🔺 در سال 1335 یا 1336 شمسی با حساسیت هایی که نسبت به علوم معقول پدید بود، دروس علامه طباطبایی(ره) تعطیل شد. پس از چندی در شبی بارانی به اتفاق بعضی از اعاظم درس فلسفه به منزل #علامه رفتیم. ایشان در کوچه ارک نزدیک منزل آیت الله سید احمد زنجانی مستاجر بودند. 💢 از ایشان تقاضا کردیم که درس #اسفار را مجددا شروع کنند. علامه (ره) فرمود: « اولا ادامه درس اسفار مناسب و لازم است و ثانیا من به #حافظ تفال زدم و این غزل آمد: من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم محتسب داند که من این کارها کمتر کنم   من که عیب توبه کاران کرده باشم بارها توبه از می وقت گل دیوانه باشم گر کنم   عشق دردانه ست و من غواص و دریا میکده سر فروبردم در آن جا تا کجا سر برکنم   لاله ساغرگیر و نرگس مست و بر ما نام فسق داوری دارم بسی یا رب که را داور کنم   بازکش یک دم عنان ای ترک شهرآشوب من تا ز اشک و چهره راهت پرزر و گوهر کنم   من که از یاقوت و لعل اشک دارم گنج ها کی نظر در فیض خورشید بلنداختر کنم   چون صبا مجموعه گل را به آب لطف شست کجدلم خوان گر نظر بر صفحه دفتر کنم   عهد و پیمان فلک را نیست چندان اعتبار عهد با پیمانه بندم شرط با ساغر کنم   من که دارم در گدایی گنج سلطانی به دست کی طمع در گردش گردون دون پرور کنم   گر چه گردآلود فقرم شرم باد از همتم گر به آب چشمه خورشید دامن تر کنم   عاشقان را گر در آتش می پسندد لطف دوست تنگ چشمم گر نظر در چشمه کوثر کنم   دوش لعلش عشوه ای می داد حافظ را ولی من نه آنم کز وی این افسانه ها باور کنم   📚 شمس الوحی تبریزی، آیت الله جوادی آملی، ص ۲۲۳ #در_محضر_علامه #امتداد_حکمت @albayann

🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 #تقریر درس #أسفار استاد آیت الله فرحانی 👈🏻 فتأمل فی هذا المقام فإنک لو عرفت هذا المعنی فی الوجود صرت من الراسخین فی العلم( الحکمةالمتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعه- ج۱ -ص۱۳۰) 💢 منظور ملاصدرا کدام معنای از وجود است که فهیم به آن را راسخ در علم میداند؟ ملاصدرا می گوید: در عبارات فلاسفه «وجود» دو نوع کاربرد دارد: یکبار مراد از وجود، حقیقت وجود است و یکبار مراد از وجود مفهوم وجود است. فلذا در مسئله وجود یکبار اشتراک ، وصف مفهوم است و در یک جا اشتراک وصف مطابَق است. یکبار مشترک را بر مطابَق و واقع آن حمل می نماییم و یکبار مشترک را بر مفهوم وجود حمل می کنیم. 🔹 بنابراین باید اولاً میان معقول اولی و معقول ثانی فرق نهاد و ثانیاً در معقول ثانی باید بین مشترکی که مفهوم وجود است و متصف به وصف کلیت مفهومی می گردد و بین مشترکی که مربوط به مطابَق این مفهوم است که کلی سعی است، تفکیک نمود. اگر مطابَق را کلی می دانیم، منظور کلی سعی است نه کلی مفهومی. حال اگر مطابَق را به کلی سعی متصف نماییم ، آن چه در تشکیک از آن بحث می کنیم و می گوییم: در همه جا هست، فیض منبسط اوست. 🔺 به تعبیر حضرت امام حقیقت تام احمدی و محمدی(ص) است. همان «بکم فتح الله و بکم یختم» است و به تعبیر حاجی «فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‌ » می باشد. همان «فبهم ملأت سمائک و ارضک» که با آن آسمان و زمین را پر کرده است. و یا فراز«لیس ورائکم و وراء الله یا سادتی منتهی» است. بر این اساس دو شأن درست می شود و دو مرتبه «ذات» و «فیض منبسط ذات» داریم. 💠 ملاصدرا می فرماید: با فهم این نکته از راسخان در علم خواهی بود. استاد ما ، آیت الله جوادی می فرمایند: مراد ملاصدرا از این مطلب، فهم وجود سعی و فیض منبسط است و الا کسی قادر به درک ذات نمی باشد. اگر کلی سعی را که حقیقت فیض منبسط است بفهمیم، از راسخان در علم خواهیم بود؛ به نظر ما ملاصدرا تا آخر به این نکته معتقد است. این که بفهمیم وجود دارای یک مرتبه واقعی حقیقی است به نام کلی سعی که همان حقیقت محمدیه(ص) می باشد. وگرنه ذات که معروف و معبود کسی نیست. پ.ن: انشاءالله توضیح و تفسیر بیشتر نکات و روایات مطروحه در آینده نیز به تفصیل ارائه خواهد شد. #فقه_الخمینی #در_مدرسه_امام #در_محضر_علامه @albayann

