انتصاب زائری ✍ م.ع/ #شهرآشوب قبل از دوران طلبگی با محمد رضا زائری آشنا شدم. بیانی شیوا و قلمی شیرین داشت برایم. منافق گونه حرف نمی زد و آنچه که به آن اعتقاد داشت را بیان می کرد . از اولین روحانیون دگر اندیش در حوزه حجاب بود و سال های بسیار قبل تر از حوادث سال گذشته درباره برخی از سیاست ها در حوزه حجاب و عفاف هشدار می داد که شاید اگر به این هشدارها توجه می شد ،امروز شرایط بهتری را در این حوزه شاهد بودیم. در سال های اخیر با خیلی از مواضعش مخالف بودم اما همچنان او را دغدغه مند می دیدم . زائری برای دیده شدن گرد و خاک نکرد. شاید با بسیاری از سیاستگذاری های بالا دستی مخالف بود، اما همواره خود را عضوی از بدنه انقلاب می دید و در برابر ولایت خضوع به خرج می داد. در همین هفته که خبر انتصاب محمد رضا زائری به عنوان رایزن فرهنگی ایران در الجزایر منتشر شد، بسیاری از دوستان انقلابی به این انتصاب تاختند و با کلام و قلم خود محمد رضا زائری را کوفتند. اینکه برخی از ما حتی تا به این حد دگر اندیشی را تاب نمی آوریم امری ترسناک است. کار به کف جامعه ندارم اما کسانی که فضای نخبگانی را تجربه کرده اند تا به این حد نباید کم طاقت و به دنبال حذف دیگری باشند. تکامل اندیشه در تضارب آرا است که شکل می گیرد و تنگ نمودن دایره خودی ها به نفع گفتمان انقلاب اسلامی و پویایی آن نیست. #اهل_قلم #یادداشت #سیاسی @ahalieghalam

چه کردی با جوان مردم مهدی نصیری؟! ✍ م.ع/ #شهرآشوب فعال رسانه و ارشد علوم اجتماعی دانشگاه رضوی موضع گیری های برخی از آقایان این روز ها به شدت تعجب آور است ، افرادی که در دوره ای نه چندان طولانی در حوزه عقائد، افکار و اندیشه گردشی ۱۸۰ درجه را تجربه نمودند و امروزشان دیروزشان را تکفیر می کند و دیروزشان امروزشان رو تفسیق می کرد . این گونه افراد نه تنها خود اسیر افراط و تفریطند بلکه بسیاری از بدنه اجتماعی طرفداران خود را نیز دچار خطا خواهند نمود. مهدی نصیری از جمله مصادیق این دسته از اشخاص است که این روز ها با توجه به حضورش بر سر مدفن خانوم امینی و یادداشت های تند مورد توجه واقع شده است. در باب تفکرات و تاثیرات وی خاطره ای دارم که ذکرش خالی از لطف نیست. در دوران خوابگاه دوستی بود که اتاقش روبروی اتاق ما بود. اهل تربت حیدریه بود و بسیار کم صحبت. تقید عجیبی به مناسک دینی داشت به گونه ای که حتی مستحبات را مگر به عذر موجه ترک نمی گفت. نمی دانم کدوم شیر پاک خورده ای این بنده خدا را با افکار و کتب مهدی نصیری آشنا نمود. بعد از مدتی کارهای این بنده خدا ترسناک شده بود ، طوری که خیلی ها از ترس کارها و شخصیتش از او فاصله می گرفتند. لباسش را خودش می دوخت ، یا اگر لباس هم از بازار می گرفت استفاده به قدر ضرورت می نمود . بسیار کم می خورد و به اکثر غذاهای متداول لب نمی زد . حتی غذای سلف را هم در خیلی موارد استفاده نمی کرد. این اواخر حتی داخل اتاق نمی خوابید در گرمای سوزان و سرمای استخوان سوز مشهد می‌رفت پشت حمام ها می خوابید. می گفت این سیستم های گرمایشی و سرمایشی حاصل مدرنیته است و باید از آن اجتناب کرد. یکبار به او گفتم خود مهدی نصیری هم می گوید استفاده از تکنولوژی مدرنیته در حکم اکل میت است و خودش استفاده دارد. در پاسخ گفت در اسلام تا جایی که چاره هست باید اجتناب شود از اکل میته و من هم فعلا چاره دارم و مشکلی با این مسائل ندارم. تقریبا می توانم بگویم کارش به اختلال روانی رسید و از پدرش خواستند بیاید و او را به خانه ببرد. پدرش را دیدم بنده خدا در مانده شده بود. یکی از مسئولین دانشگاه گفت چه شده حاجی چرا نمی بریش ؟ گفت : می گوید با اتوبوس و ماشین نمی آیم، چهارپایی برایم فراهم کن تا با آن بیایم. همان زمان در دل خود می گفتم چه کردی با جوان مردم مهدی نصیری حالا آن آدم افراطی که با کوچکترین محصول مدرنیته آن گونه مواجهه داشت ، شده است اینی که می‌بینید. چه خوش فرمودند که جاهل را نمی‌بینی مگر در افراط و تفریط. #یادداشت #اهل_قلم #سیاسی @ahalieghalam

