eitaa logo
آیت الله شیخ عباس اخوان
544 دنبال‌کننده
25 عکس
20 ویدیو
20 فایل
به توفیق الهی جلسات حضرت آیت الله شیخ عباس اخوان به مرور بارگزاری می‌گردد سعی بر این است که حتی‌المقدور موضوعات و منابع جلسات ذکر شده و اگر احیاناً منبع مورد نظر یافت نشد، منابع نزدیک‌تر به موضوع آورده شود تا محققین محترم بهره‌مند گردند یا علی مدد
مشاهده در ایتا
دانلود
آیت الله شیخ عباس اخوان
💠 بزرگداشت حضرت عبدالعظیم حسنی صلوات الله علیه ✅ ثبات قدم داشتن حضرت عبدالعظیم 👈 بازگشت به فهرست
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ولادت حضرت حسنی علیه‌السلام من زار عبدالعظیم بری کمن زار الحسین بکربلاء؛ دَخَلَ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهَادِی مِنْ أَهْلِ الرَّیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ علیه‌السلام فَقَالَ أَیْنَ کُنْتَ قُلْتُ زُرْتُ الْحُسَیْنَ علیه‌السلام قَالَ أَمَا إِنَّکَ لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِ الْعَظِیمِ عِنْدَکُمْ لَکُنْتَ کَمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه‌السلام ص۹۹؛ عَنْ بَعْضِ أَهْلِ الرَّیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ علیه‌السلام فَقَالَ أَیْنَ کُنْتَ فَقُلْتُ زُرْتُ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه‌السلام فَقَالَ أَمَا إِنَّکَ لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِالْعَظِیمِ عِنْدَکُمْ لَکُنْتَ کَمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه‌السلام ص۳۲۴؛ جایگاه والای حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام؛ درک محضر سه امام معصوم علیهم‌السلام و نشدن از این مسأله؛ آفت در درک محضر بزرگان و سلب در پی این آفت؛ جریان سلطان و و سعایت از ایاز نزد سلطان محمود؛ زمین خوردن از ناحیه کسانی‌که انسان به آن‌ها می‌کند چون نیک نگه‌ کرد و پر خویش بر او دید گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست زمین خوردن برخی از سلاطین در تاریخ که توسط پسران خودشان زمین خوردند؛ اقدام علیه پدربزرگ خود ؛ ضرورت اقدام نکردن در هنگام ؛ فضل بسیار نویسنده ( ) و گزارش وی از ملاقات با مرحوم ؛ وصف کمالات و ملایی جهانگیر خان در علوم مختلف و و و و غیره؛ جهانگیر خان از بوده است و در زمان می‌زیسته و در مدرسه تدریس می‌کرده است و به سر نمی‌گذاشته؛ متعارف اهالی تا زمان شامل بوده که بعداً در تا تغییراتی شده؛ شرکت و بزرگ در درس جهانگیر خان؛ مواظبت جهانگیر خان بر عدم فراموشی شأن گذشته خود و مغرور نشدن؛ رسوم اهالی ایل قشقایی همچون ؛ جریان شروع جهانگیر خان به تحصیل جهانگیر خان در چهل سالگی؛ شاگردی درس جهانگیر خان توسط مرحوم آیت‌الله ؛ ضرورت توجه به گذشته خود و مغرور نشدن از جایگاه؛ از منی بودی منی را واگذار ای ایاز آن پوستین را یاد دار روایتی پیرامون عدم فراموشی حتی یک تا پایان عمر انسان مومن مبادا خدا او را نبخشید (= ) و اگر همه عمر گناه کرده باشد از رحمت خدا ناامید نمی‌شود زیرا که از این‌ها بدتر (= )؛ جریان ناامیدی از رحمت خدا پس از جنایت کشتار به دستور ج۴۸صص۱۷۶-۱۷۷؛ گناه : حَدَّثَنِی سُفْیَانُ بْنُ عُیَیْنَةَ اَلْخَطْمِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنِی: أَنَّ اَلزُّهْرِیَّ عَزَّرَ غُلاَماً لَهُ، فَمَاتَ تَحْتَ یَدِهِ، فَقَنَطَ حَتَّی أَتَی عَلِیَّ بْنَ اَلْحُسَیْنِ عَلَیْهِمَا السَّلاَمُ فَقَالَ لَهُ: قُنُوطُکَ أَعْظَمُ مِنْ ذَنْبِکَ!. علیه‌السلام تألیف امامی ج۱ص۱۵۱؛ در عین اینکه انسان نباید ناامید باشد در عین حال هم نباید گذشته خودش را از یاد ببرد سیر جناب عبدالعظیم حسنی و غره نشدن از درک محضر سه امام معصوم علیهم‌السلام؛ جریانی از دوران نوجوانی و جلسات ؛ عیب شدن برخی از افراد از نظر ؛ ضرورت جلو رفتن با مقدمات لازمه برای هرهری‌مذهب نشدن؛ جریانی از دوران طلبگی؛ ضرورت رعایت در امور؛ عیب اظهارنظر نسنجیده توسط افراد سطحی که به حدود خودشان واقف نیستید یکی از عوامل درجا زدن در وادی دیانت توهم به پایان سیر رسیدن است که از مکاید است؛ جریاناتی از دوران کودکی و نوجوانی و هیئت‌داری و ؛ جریان فجیع به جرم توسط ؛ عدم اطلاع انسان از خود؛ فَثَبَّتَنِىَ اللّهُ أبدا ما حَييتُ عَلى مَوالاتِكُمْ وَ مُحَبَّتِكُمْ وَ دينَكُْم ؛ جریانی از مرحوم آیت‌الله و دعا برای ؛ جریانی از مرحوم حاج توفیقی بالاتر از سیاهی‌های امام حسین (علیه‌السلام) نیست؛ جریاناتی از شخصیت والای حضرت آیت و فرمایش پیرامون ایشان و جریان ارتحال مرحوم آیت‌الله خوانساری؛
