🌸ابن شعبه‌ی حرّانی در بخش كلمات قصار و حكمت‌های كوتاه كتاب تحف العقول، از امام صادق علیه‌السّلام نقل كرده است که حضرت فرمودند: «للهِ فِی السَّرّاءِ نِعْمَةُ التَّفَضُّلِ وَ فِی الضَّرّاءِ نِعْمَةُ التَّطَهُّرِ» ↩️ يعنی برای خدای متعال درگشايش‌ها، آسايش‌ها، راحتی‌ها و درخوشی‌ها نعمت تفضّل وجود دارد. خدای متعال تفضّل كرده است و از فضل و عنايات خودش رزق واسعه‌ای به كسی داده است؛ سلامت جسمانی داده است؛ آسايش خاطر داده است؛ يا نعم معنوی داده است و او را برخوردار كرده است. اگر اهل حالات باطنی است، حالات و مكاشفات و مشاهدات باطنی دوست داشتنی و لذّت بخشی به او داده است كه همه از سر تفضّل است. يعنی كسی از خدا طلبی ندارد؛ اگر خدا به كسی چيز گوارايی عطا كرد، از سر فضل است؛ نه از سر عدل. اگر خدا بخواهد به عدالت رفتاركند، احدی از خلق، هيچ چيزی دريافت نخواهد كرد؛ چون هيچ‌كس از خدا طلبی ندارد. وقتی اصل وجود ما بدهی ما به خداست؛ موجودی كه خودش بدهی است، چگونه می‌تواند طلبی از خالق خودش داشته باشد! ↩️ لذا آنچه ازجانب خدا عطا شده است؛ از نعمت‌های گوارای مادّی و معنوی، ظاهری و باطنی، همه از سر تفضّل و فضل بوده است؛ نه بر مبنای استحقاق و لياقت ما، نه برمبنای عدالت، همه از سر فضل است و عنايت. 💫 «وَ فِی الضَّرّاءِ نِعْمَةُ التَّطَهُّرِ» امّا درسختی‌ها، دشوار‌ی‌ها، فقرها، بيماری‌ها، کاستی‌ها و تلخی‌ها هم نعمت وجود دارد. نعمتی كه در دشواری‌ها و محروميّت‌ها و سختی‌هاست، نعمت تطهّر است. يعنی وقتی روح انسان به اين عالم آمد و آلوده‌ی به تعلّقات مادّی شد؛ آلوده‌ی توجّه به كثرات شد؛ آلوده‌ی به غفلت‌ها شد؛ آلوده‌ی به معاصی و گناهان شد، اين روح نيازمند به تطهير و پاک شدن است و خدای متعال به قصد تطهير روح و جان انسان، دشواری‌ها را برای او مقدّر می‌كند. بنابراين دشواری‌ها و سختی‌ها هم نعمت است و بدون اين نعمت، از طهارت باطنی محروم خواهيم ماند. ↩️ بنابراين براساس ديدگاهی كه امام صادق عليه‌السّلام به ما می‌آموزند، هرچه می‌شود نعمت است. هرچه خدا می‌كند، نعمت الهی است؛ چه خوشی‌ها و راحتی‌ها و آسايش‌ها و چه ناخوشی‌ها و تنگناها و تلخی‌ها؛ همه‌ی آنها يكجا نعمت الهی‌ است، «للهِ فِی السَّرّاءِ نِعْمَةُ التَّفَضُّلِ وَ فِی الضَّرّاءِ نِعْمَةُ التَّطَهُّرِ» اگر انسان اينگونه درك كرد، در سختی‌ها و تلخی‌ها و كاستی‌ها و محروميّت‌ها بی‌تابی نمی‌كند. چون هيچ انسان عاقلی، وقتی نعمتی نصيبش شود ابراز تلخكامی ‌نمی‌كند؛ جزع و فزع و بی‌تابی نمی‌كند. بلكه نعمت مستلزم شكر و تشكّر و حمد است. از همين جاست كه اميرالمؤمنين علیه‌السّلام می‌فرمايند: « نَحْمَدُهُ عَلىٰ آلائِهِ كَما نَحْمَدُهُ‏ عَلىٰ‏ بَلائِه» در بلايای الهی همان‌گونه حمد و سپاس خدا را به جا می‌آوريم، كه در آلاء و محبّت‌ها و عطايای خدا؛ چون از نظر ما هر دو يكی ‌است. هر دوی اينها نعمت هستند و لذا مستحقّ شكر و حمدند. پس «للهِ فِی السَّرّاءِ نِعْمَةُ التَّفَضُّلِ وَ فِی الضَّرّاءِ نِعْمَةُ التَّطَهُّرِ» استاد مهدی طیب - 30 شهریور 90 ☑️ @OstadMahdiTayyeb ☑️ eitaa.com/ahlevela

