#شرح_نامه۷۶ 📜نامه در یک نگاه: از کتاب الامامة والسیاسة استفاده مى شود که امام(علیه السلام) این سخن را به عبدالله بن عباس پس از پایان جنگ جمل و تسخیر بصره در حالى که ابن عباس را به فرماندارى آن شهر انتخاب کرده بود به او فرمود و در مجموع به او مداراى با مردم و خویشتن دارى در برابر ناملایمات و توجّه به خدا در هر حال را درس مى دهد. 🔸همه را با يک چشم بنگر: با توجّه به اينکه اين نامه پس از پايان جنگ جمل و منصوب شدن ابن عباس به فرماندارى بصره از سوى امام صادر شده و فضا فضاى عصبانيت و خشم و انتقام بوده است، امام با اين توصيه هاى دقيق و حساب شده مى خواهد آرامش را به شهر و منطقه باز گرداند و از خشونت هاى احتمالى آينده جلوگيرى کند. در اينجا سه اندرز مهم به ابن عباس مى دهد. ✅نخست مى فرمايد: «با چهره اى باز با مردم روبه رو شو، و مجلست براى خاص و عام گشاده دار و در حکم و داورى همه را يکسان بنگر»; (سَعِ النَّاسَ بِوَجْهِکَ وَ مَجْلِسِکَ وَحُکْمِکَ). 👈گشاده رويى و اظهار محبّت به همه مردم رمز پيشرفت و موفقيت و سبب خاموش شدن آتش فتنه هاست. 🔅همان گونه که در حديث معروفى از رسول اکرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم که فرمود: « شما هرگز نمى توانيد با اموال خود همه مردم را راضى کنيد (زيرا اموال شما محدود و خواسته هاى مردم نامحدود است) بنابراين آنهارا با اخلاق نيک و گشاده رويى (که سرمايه اى فنا ناپذير است) از خود راضى کنيد». 👈توسعه مجلس نيز اشاره به اين است که نبايد درِ خانه يا محل حکومتت تنها به روى گروه خاصى گشوده باشد، بلکه بايد همه مردم به ويژه مظلومان به آن راه پيدا کنند و سفره دل خود را پيش تو بگشايند. 👈اين سخن شبيه همان دستورى است که امام(عليه السلام) به مالک اشتر داد و فرمود: «براى کسانى که به تو نياز دارند وقتى مقرر کن که شخصا به نياز آنها رسيدگى کنى و يک مجلس عمومى و همگانى براى آنها تشکيل ده (و در آنجا بنشين و مشکلات آنها را حل کن)»; (وَاجْعَلْ لِذَوِي الْحَاجَاتِ مِنْکَ قِسْماً تُفَرِّغُ لَهُمْ فِيهِ شَخْصَکَ وَتَجْلِسُ لَهُمْ مَجْلِساً عَامّاً). 👈اما در مورد توسعه حکم که امام در عبارت بالا به آن اشاره فرموده منظور آن است که هرگز نبايد داورى و قضاوت تو به نفع گروه خاصى باشد، بلکه همه قشرها بايد از حکم عادلانه برخوردار باشند. ✅سپس به دنبال اين دستور، اندرز ديگرى مى دهد و مى فرمايد: «از خشم و غضب (به شدت) برحذر باش، چرا که يکى از سبک مغزى هاى شيطانى است»; (وَإِيَّاکَ وَالْغَضَبَ فَإِنَّهُ طَيْرَةٌ مِنَ الشَّيْطَانِ). 🔅 در حديثى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: « غضب ايمان را فاسد مى کند همان گونه که سرکه آثار عسل را از بين مى برد». 🔅امام باقر(عليه السلام) مى فرمايد: « اين غضب شعله آتشى از سوى شيطان است که در قلب فرزندان آدم زبانه مى کشد، از اين رو هنگامى که يکى از شما غضب مى کند چشمانش سرخ و رگ هاى گردنش پر خون مى شود و شيطان داخل وجودش مى گردد».😡 🔅اميرمؤمنان على(عليه السلام) در نامه اى که به حارث هَمْدانى نوشت فرمود: « از غضب بپرهيز که لشکر عظيمى از لشکريان ابليس است».👿 🔅در غررالحکم نيز از آن حضرت آمده است: « از خشم بپرهيز که اوّلش ديوانگى و آخرش پشيمانى است». ✅آن گاه در سومين و آخرين اندرز مى فرمايد: «بدان آنچه تو را به خدا نزديک مى سازد از آتش جهنم دور مى کند و آنچه تو را از خدا دور مى سازد به آتش دوزخ نزديک مى سازد»; (وَاعْلَمْ أَنَّ مَا قَرَّبَکَ مِنَ اللهِ يُبَاعِدُکَ مِنَ النَّارِ، وَمَا بَاعَدَکَ مِنَ اللهِ يُقَرِّبُکَ مِنَ النَّارِ). 👈تعبيرى است بسيار جامع و جالب; تمام امورى که انسان را به خدا نزديک مى کند اعم از معارف، گفتار و رفتار و خواسته ها و تلاش ها و کوشش ها به يقين وى را از دوزخ دور مى سازد و به عکس، اعمال و رفتار و کردار و نياتى که انسان را از خدا دور مى کند او را به سوى جهنم مى برد. آنها که از عذاب الهى و کيفرهاى شديد او در جهنم بيمناکند بايد اين سخن را هميشه آويزه گوش خود سازند. 🔄به بيان ديگر تمام دعوت پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله) در اين دو جمله خلاصه مى شود: آنچه انسان را به خدا نزديک مى کند به آن فرمان داده است، و آنچه او را از خدا دور مى سازد از آن نهى کرده است👌

