یاداشت شبانۀ امشب، یه نامهست. حتماً این نامه رو بخونید.
#یادداشت_شبانه
@abbasivaladi
سلام! سلامی به بلندای تاریخ و سوز فریاد دخترانی که زنده و بیگناه در خاک فرو رفتند.
سلام! سلامی به لطافت دل مادرانی که فرزندانشان در مقابل نگاهشان زنده به گور شدند.
تلخی این سلامها را تاب بیاورید و مرا به شیرینی مهربانی خدایی که بالای سرتان است، ببخشید.
سلام! سلامی به گرمی محبّت پسرانی که در قلب مادرانشان خانه کرده بود؛ امّا پیش از تماشای اوّلین لبخند، دل مادران به داغ پسران ذبحشدهشان سوخت.
سلام! سلامی به قشنگی قیام مردانی که غیرتشان جوشید و زنان را از سیاهچال ظلم و ستم نجات دادند.
سلام! سلامی به استحکام زنانی که چون سرو ایستادند و از حرمت زن دفاع کردند.
سلام به حوّا! سلام به هاجر! سلام به مادر موسی! سلام به مریم! سلام به خدیجه و سلام به فاطمۀ زهرا علیهاالسلام.
#یادداشت_شبانه
@abbasivaladi
من «مادری» هستم. همه مرا میشناسند. اگر از احوالات من خواسته باشید، باید بگویم از ملالهای روی هم انباشته، ملولم. حالم خوش نیست جماعت!
بهشت را زیر پای من ساختهاند؛ امّا نمیدانم از جانم چه میخواهند آنهایی که دنیا را برایم جهنّم کردهاند.
مدّتهاست دنبال هیزم تری میگردم که به آنها فروختهام. کسی هست که از آن هیزم تر خبر داشته باشد؟
من مظهر مِهر و محبّت خدای جهانیانم. کیست که از محبّت، گریزان باشد که این چنین با گرزهای آهنین به جان من افتادهاند؟!
همینهایی که سرِ سازش با من ندارند، بگویند پیش از آن که حتّی توان در دست گرفتن قلم را داشته باشند، در دامان پرمهر چه کسی شیرۀ جان مکیدند و قد کشیدند؟! دین نه، وجدان هم نیست که این چنین با نوک تیز قلمشان، به جان کسی افتادهاند که هستیشان را مدیون او هستند؟!
دلم پر از دردهایی است که هر کدامشان برای آتش زدن شهری کافی است.
شدهام نشانۀ عقب ماندگی. کاش کسی میگفت زیر سقف کبود این آسمان چند نفر را میشناسد که پیشقراول پیشرفت باشند و ردّ پای مادر در خطّ سیر آنها نباشد؟
#یادداشت_شبانه
@abbasivaladi
همین جا تمام میکنم بیان دردها را. این طور نگاهم نکنید. من محتاج ترحّم نیستم. اصلاً شما رحم را از من یاد گرفتهاید. معلّم مهربانی شما خودِ من هستم. الآن هم نیامدهام برای گدایی محبّت. نامه نمینویسم برای جلب ترحّم و دلسوزی شما. آمدهام برای دلسوزی به شما. دلم برایتان میسوزد. مگر میتوانم گرههای تو در تو و کور را در زندگی شما ببینم و تماشاگر باشم؟ من «مادری» هستم. دلم پر از مهر، پر از عشق، پر از دلسوزی و لبریز از فداکاری است.
آمدهام بگویم جماعت! دور زمین را به اندازۀ همۀ عمرتان اگر بچرخید، تا زمانی که مرا در جایی که خدای ربّ العالمین نشانده، ننشانید، گرههای کور زندگیتان باز نخواهد شد.
سالهای سال بدون من آزمودید و به جایی نرسیدید. اگر روزگار پشت روزگار بیاید و دست به دست هم به جان این گرهها بیفتید، باز هم باز نخواهند شد. خانۀ بی مادر، صفا ندارد و دنیا بدون مادری، تاریک است.
#یادداشت_شبانه
@abbasivaladi
جماعت! من اهل کینه نیستم. هر چه آوردید بر سرم را فراموش میکنم. بی آن که دست نیاز به یاری به سویم دراز کرده باشید، دست کمک به سویتان دراز کردهام. خیالتان آسوده! اهل سرزنش هم نیستم. اگر باز گردید، واژهای که به اندازۀ ذرّهای بار سرزنش داشته باشد، از من نخواهید شنید.