‍ ✔️ جلسۀ هفتگی خانم‌های اهل ولاء، در روز دوشنبه ١٤ مهرماه ١٤٠١ با حضور استاد مهدی طیّب در مهدیۀ اهل‌ولاء برگزار شد. یکی از نکاتی که استاد در جلسۀ مزبور بیان داشتند، ناظر بر وقایع اخیر در کشور بود. ایشان فرمودند: ایّام بسیار بزرگ ماه محرّم‌الحرام و صفرالمظفّر را پشت سر گذاردیم. الحمدلله خدا توفیق داد در این مدّت، جامعۀ ما متوجّه به ساحت قدسی اباعبدالله‌الحسین علیه‌السّلام و دلداده و سرسپردۀ به آن حضرت و سوگوارِ رخدادهای این ایّام بود. سرمایۀ بسیار گرانبهایی که از این سوگواری‌ها به دست آمد و در پی آن، راهپیمایی و زیارت اربعین اباعبدالله‌الحسین علیه‌السّلام، طبیعتاً شیطان را برافروخته می‌کند و نیروهای شیطانی را در دنیا برمی‌انگیزد تا به هر شکلی شده، آثار مثبت به‌دست آمده از آن را بر باد دهند. شلوغی‌ها و آشوب‌هایی که متأسفانه در این ایّام، در جامعۀ ما رخ داد را می‌توان اینگونه تعبیر کرد که تلاشی است برای خنثی کردن آثار و ثمرات بسیار گرانبهای عزاداری شیعیان و دوست‌داران اهل‌بیت علیهم‌السّلام در دو ماه محرّم و صفر. ↩️ ناآرامی‌ها و آشوب‌ها برای جامعۀ ما حکم یک بیماری را دارد. کسی که بیمار می‌شود، قطعاً ضعف‌ها و نقاط نفوذپذیری در او وجود داشته، که عامل ایجادکنندۀ بیماری از قبیل میکروب یا ویروس توانسته است از آن نقاط وارد پیکر او شود، تکثیر شود، او را بیمار کند و از پا بیندازد؛ و چه‌بسا آن شخص در اثر آن بیماری از دنیا برود. درنتیجه وقتی کسی بیمار شد، دو کار باید بکند: از یک‌سو باید نقاط ضعف و نفوذپذیر خود را ترمیم کند و از بین ببرد، تا میکروب و ویروس نتواند از آن نقاط، وارد بدن او شود و ایجاد بیماری کند. از سوی دیگر، باید آن عوامل بیماری‌زا، یعنی میکروب و ویروس را به هر تمهیدی شده، از بین ببرد. این دو کار، هر دو ضروری است. 📌↩️ در مورد جامعه نیز وقتی نظام سیاسی آن دچار بحران‌هایی همانند بحران فعلی جامعۀ ما می‌شود، به همین دو نکته باید توجّه کرد. در وهلۀ نخست، باید توجّه داشت که حتماً ضعف‌ها، ناکارآمدی‌ها و فسادهایی در مدیریّت کشور وجود داشته که این شرایط پیش آمده است. اینها نقاط آسیب‌پذیر نظام است؛ جاهایی است که خلاف توقّع مردم است؛ آنها را رنجیده‌خاطر می‌کند و مستعد می‌سازد که مورد تحریک واقع شوند. وقتی این بحران‌ها و آشوب‌ها به‌پا می‌شود، اوّلین نکته‌ای که مدیران جامعه باید به آن توجّه کنند، این است که ما چه ضعف و ایرادی داشتیم که دشمن توانست از آن استفاده کند؟ چه چیز سبب شد که مردم ناخرسند و ناراحت باشند و دشمن بتواند از آن نارضایی و ناراحتی سوءاستفاده کند و موضوعی را پیراهن عثمان کند و جامعه را توسّط عوامل سرسپرده و مزدور خود بر هم بریزد؟ این مسألۀ مهمّی است که گاه مورد غفلت قرار می‌گیرد.  