🟢سرقت علمی: بیماری مزمنی که باید درمان شود 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سرقت‌علمی از «بیماری‌های مزمن» و «زخم‌های کهنه‌ای» است که قرن‌هاست در عالم اسلام مطرح بوده است؛ اما مع‌الأسف تاکنون یک ساختار قانونی‌ بازدارنده و عبرت‌آموز برای درمان آن تدبیر نشده است! به همین دلیل همواره در حال شیوع بوده و اکنون به حدی رسیده است که ممکن است حیثیت و آبروی مراکز علمی ما را تحت‌الشعاع قرار دهد. به همین دلیل تا دیر نشده است لازم است با «وضع قوانین عبرت‌آموز» و «تدبیر ساختارهایی محققانه» و «تشکیل کمیته‌های بیماری‌یاب» و «تاسیس ساختارهای بازدارنده»، نه تنها مبتلایان به این ویروس شناسایی شده و در قرنطینه قرار داده شوند؛ بلکه اخطارهای لازم به دیگران هم داده شود که مبادا از روی غفلت یا هوای نفس مبتلای به این بیماری شوند. از نمونه‌های تاریخی این بیماری، داستانی است که ابوالقاسم #هجویری (م۴۶۵ق) در ابتدای کتاب ارزشمند کشف المحجوب خود می‌گوید: «آنچ بابتداء كتاب نام خود اثبات كردم مراد ازين دو چيز بود يکي نصيب خاص و ديگر نصيب عام آنچ نصيب عام بود آنست کي چون جهلة اين علم كتابي نو ببينند كي نام مصنف آن به چند جاي بر آن مثبِت نباشد، نسبت آن كتاب به خود كنند و مقصود مصنف از آن برنيايد كي مراد از جمع و تأليف و تصنيف كردن بجز آن نباشد كي نام مصنف بدان كتاب زنده باشد و خوانندگان و متعلمان وي را دعاي خير گويند كي مرا اين حادثه افتاد به دو بار يكي آنك ديوان شعرم كسي بخواست و باز گرفت و اصل نسخه جز آن نبود آن جمله را بگردانيد و نام من از سر آن بيفكند و رنج من ضايع كرد –تاب الله عليه- و ديگر كتابي كردم هم اندر طريقت تصوف نام آن «منهاج الدين» يكي از مدعيان ركيكه كه كراي گفتار او نكند، نام من از سر آن پاك كرد و به نزديك عوام چنان نمود كه وي كرده است هر چند خواص بر آن قول بر وي خنديدندي تا خداوند تعالي بي بركتيِ آن بدو در رسانيد و نامش از ديوان طلاب در گاه خود پاك گردانيد اما آنچه نصيب خاص بود آنست که چون کتابي بينند و دانند که مؤلف آن بدان فن و علم عالم بوده است و محقق، رعايت حقوق آن بهتر کنند و بر خواندن آن و ياد کردن آن بجدتر باشند و مراد خواننده و صاحب کتاب از آن بهتر بر آيد.» #پژوهش #دانشگاه 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