eitaa logo
آیت الله سید کمال حیدری
1.5هزار دنبال‌کننده
282 عکس
242 ویدیو
9 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
آیت الله سید کمال حیدری
🔺 تبیین قاعده تفسیری بسیار مهم "وحدة المفهوم و تعدد المصداق" #فایل_های_تصویری #تفسیر_و_علوم_قرآنی #
❗️ این کلیپ بیانگر چکیده یکی از مهمترین نظریات آیت الله حیدری در حوزه معرفت دینی به طور عام، و عرصه تفسیر به طور خاص است. 🔸نظریه "وحدة المفهوم و تعدد المصداق"، کاربرد گسترده ای در علوم مختلف اسلامی دارد. هم در تفسیر می توان از این مبنا بهره برد و هم در فقه و کلام و غیره. ✔️ گفتنی است این مبنا، یکی از اصول و پیش فرض های اصلی "نظریه مشروعیت تعدد قرائت ها" از دیدگاه آیت الله حیدری است که باید در جای خود بدان پرداخت. ✅ https://eitaa.com/alhaydari
❇️ برخی از آثار کلامی و اعتقادی آیت الله حیدری 👇👇👇 ✅ https://eitaa.com/alhaydari
آیت الله سید کمال حیدری
🔺 نظریه جواز تعبد به جمیع ادیان و مذاهب الهی و غیر الهی! ➖ آیت الله سید کمال حیدری #فایل_های_تصویری
🔺 نظریۀ جواز تعبّد به جمیع ادیان و مذاهب الهی و غیر الهی! ➖ آیت الله سید کمال حیدری 🔹 یکی از مهمترین و چالش برانگیزترین مبانی دین شناختی آیت الله حیدری که بیشتر به حوزۀ «فلسفۀ دین» مربوط می شود، نظریه ای است که بر اساس آن، پیروان همۀ ادیان و مذاهب - اعم از الهی و بشری - بنا به شروطی، مُجاز بلکه واجب است بر همان اعتقادات خود باقی بمانند و در آخرت نیز رستگار شوند. ✅ مهمترین ملاک در حقانیّت و نجات پیروان ادیان و فِرَق گوناگون، «حجیّت» و «در دست داشتن دلیل» و برهان است؛ به این معنا که هر کس برای صحّت اعتقادات خود دلیل داشته باشد و طبق همان دلیل و باور خود - که واقعاً آن را حق می داند - عمل هم کند، در قیامت معذور و بالاتر مأجور خواهد بود! چنانچه پیروان یک دین، مذهب و مکتبی، واقعاً به دنبال حقیقت بوده باشند و پس از مطالعه و بحث و تحقیق در حدّ توان خود، نهایتاً مصداق حقّ را در یک آیین خاص تشخیص داده باشند، حتی اگر در قیامت خلاف دیدگاه ایشان کشف شود، باز هم معذور و مأجور خواهند بود و به بهشت می روند؛ زیرا در حدّ توان فکری خود به مطالعه، تحقیق و تأمّل پرداخته، و در نتیجه قطع برایشان حاصل شده که فلان اعتقاد و نظام فکری صحیح است؛ چرا که تطابق یا عدم تطابق اعتقادات با واقع (مقام ثبوت و نفس الأمر) خارج از توان عقلی (مقام اثبات) انسان هاست و خداوند هم کسی را بیش از ظرفیت فکری و عقلی اش تکلیف نمی کند!: «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها»؛ بقره/ 286 (خداوند هيچ كس را جز به اندازۀ توانايی اش تكليف نمی کند). هر آنچه که عالمان ادیان بدان اعتقاد دارند و هر دلیل و استدلالی که برای صحّت مدعای خود اقامه می کنند، تنها و تنها در حیطۀ فکر و ذهن خودشان است (مقام اثبات)، اما «احراز» اینکه اعتقادات پیروان کدام یک از ادیان و مذاهب، لزوماً مطابق با واقع و لوح محفوظ است، خارج از قدرت انسان هاست و فقط خداوند و معصومین (علیهم السلام) هستند که می توانند به نحو قطعی و صددرصد بگویند فهم و برداشت چه کسانی مطابق با نفس الأمر و منطبق بر علم الهی و باطن عالم است؛ دیگران فقط از عالم ذهن خود (مقام اثبات) خبر می دهند که ممکن است مطابق با واقع یا مخالف با واقع باشد. 