eitaa logo
احمدحسین شریفی
6.2هزار دنبال‌کننده
364 عکس
378 ویدیو
26 فایل
حاوی سخنرانیها و نوشته ها و معرفی آثار و فعالیتهای استاد شریفی. عضو هیئت علمی و استاد تمام فلسفه موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم ادمین کانال: @Mahdiadmin2
مشاهده در ایتا
دانلود
🟡«برنامه هفتم پیشرفت» (۳) ♦️«بین‌المللی‌سازی دانش و دانشگاه‌های ایران» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹با مروری بر ماده ۹۳ برنامه هفتم پیشرفت، دانسته می‌شود که مسأله مرجعیت علمی و بین‌المللی‌سازی دانش از تکالیف اصلی پنج‌ساله آینده نهاد علم کشور است یا باید باشد. نگاهی به سنجه‌های عملکردی زیر که به صورت کمی، در ماده ۹۳ برنامه هفتم پیشرفت، مشخص شده است، گویای این مهم است: ۱. رتبه جهاني ايران از نظر كمّيت توليد علم به استناد پايگاه‌هاي معتبر بين المللي: ۱۴ ۲. رتبه كشور در جهان از لحاظ تعداد اختراعات ثبت شده خارجي: ۵۰ ۳. سهم محصولات با فناوري متوسط به بالا (هاي.تِك) از توليد ناخالص داخلي: ۷درصد ۴. رتبه شاخص نوآوری: رتبه ۴۲ جهان ۵. شمار دانشجويان خارجي (حضوري و الكترونيكي): ۳۲۰ هزار نفر ۶. سرانه سالانه مقالات نمايه شده در پايگاه‌هاي استنادي بين المللي به هيأت علمي دولتي: هر نفر ۵/ ۱ مقاله ۷. درصد افزايش نشريات ايراني نمايه شده داراي چارك (كيو) نسبت به سال پايه: ۲۵ درصد ۸. نسبت تعداد مقالات مشترك با محققان خارجي از كل مقالات ايراني نمايه شده در يكي از پايگاههاي علمي: ۳۹ درصد ۹. دانشگاههاي ايراني قرار گرفته در يكي از نظام‌هاي رتبه‌بندي معتبر بين المللي با رتبه زير 500: ۲۰ دانشگاه ۱۰. مقالات خارجي نمايش داده شده در مؤسسه استنادي و پايش علم و فناوري جهان اسلام: ۵۵ هزار مقاله ۱۱. رتبه صادرات محصولات با فناوري متوسط به بالا (هاي تك) در منطقه: رتبه ۲ 🔸در برنامه هفتم تصریح شده است که وزارت علوم، تحقيقات و فناوري مكلف است گزارش سنجه‌هاي عملكردي ارتقاي نظام علمي، فناوري و پژوهشي را سالانه به مجلس ارسال نماید. 🔻رصد فعالیت‌های شدید و پیشرونده، و سرمایه‌گذاری‌های بسیار زیاد رقبای علمی ما، در منطقه و در جهان، در موضوع مرجعیت علمی، نشان می‌دهد دستیابی به هر کدام از این اهداف، کار چندان ساده‌ای نیست. تحقق این اهداف، حقیقتاً‌ نیازمند مدیریتی متمرکز و به دور از حاشیه است. مدیریتی که بتواند زیرساخت‌های لازم را برای چنین جهشی فراهم کند. مدیریتی که بتواند دانشگاه‌ها را از هیجانات حزبی و روزمره‌گی‌های سیاسی به دور نگه‌دارد. مدیریتی که بتواند محیط دانشگاه را به محیطی برای تعلیم و تحقیق و پژوهش در راستای تحقق اهداف این برنامه تبدیل کند. 🔸به عنوان مثال، یکی از تکالیف موجود این است که مدیریت علم کشور باید: «تعداد دانشگاههاي ايراني قرار گرفته در يكي از نظامهاي رتبه بندي معتبر بين المللي با رتبه زير 500، باید به ۲۰ دانشگاه برساند.» 