دیشب برای نماز به مسجد محلّه‌مان رفته بودم. بعد از نماز، روحانی‌یی که مسئولیّتی هم در یکی از سازمان‌ها دارد، به منبر رفت و صحبت کرد. از اوّل تا آخر سخنش، طرف مقابل را می‌کوبید؛ به این نکته اصلاً توجّه نداشت که در این طرف، ما چه عیب و ضعفی داشته‌ایم که جامعه را برای بروز چنین بحران‌هایی مستعدّ کرده است. این روش درستی نیست. ادامه دارد…. #جلسات_هفتگي_اهل_ولاء 🆔 @OstadMahdiTayyeb 🆔 instagram.com/ahlevela 🆔 eitaa.com/ahlevela 🆔 aparat.com/ahle_vela 🆔 @ahlevela_channel 🌐 www.ahlevela.com

‍ «عیب می جمله بگفتی؛ هنرش نیز بگو!» 📌 قبلاً هم اشاره کرده‌ام؛ وقتی یک پدیده را بررسی می‌کنیم و می‌خواهیم آن را مورد داوری قرار دهیم، حتماً باید هم جنبه‌های مثبت آن و هم جنبه‌های منفی آن، هر دو را ببینیم. ↩️ قرآن کریم وقتی می‌خواهد دربارۀ شراب و قمار صحبت کند، می‌فرماید: ای پیامبر! از تو در مورد شراب و قمار سؤال می‌کنند. قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ: به آنها بگو در این دو، گناه بزرگ و خسارت‌های عظیمی است؛ امّا منفعت‌هایی هم دارند. بالاخره کسی که شراب می‌خورد، شنگول می‌شود؛ غم و غصّه‌هایش از یادش می‌رود و ...؛ امّا خسارت‌ها و گناهانش بزرگ‌تر از منافعش است. همانطور که ملاحظه می‌کنید، خدا به همین شیوه به موضوع شراب و قمار نگاه می‌کند؛ خسارت‌های آنها را با منافع آنها مقایسه می‌کند و بعد نتیجه می‌گیرد که باید آنها را ترک کرد؛ چون خسارتشان بزرگ‌تر است. نه اینکه یک‌سره خسارت‌ها را بگوید و آثار مفید را نگوید. ↩️ به قول حافظ «عیب می جمله بگفتی؛ هنرش نیز بگو!» یعنی منصفانه حرف بزن. یک‌سره طرف مقابل را نکوب، برگرد و خودت را هم نقد کن. ضعف‌هایی را هم که در عملکرد خودت بوده، بگو! اشتباهات، خطاها، جهالت‌ها، تعصّب‌ها و فسادها و دیگر چیزهایی که بوده و منجر به مستعد شدن جامعه برای بروز چنین بیماری‌هایی شده، قدری هم از آنها بگو! و خودت را تصحیح و اصلاح کن! این یک جنبه. ↩️ جنبۀ دوم هم اینکه به‌هرحال با این میکروب و ویروس باید مبارزه کرد. نمی‌توان جامعه را به دست آشوبگرها داد، تا آشوب‌ها جامعه را نابود کنند، در کلّ کشور ناامنی ایجاد کنند، کشور را تجزیه کنند و آن را به ویرانه‌ای مبدّل سازند؛ همان چیزی که نمونه‌اش در کشورهای دیگر منطقه‌مان اتّفاق افتاد. پس هم مقابله با میکروب‌ها و ویروس‌ها ضروری است؛ هم پرداختن به برطرف کردن عیب‌های خودمان و نقاط آسیب‌پذیری که در نظاممان هست. هر دوی اینها ضروری است. (بخش دوم گزارش جلسه ١٤ مهر ١٤٠١) ادامه دارد…. #جلسات_هفتگي_اهل_ولاء 🆔 @OstadMahdiTayyeb 🆔 instagram.com/ahlevela 🆔 eitaa.com/ahlevela 🆔 aparat.com/ahle_vela 🆔 @ahlevela_channel 🌐 www.ahlevela.com

