هدایت شده از بایگانی
#مکتب_نجف؛
#مکتب_قم؛
#حسین_ایزدی؛
✅ شناخت مکتب ها و شیوه های گوناگون آموزشی و پژوهشی و همچنین شناسایی پایه ها و مبناهای علمی در هر نهاد علمی، در رشد و پیشرفت آن نهاد و اصلاح کمبودها نقش بسیار مؤثری دارد.
✅ حوزه های علمیه که هم اکنون میراث دار مکتب فقهی هزار ساله نجف می باشند، چند دهه ای است که با مکتب دیگری به نام مکتب فقهی قم آشنا شده اند.
✅ در این میان لازم است حوزه علمیه با دقت و تأمل بیشتر در دو مکتب فقهی نجف و قم، و استفاده از ویژگی های هر دو به پاسخگویی نسبت به نیازهای روز و مسایل جامعه اسلامی بپردازد.
✅ در این راستا پژوهشگر توانا و استاد معظم حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای حسین ایزدی، با تفکر و پژوهش چند ساله پیرامون مکتب فقهی نجف و قم، دستاوردهای ارزشمند و گرانبهایی را در این زمینه به دست آورده اند، که قسمتی از این دستاوردها از طریق مصاحبه با اساتید مبرز و مطرح فقهی و اصولی آماده شده است.
✅ ضمن عرض تبریک به ایشان و تشکر از موضوع خوبی که پیگیری کرده اند، امیدواریم مصاحبه ها و نتایج مطالعات ایشان، در آینده ای نزدیک به طور کامل و با رضایت ایشان در اختیار دوستداران و پژوهشگران قرار گیرد. ان شاء الله تعالی.
📕 نگاهی اجمالی به
درآمدی برمکتب فقهی قم و نجف؛ به کوشش: حسین ایزدی؛ موسسه اشراق حکمت؛ قطع رقعی؛ 276 صفحه؛ چاپ اول؛ 1397.
@alafzal1400
هدایت شده از اندیشانه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 فیلم/ تشییع باشکوه طلبه شهید همدانی
@HawzahNews
#آیت_الله_جوادی_آملی؛
#اجتهاد_بالفعل؛
#کما_مر؛
✅ حضرت آیت الله جوادی آملی (حفظه الله تعالی) در سخن حکیمانه ای می فرمایند：
🔹این که یک بحثی را از گوشه ای شروع کنیم و سایر مسایل و مبادی را (کما تقدم فی محله) بگوییم، این تقلید بالفعل و اجتهاد بالقوه است.
🔹 اما بحث هایی که با (کما مر) است، این اجتهاد بالفعل است، یعنی قبلش را انسان گذرانده است و بر پایه مسایل قبلی صحبت می کند.
🔹اما اگر بگوید (کما فی محله عندما فی اهله) این تقلید بالفعل و اجتهاد بالقوه است و اجتهاد بالقوه کارآمد نیست.
✍ روزنامه افق حوزه، ۲ اردیبهشت ۱۳۹۸، ص ۱۲؛
@alafzal1400
هدایت شده از امیدوار ۹۰۲
دومین مرحله کارگاه «مقاله نویسی» طلاب پایه های 3و4و5و6 چهارشنبه 11 اردیبهشت 98 با حضور استاد موسعلی برگزار شد
https://eitaa.com/h_emammojtaba
✅ دوستان کلاس کفایه، پایه ۱۰، حوزه علمیه امام کاظم (علیه السلام)، قم مقدسه؛ برای همه عزیزان آرزوی موفقیت و سلامتی و سر بلندی دارم 👇👇👇👇
هدایت شده از المدرس الافضل
#کفایه_اصول_عملیه_۲۸؛.mp3
7.58M
هدایت شده از بایگانی
#کفایه_أصول_عملیه ۲۸
(قسمت اول)
#ثم_إن_مورد_هذه_ص_۱۶۱؛
✅ در دوران بین محذورین چهار احتمال وجود دارد：
1⃣ هر دو احتمال وجوب و حرمت تعبدی باشند.
2⃣ هر دو احتمال وجوب و حرمت توصلی باشند.
3⃣ احتمال وجوب تعبدی باشد و احتمال حرمت توصلی باشد.
4⃣ احتمال وجوب توصلی باشد و احتمال وجوب تعبدی باشد.