نقد نگاه «نصیری» به «آموزه‌های رضوی» ✍ حجت‌الاسلام #دعائی 🔰 کوردلی و کج‌فهمی اطرافیان، اصلی‌ترین عامل غربت معصومان 🔸 حدود ۱۱ سال قبل، در ایام شهادت حضرت رضا علیه السلام، مهدی نصیری در یادداشتی با عنوانِ «نفی مبانی فلسفی و عرفانی در آموزه‌های توحیدی امام رضا علیه السلام» به آدرس:yun.ir/auotz2 نوشت: در سالروز شهادت دهمین حجت معصوم الهی و هشتمین خلیفه الهی پس از رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ حضرت علی بن موسی الرضا ـ علیه آلاف التحیة و الثناء ـ بر مظلومیت آن حضرت که به زهر جفا و کین مأمون عباسی مسموم شد و غریبانه به شهادت رسید، به حق می‌گرییم. اما جا دارد در این ایام، مظلومیت و غربت جگرسوزتر آن امام معصوم و دیگر امامان را یه یاد آوریم که عبارت است از کوتاه‌کردن دست امت از دریافت معارف زلال و وحیانی این حجج معصوم الهی و حاملان علم مصبوب با دسیسه‌های اموی و عباسی. بنی‌امیه و بنی‌عباس با ایجاد جریان‌های فکری و فرهنگی بدلی و با ضرب سکه‌های تقلبی حکمت و عقلانیت از طریق راه‌اندازی نهضت ترجمه متون فلسفی و عرفانی یونانی و در یک کلام با ایجاد بیت الحکمه یونانی در برابر بیت العترة نبوی، راه را بر نشر عقلانیت واقعی و حکمت حقیقی سد کردند. این که امروز حتی در عالم تشیع، اندیشه‌های ارسطو و افلاطون و افلوطین رسوخ کرده و معارف عقلانی و برهانی و حِکمی اهل بیت علیهم السلام را در عرصه توحید و دیگر اصول اعتقادی به محاق برده است، نتیجه همان دسیسه اموی و عباسی است. بنابراین جای دارد در چنین ایامی علاوه بر گریستن بر مظلومیت و ستمی که بر ابدان شریف امامانمان رفته است، بر غربت و جفایی که بر معارف و تعالیم زلال و الهی آنان تحمیل شده نیز بگرییم و در حد وسع در صدد احیا و ترویج این معارف برآییم. در این مقال و مجال کوتاه بر آنیم اشاره‌ای به آن بخش از تعالیم امام رضا علیه السلام داشته باشیم که ناظر به رد اندیشه و مبنای فلسفی و عرفانی است و بیانگر مسیر جدای مدرسه اهل بیت علیهم السلام از مدرسه فلسفه و عرفان یونانی در مسأله مهم و اساسی توحید و معرفت الله است ... . 🔹 بنده نیز در پاسخ او نوشتم: به فرمایش مرحوم علامه آیة الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی اعلی الله مقامه الشریف، «يكى ديگر از جهات غربت امام رضا عليه السّلام آنست كه: مطالبى بس نفيس و عالى در باب معرفت و توحيد ذات مقدّس تعالى بيان فرموده است كه در عيون أخبار الرّضا و سائر كتب مسطور است و روى اين روايات بايد بحث‌ها و دقّت‌ها شود و در حوزه‌هاى علميّه، مدارسى براى تحليل و تجزيه و تفهيم اين معانى به وجود آيد؛ ولى مع الاسف هيچ بحثى نشده و حقائق اين معانى در بوته خفاء مانده و مستور از أفهام طلّاب است و اين غربت از همه مراتب غربتِ گذشته شديدتر است. صلوات الله عليه.» (روح مجرد، ص۲۳۵) و از این دردناک‌تر آن‌که عده‌ای به اسم دفاع از معارف رضوی، به خیال ترویج عقائد حقه و به زعم رفع غربت و مظلومیت از آن امام مظلوم و غریب، با تکیه بر محتوا و روشی غلط، بر فهم ناقص و ناصواب خویش از تاریخ و روایات اصرار ورزیده و کفرآمیزبودن عقائد و اقوال بزرگانی از مؤمنان و موحدان جهان تشیع را فریاد می‌کنند! اگرچه که این فریادها، گلو پاره‌کردن‌ها و گریبان‌چاک‌زدن‌ها، در انبوهی از نغمات دلنشین حکمت و معنویت شیعی جامعه امروز، خود به خود مضمحل است، اما از باب نهی از منکر و دفع مفاسد محتمله، چند نکته‌ای را درباره یکی از این تلاش‌های بی‌ثمر، یعنی یادداشت اخیر جناب آقای نصیری، به عرض می‌رسانم: ... 🔸 الغرض شاید #بازنشر این نقد که در همان زمان ــ بنا بر ملاحظاتی ــ به‌نام «سید محمدحسین سجادی» منتشر شد، خالی از فائده نباشد. متن کامل یادداشت: yun.ir/t38yha #اهل_قلم #یادداشت #سیاسی @ahalieghalam