eitaa logo
عرفان ناب
541 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
88 ویدیو
3 فایل
📡 http://www.ahlevela.com ديگر كانال ما: 👈 http://ble.ir/ahlevelaa ارتباط با ما: 👈 @adminsm 🌐 اينستاگرام:👈http://instagram.com/ahlevela 🔵 کانال ما در آپارات: 👈 https://www.aparat.com/ahle_vela/Ahlevela
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ 🌱 امام صادق(ع) می فرمایند: «اِنَّ اللهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ اَدَّبَ‏ نَبِيَّهُ‏ عَلىٰ‏ مَحَبَّتِهِ‏» خدای عزّوجل پیامبرش را براساس و محبّت خود تأدیب کرد، ادب آموخت، تربیت کرد و پرورش داد. اشرف و افضل انبیا و گل سر سبد بوستان خلقت و آفرینش پیغمبراکرم(ص) است. حالا ببینیم خداوند چطور پیامبر را تربیت کرد؟ بر اساس و محبّت. 🌱 در مسیر سلوک الی الله روش های مختلفی وجود دارد؛ ولی راه میانبر، راهی که زودتر از همه راه ها انسان را به مقصد می رساند، راه و محبّت است. خداوندمتعال هم از این راه پیغمبراکرم(ص) را به اوج قلّه ی «ثُمَّ دَنیٰ فَتَدَلّیٰ؛ فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنیٰ» رساند. «اِنَّ اللهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ اَدَّبَ‏ نَبِيَّهُ‏ عَلىٰ‏ مَحَبَّتِهِ‏» 🌱 پیامبراکرم (ص) فرمودند: «اَدَّبَنِی رَبّی‏ فَاَحْسَنَ‏ تَاْدِيبِی» پروردگارم مرا ادب آموخت، تربیت کرد و چه نیکو تربیت کرد. معنای نیکو تربیت کردن در حدیث امام صادق(ع) معلوم می شود؛ نیکو تربیت کردن خدا این است که بر اساس عشق و محبّت پیامبر را پرورش داد. او را در جاذبه ی عشق الهی قرار داد و مغناطیس عشق الهی او را تا اوج قلّه ی کمال، جایی که هیچ احدی و هیچ اندیشه ای راه نمی برد که بفهمد چه خبر است، رساند. در کتاب "ره توشه‌ی دیدار" در فصل به زیارت چه کسی می رویم، پیغمبر و امام چه کسانی هستند، این بحث را گفته ام که حقیقت وجود پیغمبر و امام نه تنها قابل وصول و رسیدن نیست، شناخت آن هم قابل دستیابی نیست. 🌱 امام رضا (ع) فرمودند: «اَيْنَ‏ الْعُقُولُ‏» اصلاً عقل ها کجا و این کجا؟ «وَ هُوَ بِحَيْثُ النَّجْمُ‏» مثل ستاره می-ماند که از « اَيدِی الْمُتَناوِلِينَ» خارج است؛ از دسترس کسانی که می خواهند دستشان را دراز کنند و ستاره را بگیرند بیرون است. نه اینکه نمی¬شود به حقیقت وجودی پیغمبراکرم (ص) و ائمّه علیهم السلام رسید، نه، به شناخت آن حقیقت هم نمی شود رسید. همان طور که پیغمبراکرم(ص) به امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: یا علی نشناخت خدا را مگر من، نشناخت مرا مگر خدا و تو، نشناخت تو را مگر خدا و من. دیگر حساب بقیه روشن است؛ یعنی این حقیقت قابل شناخت نیست. 🌱 عظمتی که در وجود رسول خدا(ص) ناشناخته است، محصول سیر حبّی و سیر عاشقانه ی رسول الله به سوی خدا است. جذبه ی عشق، پیغمبراکرم(ص) را تا اوج قلّه ی کمال رساند؛ لذا در بین انبیا پیامبر است که لقب را دارد. حبیب الله یعنی چه؟ یعنی معشوق خدا، کسی که خدا عاشق اوست. راجع به حضرت ابراهیم(ع) خلیل الله داریم؛ یعنی کسی‌که دوستی خالصانه ای نسبت به خدا دارد. این از این طرف است، ابراهیم خلیل الله است، دوستدار صادق خداست؛ امّا پیغمبراکرم(ص) است، معشوق تمام عیار خداست، خدا عاشق اوست. 