💠 شیخ انصاری：پنج وجه مطرح شده در دوران بین محذورین (به ویژه حکم به اباحه شرعی) مخصوص موردی است که هر دو محذور ما توصلی باشند؛ اما اگر یکی از آنها یا هر دو تعبدی باشند، حکم به اباحه باعث مخالفت قطعی با علم اجمالی شده و باطل است؛ زیرا تعبدی نیاز به قصد قربت دارد و حال آنکه وجوه مطرح شده (به ویژه انجام کار مباح) نیاز به قصد قربت ندارند.
✅ محقق خراسانی می فرماید:
1⃣ بله اگر از زاویه لزوم مخالفت قطعی به مسأله دوران بین محذورین نگاه کنیم حق با شیخ انصاری است؛
2⃣ ولی اگر از زاویه عقلی به مسأله دوران بین محذورین نگاه کنیم، به هر حال بین دو احتمال وجوب و حرمت قرار گرفته ایم و هیچ احتمالی بر دیگری ترجیح ندارد و ترجیح بلا مرجح هم قبیح است، پس عقل حکم می کند که شما مخیر هستی که یا عمل را به انگیزه احتمال امر انجام دهید و یا عمل را به انگیزه احتمال نهی ترک کنید؛
3⃣ در تنبیه دوم براءت (ص ۱۵۳) گذشت که انجام یا ترک عمل به انگیزه احتمال امر و نهی، جای قصد قربت را می گیرد؛
4⃣ پس دلیلی ندارد که وجوه پنج گانه را مخصوص جایی بدانیم که هر دو مورد توصلی باشند؛
5⃣ البته قبول داریم که وجه اول و پنجم (براءت عقلی و اباحه شرعی) مخصوص جایی است که هر دو محذور توصلی باشند و در تعبدیات حکم به براءت و اباحه باعث مخالفت قطعی می شود.
@alafzal1400
هدایت شده از بایگانی
#کفایه_أصول_عملیه ۲۸
(قسمت دوم)
#و_لا_یذهب_علیک_ص_۱۶۱؛
✅ محقق خراسانی در ادامه می فرمایند：
1⃣ در دوران بین محذورین در صورتی که ترجیحی بین وجوب و حرمت نباشد، عقل حکم به تخییر می کند؛ اما اگر در طرف وجوب یا حرمت احتمال ترجیح بدهیم بعید نیست که عقل حکم به تخییر نکند و بگوید تعیینا به طرف محتمل الترجیح عمل کنید، همان طور که در دوران بین تخییر و تعیین عده ای حکم به تعیین می کنند.
2⃣ اگر شک داشته باشیم که آیا مخیر بین نماز ظهر و جمعه هستیم یا نماز جمعه تعیینا واجب است، عقل از باب عمل به قدر متیقن می گوید به مورد تعیینی (نماز جمعه) عمل کنید، زیرا به هر حال قدر متیقن آن است که چه بنابر تخییر و چه بنابر تعیین، عمل به تعیین (نماز جمعه) موافق احتیاط است و مجزی و درست می باشد.
3⃣ در صورتی عمل به ترجیح واجب است که ترجیح به خاطر شدت و اهمیت طلب مولی در جانب امر یا نهی باشد و آن شدت و اهمیت طوری باشد که اخلال به آن جایز نباشد، و الا عمل به ترجیحات مستحبی واجب نیست.
4⃣ عده ای گمان کرده اند همیشه احتمال حرمت بر احتمال وجوب ترجیح دارد زیرا بر اساس قاعده (دفع المفسده اولی من جلب المنفعه) اگر انسان جانب حرمت را برگزیده و مفسده احتمالی را از خود دور کند بهتر از آن است که جانب وجوب را برگزیده و منفعتی را به سوی خود جلب کند.
5⃣ از نظر محقق خراسانی قاعده (دفع المفسده اولی من جلب المنفعه) کلیت ندارد، زیرا گاهی واجب قطعی مهمتر است و بر حرمت قطعی مقدم می شود، پس چگونه احتمال حرمت می خواهد بر احتمال وجوب مقدم شود.
6⃣ در موارد مختلف از نظر عقلی باید اهم و مهم کرد، گاهی احتمال وجوب مهمتر است و گاهی احتمال حرمت مهمتر است و نمی شود در همه جا یک قاعده کلی مطرح کرد و گفت همیشه احتمال حرمت بر احتمال وجوب ترجیح دارد.
(الحمد لله رب العالمین)
@alafzal1400