🔻دشواری این کار آنگاه معلوم می‌شود که بدانیم در رتبه‌بندی اخیر تایمز، فقط دو دانشگاه [دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تهران] از مجموع صدها دانشگاه ایران، در رتبه زیر (۴۰۱ تا ۵۰۰) قرار داشتند. یعنی حتی ممکن است همین دو دانشگاه نیز در صورت کوچکترین غفلتی چنین جایگاهی را از دست بدهند اینکه بتوانیم در پنج سال آینده، تعداد دانشگاه‌های زیر ۵۰۰ را به ۲۰ دانشگاه برسانیم، نیازمند نیازمند تلاشی جهادی و تدبیری عالمانه و دقیق است. امیدواریم وزارت علوم دولت چهاردهم که بار اصلی این مسؤولیت بر دوش اوست، بتواند با بسیج همه ظرفیت‌های علمی کشور، در انجام این تکلیف مهم موفق باشد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡«برنامه هفتم پیشرفت» (۶) ♦️«پذیرش دانشجو به شیوه استادمحور» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹یکی از بهترین شیوه‌های آموزش به ویژه در سطح تحصیلات تکمیلی، شیوه استادمحوری است. البته تا زمانی که پذیرش استاد نیز منضبط و نظام‌مند و هدفمند نباشد، نمی‌توان گفت که هر استادی شایستگی پذیرش دانشجو را دارد. زیرا، واقعیت این است که، برخی از اساتید صرفاً به دلیل برخورداری از حداقل‌های علمی و یا بر اساس معیارها و ضوابطی حداقلی و یا به دلایل برخورداری از برخی از تسهیلات و معافیت‌های قانونی و ...، در کسوت استادی قرار گرفته‌اند؛ و نه لزوماً بر اساس لیاقت‌ها و شایستگی‌های علمی و پژوهشی و معلمی. 🔸به هر حال، اساتیدی که دارای یک پروژه فکری و یک طرح تحقیقاتی مشخصی هستند شایستگی پذیرش دانشجو را به نحو مستقل دارند. 🔻اما از کجا چنین اساتیدی را می‌توان شناخت؟ چطور می‌توان فهمید که یک استاد دارای پروژه فکری و طرح تحقیقاتی مشخص و مفیدی است؟ به نظر می‌‌رسد سامانه «نان» (نظام ایده‌ها و نیازها)، که از ابتکارات ماندگار دوران وزارت دکتر زلفی‌گل بود، یکی از بهترین راه‌ها برای تشخیص چنین اساتیدی است. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
✍ احمدحسین شریفی 🔻به منتقدان نقش مقاله‌نویسی در تولید علم عرض می‌کنم: اولاً، علیرغم همه اقدامات انجام شده، هنوز وضعیت کمیت مقالات بین‌المللی ما چندان قابل قبول نیست؛ کمتر از یک به یک است که باید یک به یک و نیم باشد. ثانیاً، «تولید علم»، پایه «تولید فناوری» است؛ مگر می‌شود تولید فناوری خود را بر پایه و وابسته به تولید علم دیگران کرد. (به ویژه فناوری‌های فرهنگی و نرم) ثالثا، تولید علم و تولید فناوری را نباید در تقابل با هم قرار داد؛ این دو مکمل‌اند. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡الهیات ورزش ◻️چند پرسش پژوهشی، به مناسبت هفته تربیت بدنی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مسأله ورزش، به ویژه ورزش قهرمانی، از مسائل چند وجهی و چند بعدی است. مسائل بسیار متنوع اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، امنیتی، جسمی، روحی، اخلاقی و دینی دارد. مع الاسف محققان و پژوهشگران ما نیز کمتر به این مهم پرداخته‌اند. علیرغم آنکه وزارت‌خانه‌ای برای این منظور با عنوان «وزارت ورزش و