#کفایه_اوامر_۲۹؛
(بخش اول)
#الموضع_الثانی_ص_۱۲۲؛
✅ مقام اول：آیا انجام مأمور به اضطراری مجزی از انجام مأمور به واقعی می باشد؟ یا مجزی نیست و بعد از رفع اضطرار در داخل وقت یا در خارج وقت باید مأمور به واقعی را به صورت أداء یا قضاء انجام دهد؟
✅ محقق خراسانی حالات مختلف این مسأله را در دو مرحله ثبوت و اثبات و سپس حکم اجزاء یا عدم اجزاء را بررسی می فرمایند.
✅ در مقام ثبوت احتمال دارد امر اضطراری یکی از چهار حالت زیر را داشته باشد：
1⃣ اگر تکلیف اضطراری در حال اضطرار مانند تکلیف اختیاری در حال اختیار، وافی به تمام مصلحت امر واقعی بوده و همه غرض آن را تأمین کند، مجزی می باشد و مجالی برای تدارک (جبران) در داخل وقت یا خارج وقت باقی نمی ماند؛ و همچنین جواز بدار یا عدم جواز بدار در این حالت بستگی به اطلاق یا اشتراط مصلحت دارد که بعدا بررسی می شود.
2⃣ اگر تکلیف اضطراری وافی به تمام مصلحت امر واقعی نبوده و مقداری از مصلحت آن باقی مانده باشد و جبران آن مقدار باقی مانده ممکن نباشد، مجزی است، زیرا تدارک (جبران) مقدار باقی مانده امکان ندارد؛ و همچنین بدار در آن جایز نیست مگر برای رعایت مصلحت اهم اول وقت.
3⃣ اگر تکلیف اضطراری وافی به تمام مصلحت امر واقعی نبوده و مقدار زیادی از مصلحت باقی بماند که در داخل وقت یا در خارج وقت قابل جبران بوده و جبران آن واجب باشد، مجزی نیست و بدار در آن جایز است.
4⃣ اگر تکلیف اضطراری وافی به تمام مصلحت امر واقعی نبوده و مقدار باقی مانده از مصلحت کم باشد و جبران آن در داخل وقت و یا در خارج وقت ممکن و مستحب باشد، مجزی است و بدار در آن جایز است.
@alafzal1400
