eitaa logo
نشر آثار علامه طهرانی
3.4هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
926 ویدیو
220 فایل
◦◦◉✿‏‏ ﷽ ✿◉◦◦ ❤️ عرفان با طعم زندگی ❤️ 📚 نشر علوم و معارف اسلام در پرتو آثار حضرت علامه آیت‌الله حسینی طهرانی (قدس سره) و سایر علماء و عرفاء بالله 📚 ارتباط با ما: @Ya_bab_allah کتاب صوتی: @avaye_malakut خانواده و زندگی الهی: @ezdevaje_elahi
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 مسافرت‌ مرحوم‌ شهید مطهّری‌ به‌ کربلا و ملاقات‌ با آقای‌ حدّاد دو بار 💬 عبارت‌ مرحوم‌ حدّاد به‌ شهید مطهّری‌: پس‌ کِیْ نماز می‌خوانی‌؟! در سفری‌ هم‌ که‌ مرحوم‌ مطهّری‌ به‌ أعتاب‌ عالیات‌ مشرّف‌ شدند، نشانی‌ منزل‌ آقا حاج‌ سیّد هاشم‌ را بنده‌ به‌ ایشان‌ دادم‌، و در کربلا دوبار به‌ محضرشان‌ مشرّف‌ شده‌اند، یکبار ساعتی‌ خدمتشان‌ می‌رسند، و بار دوّم‌ روز دیگر صبحانه‌ را در آنجا صرف‌ می‌نمایند. مرحوم‌ مطهّری‌ در مراجعت‌ از این‌ ملاقات‌ها بسیار مشعوف‌ بودند، و می‌فرمودند: در یکبار که‌ خدمتشان‌ بودم‌ از من‌ پرسیدند: نماز را چگونه‌ می‌خوانی‌؟ عرض‌ کردم‌: کاملاً توجّه‌ به‌ معانیِ کلمات‌ و جملات‌ آن‌ دارم‌! فرمودند: پس‌ کِیْ نماز می‌خوانی‌؟! در نماز توجّه‌ات‌ به‌ خدا باشد و بس‌! توجّه‌ به‌ معانی‌ مکن‌! انصافاً این‌ جملۀ ایشان‌ حاوی‌ أسرار و دقائقی است‌، و حقّ مطلب‌ همینطور است‌ که‌ افاده‌ فرموده‌اند. چرا که‌ در نماز اگر انسان‌ متوجّه‌ معانی‌ نماز شود که‌ مثلاً إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ به‌ معنی‌ آنست‌ که‌: من‌ فقط‌ تو را عبادت‌ می‌کنم و از تو استعانت‌ می‌طلبم‌، ذهن‌ و فکر نمازگزار بدین‌ حقیقت‌ متوجّه‌ بوده‌ و از توجّه‌ کامل‌ به‌ خدا غافل‌ است‌؛ درحالیکه‌ باید توجّه‌ صد در صد به‌ سوی‌ خدا باشد و مخاطب‌ فقط‌ خدا باشد، و در اینصورت‌ دیگر توجّه‌ به‌ معنی‌ نیست‌ مگر به‌ نحوۀ آلی‌ و مِرْآتی، همچنانکه‌ در نماز نباید انسان‌ توجّه‌ به‌ الفاظ‌ و عبارات‌ آن‌ داشته‌ باشد مگر توجّه‌ آلی‌ و مِرْآتی‌. زیرا اگر توجّه‌ به‌ الفاظ‌ نماز از صحّت‌ ادا کردن‌ و تجوید آن‌ و أداءِ از مخارج‌ آن‌ شود، دیگر آن‌ نماز، نماز نیست‌؛ نه‌ توجّه‌ به‌ خداست‌ و نه‌ توجّه‌ به‌ معنی‌. ولی‌ اگر توجّه‌ به‌ خدا شود و انسان‌ در خطاب‌ و مکالمه‌اش‌ با خدا لحظه‌ای‌ فرود نیاید، نه‌ فکر الفاظ‌ نماز را بنماید و نه‌ فکر معانی‌ آن را، در اینصورت‌ تمام‌ الفاظ‌ خود بخود به‌ نحو آلی‌ و مِرآتی‌ یعنی‌ با نظر غیراستقلالی‌ آمده‌ و به‌ دنبال‌، جمیع‌ معانی‌ نیز به‌ طریق‌ آلی‌ و مِرآتی‌ نه‌ با نظر استقلالی‌ آمده‌ و همه‌ به‌ نحو صحیح‌ و مطلوب‌ أدا شده‌ است‌ بدون‌ آنکه‌ در توجّه‌ تامّ به‌ خداوند و حضور قلب‌ خللی‌ وارد آید. مثلاً در همین‌ مکالمات‌ و گفتگوهائی‌ که‌ ما شبانه‌روز با هم‌ داریم‌، و در سخنرانی‌ها و خطابه‌ها و مراجعات‌ و فصل‌ خصومت‌ها و سائر اموری‌ که‌ در آنها عنوان‌ تخاطب‌ و گفتگو است‌، تمام‌ توجّه‌ ما به‌ شخص‌ مخاطب‌ است‌ نه‌ به‌ خطاب‌. آنچه‌ در خطاب‌ از مغز و اندیشۀ انسان‌ بر زبان‌ جاری‌ می‌شود همه‌اش‌ درست‌ و صحیح‌ است‌، بدون‌ اینکه‌ ما توجّه‌ به‌ صحّت‌ آنها داشته‌ باشیم‌؛ و اگر یک‌ لحظه‌ توجّهمان‌ را به‌ عبارات‌ و مطالبی‌ که‌ ردّ و بدل‌ می‌شود منعطف‌ سازیم‌، اصل‌ توجّه‌ به‌ خطاب‌ از میان‌ می‌رود و در آن‌ لحظه‌ دیگر مخاطبی‌ وجود ندارد. بزرگان‌ فرموده‌اند: جمع‌ میان‌ دو لحاظ استقلالی‌ و آلی‌ نمی‌شود. اگر لحاظمان‌ در نمازها مستقلّاً به‌ خدا باشد حتماً به‌ الفاظ‌ و معانی‌ آنها باید آلی‌ و غیراستقلالی‌ و تَبَعی‌ باشد؛ و اگر لحاظمان‌ را به‌ الفاظ‌ نماز و یا معانی‌ آن‌ مستقلّاً بدوزیم‌، قهراً و اضطراراً باید توجّهمان‌ به‌ خدا تبعی و ضمنی‌ باشد نه‌ استقلالی‌. من‌ وقتی‌ با شما سخن‌ می‌گویم و مثلاً می‌گویم: آقا شما امروز مسافرت‌ نکنید، و در حرم‌ امام‌ رضا بمانید! صد در صد توجّهم‌ به‌ شما و حقیقت‌ شماست‌. این‌ را نظر استقلالی‌ نامند. و البتّه‌ این‌ معانی‌ بدون‌ غلط‌ در ذهن‌ من‌ می‌آید و ذهن‌ من‌ الفاظی‌ را متناسب‌ با آن‌ معانی‌ استخدام‌ می‌کند و بر زبان‌ جاری‌ می‌سازد، و بدون‌ هیچ‌ خطائی‌ مُسَلسَلاً این‌ معانی‌ و الفاظ‌ استخدام‌ شده‌ و به‌ شما برای‌ إبراز و اظهار آن‌ مقصود منتقل‌ می‌گردد. امّا اگر بخواهم‌ معنی‌ «امروز مسافرت‌ نکنید» را در ذهن‌ بیاورم‌ و یا الفاظ‌ آن‌ را بخصوصه‌ تصوّر نمایم‌، دیگر مخاطب‌ بودن‌ شما از میان‌ می‌رود و استقلال‌ خود را از دست‌ می‌دهد؛ مگر ضمنی‌ و تبعی و آلی‌ و مرآتی‌. در نماز که‌ أهمّ امور است‌ باید انسان‌ در حضور قلب‌ به‌ خدا منقطع‌ باشد و هیچ‌ خاطره‌ای‌ و اندیشه‌ای‌ از ذهن‌ عبور نکند، و این‌ فقط‌ در صورتی‌ امکان‌پذیر است‌ که‌ جملات‌ و عبارات‌ نماز که‌ طبعاً حاوی‌ معانی‌ خود می‌باشند بدون‌ اندک‌ توجّه‌ به‌ خود آنها در ذهن‌ بیاید و بر زبان‌ جاری‌ شود. در اینصورت‌ نماز، نماز است‌. یعنی‌ مخاطب‌ خداست‌؛ حضور قلب‌ با خداست‌. و گرنه‌ حضور قلب‌ با الفاظ‌ و یا با معانی‌ است‌؛ و خداوند علِیّ أعْلی‌ مهجور گردیده‌، و فقط‌ به‌ نظر ضمنی‌ که‌ در حقیقت‌ نظر نیست‌ به‌ او ملاحظه‌ شده‌ است‌. 📚 روح مجرد، ص۱۶۱ 🆔 @allame_tehrani
شهادت امام صادق علیه‌السلام .Mp3
زمان: حجم: 18.26M
📼 شهادت امام صادق (علیه‌السلام) 🎙استاد واسطی (حفظه‌الله) 📚 امام‌شناسی، ج۱۶-۱۷، درس۲۴۱ 💠 بلند پایگاه علمی مدرسهٔ امام جعفر صادق (علیه‌السلام) تا به ابد به جهان نورافشان است. (05:00) شهرت «شیعهٔ جعفری» (08:35) تفاوت شیعه و سایرین (10:00) جملهٔ کلیدی بنیادین (13:45) صفات (16:00) منطق شیعهٔ علی (18:00) منطق (19:00) منطق شیعه در زندگی (21:15) شاخص شیعه را داریم؟ (23:00) جهاد امام صادق (علیه‌السلام) (24:30) فهمت را از کجا می‌گیری؟ (25:00) ریل‌گذاری امام صادق (علیه‌السلام) (27:40) ولایت یعنی چه...؟! (28:00) اتصال به عالم ربانی (30:35) (33:55) وصیت امام صادق (علیه‌السلام) 🆔 @allame_tehrani
