#نقدنقدهمسفر - بخش ۲ ابوالفضل‌عباسی بانی-۳۰ آذرماه۹۹ و با اینکه نقش بسزایی در طول تاریخ ایران ایفا نمودیم، ولی هیچ نشانی از #دیرینگی سکونت ۴۰ هزارساله تا #صنعت ۶هزارساله،تا آتشکده #آذرگشسب و وقایع بسیار مهم تاریخ صدر #اسلام و حکومت #ابودلف تا گسترش #تشیع ازاین سرزمین تا رسمیت دوباره #آیین_ایرانی و بنای نخستین #نوین_شهر ایران (شایدجهان!) تا اقامت ۱۶ ساله #آیت_اله_حائری یزدی در مدرسه سپهداری و پرورش بزرگانی چون آیات عظام سیدمحمدتقی و سیداحمدخوانساری، شریعتمداری، گلپایگانی ،اراکی،گواری،امام خمینی ،ذوالفنون ، تا نقش آفرینی علمای دینی خوشنام اراک در موضوع #مشروطیت و برخاستن ۱۵ #نخست_وزیر ریاست نماینده اراک بر نخستین #مجلس_شورای_ملی ایران در نشریات و رسانه ملی دیده نمی شود و این نیست مگر کوتاهی، کم کاری و عدم مطالبه گری و آگاهی بخشیِ من و شما! از اینکه برنامه #همسفر دیده شد و مورد نقد و نگاه و کنش و واکنش قرار گرفت بسیار خوشحالم و به همین میزان و حتی بیشتر از اینکه نمی توانم برخی از مسائل و مشکلات عدیده ی پشت صحنه را نه اکنون و نه هیچ زمان دیگر از حسادت و فتنه گری و حاشیه سازی گرفته تا سنگ اندازی و مقاومت و مخالفت و... مطرح کنم ناراحتم و اینکه مسئولینی داریم که در مورد زیرمجموعه خویش هم اطلاعات کافی ندارند چقدر آزار دهنده است! اما همین قدر عرض کنم که ظرفیت های بالنده #اراکبزرگ بقدری زیادند که نه با یک سری ۱۲ قسمتی که با ۱۲ سری هم نمی توان ضبط و پخش و حق مطلب را ادا نمود و این البته حسن و مزیت ماجراست ولی چون مشخصا بخش مربوط به #انجدان مورد نقد جناب شریفی عزیز واقع شد، لذا اندکی به این بخش که البته دارای عمومیت هم هست می پردازم: روستاهای هدف گردشگری #انجدان و #هزاوه از دیدگاه فرهنگی و سرمایه های تاریخی بی تردید از مکانهای منحصر به فرد کشورند ولی این هر دو روستا بشدت مورد بی مهر چی مردمان خویشند و در زمینه اطلاع رسانی، آگاهی بخشی و توسعه دانش اجتماعی ٫فرهنگیِ اهالی ، هر چه به عقب برگردیم وضع بهتری را شاهدیم و این فاجعه است! من البته هنگام ورود بانجدان وقتی واکنش تیم تهیه کننده را در نخستین برخورد با میزبانان سراسر و مهر و صفا و صمیمیت مشاهده کردم و اینکه از آنهمه ظرفیت امکان انتخاب یک لوکیشن با حداقل استانداردهای گردشگری و رسانه، وجود نداشت و برخی واکنش های تیم تهیه کننده را درپی داشت بشدت ناراحت شدم و هنوز هم دلخورم چرا که اصل در تیم مدیریتی #بنیاداراکشناسی در برخورد با اهالی فکروفرهنگ ومدنیت- و امثال جنابان مهندس محبی،شریفی ها،اسماعیلی ها،محمدی ها در انجدان و عزیزان فرهیخته هزاوه ، ساروق و نیز مدیران و مسئولین استان که به هر روی و فارغ از چگونگی انتخاب و انتصاب ، جایگاه مقدسی را صاحب اند و نمایندگان سرزمین خردوخردمندی هستند - مبتنی از اوج عزت و احترام بوده و هم من و هم اعضای موسس و هیئت مدیره، همواره در برابر این عزیزان کلاه از سربرمی داریم . ولی چه کنیم که وضع فعلی انجدان و هزاوه و ساروق، به هیچ وجه در حدواندازه ی نام و برندشان نیست و بعنوان کسی که در طول عمر حرفه ای خویش و بعنوان یک فعال صنعتی، بیش از ۲۰۰ شرکت و مجموعه بزرگ و کوچک را آسیب شناسی کرده ام متاسفم عرض کنم ، مردم این سه روستا و شهر کمتر آگاهی از جایگاه سرزمینی و ارزش واعتبار میراث فرهنگیِ ملموس و ناملموس خویش ندارند و بویژه در انجدان ، معماری نوین و بویژه بدترین نوع سقف یعنی شیروانی و تعرض به حریم آثار