مشاهده‌ی کارت پستال دیجیتال 👇 https://digipostal.ir/soleimani سردار شهادتت مبادک🕊

#نامه۷۷ 🔹🔹🔹 🔹🔹 🔹 از وصيت آن حضرت (ع) به عبد الله بن عباس هنگامى كه او را براى گفتگو با خوارج فرستاد: با ايشان به قرآن مناظره مكن، زيرا قرآن بار معناهاى گوناگون را تحمل كند. تو چيزى مى گويى و آنها چيزى مى گويند، بلكه با ايشان به سنت مناظره كن كه راه گريز نيابند. 🔹 🔹🔹 🔹🔹🔹  

#شرح_نامه۷۷ 📜نامه در یک نگاه: امیرمؤمنان على(علیه السلام) در این توصیه که خطاب به ابن عباس بیان فرموده در آن زمان که او را براى سخن گفتن با خوارج فرستاد روش استدلال در برابر آنان را به او یاد مى دهد و مى فرماید: به آیات متشابه قرآن که ممکن است تفاسیر مختلفى براى آن داشته باشند احتجاج نکند، بلکه با سنّت که بسیار شفاف و روشن است با آنها استدلال کند. مى دانیم خوارج آیه شریفه (إِنِ الْحُکْمُ إِلاّ لِلّه)  را بهانه کرده بودند و مى گفتند حکمیت که على(علیه السلام) در مقابل شامیان آن را پذیرفته بر خلاف این آیه است، زیرا این آیه حکمیت را فقط براى خدا مى داند. در حالى که مى دانیم آیه ناظر به این معنا نیست❌ و حاکمیت خداوند را در احکام کلّى بیان مى کند نه موارد جزئى و شخصى، و تطبیق آن کلیات بر موارد شخصى باید به وسیله حکمین انجام گیرد; ولى آنها بر پندار باطل خود اصرار داشتند. اما اگر ابن عباس مثلاً به حدیث معروف «عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ وَالْحَقُّ مَعَ عَلِیّ یَدُورُ حَیْثُمَا دَارَ» یا حدیث «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ» که از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به طور مسلم نقل شده استدلال کند، دیگر آنها نمى توانند پاسخى به آن بگویند. 🔸در برابر خوارج با سنت پيامبر استدلال کن: از تواريخ به خوبى استفاده مى شود على(عليه السلام) هرگز مايل نبود خوارج به قتل برسند، بلکه حد اکثر کوشش را براى هدايت آنان اعمال کرد، زيرا آنها با معاويه و يارانش تفاوت روشنى داشتند; آنها عمدا و از روى هواى نفس به دنبال باطل بودند و به آن رسيدند; ولى خوارج به دنبال حق مى رفتند و بر اثر نادانى و تعصب گرفتار باطل شدند، از اين رو هم خود امام با آنها صحبت کرد و هم ابن عباس را براى سخن گفتن با ايشان فرستاد و مى دانيم سخنان امام تأثير زيادى گذاشت و اکثريت آنها از راه باطل برگشتند و اقليتى ماندند و به مبارزه برخاستند و از بين رفتند. ✅امام در آغاز اين سخن مى فرمايد: «با آيات قرآن با آنها بحث و محاجّه نکن، زيرا (بعضى از آيات) قرآن تاب معانى مختلف و امکان تفسيرهاى گوناگون دارد تو چيزى مى گويى و آنها چيز ديگر (و سخن به جايى نمى رسد)»; (لاَ تُخَاصِمْهُمْ بِالْقُرْآنِ، فَإِنَّ الْقُرْآنَ حَمَّالٌ ذُو وُجُوه، تَقُولُ وَ يَقُولُونَ). 👈اين يک واقعيت است که بعضى آيات قرآن متشابه اند که آنها را مى توان بر معانى مختلف و گاه متضاد حمل کرد در حالى که آيات محکمات و غير متشابه را مى توان تفسير کرد; ولى افرادى که دنبال اغراض خاصى هستند بدون مراجعه به آيات محکمات، آيات متشابه را بر اهداف انحرافى خود تطبيق مى کنند; مثلاً قرآن مجيد در آيه 22 و 23 سوره قيامت مى فرمايد: «(وُجُوهٌ يَوْمَئِذ ناضِرَةٌ * إِلى رَبِّها ناظِرَةٌ); (آرى) در آن روز صورت هايى شاداب و مسروراند و به (الطاف) پروردگارشان مى نگرند» گروهى اين آيه را چنين تفسير کرده اند که روز قيامت خدا را با چشم سر مى توان ديد 😳در حالى که قرآن در آيه محکمش مى گويد: «(لا تُدْرِکُهُ الاَْبْصارُ); چشم ها او را نمى بينند». و در داستان موسى پس از آن که عرضه داشت: «(رَبِّ أَرِني أَنْظُرْ إِلَيْکَ); پروردگارا! خودت را به من نشان ده تا تو را ببنيم» فرمود: «(لَنْ تَراني); هرگز مرا نخواهى ديد». بدون شک قرآن به لسان عربى مبين نازل شده ولى از آنجا که آيات قرآن جنبه عموميت و کليت دارد و غالباً دست روى مصاديق نگذاشته افراد مغرض که اهداف خاصى دارند با استفاده از روش تفسير به رأى آن را بر مقاصد خود حمل مى کنند و سبب گمراهى خود و ديگران مى شوند; ولى سنّت پيغمبر در بسيارى از موارد انگشت روى مصداق ها گذارده; مصداق هايى که حتى افراد لجوج و بهانه جو نمى توانند بر آن خرده بگيرند که نمونه آن را در پايان همين وصيت نامه ملاحظه خواهيم کرد. ✅لذا امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن مى فرمايد: «ولى با سنّت صريح (پيامبر) با آنها گفتوگو و محاجه کن که راه فرارى از آن نخواهند يافت (و ناچار به تسليم در برابر آن هستند)»; (وَلَکِنْ حَاجِجْهُمْ بِالسُّنَّةِ، فَإِنَّهُمْ لَنْ يَجِدُوا عَنْهَا مَحِيصاً).