#تقریر درس #أسفار استاد آیت الله فرحانی ❓منظور ملاصدرا کدام معنای از وجود است که فهیم به آن را راسخ در علم میداند؟ 🔰ملاصدرا می گوید: در عبارات فلاسفه «وجود» دو نوع کاربرد دارد... #فقه_الخمینی @albayann

#تقریر درس #أسفار استاد آیت الله فرحانی 👈🏻 فتأمل فی هذا المقام فإنک لو عرفت هذا المعنی فی الوجود صرت من الراسخین فی العلم( الحکمةالمتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعه- ج۱ -ص۱۳۰) ❓منظور ملاصدرا کدام معنای از وجود است که فهیم به آن را راسخ در علم میداند؟ ملاصدرا می گوید: در عبارات فلاسفه «وجود» دو نوع کاربرد دارد: یکبار مراد از وجود، حقیقت وجود است و یکبار مراد از وجود مفهوم وجود است. فلذا در مسئله وجود یکبار اشتراک ، وصف مفهوم است و در یک جا اشتراک وصف مطابَق است. یکبار مشترک را بر مطابَق و واقع آن حمل می نماییم و یکبار مشترک را بر مفهوم وجود حمل می کنیم. 🔹 بنابراین باید اولاً میان معقول اولی و معقول ثانی فرق نهاد و ثانیاً در معقول ثانی باید بین مشترکی که مفهوم وجود است و متصف به وصف کلیت مفهومی می گردد و بین مشترکی که مربوط به مطابَق این مفهوم است که کلی سعی است، تفکیک نمود. اگر مطابَق را کلی می دانیم، منظور کلی سعی است نه کلی مفهومی. حال اگر مطابَق را به کلی سعی متصف نماییم ، آن چه در تشکیک از آن بحث می کنیم و می گوییم: در همه جا هست، فیض منبسط اوست. 🔺 به تعبیر حضرت امام حقیقت تام احمدی و محمدی(ص) است. همان «بکم فتح الله و بکم یختم» است و به تعبیر حاجی «فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‌ » می باشد. همان «فبهم ملأت سمائک و ارضک» که با آن آسمان و زمین را پر کرده است. و یا فراز«لیس ورائکم و وراء الله یا سادتی منتهی» است. بر این اساس دو شأن درست می شود و دو مرتبه «ذات» و «فیض منبسط ذات» داریم. 💠 ملاصدرا می فرماید: با فهم این نکته از راسخان در علم خواهی بود. استاد ما ، آیت الله جوادی می فرمایند: مراد ملاصدرا از این مطلب، فهم وجود سعی و فیض منبسط است و الا کسی قادر به درک ذات نمی باشد. اگر کلی سعی را که حقیقت فیض منبسط است بفهمیم، از راسخان در علم خواهیم بود؛ به نظر ما ملاصدرا تا آخر به این نکته معتقد است. این که بفهمیم وجود دارای یک مرتبه واقعی حقیقی است به نام کلی سعی که همان حقیقت محمدیه(ص) می باشد. وگرنه ذات که معروف و معبود کسی نیست. #فقه_الخمینی #علامه_طباطبایی @albayann