#منبر_رمضان14 #مشترک_بانوان_آقایان14 ❤️❤️داخل کردن آب در دهان و فروبردن سهوی آن ⁉️اگر روزه دار در ماه مبارک رمضان به سبب گرما، تشنگی یا شستن دهان ، آب را وارد دهانش کند و بی اختیار آب پایین برود، حکمش چیست ؟ 👈 هرگاه براى خنک شدن، يا بى‌جهت (مکارم: بدون هدف) ، آب در دهان بگرداند و بى اختيار فرو رود بايد قضا کند، امّا اگر فراموش کرده که روزه است و آب را فرو بَرَد قضا ندارد، همچنين اگر برای [مواردی که مضمضه در آن مستحب است مانند] وضو آب در دهان کند و بى‌اختيار فرو رود قضا بر او واجب نيست.(امام خمینی و آیت‌الله مکارم)۱ 👈درصورتی که این کار برای وضوی نماز واجب باشد، روزه‌اش صحیح است ولی اگر برای وضوی غیر نماز واجب و یا برای غیر وضو مانند خنک شدن و امثال آن انجام دهد و آب بی‌اختیار فرو رود، بنابراحتیاط باید قضای آن روز را بگیرد ولی کفاره ندارد. (امام خامنه ای)۲ 👈 اگر به علّت «عطش و تشنگی» مضمضه کند، یعنی آب در دهان بگرداند و بی‌‌اختیار فرو رود؛ [آن روز روزه‌اش را ادامه دهد] و بعد رمضان قضایش را بگیرد. ولی اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد، یا به جهتی غیر از عطش و تشنگی مثل مواردی که مضمضه در آن مستحب است مانند وضو، مضمضه کند و بی‌‌اختیار فرو رود، قضا ندارد.اما اگر بی‌هدف و از روی عبث آب در دهان چرخانده و سهوا و بدون عمد به یکباره فرو رفته روزه باطل نیست و قضایش نیز لازم نیست.(آیت الله سیستانی)۳ ❤️❤️ فرورفتن آب از راه بینی (استنشاق) ⁉️روزه داری که مثلا برای تمیز کردن بینی یا استنشاق مستحبی ، آب را وارد بینی کرده و ناخواسته آب پایین رفته، روزه اش چه حکمی دارد ؟ 👈اگر روزه‌دار، قصد فرو بردن آب را ندارد و می‌داند آب از حلق پایین نمی‌رود؛ بنابراین آب را داخل بینی می‌کند که مثلا بینی خود را تمیز کند یا برای استنشاق مستحبی وضو آب را داخل بینی کرده؛ در این فروض اگر آب بی‌اختیار فرو رود، روزه‌اش صحیح است.(آیات عظام:خامنه ای، مکارم و سیستانی)۴ 📚منابع ۱_آیت الله مکارم وامام، العروة الوثقى مع التعليقات، ج‌2، ص47، توضیح المسائل مراجع، م1688 و توضیح المسائل مکارم، م1423 ۲_خامنه ای،جزوه اختلاف فتاوی،ارسالی دی ماه 1400 ۳_آیت الله سیستانی توضیح المسائل جامع، ج2، م160 ۴_العروة الوثقى (المحشى)، ج‌1، ص: 351 و ج3، ص609، توضیح المسائل مراجع، ج 1،م 1689 کانال اختصاصی مبانی معارفی مبلغین 👇 https://eitaa.com/ahkamyartabligh