من همانم که سختیها را به جان میخرم تا فرزندانم آسوده زندگی کنند. تیغ را زیر حنجرم میپذیرم؛ امّا خار را در پای فرزندانم تاب نمیآورم. از عطش رو به قبله میشوم؛ امّا خشکی لب فرزندانم را طاقت نمیآورم. کهنگی را با عشق برای خودم میپسندم و تازگی را برای فرزندانم طلب میکنم. خواب را بر چشمانم حرام میکنم، تا فرزندانم آرام بخوابند. فرزندانم اگر سیر باشند، گرسنگی تاب از کفم نمیرباید.
من همانم که میمیرم برای فرزندانم و حالا آمدهام به یاری آنها. به دامانم بازگردید. بیش از این دور خود نچرخید. از شما چیزی نمیخواهم. مثل همیشه خالصانه به یاریتان آمدهام. اگر میخواهید طعم زندگی باز هم شیرین شود، مرا برگردانید سرجای خودم.
فدای شما: مادری
#یادداشت_شبانه
@abbasivaladi
این نامهای که خوندید، بخشی از مقدمۀ جلد دوازدهم از مجموعۀ #من_دیگر_ما بود. موضوع این کتاب، «دختران، همسری و مادری» و اسمش هست: دختران و همسری، و شغل ناب مادری».
فکر میکنم بعد از چاپ این کتاب باید منتظر ترکشای زیادی باشم؛ چون حرفای چالشی زیادی گفته شده که شاید با سبک زندگی خیلیا سازگار نباشه.
#یادداشت_شبانه
@abbasivaladi
اما متن اربعینی امشب:
از مرز رد میشوم. با این که این سو و آن سوی مرز، فاصلهای ندارند و من فقط چند قدم از مرز سرزمینم دور شدهام؛ امّا چه خوب احساس میکنم، حال و هوا و حتّی آب و هوا عوض شده. دارم از این سو، آدمهایی را که هنوز در آن سوی مرز هستند، میبینم؛ ولی قشنگ معلوم است که دیگر در سرزمینم نیستم.
«مرز» چه مفهوم عجیبی است. خط مرزی، چه قدر باریک است. تا وقتی از مرز عبور نکنی، مفهوم وطن را خوب نمیفهمی.
باید بنشینم و سر در میان زانو بیندیشم. مرز میان من و دشمنان تو چیست؟ باید با آنها مرزی داشته باشم یا نه؟ در خط مرزی، گاهی دیوار هم میکشند، طوری که اجنبی نتواند با قدم برداشتن پا در سرزمین همسایه بگذارد. مرز میان من و دشمنان تو، دیوار هم دارد؟ طول و ارتفاع این دیوار چهقدر است؟
«مرز» چه مفهوم عجیبی است. وقتی که هست معلوم میشود سرزمین من کجاست. وقتی که نیست، بعید نیست که در سرزمین اجنبی نفس بکشم و خیال کنم در سرزمین مادریام هستم.
مرز را باید با تو تعریف کرد. حالا که به مفهوم مرز فکر میکنم، معنای «إنّی سِلمٌ لِمَن سالَمَکُم» را چه خوب میفهمم و تفسیر «حَربٌ لِمَن حارَبَکُم» چه شیرین میشود برایم.
تو امام من هستی و امام، مرز میان من و دیگران است.
#یادداشت_شبانه
#محرم
#اربعین
#محسن_عباسی_ولدی
@abbasivaladi
🍃امتداد مهر خدا
میخواهم امشب با تو مرور کنم چند روز آسمانی را.
یادت هست همین چند صباح پیش
حالی را هدیه دادی به من
که گویی تنم روی زمین، ولی جانم رو به آسمان در پرواز بود؟
دنیا هر چه عشوه میآمد برایم
مثل دلقکی میماند که هنر خنداندن ندارد.
حتّی نمیتوانست لبخندی روی لبم بنشاند.
خودش را میریخت به پایم
طوری راه میرفتم که حتّی کمی آلوده به دنیا نشوم.
میدید فایده ندارد
التماسم میکرد تا دلم به رحم بیاید.
به اندازۀ ذرّهای و لحظهای دلم نمیسوخت برایش.
یادت هست وقتی نتوانست مرا به سوی خود بکشاند
زهر کینهاش را با دردهای پی در پی ریخت
و از من در برابر دردها لبخندی را دید
که آرزو داشت در میان دلقکبازیهایش ببیند.
این لبخندها برایش پیغام مرگ داشت.
یادت هست برای دور و بریهایم چه قدر دوستداشتنی شده بودم
مینشستند و تماشایم میکردند.
