eitaa logo
-قِصه‌هاۍِآئینه'
4.6هزار دنبال‌کننده
83 عکس
3 ویدیو
0 فایل
به‌نام‌خالق‌نون‌و‌القلم✒️🌱 نگارندهٔ تیله‌های‌ گرم و پر حرارت❤ خالق عاشق‌ها و قصه‌ها...🌿 [-آئینه] مخلوقات: تلالؤ ؛ دیو‌وپری ؛ شیفتِ‌شب ؛ نوبرونه♡
مشاهده در ایتا
دانلود
اعضای کانال همگی دعوتید به....😍👇🏻👇🏻 https://digipostal.ir/cbvxsdi https://digipostal.ir/cbvxsdi
یکم خاطره بازی...
🌻🍃🌻🍃🌻🍃🌻 🍃🌻🍃🌻 ∞﷽∞ •••••••••∞•🍃🌻🍃•∞•••••••• ماسک را روی صورتم جا به جا کردم. عسلی‌های شفافم از داخل آینه روی لباس پر از تور و سفیدم افتاده بود. چرخ دوباره‌ای زدم. لباس بختی که آینده‌ام را به علی گره می‌زد... می‌شدم عروس علی! خانم خانهٔ علی! صاحب شش دونگ قلب علی! _کم دلبری کن عسل خانم. از آینه به چهرهٔ مردانه‌اش خیره شدم. لبخندم دندان‌نما شد. _چطور شدم؟ با خنده چشمکی زد برایم. _علی کش!! لب گزیدم و ذوق‌‌زده دوباره چرخیدم و دستانم را بهم کوبیدم. _خیلی خوشگله. یک قدم نزدیک‌تر آمد. _هوم...تو بهش خوشگلی دادی! پشت چشمی نازک کردم. _تو اگه این زبونت رو نداشتی چطور می‌خواستی منو خام کنی؟ دستش را زیر چانه‌اش زد. _با وجنات و سکناتم. پشت چشمی نازک کردم و باز در سنگ‌های لباس عروسم غرق‌. _برم همین رو بیعانه بدم؟ سرم را چند باره تکان دادم. _اوهوم اوهوم. لپم را کشید و سمت در خروجی چرخید. لباس را با کمک شاگرد آنجا درآوردم و مانتو و روسری‌ام را سر کردم. علی دست در جیبش کرده و منتظرم بود. از صاحب آنجا خداحافظی کردیم و خارج شدیم. _ممنون علی. خیلی خوشگل بود... _ناقابله خانم. میگما ولی خودمونی‌م ها، عجب زبونی داری تو... گام‌هایم را کوتاه و منظم برمی‌داشتم. _چطور مگه؟ نیم‌نگاهی به من انداخت و به راهش ادامه داد. _اگه این زبون شما نبود، والدین گرامی‌تون با اینجور عروسی گرفتن موافقت نمی‌کردن. ابرو بالا انداختم و با پُز گفتم: _دیگه دیگه؛ جز استعدادهای نهفتهٔ بنده‌س. •••••••••∞•🍃🌻🍃•∞•••••••• ✍🏻 ❌کپی ممنوع❌ 🌻🍃🌻🍃 🍃🌻🍃🌻🍃🌻
عشق یعنی... -نگاه مخملی‌ت...❤️
-🍒 رنگاورنگه... چانه‌ام را جا به جا کردم. ساعدم قرمز شده بود و گز‌گز می‌کرد‌. صدای جیغ بچه‌ها یک لحظه قطع نمی‌شد. حسرت‌زده هِی کشیدم و نگاهم را گرفتم. مامان از داخل خانه صدایم می‌زد. بی‌حوصله و بلند گفتم: _ بله؟! _ یه دقیقه بیا اینجا. پاهایم را تا داخل خانه کشیدم. دل و چشمم را سر ایوان و پیش شادی بچه‌ها گذاشتم و داخل رفتم. مامان روی زیرانداز رنگ‌ور‌و رفته نشسته و مشغول جا کردن گل‌کلم‌ها داخل دبه بود. بالای سرش رفتم و گرفته لب زدم: _ بله مامان؟ دست زرد شده‌اش را سمت دبهٔ سرکه گرفت و گفت: _ اون سرکه رو روی این گل‌کلما خالی کن. ان‌شاالله دستت سبک باشه زود بگیره. باشه‌ای گفتم و سر وقت سرکه رفتم. خم شدم و دبه را بلند کردم. زورم نمی‌رسید. کمرم خم شد و موهایم توی صورتم ریخت. کشان‌کشان تا پیش مامان بردم. زمین گذاشتم و کمر راست کردم. نفسم رفت‌. هوف بلندی کشیدم و هوا را یک‌جا بلعیدم. در دبه را باز کردم و به سختی بلند. صدای زنگ خانه بلند شد و نگاه من سمتش کشیده. _ هی دختر حواست کجاس! حروم کردیش... ترسیده سریع به سمت مامان برگشتم. سر دبه را گرفته بود تا جلوی هدر رفتن سرکه را بگیرد. ابروهای نازکش را درهم کشید و تند و تیز خیره‌ام شد. لب گزیدم و ریز و آرام زمزمه کردم: _ ببخشید. چشمش را نگرفت. لحنش تند بود. _ اون مشما رو بده ببندم سرش. کِش پولا کو؟ دوباره زنگ نواخته شد. پیاپی و بدون لحظه‌ای مکث. این صدای زنگ را می‌شناختم. مامان عصبی به آیفون اشاره کرد و بلند گفت: _ سوخت! جواب بده. دبه را زمین گذاشتم و سمت آیفون دویدم. گوشی را که برداشتم، صدای شاد و همهمهٔ بچه‌ها آمد. _ هیس! هیس! الو؟ نگار؟ میای کوچه بازی کنیم؟ گوشی را سفت چسبیدم و سرم را سمت مامان چرخاندم. _ مامانم اجازه نمیده. _ بیام پیشش خواهش کنم؟ مامانم بیاد اجازه میده‌ها! سریع برگشتم و تندی گفتم: _ نه! نه! خودم ازش اجازه میگیرم، صبر کن. گوشی را گذاشتم و سمت مامان رفتم. پایین پیراهنم را گرفتم و دور انگشتم پیچاندم‌. مظلوم و نازک صدایش زدم: _ مامان... سر دبه‌ها را میزان می‌کرد و سرکه را کم‌ و زیاد. بساط هر ساله‌مان بود. هر سال ترشی می‌گذاشت تا سال بعد. ترشی‌هایش معرکه بود. خواستم ادامهٔ حرفم‌ را بزنم که نگذاشت: _ اون کِش و مشمارو بده و برو. قبل هفت اینجایی‌ها نگار! گفته باشم. این‌ور و اونورم نرو، همین دم خونه. ذوق‌زده بالا و پایین پریدم و چرخ زدم. سمت مامان خیز برداشتم و گونه‌اش را ماچ کردم. صورتش جمع شد. _ نکن، تُف خالیم کردی! برو زود باش الان بابات میاد هنو این بساط‌و جمع نکردم. چشمی گفتم و سریع کاری که گفته بود را انجام دادم. روی پا بند نبودم، سمت راه‌پله دویدم و از پله‌ها سرازیر شدم. در آهنی را باز کردم و بیرون پریدم. پر انرژی گفتم: _ بچه‌ها، منم اومدم. چی بازی کنیم؟ آتنا بچه‌ها را کنار زد و جلو آمد. توپ زیر بغلش بود و دست سیاهش را پای چشمش کشید. رد سیاهی زیر چشمش نشست و گونه‌اش را لک کرد. موهای خرگوشی‌اش از کش بیرون زده و توی صورتش شلخته ریخته بود. کلمات را غلیظ تلفظ می‌کرد و همیشه آب‌ دهانش بیرون می‌پرید. _ به نظرم رنگاورنگه!‌ نه بچه‌ها؟ یکی دو نفر مخالف بودن ولی آتنا بی‌محلی کرد. قرار شد رنگاورنگه بازی کنیم. آتنا وسط ایستاد و رئیس‌بازی درآورد‌. قرار بود رنگ را او بگوید. _ خوب، یک دو سه. شروع شد! رنگاورنگه... همه باهم یک‌صدا گفتیم: _ به چه رنگه؟ _ به رنگای قشنگه... باز هم در جوابش صداها را یکی کردیم: _ به چه رنگه؟ آتنا نگاهش را دور چرخاند و کمی فکر کرد. _ به رنگه... بعد سریع و بی‌مهابا گفت: _ صورتی! هول کرده نگاهی بهم انداختیم که دیدم بچه‌ها سمتم هجوم آوردند و لباسم را گرفتند. لباس صورتی بود! آتنا انگشتش را به سمتم اشاره زد و گفت: _ سوختی، حالا نوبته توئه. بچه‌ها جیغ زدند و من را وسط انداختند‌. کل کوچه را پر شده بود، پر از رنگ‌های خندان و صورتی... -آئینه✍🏻💗
کیا این بازی رو می‌کردن؟ اینجا بگین👇🏻 https://harfeto.timefriend.net/17258256781567
_ می‌نویسم، می‌خوام چند پارت بشه و بتونم پارت گذاری رو شروع کنم. ان‌شاالله اوایل پاییز، مهمون نگاه‌تون میشیم...🥰 _ 😍🦋 تنها نیستم پس
_ 👌🏻🥰 شیفت شب فقط فایلش برای فروش موجوده، نوبرونه هم قراره توی کانال دیگه‌ای پارتگذاری بشه. با شروع مهر‌ ماه قراره تلالو رو پارتگذاری کنم🦋 _ متفاوت اما حاصل همون لبخنده😊❤️
_ واقعا...😞😊 _ حتما👌🏻😊