معماری ارزشمند اعم ثبت شده و نشده، بیداد می کند! در هزاوه هرچند وضع بهتری از انجدان بچشم نمی خورد ولی در حدود یک سالی که در کنار ۱۵ نفر از بزرگان این روستای تاریخی ، هیئت امنای خانه تاریخی امیرکبیر را تشکیل و برخی امورفرهنگی٫اجتماعی٫عمرانی را در دستور کار قرار داده ایم ، هرچند با مقاومت های دردآوری مواجهیم ! ولی خوشحالم اعلام کنم ، اوضاع تا اندازه ای کنترل،شرایط بازدید از خانه امیر کبیر فراهم و برخی از اشکالات اصلی رفع و یا در شرف رفع شدن است و پیشنهاد میکنم چنین تشکلی در انجدان هم شکل بگیرد. و اما برخی اشکالات اساسی موجود در این دو روستای هدف گردشگری: ۱.ناآگاهی عمومی در مورد ارزش معنوی و مادی آثار تاریخی. ۲.چهره نازیبا و بعضا زشت حاکم بر بخش های مختلف اعم از کوچه ها،معابر، خانه ها و بویژه اماکن تاریخی گردشگری . ۳.عدم توجه لازم به آثار تاریخی٫گردشگری از سوی مردم. ۴.عدم مطالبه گری مردمی در خصوص وادار نمودن سازمان های متولی جهت بازسازی، بهسازی،مرمت و کارکرد بخشی متناسب با شرایط روستا. ۵.عدم همراهی مردمی با اندک فعالان مدنیِ دلسوز که رسالت فرهنگی٫ اجتماعی و وظیفه شهروندی خویش را در شناسایی و حفظ و حراست از میراث فرهنگی میهن خویش یافته و در این راه از هیچ آسیبی در امان نیست. https://t.me/abolfazlabbasibani

پاژن ابوالفضل عباسی‌بانی-۲۳ اسفند ۱۴۰۱ پازن یا پاژن، نماد تنوع زیستی استان مرکزی است و جانوری بسیار زیبا، تنومند، چابک و پر صلابت با عضلاتی پرتوان است که به حق سلطان کوهستان نامیده شده و منطقه زاگرس و استان ما از دیرباز یکی از خاستگاه‌های اصلی این حیوان بوده است. اراک بزرگ با قلمرویی کوهستانی و با ارتفاعاتی بیش از ۳۰۰۰ متر، در ادوار گوناگون پذیرای جمعیت بالای پازن‌ها بوده است. هنگام پریدن و بالا‌رفتن پازن‌ از صخره‌ها، با برخورد پاهایشان به هم و به صخره‌ها، صدا ایجاد می‌شود که به همین سبب، به آن‌ها #پازَن می‌گویند. در سنگ‌نگاره‌های تیمره و برخی دیگر از سرزمین خورشید از جمله کوه‌های جنوب غربی و کتیبه‌های تاریخی بجا مانده در دره چکاب و سیبک هفتادقله، تصاویر و مضامینی از شکار بز و کل دیده می‌شود. مهمترین ارزش اکولوژیک پازن، ذخیره ژنتیکی برای تولیدمثل حیوانات اهلی و اصلاح نژاد است و در کنار آن ارزش اقتصادی و زیبایی شناسی هم دارد. شاخ بز کوهی نماد #قدرت و نیرو و #باروری است. شاخ‌های گاو نر و بز کوهی در دنیای باستان نماد هلال #ماه و کشتی #نور بودند که در دریای شب سفر می‌کند. از آنجا که ماه را زمان‌های بسیار کهن با باران مرتبط می‌دانستند و خورشید در نظر آنان با خشکی و گرما ارتباط داشت، شاخ خمیده نماد #باروری (حاصل خیزی) نیز بود. از این رو، گاهی فقط شاخ خمیده را بر ظرف نقاشی می‌کردند که «برکه‌ای از آب» را فراگرفته بود. از منظر نمادشناسی هم، بزکوهی نشان دهنده سرزمینِ #فراوانیِ_نعمت، #فرشته_ناجی( مشی و مشیانه) ،نماد قدمت و #دیرینگی، #آب_خواهی #محافظت #زایندگی و #برکت است و همچنین #نشان بنیاداراکشناسی هم با الهام از این حیوان زیبا طراحی شده است. #اراکشهروند (تلگرام) 👇 https://t.me/arakshahrvand #اراکشهروند (ایتا) 👇 https://eitaa.com/joinchat/169607384C6680512a7f #ازآگاهی‌تاخردمندی (تلگرام)👇 https://t.me/abolfazlabbasibani #ازآگاهی‌تاخردمندی (ایتا)👇 https://eitaa.com/abbasibani و صفحه جدید *اینستاگرام* به نشانی 👇 https://instagram.com/abbasibaniarakigmail.cm?igshid=ZDdkNTZiNTM=