eitaa logo
نوشته‌ها
838 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
645 ویدیو
32 فایل
اینجا به یاری خدا از خانواده، زنان، سیاست، مبانی تمدن غرب و نقد اندیشه‌ها می‌نویسم. «اللهم اجْعَلنی مُجَدِّد دینک و مُحیِ شَریعَتِک» نقدی داشتید اینجا بهم بگید👇 https://harfeto.timefriend.net/17335852547776 @ma_3461 ایتا اینستاگرام @maryam_ordouei
مشاهده در ایتا
دانلود
استاد عابدینی در درس شرح اصول کافی یکی از احادیث مربوط به باب غیبت را که در رابطه با وضعیت افراد مختلف در زمان غیبت بود، بررسی می‌کردند. حدیث به سه دسته افراد اشاره داشت. یک دسته افرادی‌ که اهل ایمان و بصیرتند. برای این افراد دوران غیبت دوران رشد و تعالی است. دسته‌ی دوم کفارند که مصداق اشد بغضا بوده و مورد غضب خداوندند. دسته‌ی سوم افرادی بی مبالات نسبت به دین‌اند که برای این گروه، دوران غیبت، دوران ابتلاء و حیرت است. به عبارت دقیق‌تر در این دوران برای ضعیف‌الایمان‌ها، تیه یا سرگردانی ایجاد می‌شود. این سرگردانی به علت مسئله‌ی غیبت نیست بلکه جزایی و نتیجه‌ی اعمال خود آنها است. چون دغدغه‌ی حلال و حرام الهی را ندارند و نسبت به احکام شریعت بی‌مبالاتند. وظیفه‌ی اهل حق در این زمان وارد گود شدن و دستگیری از این افراد متحیر است تا نجاتشان دهند یا با تبیین حجت را برایشان تمام کنند. «فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (٢٠)» پس اگر تسلیم شوند، قطعاً هدایت یافته‌اند، و اگر روی گرداندند [برتو دشوار نیاید] كه آنچه بر عهده توست فقط ابلاغ [پیام خدا] است؛ و خدا به بندگان بیناست. https://eitaa.com/maryamordouei
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰طاغوت زیر پای مادران است. «طاغوت زیر پای مادران است» این جمله بهترین تعریفی بود که در رابطه با اهمیت نقش مادر خواندم. مادر که معادلش در زبان عرب می‌شود «ام» که معنای اولش ریشه و اصل است و معنای دیگرش «نقش پنهان». نقشی که ارزش و اثر کارش در فرزند بسیار زیاد اما پنهان است. نقشی که روایات نیز بر سرنوشت‌ساز بودنش صحه می‌گذارند: «وقتی در چهار ماهگی، ملکی برای دمیدن روح حاضر می‌شود از خداوند می‌پرسد قضا و قدر این کودک را چگونه بنویسم و خداوند پاسخ می‌دهد به ناصیه و پیشانی مادرش نگاه کن و همان‌گونه بنویس.» اثر همین نقش است که مولا علی علیه‌السلام را بعد از حضرت زهرا سلام‌الله علیها وا می‌دارد تا به طلب همسری شجاع برآید. همسری که بشود ام‌البنین و میوه‌ی دلش بشود قمر بنی هاشم، بشود عون، بشود جعفر. از همین رو است که خداوند شیر دیگر زنان را تکوینا بر موسی علیه‌السلام حرام کرد:«و حرمنا علیه المراضع» تا زنی غیر از مادرش نتواند به او شیر دهد، چراکه «او باید از شیر پاکی همچون مادرش تغذیه می‌کرد تا بتواند بر ضد ناپاکی‌ها قیام کند و با ناپاکان بستیزد». و بی‌جهت نیست که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «برای نطفه‌های خویش بهترین را انتخاب کنید؛ زیرا اخلاق فرزندان ریشه در اخلاق گذشتگان دارد». توضیح کلیپ: مادر فلسطینی به فرزندش می‌گوید مقابل کفار بدون نقاب باش. ✍مریم اردویی @aghletarif
نقش بانوان در جبهه مقاومت چیست؟.mp3
3.75M
🔰بانوان پیشران نهضت مقاومت 📌نقش بانوان در جبهه مقاومت چیست؟ 🎙حاج حسین یکتا: ▫️هرکسی ازش هرکاری بر می‌آید باید به میدان بیاید. آقا اعلام فرض واجب کرده است. یعنی زندگی هر کسی از صبح تا شب ش می بایست بعد از فرمان آقا به فرض واجب فرق کند. این یک شور نیست، یک حس نیست، یک تحریک نیست، یک تبیین نیست، یک برگه ماموریت است. ما خیلی وقت بود منتظر بودیم یکجایی با اشقی الاشقیاء درگیر شویم. امروز لبنان با اشقی الاشقیاء درگیر است با صهیونیست ها با آدم کش‌ها با کودک کش‌ها درگیر است، آن هم در خط مقدم بخاطر ما بخاطر انقلاب اسلامی پای اسلام ایستاده. ▫️امروز چگونه میدان داری می کنیم؟ افکار عمومی باید بداند چه دارد اتفاق می‌افتد، بداند که اسرائیل دستش به اینجا برسد نمی‌گذارد کسی سالم بماند. خب این یعنی چه اتفاقی؟ ▫️آن‌هایی که صدای فرمان آقا به فرض واجب به گوششان رسیده... قرارگاه‌ها زده شده؟مسجدها فعال شده؟موکب‌ها زده شده؟ایستگاه صلواتی‌ها برپا شده؟ستادهای کمک رسانی فعال شده؟گروه های مجازی جمع آوری کمک که امن و امینن و امانت دار مردم اند شکل گرفته؟ هر کسی این روزها هرکاری می تواند کند یا علی بگوید و آغاز کند. @aghletarif
🔰 یک سوزن و یک جوال‌دوز با تپ‌سی آمدم ایستگاه قطار محمدیه. راننده یک مرد حدودا چهل ساله است. از این‌ها که توی پشت صحنه‌ی موکب‌ها زیاد می‌بینیم. هیکلی. با ریش تقریبا بلند و صدای تو پُر. می‌گوید اهل سفر رفتن نیست ولی سالی هفت‌هشت‌باری کربلا می‌رود. بحث می‌رسد به سوریه. به نگرانی‌هایش که این‌روزها شبیه آن را توی استوری رفقا و دایرکت اینستاگرام زیاد دیده و خوانده‌ام. خلاصه‌اش می‌شود نگرانی از کم شدن یک دانه کاشی از حرم. می‌ترسد که مبادا کار به عراق هم بکشد و دوباره زرتی مرز را ببندند. می‌گوید تنها دلخوشی‌ام همین زیارت است. می‌فهمم. از این آدم‌ها قبلا هم دیده‌ام. ماجرای عشق است. البته دلم می‌خواهد یک سوزنی نثارش کنم ولی نمی‌شود تا قبلش جوال‌دوزی به خودمان نزنم. حالا چرا سوزن و چرا جوال‌دوز؟! بگذارید طوری بگویم که متهم نشوم. کدام بچه‌شیعه‌ای را می‌شناسید که حضرت زینب جانش نباشد و کدام بچه‌سیدی را می‌شناسید که با فکر تعرض به در و دیوار حرم عمه‌اش، از فرط غیرت مجنون نشود؟ من هم یکی از آن همه. اما واقعا چرا آنقدری که افتادن یک خال به کاشی حرم زینب کبری نگران‌مان می‌کند، ستم دیدن هزاران انسان در سوریه به دست اسد یا به چنگ داعش و تکفیری و تحریری؛ نگران‌مان نمی‌کرد و نمی‌کند؟ من غیرت دوستانم را درک می‌کنم ولی بی‌خیالی‌شان نسبت به "مردم" را نه! مردم هم یعنی مردم! یعنی "الناس"! نه صرفا شیعه! این از سوزنش. اما جوال‌دوز! مگر ما جماعت حزب‌الهی هم در یک سطح دیگر، نگران مقاومت نیستیم و سوریه را صرفا به مثابه‌ی خط مواصلاتی باروبنه و باروت به حزب‌الله عزیز نمی‌خواستیم؟ باز هم تقریبا بی‌خیال مردمی که نه در دولت اسد سرنوشت معینی داشتند و نه در حکومت این جماعت قدیمی/سلفی و تازه از راه رسیده! همین الان مگر چیزی غیر از این نگرانی در لابه‌لای سطور تحلیلی متبلور است؟ حتی آنها که تحلیل می‌کنند "در سوریه شکست خوردیم چون مردم سوریه را نداشتیم!" ته همین حرف از مردم هم می‌رسد به خرج کردن‌شان به نفع یک ایده. صریحش قول همان بزرگواری است که می‌گفت: "ولو نصف مردم دنیا کشته شوند!" مگر نمی‌گویند و نمی‌شنویم: گوربابای بشاراسد؛ ما را برای می‌خواستیم نه برای بشار! حالا پسر حافظ اسد رفته که رفته! مراودات را با دولت و حاکمیت جدید برقرار می‌کنیم! به چه غایتی؟ آوردن‌شان سرخط تا راهبرد کلان‌مان درهم نریزد. اسمش هم می‌شود: استراتژی ما! خب همین یعنی سوریه را برای مردمش نمی‌خواهیم! وگرنه شاید همه چیز طور دیگری پیش می‌رفت! البته من منافع ملی و عمق راهبرد و... را می‌فهمم. برقراری روابط با همسایه و کشورهای منطقه را هم. اتفاقا این تنها راه است برای منزوی نشدن ایران. من مبارزه با اسرائیل حتی دوشادوش شیطان را هم می‌فهمم. اما نگرانم. صدبرابر نگرانی راننده‌ی تپ‌سی. نگرانم که مبادا چشم وا کنیم و ببینیم شدیم شبیه کسی که سال‌ها با آن جنگیده‌ایم.. شبیه استکبار جهانی! بی‌توجه به "مردم". فدا کنندگان آنها برای نیل به مقاصد حتی مقدس! اینجاست که دلم برای مردی تنگ می‌شود که خودش را فدایی "مردم" و خدای مردم می‌خواست وقتی که می‌نوشت: سلاح به دست گرفتم برای دفاع از آن زن هراسان. چقدر ما شبیه‌اش نیستیم! ۱۹ آذرماه سال۳ @Masihane