👈شاهد اين سخن داستانى است که طبرى (نويسنده کتاب المسترشد) از اميرمؤمنان على(عليه السلام) نقل کرده است و عصاره اش چنين است: هنگامى که امام ابن عباس را براى گفتوگو با خوارج فرستاد آنها گفتند: ما چند ايراد به على(عليه السلام) داريم: 1. هنگامى که در صلح نامه حکمين عنوان امير المؤمنين را براى او نوشتند و عمرو عاص اعتراض نمود آن را محو کرد. 2. به حکمين گفت: نگاه کنيد اگر معاويه از من سزاوارتر به خلافت است او را تثبيت کنيد. 3. او خودش در قضاوت از همه آگاه تر بود، چرا کار را به دست حکمين سپرد؟ 4. اصولاً چرا حکميت را در دين خدا پذيرفت; حاکم فقط خداست. 5. چرا سلاح ها و حيوانات آنها را روز جنگ بصره در ميان ما تقسيم کرد ولى زنان و فرزندان آنها را به عنوان برده تقسيم نکرد؟ 6. او از سوى پيغمبر وصى بود چرا مقام خود را ضايع کرد و مردم را دعوت به سوى خود ننمود؟😳 👈ابن عباس خدمت اميرمؤمنان آمد و سخنان آنها را بازگو کرد. امام فرمود: تو به آنها بگو آيا راضى به خدا و رسول خدا هستيد يا نه؟ آنها مى گويند: آرى. سپس تمام ايرادهاى آنها را به اين طريق پاسخ بگو: اما اينکه من اجازه دادم عنوان اميرمؤمنان را حذف کنند اين در واقع اقتدا به پيغمبر اکرم بود که در روز حديبيه در صلح نامه اى که با مشرکان داشتيم من نوشتم: «هذا ما صالَحَ بِهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ» نماينده مشرکان ايراد کرد ما او را رسول خدا نمى دانيم حذف کن پيغمبر(صلى الله عليه وآله) به من امر فرمود چنين کن و اين عنوان محو شد و به من فرمود: اى على تو هم گرفتار شبيه همين موضوع خواهى شد. اين پاسخ براى خوارج مطرح شد و آنها پذيرفتند.👌 اما اينکه گفتيد: من در خودم شک کردم چون به حکمين گفتم: آن کس را که شما صالح تر مى دانيد تثبيت کنيد، اين شبيه چيزى است که قرآن مجيد به پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) دستور داده که بگويد: «(إِنّا أَوْ إِيّاکُمْ لَعَلى هُدىً أَوْ في ضَلال مُبين); و ما يا شما بر (طريق) هدايت يا در گمراهى آشکارى هستيم». در حالى که به يقين پيغمبر بر حق بود. خوارج اين را شنيدند و پذيرفتند.👌 اينکه گفتيد: من با اينکه در داورى از همه برترم چرا داورى حکمين را پذيرفتم، اين همانند کار پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) است که درباره يهود بنى قريظه حکميت را به سعد بن معاذ داد در حالى که خودش در داورى از همه برتر بود و قرآن مى گويد: «(لَقَدْ کانَ لَکُمْ في رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ); به يقين براى شما در زندگى پيامبر خدا سرمشق نيکويى بود». من به آن حضرت تأسى کردم. هنگامى که خوارج اين را شنيدند پذيرفتند.👌 اما اينکه مى گوييد: چرا سلاح ها و حيوانات دشمن را پس از پيروزى در جنگ جمل تقسيم کردم اما زنان و فرزندانشان را برده شما نساختم، من خواستم منّتى بر اهل بصره بگذارم همان کارى که پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) با اهل مکه کرد. به علاوه کدام يک از شما حاضر بوديد عايشه را جزء سهم خود بپذيريد و کنيز خود بدانيد؟ هنگامى که خوارج اين را شنيدند پذيرفتند.👌 سپس در آخرين اشکال فرمود: اينکه به من ايراد مى کنيد من وصى منصوب پيغمبر(صلى الله عليه وآله) بودم چرا مردم را به سوى خود دعوت نکردم، دليلش اين بود که شما مرا نپذيرفتيد و ديگرى را بر من مقدم داشتيد. شما مقام وصى بودن مرا ضايع کرديد نه من; امام و وصى همچون پيغمبران نيست که دعوت به خويش کند او بعد از تعيين پيغمبر بى نياز از دعوت به خويشتن است. او در واقع همچون کعبه است که مردم بايد به سراغ او بروند نه آنکه کعبه به سوى آنها بيايد. هنگامى که خوارج اين پاسخ را شنيدند آن را نيز پذيرفتند و به همين دليل چهار هزار نفر از آنها بازگشتند (و طبق روايتى دوازده هزار نفر بودند که هشت هزار نفر از آنها بازگشتند👌 و اقليت چهارهزار نفرى باقى ماندند که سپاه على(عليه السلام) آنها را درهم کوبيدند).💪