🔹 به بیان دیگر، همۀ افکار انسان اعم از پیش فرض ها و مبانی و مقدمات استدلال و نتایجی که به درستی یا نادرستی آنها قطع حاصل کرده، صرفاً در حیطۀ اندیشه و ذهنیات اوست که به آن «مقام اثبات» یا عالَم ذهن می گویند، اما اینکه گزاره های ذهنی، اندیشه ها و افکار انسان (علوم حصولی)، لزوماً مطابق با عالَم خارج و ظرف واقع است یا نه (مقام ثبوت و نفس الأمر)، احدی نمی تواند در این دنیا آن را به نحو یقینی و صددرصد مشخّص و تضمین کند؛ زیرا اگر انسان ها از یکچنین قدرت و توانی برخوردار بودند، در هیچ علمی اختلاف دیدگاه پدید نمی آمد و هیچکس سخن نادرست بر زبان نمی آورد؛ به این دلیل که عقیده خود را مطابق با واقع می ساخت تا از وقوع خطا پیشگیری کند!! اختلاف نظرهای فراوان و تعارض آرائی که در همه علوم از جمله علوم اسلامی شاهدیم، گواهی عینی بر صدق این مدعاست. جالب آنکه همه هم ادّعا می کنند حقیقت نزد آنهاست و سخن و مدّعا و دلیل ایشان کاملاً مطابق با واقع است! 👈 بله، واقع یکی است و از میان اقوال متعارض، فقط یکی از آنها مطابق با واقع است و همۀ آنها در آن واحد نمی توانند درست باشند، اما اینکه دقیقاً نظر چه کسی به طور خاص و یقینی مطابق با خارج و نفس الامر است، چیزی است که جز به احتمال نمی توان از آن سخن گفت! می توان به قطع رسید، اما قطع اصولی و نه یقین منطقی یا همان یقین بالمعنی الأخصّ! (اعتقاد جازم صادق ثابت). باید توجه داشت که طبق این مبنا، از یک سو «شکاکیّت» - که حاکی از شکّ در همۀ امور و عدم قطعیّت است – و از سوی دیگر «نسبیّت» - به معنای حقّ و درست دانستن همۀ آراء – مردود است؛ به این علت که اساس نظریۀ مختار مبتنی بر تئوری احتمال و حجیّت قطع است و نه شکّ و لاادری گری! 👉 〽️ و اما اینکه کسی در باطن خود به درست و حق بودن یک دین یا مذهب خاص پی ببرد و یقین حاصل کند که اعتقاد خودش باطل است، اما با این وجود عناد بورزد و در مقابل عقیدۀ حق، مقاومت کند، مربوط می شود به خداوند که علام الغیوب است؛ چرا که ما انسان های غیر معصوم نمی توانیم مشخص کنیم آنکه اعتقاد ما را – که به زعم خودمان حق است – انکار می کند، این انکارِ او "از روی استدلال" است و واقعاً دلیل ما برایش تامّ نیست و چند اشکال به آن وارد می داند، یا اینکه "از سَر هوای نفس" و تعصّب و لجاجت و شهوت و غیره، باور ما را ردّ می کند!! https://eitaa.com/alhaydari
🔅 لازم به ذکر است که این نظریه، دارای مبانی متعدّد معرفت شناختی، کلامی، تفسیری، روایی و اصول فقهی است که علامه حیدری آنها را در جای خود، طرح، تبیین و مستدل نموده و بدیهی است در این نوشتار بسیار کوتاه نمی توان همۀ ابعاد آن را به تفصیل روشن و مبرهن کرد. بنابراین ذکر نظریۀ مذکور در اینجا، صرفاً به منظور فتح باب و اشاره به لبّ و چکیدۀ آن است تا ضمن ایجاد انگیزه برای مخاطبان گرامی، زمینه برای طرح سؤالات و تأمّلات بعدی در میان اهل علم و تحقیق فراهم گردد. 👈 گفتنی است بر خلاف نظر سطحی و ابتداییِ عده ای از ناآشنایان با این سنخ مباحث، «نظریۀ جواز تعبّد آیت الله حیدری»، با «نظریۀ پلورالیزم (کثرت گرایی دینی) جان هیک»، چه از حیث نقطۀ آغاز و استدلال، و چه از جهت مبانی معرفت شناختی و دین شناختی، تفاوت های متعدّدِ بنیادین دارد که تفصیل آن به زودی (و به یاری خدا) در قالب یک مقاله مستقل و تطبیقی، به محضر اهل علم تقدیم خواهد شد. 👉 ‼️ همچنین باید افزود که یکی از آثار علمی و عملی این مبنای بسیار مهم، خشکاندن ریشۀ تکفیر، آدم کشی، خونریزی و توهین بین پیروان جمیع ادیان، مذاهب و مکاتب الهی و غیر الهی است. ❇️ باید عنایت داشت - بر خلاف آنچه که برخی گمان می کنند - این نظریه چنانکه به دلیل آن اجمالاً اشاره شد (ابتناء بر نظریه احتمال و حجیت "قطع")، نه به «شکاکیت» منجر می شود و نه به «نسبی گرایی» تن می دهد! و اما چگونگی این مطلب به نحو مبسوط، باید در جای دیگر و فرصتی مناسب دنبال شود. https://eitaa.com/alhaydari
▪️ مخاطبان گرامی برای اینکه از اصل این نظریه و استدل های عقلی و نقلی آن به طور دقیق آگاه شوند، می توانند به بحث «مواقف فی الصّمیم: نظریة جواز التعبّد بجمیع الملل والنحل»، در سایت عربی آیت الله حیدری رجوع کنند. این سلسله مباحث به زبان عربی و در 22 جلسۀ ده دقیقه ای برگزار شده است. فایل صوتی، تصویری و متن آن هم به طور کامل در پایگاه اینترنتی مذکور موجود است. همچنین جلسه 13 از سلسله مباحث "من فکر السید الحیدری" نیز دقیقا مربوط به همین نظریه است. https://eitaa.com/alhaydari
🔺ولادت امام دهم (علیه السلام) تبریک به لب ز ره منادی آمد / که ایّام سرور و فصل شادی آمد یعنی علی النقی امام هادی / با علم رضا، جود جوادی آمد ۱۵ ذی الحجه، سال روز ولادت اسوه طهارت و پیشوای هدایت، حضرت علی بن محمد الهادی (علیه السلام) را به پیشگاه مبارک صاحب عصر و زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و عموم مسلمانان جهان تبریک عرض می نماییم. می توانید با مراجعه به لینک زیر مختصری با زندگانی این امام همام آشنا شوید: 🔗 http://alhaydari.com/fa/2018/08/6455/https://eitaa.com/alhaydari
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 آیا تمام مطالب نهج البلاغه و اصول کافی از ائمه (ع) صادر شده است؟! ➖ نقد روش محدثین، نقد خود امامان نیست! https://eitaa.com/alhaydari
🔺 عوامل اهمیّت بحث درباره واقعۀ تاریخی "غدیر" 🔹 پیامبر اعظم (ص) در بعضی از فقرات خطبۀ غدیر توضیح داده بودند که حجّ سال دهم هجرت، آخرین دیدار عمومی ایشان با امّت است و به زودی به لقاء پروردگار خود می شتابند. این حقیقت، رسول اکرم (ص) را بر آن وا داشت تا اینکه حجاجّ همان سال را در منطقۀ غدیر خم یک جا جمع نموده و برایشان صحبت کنند تا آنچه که از طرف خداوند متعال بر ایشان نازل شده را به مردم ابلاغ کنند، مهمترین دستورات را برای آنها بیان کنند و ایشان را به عمل به آن فرامین الهی دعوت نمایند. به طور کلّی می توان گفت چند عامل باعث شده است که مسألۀ غدیر اهمیتی فراوان بیابد به طوری که عقول مسلمانان را برای کشف حقایق تاریخی به تحرّک وا دارد و زیر و رو کند. در ادامه به برخی از عوامل اهمیت فوق العادۀ این رویداد تاریخی بزرگ اشاره می شود: 1⃣ عامل اول: آخرین سفارشات رسول اکرم (ص) پیش از رحلت توصیه هایی که در واقعۀ غدیر از پیامبر اعظم (ص) صادر شده، آخرین تأکیدات وجود مبارک ایشان برای امّت بوده و همین امر، ارزش و اهمیت فراوانی به رویداد غدیر می دهد. 2⃣ عامل دوم: انبوه جمعیت و کثرت مشاهدین جمعیت انبوهی که در واقعۀ غدیر - چه از نخبگان امّت و چه از عموم مردم - حضور داشتند، بر اهمیت آن افزوده است؛ و با توجه به اینکه هر کدام از حجّاج از مناطق و کشورهای مختلفی بودند، همین امر باعث می شد که پیام غدیر در مدت کوتاهی به اقصی نقاط عالم برسد. 3⃣ عامل سوم: ذکر واقعۀ غدیر در مهمترین منابع مهم ترین و معتبرترین منابع علمی مسلمین اعم از شیعه و سنّی، واقعۀ غدیر را با اَسناد صحیح و متواتر نقل کرده اند و این اسناد در اثبات رهبری و زعامت سیاسی امام علی ابن ابی طالب (ع) صراحت دارند. 4⃣ عامل چهارم: متمایز کنندۀ امام علی (ع) از سایر صحابه حدیث غدیر مسئولیت و فضلیت خاصّی را برای امام علی (ع) اثبات می کند که ایشان را از سایر صحابه متمایز و ممتاز می سازد؛ در حالی که به هیچ وجه ثابت نشده که پیامبر اکرم (ص) دست یکی از صحابه را گرفته باشند و آنچه را که در حق امام علی (ع) در روز غدیر فرموده اند، در حقّ او هم گفته باشند. 5⃣ عامل پنجم: مشخص شدن تفاوت روش علمای اسلام با شیوۀ ابن تیمیه بحث و تحقیق در واقعۀ غدیر آشکار کنندۀ تفاوت حقیقی بین رویکرد علمای مسلمین با شیوۀ ابن تیمیه و تابعان او، در مواجهه با اتفاقات و روایاتی است که به نوعی با شخصیت امام علی (ع) ارتباط می یابند.🍃🍃🍃 📚 مطارحات فی الإمامة ، ص 365 – 367. ✅ https://eitaa.com/alhaydari
🔺 معنای کلمۀ «مولی» و دلالت آن بر امامت سیاسی امام علی (علیه السلام) 🔹 از خلال بحث دربارۀ صیغه های مختلف حدیث صحیح، صریح و متّفق علیه «غدیر» مشخص می شود که برای کلمۀ «مولی» دو معنا می توان در نظر گرفت. 1⃣ معنای اوّل: "الأولی" به معنای اولی به تصرّف «اولی» به تصرّف، معنایی است که ما از قول نبی اکرم (ص) می فهمیم: «یا بریدة ألست أولی بالمؤمنین من انفسهم؟ قلت: بلی یا رسول الله. قال: من کنت مولاه فعلیّ مولاه». شعیب ارنئوط در این باره گفته است: «اسناد آن صحیح است بر اساس شرط شیخین" (مسند الامام احمد بن حنبل، تحقیق: شعیب الارنئوط، ج 38، ص 32). 2⃣ معنای دوّم: "الولی" به معنای سرپرست «ولی» هم به معنای سرپرست، چیزی است که از سخنان رسول الله (ص) متوجه می شویم: «إنّ الله عزّ وجلّ مولای وأنا ولیّ کلّ مؤمن، ثمّ أخذ بید علی: من کنت ولیّه فهذا ولیّه». طحاوی در این باره چنین آورده است: «رجال آن ثقه شیخین هستند» (مشکل الآثار للامام الطحاوی، ج 5، ص 18). این دو کلمه، امامت سیاسی را برای امام علی (ع) به شکل واضح و صریح اثبات می کنند. 🔸 دلالت کلمۀ اولی بر امامت سیاسی کسی که در اصل حدیث غدیر تدبّر کند، به خوبی در می یابد که رسول اکرم (ص) مراد خود را از کلمۀ "مولی" در همین حدیث بیان نموده اند و با وجود بیان خود رسول الله (ص)، نیازی به رجوع به کتب لغت – و غیره - باقی نمی ماند. در احادیث فراوانی وارد شده است نبی اکرم (ص) از جمعی که در غدیر خم حضور داشتند اقرار گرفتند بر اینکه رسول خدا (ص) از خود ایشان به خودشان اولی هستند و سپس عبارت "فمن کنت مولاه فعلی مولاه" را بر آن تفریع نمودند. به عنوان نمونه: "یا بریدة ألست أولی بالمؤمنین من انفسهم؟ قلت: بلی یا رسول الله. قال: من کنت مولاه فعلیّ مولاه" (مسند الامام احمد بن حنبل، تحقیق: شعیب الارنئوط، ج 38، ص 32). بر این اساس، رسول اکرم (ص) پس از اینکه از مردم اقرار گرفتند که از خودشان بر ایشان اولی هستند، دست امام علی (ع) را گرفته و فرمودند علی (ع) نیز مولای شماست. معنای این عبارت و فعل رسول خدا (ص) آن است که ولایت منصوص علی بن ابی طالب (ع) در حدیث غدیر، متفرع است بر همان ولایت منصوص پیامبر (ص) که قرآن بدان تصریح نموده است: "النبی اولی بالمومنین من انفسهم" (احزاب/ 6). حال از آن جهت که "اولویت" مطرح شده در سوره احزاب به دلیل حذف متعلق آن عام است، اثبات می شود که این ولایت همه امور اعم از رهبری سیاسی و غیره را به نحو مطلق در بر می گیرد. ✔️ بنابراین همان ولایت و اولویتی که قرآن کریم برای رسول اکرم (ص) ثابت نموده و آن را به نحو عام و مطلق ذکر کرده، برای امام علی (ع) هم ثابت است، به این دلیل که رسول اکرم (ص) ولایت علی (ع) را بر آن تفریع نموده است. 📚 مطارحات فی الإمامة ، ص 427 - 432. ✅ https://eitaa.com/alhaydari
🔺 آیا مراد از «مولی» در حدیث غدیر، "دوست" و «محبوب» است؟! 🔷 برخی از اهل سنّت گفته اند منظور از کلمۀ «مولی» که در حدیث غدیر آمده، «محبوب» است؛ به این معنا که پیامبر اکرم (ص) فرموده ای مردم امام علی (ع) را صرفا دوست بدارید و او را محبوب خود بدانید! در پاسخ به مدّعای نادرست فوق باید گفت: 1⃣ اولاً هیچ قرینه ای برای ترجیح این معنا [یعنی حبّ] نسبت به سایر معانی مولی [از جمله اولی] وجود ندارد. 2⃣ ثانیاً مستلزم تحصیل حاصل و لغو است! چرا که نبی اکرم (ص) در مناسبت های مختلف و روایات متعدّد به این مسأله اشاره نموده بودند که: «لا یحبّک إلا مؤمن ولایبغضک إلا منافق» (السنن الکبری للنسائی، ج 5، ص 137)؛ و همچنین: «من احبّک فقد احبّنی، و من ابغضک فقد أبغضنی» (أمالی الصدوق، ص 656). [با این وجود دیگر نیازی نبود پیامبر (ص) ده ها هزار نفر را در حجة الوداع و در غدیر خم یک جا جمع کنند و همان حرف تکراری که قبلاً به مناسبت های گوناگون فرموده و همه شنیده بودند را باز هم تکرار کنند!!]. 3⃣ ثالثا اگر معنای «مولی» در حدیث غدیر «محبوب» باشد، پس چرا عمر – همان طور که در مسند احمد آمده - به امام علی (ع) گفت: بر تو گوارا باید ای پسر ابی طالب، تو روز را به شب رساندی و شب را صبح کردی در حالی که مولای هر مؤمن و مؤمنه هستی؟! (مسند الإمام أحمد بن حنبل، ج 4، ص 281). این گفتۀ عمر از دو حال خارج نیست: یا اینکه عمر تا روز غدیر امام علی (ع) را دوست نداشت که در این صورت از امر رسول خدا (ص) – که در روایات متعدّدی آمده - سرپیچی نموده است؛ جدای از لوازم مهمّ دیگری که بر این نافرمانی مترتب می شود؛ و یا اینکه رسول خدا (ص) به امام علی (ع) نشان و مقامی عطا فرموده بودند که تا قبل از روز غدیر به ایشان نداده بودند و این چیزی است که عمر فهمیده بود و به همین دلیل است که به علی (ع) تبریک گفت: «هنیأ لک یا ابن ابی طالب أصبحت وأمسیت مولی کلّ مؤمن ومؤمنة» (مسند الإمام أحمد بن حنبل، ج 4، ص 281). ✔️ بنابراین کلمۀ «مولی» که در حدیث غدیر آمده، به هیچ وجه به معنای محبوب و محبّ نیست، بلکه همان طور که در بحث های پیش گذشت، معنایی جز «اولی به تصرّف» نمی تواند داشته باشد و این معنا از مولی، به خوبی از صدر خود حدیث غدیر که رسول اکرم (ص) بدان تصریح فرموده اند آشکار است: «یا بریدة ألست أولی بالمؤمنین من انفسهم؟ قلت: بلی یا رسول الله. قال: من کنت مولاه فعلیّ مولاه» (مسند الامام احمد بن حنبل، تحقیق: شعیب الارنئوط، ج 38، ص 32). همان طور که در این روایت مشهود است، مراد از "مولا"، همان "اولی" است که پیامبر خدا (ص) برای فهماندن معنای صحیح "مولا"، کلام خود را با آن آغاز نموده اند؛ وگرنه جمله اول رسول اکرم (ص) لغو می بود! 📚 مطارحات فی الإمامة، ص 488. https://eitaa.com/alhaydari