#کفایه_اوامر_۳۰؛ #و_أما_ما_وقع_ص_۱۲۴؛ ✅ آیا در مقام اثبات، عمل به تکلیف اضطراری مجزی از عمل به تکلیف واقعی می باشد یا نه؟ 1⃣ ظاهرا ادله تکلیف اضطراری مطلق است و تکلیف اضطراری را مطلقا بدل از تکلیف واقعی قرار داده است، اعم از اینکه تکلیف اضطراری وافی به تمام مصلحت امر واقعی باشد یا نباشد؛ پس عمل به تکلیف اضطراری مجزی از عمل به تکلیف واقعی می باشد. 2⃣ همچنین ظاهر اطلاق ادله تکلیف اضطراری، اجزاء است و قیدی نسبت به اعاده یا قضای تکلیف واقعی ندارد. 3⃣ بر اساس حدیث رفع، تکلیف واقعی در زمان اضطرار برداشته شده است (رفع ما اضطروا الیه) پس برای وجوب دوباره تکلیف واقعی بعد از عمل به تکلیف اضطراری و بعد از رفع اضطرار، به دلیل بالخصوص نیاز است. 4⃣ اگر ادله تکلیف ظاهری اطلاق نداشته باشد، اصل عملی براءت مقتضی اجزاء و عدم وجوب اعاده تکلیف واقعی می باشد؛ زیرا وجوب اعاده تکلیف زاید است و هنگام شک در اصل تکلیف، براءت جاری می شود. 5⃣ وقتی نسبت به اعاده تکلیف واقعی در وقت و نسبت به اصل تکلیف، براءت جاری می شود، به طریق اولی نسبت به قضای تکلیف واقعی در خارج وقت براءت جاری می شود، زیرا قضا تابع أداست. 6⃣ اگر کسی بگوید قضا تابع فوت واقع است و فوت واقع سبب وجوب قضاست ولو اینکه آن تکلیف واقعی در زمان اضطرار، واجب نباشد و به فعلیت نرسیده باشد، در این صورت قضای تکلیف واقعی بر مکلف واجب است؛ زیرا سبب قضا که فوت واقع است محقق شده است، اگر چه تکلیف اضطراری وافی به تمام مصلحت تکلیف واقعی بوده و مکلف با انجام تکلیف اضطراری غرض مولی را برآورده کرده است. 7⃣ البته اینکه قضا تابع فوت واقع باشد مجرد فرض است زیرا بر اساس روایات (ما فاتتک من فریضه فاقضها کما فاتتک) این است که قضا تابع فوت تکلیف فعلی است و حال آنکه تکلیف واقعی در زمان اضطرار به فعلیت نرسیده است. @alafzal1400