🌱 لذا خدا در قرآن به پیغمبراکرم(ص) امر کرد که به مردم بگو: «اِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی‏ يُحْبِبْكُمُ اللهُ» اگر شما به‌راستی خدا را دوست دارید «فَاتَّبِعُونی» از من تبعیّت کنید. پیغمبر چطور سِیر کرده است؟ سِیر حبّی و سِیر عشقی داشته است. فرمود از من در سلوک تبعیّت کنید تا به ‏«يُحْبِبْكُمُ اللهُ» برسید؛ جایی که خدا عاشق، محبّ و دوستدار شما شود. آنجا جایی است که در حدیث قدسی داریم: «كُنْتُ‏ سَمْعَهُ‏ الَّذِی يَسْمَعُ‏ بِهِ‏» من خدا گوش این بنده می شوم که می شنود، چشم این بنده می شوم که می بیند، دست این بنده می شوم که کار انجام می دهد، زبان این بنده می‌شوم که می گوید؛ فرد از آن جاها سر در می¬آورد. 🌱 همان طور که راجع به امیرالمؤمنین(ع) داریم: «السَّلَامُ‏ عَلَيْكَ‏ يا عَيْنَ‏ اللهِ‏ النّاظِرَةَ» سلام بر تو ای دیدگان بینای خدا «السَّلَامُ عَلیک یا اُذُنِ‏ اللهِ‏ الْواعِيَةِ» سلام بر تو ای گوش¬های شنوای خدا «اَلسّلامُ عَلیکَ یا لِسانَ اللهِ الناطِقَة» سلام بر تو ای زبان گویای خدا «اَلسّلامُ عَلیک یا یَدَاللهِ الباسِطَة» سلام بر تو ای دستان گشاده¬ی خدا. این میوه ی دنبال پیغمبر رفتن است. 🌱 گفت: ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز. اگر کسی می خواهد این سِیر را برود، مقتدایش رسول‌الله(ص) است؛ رسول الله ای که در مکتب عشق الهی به این قلّه رسید. امام صادق(ع) فرمودند: «اِنَّ اللهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ اَدَّبَ‏ نَبِيَّهُ‏ عَلىٰ‏ مَحَبَّتِهِ‏»، فرمود: «اِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی» از من تبعیّت کنید ‏«يُحْبِبْكُمُ اللهُ» می‌رسید به نقطه ای که محبوب خدا می‌شوید، خدا دوستدار شما می‌شود. ادامه دارد…. 🎤 استاد مهدی طیب- 17 اردیبهشت 83 ص 🦋🌱🦋🌱🦋🌱🦋🌱🦋 @OstadMahdiTayyeb
‍ 🌱 امام صادق(ع) می فرمایند: «اِنَّ اللهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ اَدَّبَ‏ نَبِيَّهُ‏ عَلىٰ‏ مَحَبَّتِهِ‏» خدای عزّوجل پیامبرش را براساس و محبّت خود تأدیب کرد، ادب آموخت، تربیت کرد و پرورش داد. اشرف و افضل انبیا و گل سرسبد بوستان خلقت و آفرینش پیغمبراکرم(ص) است. حال ببینیم خداوند چطور پیامبر را تربیت کرد؟ بر اساس و محبّت. 🌱 در مسیر سلوک الی‌الله روش‌های مختلفی وجود دارد؛ ولی راه میانبر، راهی که زودتر از همه راه‌ها انسان را به مقصد می‌رساند، راه و محبّت است. خداوند متعال هم، از این راه پیغمبراکرم(ص) را به اوج قلّه‌ی «ثُمَّ دَنیٰ فَتَدَلّیٰ؛ فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنیٰ» رساند؛ «اِنَّ اللهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ اَدَّبَ‏ نَبِيَّهُ‏ عَلىٰ‏ مَحَبَّتِهِ‏». 🌱 پیامبراکرم (ص) فرمودند: «اَدَّبَنِی رَبّی‏ فَاَحْسَنَ‏ تَاْدِيبِی» پروردگارم مرا ادب آموخت، تربیت کرد و چه نیکو تربیت کرد. معنای نیکو تربیت کردن در حدیث امام صادق(ع) معلوم می‌شود؛ نیکو تربیت کردن خدا این است که بر اساس عشق و محبّت پیامبر را پرورش داد. او را در جاذبه‌ی عشق الهی قرار داد و مغناطیس عشق الهی او را تا اوج قلّه‌ی کمال، جایی که هیچ احدی و هیچ اندیشه‌ای راه نمی برد که بفهمد چه خبر است، رساند. در کتاب "ره توشه‌ی دیدار" در فصل به زیارت چه کسی می رویم، پیغمبر و امام چه کسانی هستند، این بحث را گفته‌ام که حقیقت وجود پیغمبر و امام نه تنها قابل وصول و رسیدن نیست، شناخت آن هم قابل دستیابی نیست. 