جوانان» تشکیل شده است و ساختاری عریض و طویل نیز برای آن شکل گرفته است، سوگمندانه باید گفت در عرصه اخلاق و فرهنگ ورزش کاملاً منفعلانه عمل می‌کنیم. در این زمینه سخن برای گفتن و مسأله برای طرح کردن فراوان است. در این مختصر چند پرسش پژوهشی را برای علاقمندان به پژوهش‌های کاربردی و پژوهش در عرصه نیازمندی‌های کشور، مطرح می‌کنم. امیدوارم مفید و مؤثر واقع شود: یک. رابطة ميان نظريات اخلاق هنجاري و اخلاق ورزش چگونه است؟ فی المثل، «غايت‌گرايی» چه مدلي از اخلاق ورزش را پديد می‌آورد؟ «وظيفه‌گرايی» چه نوع مدلی از اخلاق ورزش را شکل می‌دهد؟ و «فضیلت‌گرایی» چطور؟ دو. اصول اخلاقی حاکم بر ورزش و ورزشکاران را از کجا بايد به دست آورد؟ سه. آيا موازين اخلاقی در ورزش‌های قهرمانی با ورزش‌های غيرقهرمانی متفاوت است؟ مثلاً آيا می‌توان خطای عمد را در ورزش قهرمانی موجه دانست؟ چهار. حدود و ثغور «جوانمردی در ورزش» تا کجا است؟ زمانی که بازيکن تيم مقابل يا ورزشکار مقابل ما دچار مشکل جسمی می‌شود وظيفه‌ی اخلاقی ما چيست؟ آيا در همه‌ی شرايط بايد بازی را متوقف کنيم؟ پنج. جايگاه «خشونت در ورزش» تا کجا است؟ اگر در جايی بکارگيری خشونتی جزئی موجب پيروزی تيم ما و در نتيجه شادی يک ملت شود، آيا کاری غيراخلاقی صورت گرفته است؟ شش. جايگاه «مکر و حيله‌گری و فريب‌کاری در ورزش» تا کجا است؟ آيا ورزش نيز همچون جنگ است که فريب‌کاری در آن موجه است؟ آيا می‌توان گفت که مکر و حيله‌گری در ذات برخی از ورزش‌های قهرمانی نهفته است و اگر کسی مکار و حيله‌گر نباشد هرگز نمی‌تواند ورزشکاری حرفه‌ای شود؟ يا آنکه مکاری و فريب‌کاری جزء تدبير تلقی می‌شود؟ هفت. در صورت انجام خطايی بر روی حريف که منجر به نقص عضو او يا معيوب شدن عضوی از اعضای بدن او شود، وظيفه‌ی اخلاقی چيست؟ هشت. آيا می‌توان با ورزشکار به عنوان يک کالا معامله کرد و او را مورد خريد و فروش قرار داد؟ نه. آيا ورزش‌کاران می‌توانند خود را به عنوان برچسب يا مارکی‌ برای فروش در معرض کارخانه‌داران و توليد کنندگان قرار دهند؟ به عنوان مثال، به عنوان برچسب فروش نوعی‌ مواد روان‌گردان يا نيروزا يا مواد مخدر؟ ده. آيا يک ورزشکار بايد کاملاً تسليم باشگاه ورزشی خود باشد؟ روابط ميان ورزشکاران و صاحبان باشگاه و مديران فنی و مربيان به چه صورت بايد باشد؟ یازده. ارتباط ورزشکار با داور يا کميته‌ی داوران به چه صورت بايد باشد؟ دوازده. وظايف اخلاقی هواداران و تماشاچيان، به هنگام برد یا باخت تیم یا ورزشکار محبوبشان چيست و چگونه باید باشد؟ 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
🟡الهیات ورزش (۲) ◻️رابطه‌ی جهان‌بينی و ايدئولوژی با ورزش؟ 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ می‌دانم که در میان هیجانات ورزشی و نیازمندی‌های سخت‌افزاری برای توسعه ورزش‌های قهرمانی و همگانی و ده‌ها مسأله مربوط به مدیریت امور روزمره ورزش، کمتر کسی حوصله و البته توان تأمل بر روی مبانی انسان‌شناختی و الهیاتی ورزش را دارد، و حتی بسیاری از مدیران ورزشی کشور اساساً توانایی فهم چنین مسائلی را ندارند! اما از جامعه علمی و نخبگانی کشور انتظار می‌رود که نسبت به بنیان‌های الهیاتی ورزش بی‌تفاوت نباشند. به همین دلیل، به مناسبت هفته تربیت بدنی وظیفه خود دانستم که برخی از پرسش‌های الهیاتی ناظر به ورزش را با خوانندگان در میان بگذارم به این امید که کس یا کسان دغدغه‌مندی پیدا شوند و چنین موضوعاتی را به تحقیق بگیرند. در ادامه پرسش‌هایی که قبلا مطرح کردم (👈https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi/2987 )، برخی دیگر از پرسش‌های پژوهشی را به اشتراک می‌گذارم. ✔️آيا ميان نوع جهان‌بينی و نظام ارزشی حاکم بر يک جامعه و ورزش‌هايی که در آن جريان دارد، ارتباطی برقرار است؟ ✔️آيا میان ورزش‌هايی مثل ورزش‌های زورخانه‌ای در ايران، که روح حاکم بر آنها روح جوانمردی و ولايت و امامت و محبت اهل بيت علیهم السلام است با گرايش‌های دينی مردم تناسبی هست؟ ✔️آيا رواج ورزشی مثل يوگا در هند و کشورهايی که آيين‌های هندی و بودايی در آن رواج دارد با اعتقادات آنها ارتباطی دارد؟ ✔️آيا می‌توان رواج ورزش‌های رزمی در کشورهايی با آيين ‌کنفوسيوسی را معلول و محصول اين آيين دانست؟ ✔️به راستی چرا اسلام به يکسری ورزش‌های خاص، مثل شنا، اسب‌سواری و تيراندازی، تأکيد کرده است؟ آيا صرفاً ضرورت‌ها و امکانات زمان موجب چنين توصيه‌هايی بوده است يا آنکه اين نوع ورزش‌ها متناسب با جهان‌بينی و ايدئولوژی اسلام بوده‌اند؟ ✔️و .... 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
🟡تولید علم: «ایجاد شرایط شوق‌انگیز» و «ترویج خُلقیات روح‌انگیز» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ «تولید علم» لزوماً با الزام و دستور و آيین‌نامه‌های ابلاغی از بالا به پایین محقق نمی‌شود؛ پژوهش، فعالیتی است که بدون میل و علاقه و تشخیص فردی، حتی اگر ممکن باشد، جامعه را به نتیجه‌ی مطلوب نخواهد رساند. معتقدم اگر می‌خواهیم به رشدی پایدار و مطمئن در تولید علم برسیم، لازم است: اولاً، به هنگام جذب پژوهشگران و استادان، توانمندی‌ها و علایق درونی اثبات‌شده‌ی متقاضیان را بسنجیم و نسبت به آن مطمئن شویم؛ ثانیاً، با «زمینه‌سازی» و «مانع‌زدایی»، محیطی مساعد و شرایطی شوق‌انگیز برای فعالیت‌های پژوهشی و علمی آنان فراهم کنیم؛ ثالثاً، تمایلات درونی و انگیزه‌های معنوی آنان را دائماً تقویت کنیم؛ (براساس تحقیقی علمی، در میان استادان ۱۹ دانشگاه کشور، نقش انگیزه‌‌های معنوی و دینی در تولید علم به مراتب بیش از نقش انگیزه‌های مادی است) رابعاً، فرصت آزمون و خطا را به پژوهشگران و فناوران بدهیم؛ و همچنین جرئت و جسارت ورود به طرح‌های بلندپروازانه و موضوعات متهورانه را نه تنها از آنان نستانیم که مشوق آن هم باشیم. اگر چنین کنیم، هم «فضایی شوق‌انگیز» برای پژوهش فراهم کرده‌ایم و هم «افقی امیدوار کننده» برای آنان ترسیم نموده‌ایم و در آن صورت است که بدون تردید، علم از درون دانشمندان و محققان می‌جوشد