eitaa logo
اهل کربلا باشید
271 دنبال‌کننده
20.2هزار عکس
8.2هزار ویدیو
291 فایل
امام به ما آموخت انتظار در مبارزه است.
مشاهده در ایتا
دانلود
🍁تفسیر آیه 1️⃣ سوره از تفسیر بزرگ المیزان 🍁 ⚜️توضيح معناى اينكه فرمود:" سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ- نام پروردگارت را تنزيه كن" و اقوال مختلف در اين باره:⚜️ 🔸" سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى" 🔸 💠در اين آيه به رسول خدا (ص) دستور مى دهد اسم پروردگار خود را و كند، و از اينكه نفرمود پروردگارت را تنزيه كن، فرمود اسم پروردگارت را تنزيه كن- و ظاهر لفظ" " كلمه اى است كه بر دلالت كند- و كلمه هم جايش در زبان است، مى فهميم كه منظور اين است كه: هر وقت نام پروردگارت را به زبان مى آورى نام چيز ديگرى از قبيل آلهه و شركا و شفعا كه خدا از آن منزه است با آن كلمه به زبان ميار، و نسبت ربوبيت به آنها مده يعنى امورى كه از شؤون است و مختص به خداى تعالى است، از قبيل ، ايجاد، رزق، احياء، اماته، و امثال آن را بغير خدا نسبت مده. 💠و يا معنايش اين است كه: امورى كه لايق ساحت مقدس خداى تعالى نيست از قبيل عجز، جهل، ظلم، غفلت و نظائر آن از هر صفت نقص و عيب را به خدا منسوب مكن. 💠و كوتاه سخن اينكه: نام خدا اين است كه وقتى سخن از خدا مى رود بايد كلام از ذكر امورى كه مناسب با ذكر او نيست خالى باشد، اين تنزيه خدا در مرحله و است كه بايد با تنزيه او در مرحله موافق باشد و لازمه اين تنزيه كامل و نفى است، و شرك جلى درست عكس توحيد است، و شخص مشرك نه تنها خداى تعالى را منزه از نواقص مذكور نمى داند، بلكه از شنيدن نام خدا به تنهايى ناراحت مى شود، و دو آيه زير بر اين معنا ناطق است: 🔅" وَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَ إِذا ذُكِرَ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِ إِذا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ" 🔅 🔅" وَ إِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلى أَدْبارِهِمْ نُفُوراً" .🔅 💠و در اينكه اسم را اضافه كرد به كلمه" " و رب را اضافه كرد به كاف خطاب نكته اى است كه بيان قبلى ما را تاييد مى كند، چون معناى آن چنين مى شود: منزه بدار نام پروردگارت را كه تو او را پروردگار خود گرفته اى، و مردم را به و او مى خوانى، پس ديگر در كلام خود آنجا كه نام او را به ربوبيت مى برى، نبايد نام غير او به طورى ذكر شود كه با ربوبيت خداى تعالى كه خودش نيز خود را بدان ناميده منافات داشته باشد. 💠كلمه" "- به معناى كسى است كه بر فراز هر بلندى كه تصور شود در آمده، و بر هر چيزى و چيره باشد، و اين كلمه صفت" " است، نه صفت" "، و همين صفت حكم آيه را تعليل مى كند، و مى فهماند كه چرا گفتيم نام پروردگارت را منزه بدار، براى اينكه او از هر علوى كه تصور شود عالى تر است. ____________________ 🌹شادی روح علّامه طباطبایی(ره)صلوات👇 http://eitaa.com/joinchat/857079819Cf49e09b57a