‍ «کَثَّرتَ السَّواد» نکتۀ دیگری که باید به آن اشاره کنم، این است که همۀ کسانی را که به هیجان می‌آیند و در خیابان‌ها شعار می‌دهند، نباید دشمن مزدور تلقّی کنیم. تعداد زیادی از آنها اشخاصی تحریک‌شده هستند؛ دلخوری‌یی از عملکردهای نظام و دولت‌مردان و حاکمان داشته‌اند و با موضوعی که پیش آمده، دشمن، آنها را تحریک کرده و به خیابان کشانده و اکنون دارند شعار می‌دهند و ... . همۀ اینها را دشمن تلقّی نکنیم و با همه مثل دشمن مواجه نشویم. ↩️ فرق است بین کسی که اشتباه می‌کند با کسی که عمداً کار خلاف می‌کند. در ماجرای مقابلۀ امیرالمؤمنین علیه‌السّلام با معاویه و با خوارج نهروان، حضرت همین را فرمودند. فرمودند: لَيْسَ مَنْ اَرادَ الْحَقَّ فَأَخْطَأَهُ كَمَنْ اَرادَ الْباطِلَ فَأَصابَهُ: کسی که دشمن نیست، حق را اراده کرده، نیّت درستی دارد، سوء نیّت ندارد؛ امّا در تشخیص حق دچار خطا شده است، با کسی که آگاهانه و عامدانه چیزی را که خلاف است، انجام می‌دهد، مساوی نیست؛ ولو اینکه از خوارج نهروان باشد. بنابراین باید در این جمع، این دو گروه را از یکدیگر تفکیک کرد. ↩️ کسانی که نیّت خوبی داشتند، دشمن، مزدور و حقوق‌بگیر دشمن نبودند؛ امّا خطا کردند، اشتباه کردند، گول خوردند و تحریک شدند، اینها یکسان نیستند با کسانی که عامدانه از دشمن مأموریت می‌گیرند برای نابود کردن نظام اسلامی و حکومت دینی، و برای تجزیۀ کشور بزرگ و مقتدری مثل ایران به کشورهای بسیار کوچکی که به‌راحتی بشود سرکوبشان کرد و آنها را تحت استعمار درآورد. این دو گروه یکسان نیستند و لذا با این دو گروه باید به دو شیوه مواجه شد. ↩️ منتها همان گروهی که دشمن نیستند و به هیجان آمده‌اند، بدانند که آنها هم تبعات این اشتباهشان را متحمّل خواهند شد. اینگونه نیست که ما چون به هیجان آمدیم و سوء نیّت نداشتیم، پیامد کارهایمان به ما برنگردد. بله، برمی‌گردد. گرچه ما با کسانی که عمداً برای ویرانی و تجزیۀ کشور و نابودی دین و نظام دینی به میدان آمدند، متفاوتیم؛ امّا سیاهی‌لشکر دشمن شدیم. سیاهی‌لشکر کسانی شدیم که می‌خواستند ایران، اسلام و حاکمیت مکتب اهل‌بیت علیهم‌السّلام را در این کشور از بین ببرند؛ واین سیاهی‌لشکر شدن، هم در دنیا و هم در آخرت برای ما پیامد دارد. ↩️ ماجرای کَثَّرتَ السَّواد را که سیّدبن‌طاووس در لهوف نقل کرده است، در بحث‌های عاشورایی برایتان گفته‌ام. فردی نابینا شد. رفیقش از او پرسید چه شد؟! تو که چشم‌های سالمی داشتی! ماجرا را تعریف کرد؛ گفت: در عالم رؤیا دیدم پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نشسته‌اند و یک طشت پر از خون در مقابلشان است. من را صدا زدند و فرمودند چرا به کربلا رفتی؟ عرض کردم: من که برای جنگیدن به کربلا نرفتم! نه شمشیری، نه نیزه‌ای، نه خنجری، نه تیری، نه کمانی؛ هیچ‌چیز با خودم نبردم. در روز عاشورا هم من نجنگیدم. من نجّار بودم. سپاه عمرسعد مرا برده بودند که چوب‌های خیمه و وسایل دیگری که خراب می‌شد را درست کنم. من آنجا کار دیگری نکردم. حضرت فرمودند: بله، اگر جنگیده بودی که حسابت فرق می‌کرد! امّا همین که تو با سپاه عمرسعد رفتی، سیاهی‌لشکر آنها شدی. با بودن تو تعداد آنها بیشتر نشد؟ فرمودند: کَثَّرتَ السَّوادَ: تو سیاهی‌لشکر آنها را زیاد کردی. او گفت: بعد حضرت انگشت‌هایشان را در آن طشت خون کردند و بر دو چشم من گذاشتند، و من از خواب که بیدار شدم، دو چشمم نابینا بود. ↩️ آری، کَثَّرتَ السّواد که هست! ولو با نیّت خوب هم رفتی؛ امّا سیاهی‌لشکر دشمن که شدی! لذا پیامد دارد. پس کسانی که اینگونه به میدان آشوب‌ها می‌روند، باید بدانند کارشان پیامد دارد؛ لیکن کسانی که می‌خواهند با آنها مواجه شوند، باید حساب آنها را از حساب آن گروهی که دشمنند، پول گرفته‌اند، مأموریّت دارند و از یک فرماندهی، مثل منافقین یا در رأس آنها از سازمان‌های جاسوسی آمریکا و انگلیس و اسرائیل دستور گرفته‌اند، جدا کنند. اینها حسابشان با هم فرق دارد. مدیریّت جامعه و مردم باید با اینها دو گونه رفتار کنند؛ امّا خود کسانی که سیاهی‌لشکر می‌شوند، باید بدانند که کارشان بی‌پیامد نیست. هم پیامدهای دنیوی برایشان خواهد داشت و هم پیامدهای اخروی. ↩️ امیدواریم خدای متعال عنایت کند این ناآرامی‌ها هرچه زودتر به آرامش تبدیل شود؛ نظام به ناکارآمدی‌ها، ضعف‌ها، اشتباهات و فسادهایی که وجود دارد، اعتراف کند و در صدد تصحیح برآید و نشانه‌های این تصحیح را مردم ببینند و رنجیده‌خاطری‌ها از بین برود و متقابلاً دشمنان و مأموران بسیج‌شدۀ دشمنان اهل‌بیت علیهم‌السّلام و اسلام و ایران هم هرچه زودتر مهار شوند و میدان بر آنها بسته شود تا نتوانند چنین آشوب‌هایی به راه بیندازند.   (بخش پاياني گزارش جلسه ١٤ مهر ١٤٠١) #جلسات_هفتگي_اهل_ولاء 🆔 @OstadMahdiTayyeb 🆔 instagram.com/ahlevela

💠 #استغفار_هفتاد_بندی_امیرالمومنین_علیه_السلام ١- اللَّهُمَّ إِنِّی أُثْنِی عَلَیْکَ بِمَعُونَتِکَ عَلَى مَا نِلْتُ بِهِ الثَّنَاءَ عَلَیْکَ وَ أُقِرُّ لَکَ عَلَى نَفْسِی بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ الْمُسْتَوْجِبُ لَهُ فِی قَدْرِ فَسَادِ نِیَّتِی وَ ضَعْفِ یَقِینِی اللَّهُمَّ نِعْمَ الْإِلَهُ أَنْتَ وَ نِعْمَ الرَّبُّ أَنْتَ وَ بِئْسَ الْمَرْبُوبُ أَنَا وَ نِعْمَ الْمَوْلَى أَنْتَ وَبِئْسَ الْعَبْدُ أَنَا وَنِعْمَ الْمَالِکُ أَنْتَ وَبِئْسَ الْمَمْلُوکُ أَنَافَکَمْ قَدْ أَذْنَبْتُ فَعَفَوْتَ عَنْ ذَنْبِی وَ کَمْ قَدْ تَعَمَّدْتُ فَتَجَاوَزْتَ وَ کَمْ قَدْ عَثَرْتُ فَأَقَلْتَنِی عَثْرَتِی وَ لَمْ تَأْخُذْنِی عَلَى غِرَّتِی فَأَنَا ظَالِمٌ لِنَفْسِی الْمُقِرُّ لِذَنْبِی الْمُعْتَرِفُ بِخَطِیئَتِی فَیَا غَافِرَالذُّنُوبِ أَسْتَغْفِرُکَ لِذَنْبِی وَ أَسْتَقِیلُکَ لِعَثْرَتِی فَأَحْسِنْ إِجَابَتِی فَإِنَّکَ أَهْلُ الْإِجَابَهِ وَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَهِ. بند ۱: بار خدایا ! تو را حمد میگویم که به یاری تو موفق به ثناگوئیت شدم، و به سبب فساد نیت و ضعف یقینم، اقرار میکنم که ناتوانم که تو را آنطور که مستحق و سزاوار هستی مدح کنم، بار الها، تو خوب معبود و خوب پروردگاری هستی و من بد پرورش یافته ای هستم! تو خوب مولایی هستی و من بد بنده ای! تو خوب مالکی هستی و من بد مملوکی! چه بسیار گناهی که مرتکب