صندلی‌ها خالی اند صحنه تئاتر خاموش است تو چرا هنوز به نقش بازی کردن ادامه می‌دهی؟ |چارلز بوکوفسکی|

«every calamity that comes from you is a blessing, the suffering you give to anyone is a relief, you place your servant in darkness so that he can see that shinning countenance»

-

آدم تمام مدت خودش رو با چیزهای مجازی سرگرم می‌کنه محبت‌ها، توجه‌ها، ارزش های مجازی ولی هیچکدوم از این‌ها حقیقی نیستند جالبه که آدم چقدر بیشتر و بهتر از همه، میتونه «خودش» رو گول بزنه بعضیا تمام عمرشون تو این فریب گیر می‌کنند بعضی هم از تمام این احساسات مجازی رها اند ولی اونایی که گاهی می‌فهمند گول خوردند و گاهی نه؛ اون‌ها خیلی عذاب می‌کشند‌. هراس می‌گیردشون و می‌فهمند فریب خورده اند و مسیر زیادی رو توی جاده ی اشتباه قدم برداشتند سخته یهو تمام حباب دور و برت بترکه امید!