eitaa logo
مدرسه معارف علامه طباطبایی
854 دنبال‌کننده
82 عکس
125 ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
مخاطبه با قرآن، روز بیست‌ونهم.mp3
1.4M
🌙 مخاطبه با قرآن (۲۹) «السَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا»
🌙 مخاطبه با قرآن (۲۹) «السَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا» «سلام» علامتِ ارتباط و هماهنگىِ انسان با كائنات، بلكه هماهنگى كائنات با انسان است؛ و از آن هم بالاتر، علامت اين است كه تمام جهان و كائنات در خدمت انسان هستند، و براى او كار مى‌كنند، و او را به سرمنزل مقصود مى‌رسانند. سلامى كه هم روزِ شروعِ زندگى در اين جهان هست، و هم روز پايانش، و هم در جهانى ديگر؛ اين سلام، سلام بر ذات است، و علامتِ هماهنگى و يگانگى ذات انسان در همه‌ى زمان‌ها و حتى فراتر از زمان است. اين كلام عيسى مسيح علیه‌السلام، كلامى است كه تنها به مقام ايشان تعلق نمى‌گيرد؛ بلكه براى ذاتِ انسان است. ذاتِ انسان هميشه و در همه جا و در حاقش، منطبق بر جهان، كائنات است، و مقصودِ او و همان چيزى است كه مى‌خواهد. اين انطباقِ ذاتِ انسان، با همه‌ى خواسته‌ها و توانایی‌‌ها، فقط مختص عيسى مسيح نيست؛ به ما و همه‌ى انسان‌ها هم تعلق مى‌گيرد. هر انسانى، در هر شرايطى كه هست، اين مقام «سلام» را داراست؛ اما اين بدين معنا نيست كه ما با عيسى علیه‌السلام يكى هستيم؛ ما متفاوتيم، اما فرق‌مان تنها در يك چيز است؛ اينكه حضرت عيسى اين حقيقت وجودى را متوجه مى‌شود، اما ما به آن توجه نداريم! براى ما، در همين شرايطى كه هستيم، اين برترى، والايى، سلامت، هماهنگى با كائنات، قداستِ ذاتى و سلامتِ وجودى حاصل است. مشكل ما در نداشتن اين مقامات نيست، در اين است كه فكر مى‌كنيم فاقدش هستيم؛ همه‌ى مشكل در همين است! تفاوت ما با حضرت عيسی در اين است كه ايشان به مقامى مى‌رسد كه اين تخيلات، توهمات و نگاهِ منفى به خود، و ندانستن قدر و منزلت خويشتن، از ايشان رخت مى‌بندد، اما ما در توهم خود گرفتاريم. در اين راستا نيازى نيست كه كارى انجام دهيم؛ اين حقيقت براى ما همين الان، موجود و مقدور است؛ كافی است رويش پا نگذاريم، و چشم به رويش نبنديم. انسان نبايد براى دويدن بسوى قله‌اى كه دارا نيست، به خود زحمت بدهد؛ بلكه بايد زحمات خود را متوقف كند براى ديدن قله‌اى كه در آن قرار دارد، و دانا و تواناست و داراى همه‌چيز است. اين حقيقتى است كه ما بايد از رمضان بياموزيم، و با دستِ پر، خيالِ راحت و با اعتماد به نفس از رمضان خارج شويم. ما هم مى‌توانيم اين كلام عيسى مسيح علیه‌السلام را بگوييم: «السَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا»؛ و اين «سلام»، سلامى است كه حقيقتش در ما موجود است، و مى‌توانيم با آن از رمضان خارج شويم، و براى زندگى‌ای كه پس از رمضان خواهيم داشت. 👁 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: ایتا | بله | تلگرام | اینستا | آپارات