شدم و تو عفو نمودی و چه بسیار جرم هایی که از من سر زد و تو از آن گذشتی! چه بسیار خطاها کردم، ولی مرا مؤاخذه نکردی و چه بسیار بدی ها که عمداً مرتکب شدم و تو از آن درگذشتی! و چه بسیار لغزش ها که از من سر زد و از آن چشم پوشی نمودی، و مرا بر غفلتم مأخذه نکردی! اینک این منم که به خود ظلم کرده ام و به گناهم اقرار و به خطاهایم اعتراف دارم. پس ای آمرزنده گناهان! از تو میخواهم که گناهانم را ببخشی و از لغزش هایم درگذری، پس به نیکی اجابت کن که تو سزاوار اجابت و اهل تقوا و آمرزشی! #استغفار ✅@OstadMahdiTayyeb

‍ 🗓 امروز روز بیست‌وسوم ماه ربیع الاوّل است و بنا به آنچه در تواریخ ثبت شده، روزی است که حضرت معصومه سلام الله عليها وارد شهر #قم شدند. برادر بزرگوار ایشان، حضرت علیّ بن موسی الرّضا عليه السلام، با مکر و توطئه #مأمون در سال قبل آن، یعنی سال دویست هجری قمری، وادار شدند #مدینه را ترک کنند و به سمت خراسان بیایند. 🚩 دلبستگي فوق‌العاده‌ای بین این خواهر و برادر بزرگوار حاکم است. این دو فرزند، خواهر و برادر تنی هستند، از موسی بن جعفر عليه السلام و مادر بزرگوارشان هم نجمه خاتون هستند. حضرت معصومه سلام الله عليها بیش از یک سال دوری برادر را طاقت نیاوردند و لذا همراه با تعدادی از برادران ناتنی و بستگان از مدینه به سمت #خراسان حرکت کردند. 📢در مسیری هم که می‌آمدند، حضرت معصومه سلام الله عليها بنابه آنچه که نقل شده است، فضیلت و حقّانیت برادر بزرگوارشان، علیّ بن موسی الرّضا عليه السلام را برای مردم هر شهر و دیار که می‌آمدند، تبیین می‌کردند و طبیعتاً مقایسه‌ی علیّ‌ بن موسی الرّضا عليه السلام با جریان فاسد و ظالم حکومت بنی‌عبّاس هم به ذهن‌ها می‌آمد. 🔴این بود که مأمون احساس خطر کرد و در نتیجه مأمورهای او به این قافله حمله‌ور شدند و تعدادی از برادران امام رضا عليه السلام و حضرت معصومه سلام الله عليها در همین حمله و یورش به شهادت رسیدند. ⭕️ بنا به نقل‌های مختلف، یا در اثر آزرده خاطری این حمله و هجوم ظالمانه و شهادت عزیزان و یا حتّی بنا به نقلی که شده است، مسمومیتی که از طریق غذا به وجود آمد، حضرت معصومه سلام الله عليها بیمار شدند. 🚩در ساوه آثار بیماری کاملاً ظاهر شد؛ به گونه ای بود که معلوم بود حضرت نمی توانند سفر را ادامه دهند؛ منتها حضرت حاضر نشدند در ساوه بمانند. سؤال کردند که تا #قم چقدر راه است؟ به ایشان گفته شد راه زیادی نیست. فرمودند می‌رویم در #قم اقامت می‌کنیم. همین که قصد حرکت به سمت قم را کردند، شیعیان قم که اشعریون بودند، خبردار شدند؛ قم مهد شیعیان اهل‌بیت عليهم السلام بود. شیعیان قم حرکت کردند، برای اینکه به استقبال حضرت معصومه سلام الله عليها بیایند. بزرگ آنها پیشاپیش آن قافله به راه افتاد. 📍نقل شده است موسی بن خزرج که مرد مسنّی هم بود و بزرگ اهل قم و اشعریون آنجا بود، خود او آمد؛ زمام ناقه‌ی حضرت معصومه سلام الله عليها را به دست گرفت و این پیرمرد معنون، خود با پای پیاده افتخار حرکت دادن شتری را که حضرت معصومه سلام الله عليها بر آن سوار بودند، پذیرفت و شیعیان حضرت را با جلالت و شکوه خاصّی وارد شهر #قم کردند. 