eitaa logo
عقل یشمی خال‌خال پشمی
243 دنبال‌کننده
743 عکس
40 ویدیو
75 فایل
☑️ کسی که حرفای این کانال را جدی بگیره، خره. 😇✌ @ebrahimpour
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 ✳️ دو جمله مشهورخطا درباره : 🔸۱.چون امام سجاد، تحت فشار حکام بودند، زبان را برای بیان معارف برگزیدند و صحیفه‌سجادیه نتیجه‌ی آن تلاش‌هاست. 🔷 : ، کتاب املایی و تصنیفی (نه ابلاغی و بیانی) چندسال پایان عمر حضرت است و محتوای آن کاملا مخفی بوده! (شاید برخی دعاها قبلا خوانده شده باشند، ولی تالیف و تصنیف آن مربوط به ۱۰سال پایانی عمر حضرت است و بعد از تصنیف نیز، مخفی نگه داشته می‌شده) 🔸 ۲.صحیفه‌سجادیه 《بعد》 از قرآن و نهج‌البلاغه، مهمترین کتاب معارفی ماست. 🔷 : رتبه صحیفه از نهج‌البلاغه جلوتر است! نهج‌البلاغه، کتاب نیست؛ ولی صحیفه کتابی است که املا کننده، کاتب و شاهد آن هر سه امام معصوم هستند! ما هیچ کتابی با چنین ویژگی‌ای نداریم که معصوم املا کند و معصوم بنویسد و معصوم شاهد بر املا و کتابت باشد! صحیفه کتابی است که در کنار قرآن تنظیمی امیرالمومنین و ، به عنوان یک "کتاب" ویژه در دستان امام زمان است. 💠 امام صادق علیه‌السلام وقتی کتاب را باز می‌کند، می‌فرماید: هَذَا خَطُّ أَبِي وَ إِمْلاَءُ جَدِّي - عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ - بِمَشْهَدٍ مِنِّي. یعنی امام سجاد، دو فرزندش و را می‌نشاندند و دعاها را املا می‌کردند و امام باقر و هر کدام یک نسخه می‌نوشتند و امام صادق هم شاهد این اتفاق بوده. 🌟 ولادت امام صادق، سال ۸۳ هجری‌قمری است. (سال۸۰ هم نقل شده) شهادت امام سجاد سال ۹۴/۹۵ هجری‌قمری است. این یعنی حین شهادت ، ۱۲ساله بوده‌اند. اگر نگاه‌کردن (بِمَشْهَدٍ مِنِّي) را از سه‌چهارسالگی صحیح بدانیم، ممکن است املای صحیفه بین سال‌های ۸۶تا۹۵ بوده. یعنی بین این ۹سال منتهی به شهادت امام سجاد صحیفه املا شده. (با توجه به اینکه مدت امامت امام سجاد هم ۳۵ سال بوده، یعنی صحیفه در یک‌چهارم پایانی امامت حضرت املا شده) @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh
📌 صحیفه سجادیه علوم سرّی اهل‌بیت است بر اساس یک اتفاق، از پستوی خانه حضرات به بیرون راه پیدا کرد؛ مگرنه چه‌بسا همچون و نزد خود اهل‌بیت به صورت محفوظ و سری باقی می‌ماند. اعتقاد به این گزاره، فهم و نگاه ما را به صحیفه و نسبت آن با سایر مجامع روایی و معارفی، کاملا تغییر می‌دهد. ✅ شواهد برون‌متنی این مبنا: املا و کتابت صحیفه در محیط عمومی نبوده؛ محیط خصوصی منزل خود اهل‌بیت بوده. آنقدر دقت داشتند که به صورت معمولی از آن رونویسی نمی‌کرده‌اند، بلکه کتابی املایی بوده. همچنین پیوسته هم به حفظ و مراقبت و نگه‌داری و جابه‌جانکردن و خارج‌نکردن آن تصریح و تاکید می‌شده. ( را از این حیث دوباره بخوانید) ✅ شواهد درون‌متنی این مبنا: ما در صحیفه، دعاهایی می‌بینیم که یک انسان شیعه معمولی نمی‌تواند آن را بخواند. یعنی اساسا برای ما نیست؛ مختصّ خود اهل‌بیت است! فقط خودشان می‌توانند آن تعابیر را بخوانند. هرچند آن عبارت اگر به دست ما برسد، می‌توانیم معارفی از آن‌ها برداشت ‌کنیم؛ اما اساسا آن عبارت برای دعاخواندن ما نیست. و نمونه‌ای از این متون هستند. نمونه‌های دیگری نیز هست که جمع‌آوری کامل آنها می‌تواند پیشفرض مذکور را بهتر اثبات کند. @my_sajjadieh @aliebrahimpour_ir