5.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اگر واقعاً علاقه‌مند هستید به «اصلاح نفس» و «اصلاح روح خودتان»... 🎙مرحوم آیت‌الله شهید مطهری 🔰 ارتباطِ سلوکیِ شهید مطهری با علامه طهرانی:👇 https://eitaa.com/allame_tehrani/298 🔸ارادت 🔹ارادت در عرفان 🆔 @allame_tehrani
🔰 آغاز ارتباط عرفانی شهید مطهری با علامه طهرانی (رضوان‌الله‌علیهما) از حوادث مهم سال ۱۳۵۰ در زندگانی استاد مطهری، آغاز ارتباط عرفانی ایشان با آیت‌الله سید محمدحسین تهرانی (صاحب کتاب‌های امام‌شناسی، معادشناسی و غیره ) است. طبعاً به دلیل ماهیت خاص این ارتباط، اطلاعات زیادی از کیفیت آن در دست نیست؛ همین‌قدر می‌دانیم که استاد شهید علیرغم آنکه از نظر سن ده سال از آیت‌الله تهرانی بزرگتر بودند، ایشان را به عنوان پیر طریقت و مربّی نفس می‌شناختند و برای خودسازی از ایشان مدد می‌گرفته‌اند و این ارتباط تا زمان شهادت استاد ادامه داشته است. بدین ترتیب بُعد دیگری از شخصیت استاد که همانا عرفان عملی و سیر و سلوک باشد آشکار می‌شود. درسی که باید از این اقدام استاد بیاموزیم آن است که نیاز به خودسازی، همیشه و همه وقت برای انسان هست. استاد شهید که از محضر اساتید بزرگی بهره برده‌اند باز در سن ۵۲ سالگی خود را در اختیار «طائر قدس» قرار می‌دهند و به خودسازی می‌پردازند. 📚 سیری در زندگانی استاد مطهری، ص85 🆔 @allame_tehrani
🔸اشارهٔ شهید مطهری به تحت تربیت روحی قرار گرفتن نزد علامه طهرانی ... در نامه‌های مربوط به مسائل حسینیهٔ ارشاد اشاره‌ای به این مطلب هست؛ و شاید فشارهای روحی ناشی از مسائل حسینیه، در این اقدام استاد مؤثر بوده است. به هر حال استاد شهید در یکی از نامه‌ها می‌فرمایند: «... اضافه می‌کنم که الان در شرایط روحی متفاوتی با آن وقت هستم و تجربه‌های خاصی هم دارم که در آن وقت نداشتم. اما شرایط روحی‌ام که میل ندارم [مطرح کنم] و با احدی در میان بگذارم این است که در حال حاضر تمایل شدیدی در من پیدا شده به اینکه به روح خودم بپردازم و خودم را اصلاح کنم و خودم را در تحت تربیت روحی بعضی از افرادی که به آنها اعتقاد دارم قرار داده‌ام و بدین جهت و برای اجرای چنین برنامه‌ای نیاز شدیدی به آرامش دارم و مایل نیستم در کاری که برایم جنجال بیهوده - نه مبارزهٔ منطقی که آن داستان دیگری است - داشته باشد، شرکت کنم.» 📚 سیری در زندگانی استاد مطهری، ص86 🆔 @allame_tehrani
💫 به دنبال انسان کامل ... از حدود سال ۱۳۵۰ مخصوصاً بعد از ماجرای حسینیهٔ ارشاد و بی‌صداقتی‌هایی که بعضی از افراد به خرج دادند و امیدهایی که ایشان به عنوان یک پایگاه ترویج تفکر دینی به آنجا داشتند و همه بر باد رفت، بسیار تحت فشار روحی بودند. شاید از آن دوره گرایش عرفانی ایشان بیشتر شد و به دنبال یک انسان کامل بودند که تحت نظر او سیر و سلوک عرفانی داشته باشند. در این اثنا خوابی می‌بینند و در آن خواب کسی به ایشان معرفی می‌شود. ایشان از علامه طباطبایی در این مورد سؤال می‌کنند و