به #شکاف_طبقاتی و #بی_عدالتی هستیم.برخی با این توجیه که بخش خصوصی درآمدی را که از آموزش و درمان کسب می‌کند، در راه خیر و رفع محرومیت هزینه می‌کند، دنبال توجیه این مساله هستند. اما این یک خطای راهبردی است. آنچه «کار خیر»عنوان می‌شود، به هیچ وجه رافع شکاف طبقاتی ایجادشده در جامعه نخواهد بود. 🆔 https://eitaa.com/abbasebayat

تصویر فوق نحوه ارتباط مدرسه با ستاد وزارت آموزش و پرورش را نشان‌ می‌دهد. در کنار آن ارتباط واحدهای عملیاتی (صف) با واحدهای مدیریت و برنامه‌ریزی (ستاد) در دو وزارت‌خانه دیگر نیز برای درک بهتر نمایش داده شده است. اگر بخواهیم همه فرایند جاری شدن یک تصمیم را در آموزش و پرورش به نمایش بگذاریم تصویر کاملاً پیچیده خواهد شد، لذا صرفاً بر روی زنجیره اصلی متمرکز شده‌ایم. هم در مورد وجود هر کدام از این سلسله مراتب می‌توان بحث کرد و هم در مورد کیفیت آن. اما فکر می‌کنیم تصویر به قدرکافی گویا است و در دل خود نقد و راه حل مربوط را نشان می‌دهد. یک جمله مختصر: وقتی مدرسه هویت مستقل ندارد و به عنوان یک نهاد اجتماعی تلقی نمی‌شود و رکن نیست، طبیعی است که برای آن باید ده‌ها قیّم تدارک دید! از دو تجربه بین‌المللی نیز مختصراً یاد کنم: 1- در چین وزارت آموزش عمومی و عالی یکی است و تعیین تمام مدیران مدارس به عهده ستاد است و هیچ واحد میانی در آن بین نیست.(البته طول دوره مدیران چندین برابر اینجاست نزدیک ده سال) 2- در آلمان ضمن اینکه وزارت آموزش عمومی و عالی یکی است وقتی این ساختار را در ایالت‌ها و شهرها دنبال می‌کنی ساختارها و نهادهای گسترده‌تری را شامل می‌شود، مثلاً در برلین یک اداره برای امور فرهنگی، اجتماعی، هنری و آموزشی وجود دارد. #موقعیت_شناسی_نظام_تعلیم_و_تربیت #حکمرانی #تعلیم_و_تربیت #تمرکز #بازآرایی_ساختارها 🆔 https://eitaa.com/abbasebayat

برنامه‌ریزی برای حرکت ملی جهادی در عرصه #تعلیم_و_تربیت در آینده‌ای نزدیک ‏- هرچه در مورد شرایط امروز تعلیم و تربیت بیشتر تأمل می‌کنم، بیشتر به عمق بحران و فاصله‌مان با وضع مطلوب پی ‏می‌برم. #کرونا هر چه بیشتر پیش می‌رود و هر چه طولانی‌تر می‌شود این شکاف را بزرگتر و عمیق‌تر می‌کند.‏ چیز کمی نیست! بیش از 14 میلیون سال از عمر یک ملت!‏ اگر تأثیرات اقتصادی را بتوان با یک تلاش مجاهدانه چندسالانه جبران کرد اما جبران تأثیرات آموزشی و تربیتی به ده‌ها سال ‏تلاش مجاهدانه نیاز دارد، تازه در برخی موارد شاید هیچ‌گاه جبران نگردد.‏ ‏- لازم است #جوانان_انقلابی و بخصوص #گروه‌های_جهادی و همچنین نهادهای انقلابی در سراسر کشور تمرکز ویژه‌ای را برای ‏جبران خسارات و عقب ماندگی ناشی از شرایط کرونا پیدا کنند و همه ظرفیت برنامه‌ریزی و اجرای خود را در اولین فرصت ‏ممکن به میدان بیاورند. #عدالت_آموزشی در این شرایط بیش از گذشته با وضع مطلوب فاصله گرفته است. کارویژه همه ‏گروه‌های جهادی از امور زیربنایی باید به امور تعلیم و تربیت تغییر کند. کارهای حداقلی مثل رساندن ابزارهای مجازی نیز نباید ‏راهبرد اصلی گروه‌های جهادی باشد. پشتیبانی از اصل حضور و اقدام و حرکت عملی #معلمان_جهادی باید در دستور کار قرار ‏گیرد.‏ #نذر_تربیتی جایگزین #پیاده‌روی_اربعین، #اردو_جهادی آخر هفته، تعطیلات عید نوروز و تابستان آینده را باید در این جهت ساماندهی کرد. ‏- #وزارت_آموزش_و_پرورش سعی کرده تمام ظرفیت خود را به میدان بیاورد و عمده معلمان با از خودگذشتی و فراتر از گذشته ‏مشغول ایفای نقش هستند اما واقعیت میدان در عرصه ملی این است که کیفیت آموزش‌های مجازی هم به دلیل ماهیت و هم به دلیل ‏محدودیت‌ها، پایین است و تفاوت آشکاری با قبل وجود دارد. آموزش و پرورش باید بداند که این خلاء را نمی‌تواند به تنهایی ‏جبران کند و باید زمینه نقش‌آفرینی مردمی و گروه‌های جهادی را در عرصه تعلیم و تربیت باز کند.‏ 🆔 https://eitaa.com/abbasebayat