🌱 امام رضا (ع) فرمودند: «اَيْنَ‏ الْعُقُولُ‏» اصلاً عقل‌ها کجا و این کجا؟ «وَ هُوَ بِحَيْثُ النَّجْمُ‏» مثل ستاره می‌ماند که از « اَيدِی الْمُتَناوِلِينَ» خارج است؛ از دسترس کسانی که می‌خواهند دستشان را دراز کنند و ستاره را بگیرند بیرون است. نه اینکه نمی‌شود به حقیقت وجودی پیغمبراکرم و ائمّه علیهم‌السّلام رسید، نه، به شناخت آن حقیقت هم نمی‌شود رسید. همان‌طور که پیغمبراکرم(ص) به امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: یا علی نشناخت خدا را مگر من و تو، نشناخت مرا مگر خدا و تو، نشناخت تو را مگر خدا و من؛ دیگر حساب بقیّه روشن است؛ یعنی این حقیقت قابل شناخت نیست. 🌱 عظمتی که در وجود رسول خدا(ص) ناشناخته است، محصول سیر حبّی و سیر عاشقانه‌ی رسول‌الله به سوی خدا است. جذبه‌ی عشق، پیغمبراکرم(ص) را تا اوج قلّه‌ی کمال رساند؛ لذا در بین انبیاء پیامبر است که لقب را دارد. حبیب الله یعنی چه؟ یعنی معشوق خدا، کسی که خدا عاشق اوست. راجع به حضرت ابراهیم(ع) خلیل‌الله داریم؛ یعنی کسی‌که دوستی خالصانه‌ای نسبت به خدا دارد. این از این طرف است. ابراهیم خلیل‌الله است، دوستدار صادق خداست؛ امّا پیغمبراکرم(ص) است، معشوق تمام عیار خداست، خدا عاشق اوست. 🌱 لذا خدا در قرآن به پیغمبراکرم(ص) امر کرد که به مردم بگو: «اِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی‏ يُحْبِبْكُمُ اللهُ»: اگر شما به‌راستی خدا را دوست دارید، «فَاتَّبِعُونی» از من تبعیّت کنید. پیغمبر چطور سِیر کرده است؟ سِیر حبّی و سِیر عشقی داشته است. فرمود از من در سلوک تبعیّت کنید تا به ‏«يُحْبِبْكُمُ اللهُ» برسید؛ جایی که خدا عاشق، محبّ و دوستدار شما شود. آنجا جایی است که در حدیث قدسی داریم: «كُنْتُ‏ سَمْعَهُ‏ الَّذِی يَسْمَعُ‏ بِهِ‏»: منِ خدا گوش این بنده می‌شوم که می‌شنود، چشم این بنده می‌شوم که می‌بیند، دست این بنده می‌شوم که کار انجام می‌دهد، زبان این بنده می‌شوم که می‌گوید؛ فرد از آن جاها سر در می‌آورد. 🌱 همان‌طور که راجع به امیرالمؤمنین(ع) داریم: «السَّلَامُ‏ عَلَيْكَ‏ يا عَيْنَ‏ اللهِ‏ النّاظِرَةَ» سلام بر تو ای دیدگان بینای خدا «السَّلَامُ عَلیک یا اُذُنِ‏ اللهِ‏ الْواعِيَةِ» سلام بر تو ای گوش‌های شنوای خدا «اَلسّلامُ عَلیکَ یا لِسانَ اللهِ الناطِقَة» سلام بر تو ای زبان گویای خدا «اَلسّلامُ عَلیک یا یَدَاللهِ الباسِطَة» سلام بر تو ای دستان گشاده‌ی خدا. این میوه‌ی دنبال پیغمبر رفتن است. 🌱 گفت: ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز. اگر کسی می خواهد این سِیر را برود، مقتدایش رسول‌الله(ص) است؛ رسول‌الله ای که در مکتب عشق الهی به این قلّه رسید. امام صادق(ع) فرمودند: «اِنَّ اللهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ اَدَّبَ‏ نَبِيَّهُ‏ عَلىٰ‏ مَحَبَّتِهِ‏»، فرمود: «اِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی» از من تبعیّت کنید ‏«يُحْبِبْكُمُ اللهُ» می‌رسید به نقطه‌ای که محبوب خدا می‌شوید، خدا دوستدار شما می‌شود. 🎤 استاد مهدی طیّب ص 🦋🌱🦋🌱🦋🌱🦋🌱🦋 ╔═✿══🌹══✿═╗ 🔗 @ahlevela ╚═✿══🌹══✿═╝