و یک جامعه علمی به معنای درست کلمه شکل می‌گیرد. البته روشن است که هرگز نمی‌توان «شرایط کافی» را برای فعالیت «همه»‌ی سلایق فراهم کرد و «همه» موانع را از پیش پای محققان برداشت؛ زیرا هم سلایق بی‌شمارند و هم موانع، فراوان؛ هم امکانات محدودند و هم توانایی‌های مدیریتی محدود. افزون براین، برخی از موانع، درونی‌اند و برخی، بیرونی. مدیرانی که خیلی موفق باشند و بخت یارشان باشند، نهایتاً می‌توانند بخشی از موانع ساختاری و سیستمی را بردارند. و با فعالیت‌های فرهنگی و تشویقی و آموزشی، قدری از موانع درونی را کاهش دهند. ♦️به همین دلیل برنامه‌های عملی و تبلیغی‌ای برای تقویت «روحیه حاشیه‌گریزی»، «مهارت تبدیل تهدید به فرصت» «فضیلت ایثار و فداکاری» و «عزتمندی بی‌توقعی» لازم است. 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
◻️آسیب‌‌شناسی دروس و تحقیقات حوزوی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸یکی از مهم‌ترین آسیب‌های دروس و پژوهش‌های فقهی و اصولی و حتی تفسیری و فلسفی در حوزه‌های علمیه این است که کمتر به گشودن و مشاهده آفاق جدید، سرزمین‌های تازه و افق‌های نو توجه دارند؛ فضای عمومی آموزش و پژوهش در حوزه‌های علمیه به گونه‌ای است که اغلب قریب به اتفاق استادان و محققان به فرو رفتن در عمق، شکافتن لایه‌های زیرین مسأله و دست‌یافتن به لایه‌های ناپیدای مسائل سنتی علاقمندی بیشتری دارند. فی‌المثل، مسأله‌‌ای به نام «علم اجمالی» در اصول فقه مطرح شده است؛ اما بعد از شیخ انصاری هر کسی آمده، فرعی بر فروعات آن افزوده است و تاکنون ده‌ها فرع برای آن ذکر کرده‌اند! و این تحقیقات کماکان با قوت ادامه دارد! یا درباره نماز مسافر، تاکنون ده‌ها فرض و فرع و فتوا مطرح شده و افراد دیگر نیز سعی می‌کنند همین مسأله را بیش از گذشتگان بشکافند و لایه‌های عمیق‌تری از آن را به دست آورند. ♦️اما بسیار انگشت‌شمارند کسانی که دنبال کشف راه‌های جدید و گشودن افق‌های نو و تازه رفته‌ باشند. بسیار اندک‌اند کسانی که به دنبال امتداد بنیان‌های الهیاتی و انسان‌شناختی و ارزش‌شناختی با استفاده از روش اجتهادی در مسائل نوپدید باشند! در حالی که حیات یک مرکز علمی پیشرو و پیشبرنده به این است که دائماً دنبال کشف افق‌های نو و پیدا کردن راه‌های جدید باشد. نه آنکه همه همّ و غمّ خود را مصروف تزیین و تنظیم «راه‌های طی‌ شده» پیشین کند. 🔹نیم‌نگاهی به فهرست بلند بیش از ۷۰۰ درس خارج که در سال جاری (۱۴۰۳) در حوزه‌ علمیه قم ارايه می‌شود، نشان می‌دهد که مع‌الاسف در مجموع دروس فقه و اصول، کمتر از ۳ درصد آنها ناظر به مسائل نوپدید است! این وضعیت در حوزه درس اصول فقه یعنی روش اجتهاد و استنباط آموزه‌های دینی، بسیار اسف‌بارتر است. به گونه‌ای که از ۲۶۱ درس خارج اصول (یعنی روش‌شناسی اجتهاد) که در حوزه علمیه قم در سال جاری تدریس می‌شود، ۲۵۹ درس تکرار همین اصول فقه رایج با محوریت رسائل شیخ انصاری یا کفایه آخوند خراسانی است! و بعضاً با یک یا دو شاگرد! و فقط دو