ـ⁣⁣⁣⁣🌸🎊🌸🎊🌸 ـ⁣⁣⁣⁣🎊🌸🎊🌸 ـ⁣⁣⁣⁣🌸🎊🌸﷽ ـ⁣⁣⁣⁣🎊🌸 ـ⁣⁣⁣⁣🌸 #منبر_رمضان14 #اختصاصی_بانوان14 🌺در ادامه مباحث حکم دو خون بدون فاصله اقل طهر صورتهای دیگر آن نیز ذکر می شود ✅ج: صاحب عادت وقتیه عددیه باشد: 1- چنانچه یکی از دو خون در وقت و دیگری خارج از وقت:1 ☘- اگر خون در وقت مخالف با عدد باشد و دیگری که خارج از وقت است، موافق با عدد او باشد، در هر دو خون باید احتیاط کرد به جمع بین تروک حائض و اعمال مستحاضه. (حضرت امام) ☘- زنی که عادت وقتیّه دارد، اگر بعد از آنکه سه روز یا بیشتر خون دید پاک شود و دوباره خون ببیند و فاصلة بین دو خون، کمتر از ده روز باشد و همة روزهایی که خون دیده با روزهایی که در وسط پاک بوده، از ده روز بیشتر باشد و هر یک از دو خون طرف اوّل و دوّم به تنهایی از ده روز بیشتر نباشد، چند صورت دارد: 🌷1. آنکه تمام خونی که دفعة اوّل دیده یا مقداری از آن، در روزهای عادت باشد و خون دوّم که بعد از پاک شدن می بیند در روزهای عادت نباشد؛ در این صورت، باید همه خون اوّل را حیض و خون دوّم را استحاضه قرار دهد، مگر آنکه خون دوّم نشانه های حیض را داشته باشد که در این صورت، قسمتی از خون دوّم که به علاوه خون اوّل و پاکی بین آنها، روی هم از ده روز بیشتر نمیشود، حیض است و بقیّه، استحاضه می باشد. 🌷2. آنکه خون اوّل در روزهای عادت نباشد و تمام خون دوّم یا مقداری از آن در روزهای عادت باشد که باید همه خون دوّم را حیض و خون اوّل را استحاضه قرار دهد. شایان ذکر است، در مورد حکم مذکور در بند (1)و (2)این مسأله، فرقی نیست که تعداد روزهای خون اوّل یا خون دوّم، مطابق با عدد عادت زن باشد یا مطابق نباشد و معیار در حیض قرار دادن خون، مراعات وقت است نه عدد عادت. بنابراین، خونی که در وقت دیده، حیض است، هرچند تعداد روزهایش مطابق با عدد عادتش نباشد. 🌷3. آنکه هر دو خون در روزهای عادت نباشد؛ در این صورت، اگر یکی دارای نشانه های حیض باشد و دیگری دارای نشانه های حیض نباشد، خونی که صفات حیض را دارا می باشد، حیض قرار دهد و خونی را که صفات حیض ندارد، استحاضه قرار دهد، امّا اگر هر دو خون، نشانه های حیض را دارا باشند یا هیچ یک از دو خون نشانه های حیض را نداشته باشند، باید خون طرف اوّل را حیض و خون طرف دوّم را استحاضه قرار دهد، هرچند احتیاط مستحب است که در هر دو خون احتیاط کند، خصوصاً در صورتی که هر دو خون نشانه های حیض را نداشته باشد. (آیت الله سیستانی) ☘- در صورتی که تمام یکی از دو خون در وقت است همان را حیض قرار داده و دیگری استحاضه است، و همچنین اگر بخشی از یکی از دو خون در زمان عادت باشد همان را حیض قرار دهد و اگر تقدم و تأخری پیش آمده است که به مقدار متعارف است آن تقدم و تاخر را هم از روزهای عادت بداند. (آیت الله مکارم) 📚منابع: 1 . تحریر الوسیلة، حضرت امام، ج1، فصل فی دم الحیض، م15. توضیح المسائل مراجع، م485. توضیح المسائل جامع ج1، مسأله562، العروه الوثقی، فصل فی الحیض، مسأله18. مکارم شیرازی، توضیح المسائل، م462؛(مسئله مذکور مربوطه به وقتیه و وقتیه و عددیه است) کانال اختصاصی مبانی معارفی مبلغین 👇 https://eitaa.com/ahkamyartabligh