علامه می‌فرمایند فرد مورد نظر، آقای سید محمدحسین تهرانی است. از آن زمان بود که شهید مطهری با مرحوم آقای تهرانی مراوداتی داشتند... ... حدود یک سال نزد ایشان رفتند، ولی قانع نشدند و بار دیگر خوابی دیدند و مرحوم علامه مجدداً آقای تهرانی را توصیه کردند و شهید مطهری این سیر را ادامه دادند. به نظر می‌رسد که این سیر در روحیه و در زندگی اجتماعی و سیاسی ایشان مؤثر بوده است. ... بعد از آشنایی با مرحوم تهرانی و مراوداتی که با ایشان داشتند، به این نتیجه رسیدند که آوردن دکتر شریعتی به حسینیهٔ ارشاد، اقدام اشتباهی بوده است و حالا که جریانات التقاطی پدید آمده‌اند باید به شیوهٔ علمی به جبران بپردازند. ... شهید مطهری در عین حال که برای همه احترام قائل بودند، در مقابل هر کسی خضوع نمی‌کردند، اما در مقابل مرحوم آقای تهرانی خاضع بودند و پشت سر ایشان با تواضع نماز می‌خواندند و احترام خاصی برای ایشان قائل بودند... 📚 استاد مطهری از نگاه خانواده، ص41-43 🆔 @allame_tehrani
🔰دو نمونه از دست‌نوشته‌های شهید مطهری راجع به آغاز سلوک معنوی زیر نظر یک استاد 🆔 @allame_tehrani
نشر آثار علامه طهرانی
✅ اگر واقعاً علاقه‌مند هستید به «اصلاح نفس» و «اصلاح روح خودتان»... 🎙مرحوم آیت‌الله شهید مطهری 🔰 ا
🔰ارادت شهید مطهری به علامه طهرانی ... یکی از رفقای ما که الآن هست و من بسیار به او ارادت دارم‏، [اسمش را نمی‌برم چون مسلّم می‌دانم خودش راضی نیست] خیلی از این جور جریانها [یعنی حالات خارق عادت] دارد. 📚 نبوت (شهید مطهری)، ص144 🆔 @allame_tehrani
رفاقت یا ارادت؟ مروری بر رابطه شهید مطهری با علامه طهرانی.pdf
حجم: 613K
🔰 رفاقت یا ارادت؟ | مروری بر رابطهٔ شهید مطهری با علامه طهرانی 🔹یکی از نقاط عطف زندگی مرحوم شهید مطهری، ارتباط سلوکی ایشان با رفیق دیرینهٔ خود، عارف کامل، مرحوم علامه طهرانی می‌باشد. 🔸اخیراً برخی در کیفیت این ارتباط تشکیک کرده و منکر رابطهٔ سلوکی مرحوم شهید مطهری و مرحوم علامه طهرانی شده‌ و در بیان خود اتهاماتی را به بیت شریف و شاگردان مرحوم علامه طهرانی وارد کرده‌اند. 🔹در این نوشتار، با بررسی اسناد تاریخی و گواهی نزدیکان، کیفیت ارتباط میان این دو عالم فرزانه بررسی شده و ضمن پاسخ به شبهات، برگ مهمی از حیات شهید بزرگوار مرحوم آیت‌الله مطهری را به مطالعه می‌نشیند. 🆔 @allame_tehrani
نشر آثار علامه طهرانی
✍ سبب تدوین رسالهٔ لب‌اللباب 🌷اهداء کتاب به روح مرحوم شهید مطهری دوست مکرّم و سرور ارجمند مهربان‌تر
💫 تأثیر حالات عرفانی در کلام و قلم ... اين‌ حقير در مقدّمۀ كتاب‌ «لُبّ‌اللُّباب‌» كه‌ بمناسبت‌ شهادتشان‌ منتشر شد نوشته‌ام‌: دگرگونی و حالات‌ عرفانی آن مرحوم‌، در چندين‌ سال‌ اخير عمر ايشان‌ بوده‌ است‌. و سخنرانيها و نوشتجات‌ ايشان‌ در اين‌ دوره‌ با سخنرانيها و نوشتجاتشان‌ قبل‌ از آن‌ كاملاً فرق‌ دارد؛ و از مقايسۀ ميان‌ آن‌ دو می‌توان‌ اين‌ حقيقت‌ را دريافت‌. 📚 نور ملکوت قرآن، ج4، ص176 🆔 @allame_tehrani