#وصیتنامه تصویری # شهیدحاج قاسم @alafvalafv

چند سال پیش که طلبگی میخوندیم پدرم ایشون رو تو هتل مشهد دیده بودن،،پدرم بهشون گفتن من دوتا دخترام طلبه هستن. ایشونم گفتن کاغذ بیارید براشون نوشته بنویسم..آنقدر متواضع و مخلص که خدا میدونه،،خدا رحمتشون کنه وان شاءالله شفاعت ما روهم بکن. #ارسالی_اعضاء إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ. 🕊 لحظاتی پیش روح بلند و ملکوتی فقیه انقلابی، فیلسوف مجاهد، عمار رهبر، حضرت آیت الله علامه محمدتقی مصباح یزدی به ملکوت اعلی پیوست. رحلت این عالم ربانی را به حضرت بقیه الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف و نایب بر حق ایشان مقام معظم رهبری و عموم ارادتمندان به ایشان تسلیت عرض میکنیم. جهت علو درجات این عالم ربانی، #فاتحه و #صلواتی قرائت بفرمایید. @alafvalafv

ناگفته هایی از #تیم_حفاظت سردار شهید قاسم سليمانی 《شنبه ساعت ۱۹:۳۰ شبکه ۳ سیما》 🕊شهید رضا خرمی 🕊شهید شهروز مظفری نیا 🕊شهید هادی طارمی @alafvalafv

بسم الله الرحمن الرحیم #السلام_علیک_یاصاحب_الزمان 🍃 🍃چهل روز #زیارت برای فرج آقا امام زمان عجل الله 🍃به نیابت از شهدا تقدیم به امام زمان عجل الله 🍃 #شروع:روز شهادت سردار سپهبد شهید قاسم سلیمانی(۱۳دیماه ۱۳۹۹ ) 🍃 #پایان:روز پیروزی انقلاب اسلامی (۲۲بهمن ماه ۱۳۹۹) ۱۰/۱۳👈زیارت روز شنبه ۱۰/۱۴👈زیارت روز یکشنبه ۱۰/۱۵👈زیارت روز دوشنبه ۱۰/۱۶👈زیارت روز سه شنبه ۱۰/۱۷👈زیارت روز چهارشنبه ۱۰/۱۸👈زیارت روز پنجشنبه ۱۰/۱۹/👈زیارت روز جمعه #ادامه_دارد.... برای همراهی کردن با گروه #چله_نشین_ظهور به ما بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/4229300227C431f934b74 🔻عزیزان خود را به این دورهمی شهدایی دعوت کنید. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج