📌 #آدم_ها 🍁 داشتم درفتزهای ایمیلم را پاک می‌کردم که به یک ایمیل خیلی قدیمی برخوردم. گفت‌وگویی با یک بنده‌خدایی داشتم برای 5سال پیش (2015). کسی که عامل مهم نابودی یک سایت باسابقه (سمپادسیتی) شد. خواندن دوباره این متن، برام بسیار جالب بود. این متن در واقع ماحصل #تجربه چیزی حدود 6سال کار قابل‌اعتنای مدیریتی من محسوب می‌شد! 🍁 خواستم با ویرایش و بازنویسی‌اش، یادداشت کوتاهی بنویسم با عنوان «آدم‌هایی که نباید #جدی شان بگیرم/ی/اد/ایم/اید/ند» و در آن این 4تیپ آدم را توضیح بدهم، اما دیدم خود این متن، با همان #داغ بردل‌نشسته‌اش و صمیمیت رسمیت‌گریزش، گویای تمام حرف‌هاست. آن پاراگراف بدون دخل و تصور بدین صورت است: «دهن من رو سرویس کردن و کردید! نمیشه که اینطوری... تو هم که همیشه استخاره به دست... میدونی من چرا دغدغه‌های تو رو-مثلا همین صحبت‌های تو افطاری‌ات رو- جدی نمی‌گیرم؟ چون تو جدی نیستی! اون موقع که حرف می‌زنی جدی هستی، ولی نمی‌شه روت حساب کرد. با آدمی که همیشه #تسبیح به دستشه و برای نفس‌کشیدنش هم می‌خواد استخاره بگیره، نمیشه کار کرد. چون هر لحظه امکان داره نباشه. و نبودن چنین آدمی یعنی به هم خوردن کل برنامه‌ریزی‌ها و نقشه‌ها و پروژه‌ها. و همچنین با آدم‌های #دم_دمی_مزاج نمی‌شه کار کرد. یعنی آدمایی که هر لحظه امکان داره #حس شون عوض بشه و بر اساس حسشون تصمیم می‌گیرن. و همچنین با آدم‌هایی که حرفشون #در_حد_عمل شون نیست نمی‌شه کار کرد. چون یک حرفی می‌زنن ولی در عمل یک جور دیگه خودشون رو نشون میدن. و همچنین با آدم‌های #بی_نظم و غیرجدی نمی‌شه کار کرد. چون هیچ درصدی به قولشون نمیشه حساب کرد.» 🔹پی‌نوشت: متاسفانه هنوز هم از اعتماد به چنین افرادی ضربه خوردم و می‌خورم/ ی/اد/ایم/اید/ند. 🌐 @aliebrahimpour_ir 1398.11.26

#پرخوری با #تسبیح در میزهای سلف‌سرویس، همیشه بیشتر از همیشه غذا می‌خورم و به دلم هم نمی‌نشینه! این میزها حس بدی دارند؛ #پرخوری_بی_کیفیت را به آدم تحمیل می‌کنن: همیشه حس می‌کنم فلان چیز، الانه که تموم بشه؛ پس ناخودآگاه سریع و بیشتر می‌خورم تا زودتر از اون چیز دوباره برای خودم بریزم. از هیچکدومشون هم لذت نمی‌برم یک تسبیح ۳۳تایی را تبدیل کردم به ۳تسبیح ۱۱تایی! فکر می‌کنم گفتن ۱۱ذکر باکیفیت و تمرکز، بهتر است از اینکه در حال چرخاندن تسبیح ۱۰۰تایی، هی به مقدار باقی‌مانده‌ی تسبیح نگاه کنی!! @aliebrahimpour_ir 1403.02.11