eitaa logo
اشعار علیرضا بیاتانی
184 دنبال‌کننده
1 عکس
0 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
دلم هوایی کرب و بلا شده آقا                       گریستم و زجنس طلا شده آقا دوباره بر غمتان مبتلا شده آقا                       و راز گریه ی من برملا شده آقا میان روضه ی تان عطر گریه می آید                    صدای ناله ی افلاک هم که می آید وروضه،روضه ی 6ماهه است واویلا                    گرفته حرمله تیری به دست واویلا سه شعبه تیر به حنجر نشست واویلا             نشان دهد به چه کس ناز شست؟ واویلا رباب مژده که سیراب گشته اصغرتو                فدای همسرتو؛نه،فدای رهبر تو چه محشری شده در خیمه های حق برپا        نشسته بر دل زینب تمام ماتم ها و دختری که صدا می زند "عطش؛بابا"             و مشک های پر از تشنگی و کرب و بلا عدو شود ز تو سیراب و کودکان بی تاب؟         ز تشنه کامی اهل حرم حیا کن آب دگر نمانده دلی که نگشته بارانی                 چقدر هم شده اینجای روضه طوفانی فضای مجلس ارباب هم که می دانی             عجیب نیست بگیرد چنانچه قربانی حسین گفتم و از عرش ناله ای آمد                صدای گریه ی طفل سه ساله ای آمد حسین مانده و آن نانجیب می آید                 صدای روضه ی شیب الخضیب می آید ز خیمه ناله ی امّن یُجیب می آید                       و "عطر یاس" خدایا عجیب می آید و خواهری که دوان سوی قتلگاه آید                گهی به پا دود و گاه با سرش شاید                                                  ** از این به بعد به اهل حرم پرستاری                 برو که یک سفر سخت پیش رو داری مباد نزد عدو خواهرم کنی زاری                     تو دختری علوی زاده؛بنت کراری برای دربدری زینبم مهیا شو                           نظاره می کند این صحنه را عدو؛پاشو ز سوگواری زینب قد قلم خم شد                    که روضه،روضه ی مظلومه ی محرم شد گمان نکن که فقط انس غرق ماتم شد             اگر غلط نکنم ماورای ما هم شد امان ز قلب عزادار زینب کبری                         در این سفر ید حق یار زینب کبری
شده هوای تو در صحن این غزل؛جاری           هوای تو که خودت یک سبد غزل داری تویی که مادر یک خانواده از عرشی             حسن,حسین و زینب؛چه بیت پرباری قلم به دست دلم بود و این غزل رو شد         من و سرودن ازتو؟چه کار دشواری!!! فضای ذهن من از یادتان معطر شد              شبیه خرمن گل یا دکان عطاری شده است ورد زبانم همیشه یازهرا             به غیر نام تو برلب نمانده گفتاری غزل غزل زتو گفتند و باز مجهولی                 خدا کند که ز اسرار پرده برداری به ذهن چندصباحی خطور کرده که کاش       میان روضه بمیرم اگر تو بگذاری بزرگ کرده مرا نان سفره ات مادر                 تو نان و عشق به من داده ای؛سزاواری که طبع بی ثمرم را به پایتان ریزم                 برای شیعه ی حیدر تو مادری؛آری! من و سری که به درگاهتان فرود آمد            و التماس قدیمی؛نیاز هرباری تمام همت من جلب یک عنایت تو                نداشته و ندارم به هیچ کس کاری عنایت تو که یک لحظه اش؛به حضرت حق      میان شیعه و دوزخ کشیده دیواری تویی بهشت پیمبر؛گل رسول تویی               تو هم برای پدر مادری و هم یاری پیام آور رحمت خوشا به احوالت                  چه یاوری!چه بهشتی!چه مادری داری برای وصف چنین گوهری مدام از عرش          سبد سبد غزل ناب و تازه می آری...
"تقدیم به ساحت مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها" دوباره بد شده حال و هواي من،بانو                  سلام حضرت مشكل گشاي من،بانو مراكه آمده ام خسته وشكسته،ببخش              براي لرزش دست و صداي من،بانو خودم نيامده ام،نه ،نمي توانستم                     كشانده سوي تو من را خداي من،بانو غريبه نيستم،اين صحن آسماني تو                   بهشت امن من است و سراي من،بانو دوباره دست نيازم به سوي توست،بگير              برات كرب و بلايي براي من،بانو خدا نياورد آن روز را كه بي تو شوم                   جدايي ز تو،عظمي بلاي من،بانو چه افتخار بزرگی است اینکه گهگاهی               مرا خطاب کنی"ای گدای من"،بانو دوباره گم شده ام در خودم،دعايم كن               نگاه کن به من،اُختُ الرضاي من،بانو ضريح عرشي تو آشناست با غم من                 گلايه مي كند از گريه هاي من،بانو دوباره آمدم و غرق در ستاره شدم                   ستاره مي چكد از گونه هاي من،بانو دوباره  آمده بودم بمانم اما حيف                    حريم قدسي تو نيست جاي من،بانو نبود درد دلم لايق تو،مي دانم                        بزرگوار؛ببخش اين خطاي من،بانو