اینها همه حاصل حسّی بود از دوستی تو با خودم داشتم.
خیال میکردم که تو پا پیش گذاشتهای
و به سؤالم پاسخ مثبت دادهای.
در آن حال که بودم، خیال نمیکردم که نقطۀ پایانی داشته باشد
ولی چشم باز کردم و دیدم حالم رفت و من ماندم.
آقا!
میشود بگویی که آن حال، هدیۀ تو بود یا خیال من؟
و اگر هدیۀ تو بود، میشود بگویی چرا پس گرفتیاش؟
و اگر پس گرفتهای، میشود بگویی چه کار باید کنم
که دوباره به من هدیهاش کنی؟
زندگی بدون آن حال، برایم زجر مدام است.
امتداد این زجر را نپسند برایم.
شبت بخیر امتداد مهر خدا!
#شب_بخیر
#بهانه_بودن
#محسن_عباسی_ولدی
@abbasivaladi
⚽️توپبازی🎾
🔸توپ بازی🏀، از زمزۀ بازی هایی است که یکنفره، دونفره، چند نفره و گروهی هم قابل اجراست که ما برخی از انواع آن را در این جا می آوریم.
🔹انواع توپ هایی که در بازار وجود دارد، به شرطی که سنگین نباشند، اسباب بازی مناسبی برای بازی در خانه🏠 است. توپ های کوچک🎾🎱 که به تعداد فراوان به صورت بسته ای در فروشگاه های اسباب بازی 🎲🥁 یا وسایل پلاستیکی وجود دارند، در بسیاری از بازی ها به کار می آیند.
🔰برخی از این بازی ها برای گروه های سنّی مختلف، به شرح زیر است:
1⃣ توپ های کوچک پلاستیکی برای نوزادان چند ماهه که دوست دارند اشیا را در دست 🖐بگیرند، جالباند. از آن جایی که این توپ ها گِرد🔴 هستند، دائم از دست بچّه ها می افتند. شما باید پس از افتادن، توپ را دوباره به دست آنها بدهید. همین رفت و برگشت، بازی متنوّع و جذّابی 😃را برای کودک، ایجاد می کند.
2⃣ وقتی کودک👶، توانایی نشستن پیدا کرد، به او کمک کنید تا بنشیند و پاهایش 👣را از هم باز کند. شما هم در مقابل او بنشینید و پاهایتان را باز کنید. بعد توپ را به طرف کودک روی زمین، قِل بدهید. از کودک هم بخواهید که متقابلاً این کار را انجام دهد.
3⃣ یک سبد بسکتبال🏀 اسباب بازی تهیّه کنید و در قسمتی از خانه که تابلو🖼 یا ساعت🕰 نیست، وصل کنید. سعی کنید توپ را داخل سبد 🗑بیندازید. ارتفاع سبد را متناسب با قد و قدرت توپ اندازی بچّه ها تنظیم کنید.
⬅️ ادامه دارد ....
📚 بازی ، بازوی تربیت ص۱۲۱
#بازی_بازوی_تربیت
#محسن_عباسی_ولدی
@abbasivaladi
هدایت شده از لالایی خدا
🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
‼️ توصیه های معنوی عمو عباسی برا مقابله با کرونا‼️
1⃣ توبه
2⃣ استغفار
🍀 بچهها مطمئن باشید که استغفار و طلب بخشش از خدا اگه از ته دل باشه❤️ یه عالمه اتفاق خوب توی زندگیامون میافته.
3⃣ فکر کردن به نعمتا و به جا آوردن شکر اون ها🙏
🍀 مردمی که اهل شکر نعمتای خدا بشن از یه عالمه اتفاق بد نجات پیدا میکنن✌️. تا یه نعمتی به فکرتون اومد بگید" الحمد لله رب العالمین".
4⃣ استفاده ازنعمتای خدا در مسیری که اون دوست داره.
5⃣ دعا کنید. دعا دعا دعا 🤲
6⃣ خوندن دعای هفتم صحیفۀ سجادیه. دعایی که امام سجاد عليه السلام تو سختیا میخوندن💡 و رهبر عزیزمون توصیه کردن بخونیم.
7⃣ به یاد اماممون باشیم. اماممون زندهست و دوستداشتنیترین بنده خدا روی زمینه 😍
🍀هر چه قدر ما بیشتر به یاد اماممون باشیم و باهاشون حرف بزنیم آرامش بیشتری تو زندگی خواهیم داشت.😌
@lalaiekhoda