درس مربوط به «روش استنباط اخلاق» است. بقیه آنها همگی همان اصول فقه رایج است! رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی ۲۴ سال قبل در تاریخ ۴ تیر ۱۳۷۹ در دیدار مرحوم آیت‌الله امینی و برخی از محققان مجلس خبرگان، این آسیب بزرگ را گوشزد کرده و فرمودند: «عیب کار ما در حوزه‌های علمیه این بوده است که در زمینه مسائل فقهی یا اصولی هم که تحقیق کرده‌ایم غالبا آفاق جدید را کمتر مورد نظر قرار داده‌ایم و همین طور عمیق، پایین رفته‌ایم. کارهایی را که فقهای بزرگ کرده‌اند، می‌بینید دیگر؛ گاهی اوقات شگفت‌اور است اما همه همین طور عمقی به طرف پایین است هیچ سعه افاقی ندارد و انسان سرزمین‌های جدید را مشاهده نمی‌کند.» 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
🟡یک توصیه کلیدی به طلاب علوم دینی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ رهبر فرزانه انقلاب در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۷۱ در آغاز دوره جدید درس خارج فقه خود خطاب به عموم طلاب حوزه‌های علمیه، فرمودند: «همه بنویسند. همه در دقت نظر و نشان دادن نوشته‌ها به اساتید اهتمام کنند.» 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
◻️«جوهر دانایی» و «فَلَک‌گشایی» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در مخزن الاسرار می‌گوید: هر که در او جوهر دانایی است بر همه چیزیش توانایی است بند فلک را که تواند گشاد‌؟ آنکه بر او پای تواند نهاد اما منظور از «جوهر دانایی» چیست؟ به نظر می‌رسد: «جوهر دانایی»، همان «جامع‌نگری» و «عاقبت‌اندیشی» است. «جوهر دانایی»، بررسی جوانب و ابعاد آشکار و نهان یک تصمیم به ظاهر خیرخواهانه است. «جوهر دانایی»، همان «روح تحقیق» است که با مطالعه و پژوهش به دست می‌آید. اگر چنین جوهری در جامعه علمی ما وجود داشته باشد نتیجه قهری آن این است که «بر همه چیزیش توانایی است». اگر طبیعت را به درستی شناختیم و قوانین و سنت‌های حاکم بر آن را به درستی دانستیم آنگه از کسانی می‌شویم که می‌توانیم «بند فلک» را بگشاییم. همانطور که اگر انسان را به درستی شناختیم و استعدادها و ظرفیت‌ها و ابعاد وجودی او را آنگونه که هست دانستیم، آنگاه هرگز «علوم حیوانی‌سازی انسان» را به عنوان «علوم انسانی» نخواهیم شناخت و طرحی نو در مطالعات علوم انسانی ایجاد خواهیم کرد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢پژوهش‌‌های قرآنی: بنیادی یا کاربردی؟ 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ علامه مصباح(ره) معتقد بود هر چند پژوهش‌های کاربردی، چشمگیرتر و ملموس‌تر و مطلوب‌ترند؛ اما اگر مبتنی بر پژوهش‌های بنیادی نباشند، به مثابه درختی‌ بی‌ریشه می‌مانند که همواره در معرض آسیب است و با اندک آفتی از بین می‌رود. بنابراین، ضمن توجه همزمان به تحقیقات کاربردی و بنیادی و حتی ضمن «اولویت دادن به تحقیقات کاربردی» نباید از «اهمیت تحقیقات بنیادی» غفلت ورزید یا آنها را کمرنگ کرد. به عنوان مثال، در «مطالعات قرآنی» ضمن آنکه باید به معارف اخلاقی، اقتصادی، اجتماعی، مدیریتی و سیاسی قرآن توجه کرد، لازم است همواره به پژوهش‌های بنیادی ناظر به خود قرآن هم توجهی ویژه داشت. مسائلی همچون 1.