⭕ #اهل_سنت برای اثبات اينكه #امام_حسن عليه السلام #امامت را به #معاويه واگذار كرده اند به اثبات چهار مطلب احتياج دارند: ۱. بايد اثبات كنند كه #بيعت امام حسن عليه السلام با #معاويه، بيعتی حقيقی بوده است، نه صوری و ظاهری ۲. حضرت برای معاويه از #خلافت كناره گيری كرده اند. ۳. حضرت با #اختيار_خويش بيعت نموده اند، و اجبار در كار نبوده است. ۴. اگر بيعت امام حسن عليه السلام مشروط بوده است، بايد اثبات كنند كه معاويه به شرائط عمل كرده است. 👈🏼كه قطعا چنين كاری نمی توانند انجام دهند. 🔴 اما در مورد #صلح_امام_حسن عليه السلام چند نكته را بايد مطرح نمود: 💥 #نكته_اول : در #مصادر_تاريخی به جای #بيعت ، #معاهده و صلح ذكر شده است. و معاهده و صلح فرق بسياری با بيعت دارد: قال يوسف بن مازن الراسبي : فسمعت القاسم بن محيمة يقول: ما وفي معاوية للحسن بن علي صلوات الله عليه بشيء عاهده عليه از قاسم بن محيمه شنيدم كه گفت: معاويه به چيزي از آن چه با حسن بن علي پيمان بسته بود عمل نكرد. 📚علل الشرائع ج۱ ص۲۰۰ في كلام له (عليه السلام) مع زيد بن وهب الجهني قال (والله لأن آخذ من معاوية عهداً أحقن به دمي وآمن به في أهلي خير من أن يقتلوني...). در سخنان حضرت با زيد بن وهب آمده است كه فرمودند: قسم به خدا اگر از معاويه #پيمانی بگيرم كه خونم را به وسيله آن حفظ كنم و اهل بيتم را ايمن گردانم بهتر از كشته شدن من است. 📚الاحتجاج ج۲ص۶۹ ( فوالله لان أسالمه... ) في كلام له عليه السلام مع زيد بن وهب. قسم به خداوند اگر با وي قرار داد صلح ببندم... 📚الاحتجاج ج ۲ص۶۹ فلما استتمت الهدنة علي ذلك سار معاوية حتي نزل بالنخيلة. وقتي كه قرار داد صلح كامل شد معاويه به راه افتاد تا به نخيله رسيد. 📚الارشاد للمفيد ج۲ص۱۴ و... 👈🏼و از مطالبي كه نظر شيعه را تاييد می كند كلام همه #تاريخ_نويسان است كه در هنگام ذكر وقايع سال ۴۱ هجری می گويند: " #صلح_حسن " و نمی گويند " #بيعت_حسن " 💥 #نكته_دوم : فرق بين #حكومت_دنيوی بر مردم و #امامت_الهی واضح است. پس حتي اگر فرض كنيم كه امام حسن عليه السلام حكومت دنيوي را به عللي به معاويه واگذار نموده باشند، اين به معني كناره گيري ايشان از #مقام_امامت (كه مقام هدايت مردم است) نيست. بلكه اصلا ايشان نمي توانند خود را از اين مقام عزل نموده يا كس ديگري را نصب نمايند. اين مقام، #مقامی_الهی است كه آن را به هر كس كه شايسته بداند عطا می نمايد. 👈🏼از رواياتي كه صريحا به اين مطلب اشاره دارد، اين روايت معروف است كه: الحسن والحسين امامان قاما أو قعدا حسن و حسين دو امامند، چه قيام كنند چه نكنند. 📚علل الشرائع ج۱ ص۲۱۱