🌺 رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله حبیب‌الله است و در زیارتنامه‌ها هم بعد از اینکه به آدم صفوة‌الله، به نوح نبیّ‌الله، به ابراهیم خلیل‌الله، به موسی کلیم‌الله ، به عیسی روح‌الله علیهم‌صلوات‌الله سلام می‌دهیم، وقتی به صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم می‌رسیم خطاب می‌کنیم: «السّلام علیک یا رسول الله، السّلام علیک یا حبیب الله» ↩️  پیغمبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم حبیب‌الله است. از نظر ادبی به معنای محبوب است. کما‌اینکه قتیل به معنای مقتول است. قتیل یعنی کشته، لذا در روایات به امام حسین علیه‌السّلام قتیل‌العبرات گفته شده است. حبیب به معنای محبوب است، پس حبیب‌الله یعنی محبوب خدا، معشوق خدا. ↩️ در سلسلۀ انبیاء می‌بینید که کار از آغاز می‌شود، یعنی وقتی کسی در سیر و سلوک کمالات انسانی به حقیقت آدمیّت نائل می‌شود، همین که در سلوک از حیوانیّت نجات پیدا می‌کند و آدم می‌شود، به مقام صفوت می‌رسد. از مقام صفوت که مقام آدم صفیّ‌الله علیه‌السّلام است تا مقام خلّت که مقام ابراهیم خلیل‌الله علیه‌السّلام است فاصلۀ بسیاری است. ↩️ مقام مقام دوستی خالصانه و بی‌شائبه است. ابراهیم خلیل دوستدار خالص و راستین خدای متعال بود. از مقام صفوت تا مقام خلّت راهی طولانی است که سالک الی‌الله باید طی کند تا به مقام خلّت برسد و دوستدار راستین خدای متعال، نه مدّعی دروغین دوستی شود و خدا را دوست بدارد. در کانون قلب او خدا حضور داشته باشد و همه چیز را در راه خدا ترک کند و خدای متعال تنها مقصود و محبوب او در زندگی شود. رسیدن به مقام خلّت مرحلۀ بسیار عظیمی است. منتها از ابراهیم تا پیغمبر‌اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم که هستند، راه بسیار عظیم‌تری است. یعنی از مرتبۀ محب و دوستدار بودن تا مرتبۀ محبوب و معشوق بودن خدای متعال راه بسیار عظیمی است و سیر کمالی انسان وقتی به مرتبۀ محبوبی، یعنی مرتبۀ حبیب‌اللّهی برسد، سیر به غایت و نهایت خود منجر شده است. ↩️ در مسیر این‌گونه است و همین حقیقت که در عالم سلوک مطرح است در عالم ظاهر هم در قالب سلسلۀ انبیاء الهی این را مشاهده می‌کنید. لذا ختم رسالت به حبیب‌الله می‌شود. همین‌جا می‌شود فهمید که چرا پیغمبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم خاتم رسل است. چون وقتی که صفیّ‌الله، خلیل‌الله شد و خلیل‌الله، حبیب‌الله شد این راه و مسیر به انتهای خود رسیده است. ↩️ وقتی کسی به مرتبۀ محبوبی و معشوقی خدای متعال رسید، او دیگر به اوج قلّۀ کمال رسیده است و دیگر چیزی باقی نمانده که او طی کند، لذاست که پیغمبر چون است، خاتم رسل است و ختم کنندۀ سلسلۀ انبیاء است. همان‌طور که کسی که در سیر به مرتبۀ حبیب‌اللّهی و محبوب خدا شدن برسد، به انتها و ختم مسیر سلوک نائل شده است. لذا بسیار زیباست که می‌بینیم خدای متعال در ادبیات گفتگویی که با پیغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم دارد به گونه‌ای متفاوت با سایر انبیاء سخن می‌گوید. در آیۀ ۷۲ سورۀ حجر می‌بینید خدای متعال به جان پیغمبر قسم می‌خورد و می‌گوید: «لعمرک» قسم به جان تو ای پیامبر... این خوب نشان می‌دهد که پیغمبر محبوب خدای متعال است و خدای متعال دارد به گرانبهاترین چیز که جان محبوب و معشوقش است سوگند می خورد. در قرآن کریم چنین تعبیری را راجع به سایر انبیاء نمی‌بینیم. 🎤استاد مهدي طيّب _ جلسه‌ی٢٠ بهمن ٩٠   ١ @ahlevela