متن اربعینی امشب: کسی که به فکر جمع کردن مال است، آدم خوبی نیست. اهل دنیاست. بوی آسمان نمی‌دهد، وجودش چسبیده به زمین است. با هر سکه‌ای که اندوخته، در قیامت تنش را داغ می‌کنند. اینها را از شما آموخته‌ایم؛ ولی سرزمین اربعین همه چیز را به هم می‌ریزد. در این سرزمین همه به فکر جمع کردن مال‌اند. حرص و ولعی دارند برای اندوختن بیشتر مالشان. ریال به ریال، درهم به درهم، دینار به دینار جمع می‌کنند. یک سکه روی سکه‌شان که می‌نشیند، روحشان شاد می‌شود و اصلاً تردید ندارم که فرشته‌ها لبخند می‌زنند به این مال‌اندوزان اربعینی. آنها جایشان وسط بهشت است. با هر سکه‌ای که جمع کردند، نه یک خشت از خانۀ بهشتی که یک بهشت می‌خرند از خدا. مردم سرزمین اربعین، یک سال مالشان را جمع می‌کنند تا در چند روز اربعین برای تو خرج کنند حسین. یکی جمع می‌کند تا خرج سفرش را فراهم کند و یکی جمع می‌کند تا خرج خدمت به زائرانت را جور کند. چه کار می‌کنی حسین! آخرش می‌میرم از شوق این قاعده‌ به هم زدن‌هایت. #یادداشت_شبانه #محرم #اربعین #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄* علی لندی، از یه زاویۀ تربیتی #یادداشت_شبانه @abbasivaladi

سلام تو این چند روز خبر فداکاری یه نوجوون دهه هشتادیا، نقل مجلسامون بود و پر کشیدن این نوجوون، خیلی از ما رو تو فکر برد. تو یادداشت امشب می‌خوام به خودمون یه تلنگر بزنم. این که یه نوجوون تو سن 15 سالگی کاری رو انجام می‌ده که خیلی از جوونا و حتّی بزرگ‌تراش فکرشم نمی‌کنن، یه پیام بزرگ برای ما داره: اون ظرفیتی که توی علی لندی بود و تو یه قصۀ آتیش سوزی، آزاد شد، تو همۀ نوجوونای ما هست؛ اما متأسفانه خیلی از ما پدر و مادرا باور نداریم که همچین ظرفیتی تو بچه‌هامون هست. #یادداشت_شبانه @abbasivaladi

بعضیا به این ظرفیت باور ندارن؛ اما کاری هم بهش ندارن؛ یعنی کاری نمی‌کنن که این ظرفیت کور بشه؛ اما بعضیا که شاید تعدادشونم کم نباشه،‌نه تنها این ظرفیت رو قبول ندارن؛ بلکه شیوۀ تربیتی‌شون طوریه که دم به دقیقه می‌زنن تو سر این ظرفیت و اون رو کور می‌کنن. یکی از بزرگ‌ترین مشکلای ما توی تربیت، بی‌توجهی و بی‌اعتقادی به استعدادای معنوی بچه‌هامونه. ای کاش استعدادهای بچه‌هامون رو توی ورزش و زبان و حفظ قرآن و حفظ شعر و ... خلاصه‌ نمی‌کردیم. ای کاش این قدر که تلاش می‌کنیم تا این نوع استعدادای بچه‌هامون رو کشف کنیم و اونا رو تو مسیر رشدشون قرار بدیم، غیرت،‌ شجاعت، سخاوت، گذشت، تواضع و این جور ویژگی‌ها رو هم دنبال می‌کردیم تا بچه‌هامون تو مسیر رشد این استعدادا عقب نمونن. #یادداشت_شبانه @abbasivaladi

علی لندی از یه خانوادۀ معمولی از یه شهرستان خیلی معمولی‌تر به همۀ ما یه پیام بزرگ داد: بچه‌ها رو کوچیک نبینید. اونا می‌تونن به اندازه‌ای بزرگ بشن که شما بزرگ‌ترا انگشت به دندون بمونید. احساس کوچیکی در برابر این قهرمان نوجوون، این روزا ما رو اسیر خودش کرده. این اسارت رو قدر بدونیم. شاید آغاز یه تحول توی تربیت خودمون و بچه‌هامون باشه. #یادداشت_شبانه @abbasivaladi

راستی توی جلد هشتم من دیگر ما که رابطۀ شجاعت و کرامت رو می‌گفتم، مثالایی از دوران دفاع مقدس زدم. این کتاب هنوز به چاپخونه نرفته. تصمیم گرفتم علی لندی رو به عنوان یه مصداق نوجوون شجاع تو کتاب هشتم بیارم. #یادداشت_شبانه @abbasivaladi