🏴موسی بن خزرج ایشان را به منزل خود برد و حضرت در آنجا اقامت کردند. ایشان اقامت کوتاه هفده روزه‌ای در قم دارند. در طول این مدّت در خانه‌ی موسی بن خزرج و مشغول عبادت و حالات عارفانه‌ی خودشان هستند و در عین حال، بیماری شدیدی دارند، که هر روز هم شدّت آن بیشتر می‌شد و بالاخره پس از هفده روز به شهادت رسیدند و در شهر #قم دفن شدند. 🎤استاد مهدي طيب _ جلسه ٢٧ بهمن ٩٠ #حضرت_معصومه #قم #ماه_ربيع_الاول ‏@OstadMahdiTayyeb

‍ وظایف شیعه در عصر غیبت وظایف شیعه در عصر غیبت به دو دسته‌ی کلّی قابل تقسیم‌ است: 1️⃣ دسته‌ی اوّل، وظایف عام است که در همه‌ی زمان‌ها و در عصر هریک از ائمّه‌ی معصومین عليهم السلام برعهده‌ی شیعیان بوده و در دوران غیبت نیز استثنایی برای آن وجود ندارد‌. تمامی احکام فردی و اجتماعی دین که در زمان سایر امامان عليهم السلام انجام آنها بر شیعیان واجب بود، در دوران غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز بر شیعیان عصر غیبت واجب است. علاوه بر تکالیف عبادی و وظائف فردی، شیعه نمی‌تواند نسبت‌به جامعه بی‌تفاوت باشد. خداوند فرمان داده است: وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ اُمَّةٌ یَدْعُونَ اِلَی الْخَیْرِ وَ یَأمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ: و باید از شما گروهی باشند که به کار خیر دعوت کنند و به نیکی فرمان دهند و از بدی پرهیز دهند. دعوت به خیر و نیکی‌ها و امر به معروف و نهی از منکر در مراتبی که در روایات ذکر شده، از وظایف شیعه نسبت‌به جامعه است. دستگیری از ضعفا، حمایت از مظلومان، مبارزه با ظلم و فساد و انحراف، ترویج دین و فرهنگ معنویّت و یکتاپرستی و تمام وظایف اجتماعی دیگری که در اسلام معیّن شده است، تکالیف همیشگی یک مسلمان و شیعه‌ی راستین است و در عصر غیبت نیز همچنان پابرجاست. 2️⃣ دسته‌ی دوم‌، وظایف خاص شیعیان در عصر غیبت‌ نسبت‌به شخص امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. درخصوص وظایف شیعه‌ دربرابر امام غایب شاید این تصوّر پیش آید که شیعیان دوران سایر ائمّه عليهم السلام امام عصر خود را از نزدیک می‌دیدند و با ایشان رابطه‌ی مستقیمی داشتند و به‌همین دلیل مسؤولیّت‌هایی درقبال آن بزرگواران برعهده داشتند‌؛ امّا اکنون که ما از نعمت حضور در پیشگاه امام خویش محروم هستیم و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را در ظاهر‌ نمی‌بینیم یا می‌بینیم و نمی‌شناسیم‌، طبعاً هیچ مسؤولیّتی نسبت‌به وجود بزرگوار حضرت بقیّۀ‌الله الاعظم‌ارواحنا‌فداه نخواهیم داشت. مطلقاً این تصوّر درست نیست. براساس روایات‌‌ فراوان‌ در عصر غیبت‌ وظایف بسیار خطیر و متعدّدی برعهده‌ی شیعیان است. 📔✍️ استاد مهدي طيب، #جان_جهان ص ٢٧٥-٢٧٦ 🆔 @OstadMahdiTayyeb 🆔 instagram.com/ahlevela 🆔 eitaa.com/ahlevela