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام من تعظّم في نفسه لعنته ملائكة السماء و ملائكة الأرض، و من تكبّر على إخوانه و استطال عليهم فقد ضادّ الله، و من ادّعى ما ليس له فهو اعنى لغير.» ج۱ص۱۵۴ مضر و سرطان‌گونهٔ در انسان؛ برخی صفات مقدار کم آن ضرر ندارد ولی اگر زیاد بشود مهلک است مثل ؛ ضرورت رعایت حد و حدود خودباوری و در انسان؛ باور تا اندازه‌ای که انسان در جنبه نباشد لازم است یعنی باشد که بر اساس علل و به مطلوب خودش می‌رسد در غیر اینصورت اگر خودباوری بی‌جا باشد است یعنی خود را بی‌جا بزرگ می‌انگارد که این سبب محرومیت شخص می‌شود؛ رَحِمَ اَللَّهُ اِمْرَءً عَرَفَ قَدْرَهُ وَ لَمْ يَتَعَدَّ طَوْرَهُ ص۳۷۳؛ این رحم الله است علی‌الظاهر نه یعنی خدا بر کسی است که اندازه خودش را می‌داند؛ بررسی مفهوم خاص و عام در روایات؛ یعنی طرد و ملعون یعنی مطرود؛ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع قَالَ‌ لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ ص ثَلَاثَةً الْآكِلَ زَادَهُ وَحْدَهُ وَ النَّائِمَ فِي بَيْتٍ وَحْدَهُ وَ الرَّاكِبَ فِي الْفَلَاةِ وَحْدَهُ‌ ج۲ص۲۷۷؛ معنای ملعون بودن کسی‌که تنها برود و تنها کند این است که خودش را از رحمت دور کرده است؛ کسی‌که (=اندازه) خودش را نمی‌داند از رحمت دور است؛ جریانی از مرحوم آیت‌الله ؛ جریانی از مرحوم آیت‌الله شیخ ؛ مرعوب نشدن به کثرت و ضابطه‌مندی فقیه در این مسئله؛ سر جای خود نشستن خیلی مهم است خوش به جای خویشتن بود این نشست خسروی تا نشیند هر کسی اکنون به جای خویشتن «يا هشام من تعظّم في نفسه لعنته ملائكة السماء و ملائكة الأرض، و من تكبّر على إخوانه و استطال عليهم فقد ضادّ الله، و من ادّعى ما ليس له فهو اعنى لغير.» انسان در خودبزرگ‌بینی؛ انسان هر اندازه داشته باشد کم است زیرا علم بیشتر موارد را به انسان بیشتر نشان می‌دهد و هرچه زیادتر بداند بیشتر به جهل خود پی می‌برد؛ دوره درس مرحوم آیت‌الله (صاحب ) در مبحث هفتاد سال طول کشید؛ فرمایشی از مرحوم آیت‌الله درباره اینکه چرا به سر دارد در حالی‌که برخی چیزها را نمی‌داند: (عمامه کهیر من این نشانه ابن است که من یک چیزهایی را می‌دانم نه اینکه همه‌چیز را می‌دانم)؛ همه‌چیز را همگان دانند و همگان هنوز از مادر نزاده‌اند مواجهه انسان در خود با عجایبی که باد و بود انسان را می‌ریزد؛ مرحوم که از اوحدی فحول علمای است که نقل کرده کفاشی را در در دیدم که از من اعلم بود؛ حکم به در ؛ عن أبي عبدالله ( عليه السلام ) ـ في حديث ـ قال: كلّ شيء نظيف حتّى تعلم أنه قذر، فإذا علمت فقد قذر، و ما لم تعلم فليس عليك ج۳ص۴۶۷؛ عن أبي عبدالله عليه‌السلام قال: الماء كله طاهر حتى تعلم أنه قذر ج۱ص۱۴۲؛ اصالت حمل عمل مومن به احسن وجه خرده بینانند در عالم بسی واقفند از کار و بار هر کسی نقلی از در برخورد با اولیای خدا؛ جریانی از شیخ بهائی در مدت در بلاد (= ) که امروزه شامل و و می‌شود؛ زندگی بدوی و بودن مردم بلاد شامات سابق؛ وصف هنر که از چند یک کشور ساخت؛ وجود ها ها و ذکر آن در کتاب و اهل خاص در بلاد شامات؛ کتاب علمی بودن شیخ بهایی گر بر سر نفس خود امیری، مردی بر کور و کر ار نکته نگیری، مردی مردی نبود فتاده را پای زدن گر دست فتاده‌ای بگیری، مردی به بزرگی از علما که بزرگان به دیدن او می‌رفتند به واسطه نگهداری یک شب از یک شخص بیچاره؛ انسان برای خدا کار کند اصلا به حساب نمی‌آید عارفانِ رُخ تو جمله ظَلومند و جَهول این ظلومیّ‌ و جهولی‌، سَر و سودای‌ من است خمینی ظلوم به زیر پا گذاشتن و به فراموشی هر کار خیری که کرده است؛ جریانی از مجلس خصوصی مرحوم آیت‌الله و بحث از و ضبط لفظ ستاره ؛ کتاب حاکم در علم کتب مرحوم است؛ (جدا) فِی حَدِیثِ الْقِبْلَةِ: ضَعِ الْجَدْیَ قَفَاکَ وَصَلِّ ». الْجَدْیُ - بالفتح فالسکون -: نجم إلی جنب القطب تعرف به القبلة، ویقال له: « جَدْیُ الفرقد » و قیل: هو الْجُدَیّ مصغرا، و الأول أعرف.