«تفسیر صحیح قرآن چگونه است؟»، 2.«راه صحیح تفسیر چیست؟»، 3.«آیا یک آیه می‌تواند چند جور تفسیر داشته باشد یا اینکه تفسیر صحیح یکی است؟»، 4.«اگر متعدد است ممکن است چند معنا در عرض هم باشد یا در طول هم؟»، 5.«چه راه متقن و قابل‌اعتمادی برای کشف مفاهیم قرآنی و احتراز از سلیقه‌های شخصی و جوّ‌زدگی‌های اجتماعی‌ای که برای اشخاصی پیدا می‌شود و باعث انحراف در فهم قرآن و تفسیر قرآن می‌شود وجود دارد؟» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
◻️اهمیت ترویج زبان فارسی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ رهبر حکیم انقلاب اسلامی، سه دهه قبل (در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ در مراسم تنفیذ حکم رئیس جمهور وقت) درباره اهمیت ترویج زبان فارسی در دنیا می‌فرماید: «کشورهای مقتدر دنیا تلاش می‌کنند که زبان خودشان را در دنیا رایج کنند؛ چون زبان، بزرگترین رقم یک ملت و کانال عمده انتقال فرهنگ اوست» بعدها نیز به مناسبت‌های مختلفی اهمیت ترویج زبان فارسی را گوشزد کرده‌ و فرموده‌اند باید کاری کرد که به زبان علم دنیا تبدیل شود: «هدف را این قرار بدهیم که پنجاه سال بعد، کشور شما یکی از مراجع عمده و درجه‌ی اول علمی دنیا باشد؛ به طوری که اگر کسی خواست با تازه‌های دانش آشنا شود، مجبور بشود زبان ملی شما را یاد بگیرد.» در دو دهه قبل، اقدامات قابل تقدیری نیز در این خصوص انجام گرفته است؛ اما واقعیت آن است که مع‌الاسف از طرفی وادادگی و بی‌بر‌نامگی «برخی» از دست‌اندرکاران و از طرف دیگر، بی‌تحرکی و بی‌اهتمامی «برخی دیگر» از مخاطبان این دستور، به ویژه در حوزه علوم اسلامی، را نیز مشاهده می‌کنیم. اگر مدیران پژوهشی حوزه و به این مهم به طور جدی اهتمام بورزند، بر این باورم که بسیاری از تولیدات علمی حوزه‌های علمیه و اساتید از چنان جذابیتی در دنیا برخوردار هستند که بسیاری از افراد را به یادگیری زبان فارسی، به عنوان یکی از مهم‌ترین زبان‌های علم اسلامی، نه مجبور، که مشتاق کند. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
◻️تکریم پژوهشگران 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ هر چند پاداش این‌جهانی پژوهش، همان لذت بی‌بدیل تولید یا کشف و اکتشافی است که یک پژوهشگر در درون خود می‌چشد و با هیچ لذتی آن را قابل مقایسه نمی‌داند. نشاط زیست پژوهشگرانه از بهترین و عمیق‌ترین نشاط‌ها است. به تعبیر خواجه نصیرالدین : لذات دنیوی همه هیچ است نزد من در خاطر از تغییر آن هیچ ترس نیست روز تنعم و شب عیش و طرب مرا غیر از شب مطالعه و روز درس نیست در عین حال، به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب، «تکریم دارندگان علم» یکی از «بهترین مشوق‌ها برای گسترش علم» است. (۳ مهر ۱۳۸۷) @Ahmadhoseinsharifi 🌹