متن اربعینی امشب: شنیده بودم که تن، اسیر روح قوی می‌شود و روح ضعیف هم اسیر تن. شنیده بودم که روح وقتی قوت می‌یابد، تن از او فرمان می‌برد و بارهایی را به دوش می‌کشد که در خیال نمی‌گنجد. شنیده‌هایم وقتی به دیده تبدیل شدند که به سرزمین اربعین راه یافتم. چه غوغایی است در این سرزمین راه صد ساله قوت را مردمش در یک شب طی می‌کنند. آن مرد عرب دشداشه‌پوش صبح تا شب در موکب کار می‌کند. ذرّه‌ای ابروانش به هم گره نمی‌خورد، نه از خستگی و نه از خشم. قبل از این که اذان صبح بگویند، تا حالا که شب از نیمه گذشته، ایستاده کار کرده. در همۀ این مدّت هزاران زائر از برابرش رد شدند و او از آنها پذیرایی کرده. هر زائری که به او می‌رسد، خیال می‌کند همین حالا از خوابی طولانی و سنگین به پا خاسته و در موکب ایستاده. اوّل صبحش با آخر شبش فرقی نمی‌کند. چند روز دیگر تا اربعین مانده؛ این مرد روز اوّلی که آمد تا روز آخری که در موکب است، همین طور سرزنده و بانشاط می‌ایستد و خدمت می‌کند و آخرش هم خودش را بدو می‌رساند به کربلا. چه کار کرده‌ای حسین با روح این مرد که این قدر به تنش قوت داده؟! زنی که پشت دیوار موکب دارد کار می‌کند، دیشب تا صبح، علی الدوام کار کرده. غذا پخته، پذیرایی کرده، لباس مهمان‌ها را شسته و نماز صبحش را هم خوانده و حالا دارد برای صبحانۀ زائرین شیر می‌دوشد تا بجوشاند. او بیمار است. مهره‌های کمرش جا به جا شده. اطبا به او گفته‌اند زیاد کار نکند. مدّت‌ها در بستر خوابیده بود. اربعین که نزدیک شد، نه به نیت شفا، فقط به نیت خدمت از بستر به پا خاست. حیرتِ قوّت پیدا کردن روح در سرزمین اربعین هیچ گاه از من جدا نمی شود. #یادداشت_شبانه #محرم #اربعین #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

یکشنبه: 4/7/1400 یکی دیگر از خوبان پر کشید. #یادداشت_شبانه @abbasivaladi

سلام امروز ما بیدار شدیم از خواب در حالی که دیگه علامه حسن زادۀ آملی بینمون نبود. خدا کنه بَه بَه چَه چَه کردن در برابر مقامات اولیای الهی و آه حسرت کشیدن وقتی که ازدستشون می‌دیم، همۀ کاری نباشه که برای اولیای الهی انجام می‌دیم. بین اولیای الهی یکی از کسایی که با جمله‌های کوتاه یکی از اسرار سلوک رو خیلی خوب جا انداخت، علامه حسن زادۀ آملی بود. #یادداشت_شبانه @abbasivaladi

سحر، سرّ رسیدن به خداست، میان‌بره، شاه کلیده، آسون‌کنندۀ کماله، راه قرار گرفتن در بین بنده‌هاییه که محرم اسرارن و علامه حسن زادۀ آملی خیلی به سحر تأکید داشتن. یادداشت شبانۀ امشب بهونه‌ای باشه برای توجّه بیشتر به سحر، اونم با این دو تا جمله ناب از علامه حسن زادۀ آملی: الهی! آن که سحر ندارد، از خود خبر ندارد. تو دل این جمله یه پیام بزرگ وجود داره. اگه معرفت نفس لازمۀ سیر و سلوکه، برای به دست آوردنش باید اهل سحر بود. اوج اهمّیت سحر رو می‌شه تو این جملۀ علامه دید: از انسان سر برود و سحر نرود. خدا بهمون رحم کنه تو این وانفسای دنیای مدرن! سحرها که هیچ، نمازشب‌ها که سر جای خود؛ قضا شدن نماز صبح‌ها داره برامون عادی می‌شه. #یادداشت_شبانه @abbasivaladi

متن اربعینی امشب برکت وقتی که به سرزمین اربعین می‌رسد، معنای خودش را پیدا می‌کند. میلیون‌ها زائر آن هم در چند روز رو به یک مقصد راهی هستند و هیچ کدام حتّی برای یک وعده، بی آب و غذا نمی‌ماند. اگر برکت، حقیقت نداشت، هیچ گاه نمی‌شد معادلۀ این همه زائر و نسبتشان با آب و غذا را حل کرد. این، برکتی در حد اعجاز است. سرزمین اربعین پر است از این اعجازها. خدا قرآنش را که نازل کرد، هماورد طلبید و گفت اگر در آنچه بر بندۀ خویش نازل کرده‌ایم شک دارید، سوره‌ای چونان سوره‌های قرآن بیاورید. در بارۀ اربعین هم چه راحت می‌شود گفت اگر کسی شک دارد آنچه بر سرزمین اربعین نازل می‌شود، برکتی از جانب خداست، یکی مثل سرزمین اربعین را نشانمان بدهند. #یادداشت_شبانه #محرم #اربعین #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

سلام امشب آخرین متن اربعینی رو به عنوان یادداشت شبانه بپذیرید: عمودهای شماره‌داری که در جادۀ نجف تا کربلاست، چه زیبا هستند! زیبایی را از زر و زیور ندارند، از همراهی هر ساله‌شان با چشم‌هایی زائران سرزمین اربعین یادگاری گرفته‌اند. می‌دانی چه قدر نگاه به این عمودها دوخته می‌شود هر سال؟ و هر کدام از این نگاه‌ها چه قدر زیبا می‌کند این عمودها را؟ تردید نکن که سال اولی که این عمودها در زمین کاشته شدند، به زیبایی حالا نبودند. اگر چه این عمودها برای نشانی دادن و قرار گذاشتن هم هستند؛ اما همۀ فلسفه‌شان این نیست. هر عمودی که پشت سر می‌گذاری، یک عدد اضافه‌ می‌شود و یکی نزدیک‌تر می‌شوی به عمود آخر. آخرینشان عمود 1452 است. عمودها کارشان امید دادن است، بشارت نزدیک شدن، مژدۀ وصال دادن است. عمودها شاهدان خدایند. دلم می‌گوید از صحنۀ محشر تا بهشت هم خدا این عمودها را می‌چیند. 1452 عمود که آخرینش رو به روی خانۀ عباس در بهشت ایستاده. عمودها چه خوشبخت‌اند که نشانۀ راه حسین شده‌اند و کاش من هم نشانۀ راه حسین می‌شدم! #یادداشت_شبانه #محرم #اربعین #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi