♨️پاسخ به یک شبهه
🔻اجمالی بر بودجه حوزه‌های علمیه
🔹 بودجه‌های پیشنهادی مربوط به #حوزه‌های_علمیه در سال‌های اخیر مورد مناقشه‌ی برخی جریانات خاص قرار گرفته است. در این میان برخی که روند سکولاریزه شدن دولت را در قالب مسئولیت نداشتن او در امور دینی و فرهنگی دنبال می‌کنند، معتقدند میزان بودجه‌ی دریافتی حوزه‌های علمیه بسیار زیاد است و اساساً نباید چنین هزینه‌ای برای چنین مراکزی صورت بگیرد.
در پاسخ، ذکر چند نکته ضروری است:
۱️⃣ #حوزه_علمیه همانند #دانشگاه یک مرکز علمی محسوب می‌شود و بالاتر از آن، خاستگاه #انقلاب_اسلامی و تداوم ایده‌ی #جمهوری_اسلامی است. این مرکز علمی در واقع #مزیت_نسبی ایران نسبت به سایر مراکز علمی کشورهای دیگر است.
۲️⃣ حوزه‌ی علمیه یک مرکز اختصاصی برای طبقه‌ای خاص از جامعه نیست و برای آحاد مردم امکان ورود در آن فراهم است.
۳️⃣ کل بودجه‌ی پیشنهادی #مرکز_خدمات_حوزه‌های_علمیه در سال ۹۸ با بیش از ۲۶۰ هزار طلبه و کارمند در سراسر کشور، رقمی معادل ۶۹۶ میلیارد تومان و کمی بیشتر از #بودجه_دانشگاه_تهران با حدود ۶۰۳ میلیارد تومان است. علاوه بر اینکه این مبلغ صرف بیمه‌ی طلابِ غیرشاغل شده و در امور دیگر هزینه نمی‌شود. بنابراین به سادگی میتوان پیش‌بینی کرد که بخش قابل توجهی از این مبلغ، مجدداً به حساب دولت (بیمه‌های دولتی) بازمی‌گردد.
۴️⃣ بودجه‌ی #شورای_عالی_حوزه_علمیه (برادران و خواهران کل کشور) با ۲۶۰ هزار طلبه، رقمی در حدود ۵۶۳ میلیارد تومان است که کمتر از بودجه‌ی ۷۷۵ میلیاردی دو دانشگاه شهید بهشتی و فردوسی مشهد با جمع حدوداً ۴۰ هزار دانشجو است.
۵️⃣ در این خصوص معاون حوزه‌های علمیه کشور معتقد است: «گاهی ۵۰ % بودجه‌ی مصوب حوزه علمیه، تخصیص داده می‌شود. در دولت طاغوت بسیاری از موقوفات حوزوی به زور تملک شده است؛ اگر عایدات حوزه از موقوفات خودش به شکل کامل تأمین شود، هیچ نیازی به بودجه حمایتی هم ندارد؛ برای کل حوزه‌های علمیه سراسر کشور اگر نصف بودجه یک دانشگاه مثل دانشگاه تهران ارائه شود، حاضر به گرفتن هیچ کمکی نیستیم.»[۱]
۶️⃣ گزارش #مرکز_پژوهشهای_مجلس نشان می‌دهد حوزه‌های علمیه تنها ۱.۳ درصد از اعتبارات #آموزش_عالی را در کشور دریافت می‌کنند و ۹۸.۷ درصد دیگر متعلق به مراکز دانشگاهی است.[۲]
📚 مراجع:
۱. https://www.asriran.com/fa/news/581609
۲. http://rc.majlis.ir/fa/report/download/1103577
👤مرتضی خانجانی✍️
@Peirovir
🔻🔻🔻
♨️رسانه مستقل خبر حوزه
http://eitaa.com/joinchat/1876819984C877fd4ab65
♨️پاسخ به یک شبهه
🔻اجمالی بر بودجه حوزه‌های علمیه
🔹 بودجه‌های پیشنهادی مربوط به #حوزه‌های_علمیه در سال‌های اخیر مورد مناقشه‌ی برخی جریانات خاص قرار گرفته است. در این میان برخی که روند سکولاریزه شدن دولت را در قالب مسئولیت نداشتن او در امور دینی و فرهنگی دنبال می‌کنند، معتقدند میزان بودجه‌ی دریافتی حوزه‌های علمیه بسیار زیاد است و اساساً نباید چنین هزینه‌ای برای چنین مراکزی صورت بگیرد.
در پاسخ، ذکر چند نکته ضروری است:
۱️⃣ #حوزه_علمیه همانند #دانشگاه یک مرکز علمی محسوب می‌شود و بالاتر از آن، خاستگاه #انقلاب_اسلامی و تداوم ایده‌ی #جمهوری_اسلامی است. این مرکز علمی در واقع #مزیت_نسبی ایران نسبت به سایر مراکز علمی کشورهای دیگر است.
۲️⃣ حوزه‌ی علمیه یک مرکز اختصاصی برای طبقه‌ای خاص از جامعه نیست و برای آحاد مردم امکان ورود در آن فراهم است.
۳️⃣ کل بودجه‌ی پیشنهادی #مرکز_خدمات_حوزه‌های_علمیه در سال ۹۸ با بیش از ۲۶۰ هزار طلبه و کارمند در سراسر کشور، رقمی معادل ۶۹۶ میلیارد تومان و کمی بیشتر از #بودجه_دانشگاه_تهران با حدود ۶۰۳ میلیارد تومان است. علاوه بر اینکه این مبلغ صرف بیمه‌ی طلابِ غیرشاغل شده و در امور دیگر هزینه نمی‌شود. بنابراین به سادگی میتوان پیش‌بینی کرد که بخش قابل توجهی از این مبلغ، مجدداً به حساب دولت (بیمه‌های دولتی) بازمی‌گردد.
۴️⃣ بودجه‌ی #شورای_عالی_حوزه_علمیه (برادران و خواهران کل کشور) با ۲۶۰ هزار طلبه، رقمی در حدود ۵۶۳ میلیارد تومان است که کمتر از بودجه‌ی ۷۷۵ میلیاردی دو دانشگاه شهید بهشتی و فردوسی مشهد با جمع حدوداً ۴۰ هزار دانشجو است.
۵️⃣ در این خصوص معاون حوزه‌های علمیه کشور معتقد است: «گاهی ۵۰ % بودجه‌ی مصوب حوزه علمیه، تخصیص داده می‌شود. در دولت طاغوت بسیاری از موقوفات حوزوی به زور تملک شده است؛ اگر عایدات حوزه از موقوفات خودش به شکل کامل تأمین شود، هیچ نیازی به بودجه حمایتی هم ندارد؛ برای کل حوزه‌های علمیه سراسر کشور اگر نصف بودجه یک دانشگاه مثل دانشگاه تهران ارائه شود، حاضر به گرفتن هیچ کمکی نیستیم.»[۱]
۶️⃣ گزارش #مرکز_پژوهشهای_مجلس نشان می‌دهد حوزه‌های علمیه تنها ۱.۳ درصد از اعتبارات #آموزش_عالی را در کشور دریافت می‌کنند و ۹۸.۷ درصد دیگر متعلق به مراکز دانشگاهی است.[۲]
📚 مراجع:
۱. https://www.asriran.com/fa/news/581609
۲. http://rc.majlis.ir/fa/report/download/1103577
👤مرتضی خانجانی✍️
@Peirovir
🔻🔻🔻
♨️رسانه مستقل خبر حوزه
http://eitaa.com/joinchat/1876819984C877fd4ab65
⭕️حتما این حرف را بارها شنیدید که همه‌ی کالاها را نباید تولید کرد و فقط برخی کالاهایی که در آنها #مزیت_نسبی داریم یا کالاهای استراتژیک را باید تولید کنیم و بقیه را وارد کنیم فلذا خودکفایی حرف غیرعلمی است و استقلال اقتصادی هم کلا حرف مزخرفی‌ست
این #رشتو را بخوانید اگر شما هم شنیدید
در علم اقتصاد اصلی داریم به نام اصل مزیت نسبی. خلاصه این اصل این است که با در نظر گرفتن هزینه‌فرصت تولید یک کالا و مقایسه آن با تولید همزمان کالای دیگر به این نتیجه می‌رسیم که به جای تولید هر دو، یک کالا را تولید کنیم و دیگری را وارد کنیم. یکی از فرض‌های این اصل اشتغال کامل است
مثلا اگر سیب‌زمینی و پرتقال تولید می‌کنیم بهتر است سیب‌زمینی بیشتری تولید کنیم برای صادرات و از محل سودش پرتقال را وارد کنیم!
لازمه این قصه هم تجارت آزاد و بعبارتی جهانی‌سازی‌ست.
لازمه تجارت آزاد هم تعامل با همه‌ی کشورهای دنیا از جمله کشورهای توسعه یافته است.
حال بررسی کنیم این حرف تا چه حد درست است؟
۱. شرایط اشتغال کامل. آیا در کشور ما اشتغال کامل داریم یا برعکس دچار بیکاری و رکود هستیم؟
۲. آیا کشور ما توان تعامل با کشورهای دنیا را دارد؟ یعنی مثلا می‌تواند با آمریکا تعامل کند و دست از تمام اهداف سیاسی و ایدئولوژیکش بردارد؟
۳. برفرض اینکه دو مورد اول یعنی اشتغال کامل و تعامل صددرصدی با دنیا ایجاد شد
ببینیم آیا کشورهای صنعتی و ثروتمند دنیا که چنین شرایطی را دارند به این اصل پایبندند؟
پاسخ این پرسش را با طرح یک سوال می‌دهم:
یک کالا نام ببرید که ژاپنی، آلمانی، چینی، فرانسوی، آمریکایی، انگلیسی آن نباشد؟
یعنی مثلا یک کالا نام ببرید که آلمان می‌تواند تولید کند و می‌گوید تولید نمی‌کنم و وارد می‌کنم. فقط و فقط یک کالا نام ببرید؟
این سوال را که از اقتصادخوانده‌ها می‌پرسید هنگ می‌کنند. و تازه متوجه می‌شوید چیزی به نام علم اقتصاد وجود ندارد و فقط #شبه_علم است.
تازه متوجه می‌شوید این شبه علم ابزار استعمار است و اقتصاددانان توجیه‌گران ظلم نظام سرمایه‌داری‌ست.
در حقیقت دنیا به دو بخش تقسیم شده است. کشورهای سلطه‌گر که حق دارند تولید کنند و کشورهای سلطه‌پذیر که فقط باید مصرف‌کننده محصولات آنها باشند و منابعشان را مفت، در اختیار قرار دهند.
و حالا برمی‌گردیم به دو پیش‌فرض اول و دوم.
آیا در این شرایط و در چنین دنیایی که همه با هم ما را تحریم هم کرده‌اند میتوان حرف از تجارت آزاد و مزیت نسبی و جهانی‌سازی و تعامل با کشورهای سلطه‌گر زد یا باید قوی شد و با این شرایط ظالمانه جنگید؟
شرایطی که با انباشت ظلم تاریخی شکل گرفته؟
البته مغالطه‌گران لیبرال در اینگونه مواقع با مغالطه پهلوان پنبه وارد میدان می‌شوند و می‌گویند یعنی دور کشور دیوار بکشیم؟
در پاسخ به ایشان فقط باید لبخند زد و سعی کرد با نادیده‌گرفتن این دسته از افراد از زندگی لذت بیشتری برد 😍
وقتی می‌گوییم #نئولیبرالیسم و #بچه‌های_شیکاگو و #بحران_نیلی دقیقا از کسانی حرف می‌زنیم که با همین شبه‌علم‌اقتصادها pseudo economic science و بدون نگاه به واقعیت بیرونی دنیا و با خواندن چند کتاب و مقاله و قدری آمار و ریاضی سطحی در سی سال گذشته برای کشور تصمیم گرفتند
همین‌ها در سند پروژه استنفورد ۲۰۴۰ نوشته‌اند که مسئولین ایرانی حتی در مورد مساله حیاتی محصولات کشاورزی نباید حتی واژه "خودکفایی" را به کار ببرند.
استقلال که مهمترین شعار و آرمان انقلاب است برای اینها یک ضدارزش به حساب می‌آید و برخلاف امامین انقلاب هیچگاه حرفی از استقلال نمی‌زنند
👤 حسین‌عباسی‌فر
🇮🇷بدون مرز
@bedonemarz
@bedonemarz