#کلیپ_سخنرانی ✅ عرضه عقاید حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) به امام هادی(ع) / مروری بر اعتقاداتی که به تایید امام معصوم رسیده است / ثابت‌قدم ماندن به اعتقادی ارزشمند است که درست باشد [۱۵ شوال، سالروز وفات حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)] 🔹 سخنران: استاد مرتضی مخملباف 🆔 @almiqat

#آموزش_احکام ✅ قرض گرفتن 🆔 @almiqat

#قرائت_تصویری ✅ قرائت قرآن کریم 🔹 قاری: محمود صدیق منشاوی 🔹 سوره بقره آیات ۲ تا ۵ و ۲۸۵ تا ۲۸۶ 🆔 @almiqat

#کلیپ_سخنرانی ✅ پاداش زیارت کربلا، برای زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) 🔹 سخنران: استاد مرتضی مخملباف 🆔 @almiqat

🆔 @almiqat 👇

✅ مبحث «شرح دعای مکارم الاخلاق»، توضیح عبارت «وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِكَ فِی أَيَّامِ الْمُهْلَةِ» + نیایش و مناجات 🔹سخنران: استاد مرتضی مخملباف 🔹تاریخ سخنرانی: ۱۴۰۳/۲/۴ - مدرسه علوم دینیه مهدیه 📝 چرا خداوند به بندگان گنهکار و حتی جنایتکاران مهلت می‌دهد؟ / ماجرای فرعون و مهلتی که خداوند به او داد / گل زدن بعد از سوت پایان، بی‌‌فایده است. تا دیر نشده برگردیم... / مهلت‌های خدا برای چه کسانی ضرر دارد؟ / توضیحی بر آیه ۱۷۸ سوره آل‌عمران / ماجرای عذاب جنازه‌ای که هنوز دفن نشده بود، از زبان آیت‌الله سید جمال‌الدین گلپایگانی / در جهنم، ترحمی در میان نیست #شرح_دعای_مکارم_الاخلاق 🆔 @almiqat

#پند_تاریخ ✅ شادی و آسایش در یقین و رضاست امام صادق(ع) فرمود: از نشانه‌های درستی یقین مرد مسلمان این است که (برای جلب منفعتی) مردم را خشنود نکند به کارهایی که باعث خشم خداست و آنها را سرزنش نکند بر آنچه خداوند به او نداده، زیر آز و حرص تاثیری در روزی ندارد و بی‌میلی اشخاص نسبت به روزی نیز باعث برگشتن رزق نمی‌شود. هرگاه کسی از روزی خود فرار کند به‌طوری که از مرگ فرار می‌نماید، روزیش به او می‌رسد همانطور که مرگ او را فرامی‌گیرد. سپس فرمود: خداوند از روی عدل و دادگریش شادی و آسایش را در یقین و رضا، و کوشش و اندوه را در شک و نارضایتی و خشم (نسبت به مقدار مقرر شده) قرار داد. 📖 منبع: پند تاریخ، ج۲، ص۱۳۸ و وسائل‌الشیعه، ج۱۱، ص۱۵۸ 🆔 @almiqat

🆔 @almiqat 👇

✅ چگونه انفاق کنیم؟ (۲) – نذر امام رضا(ع) چنانچه قبلا اشاره شد، اگر انسان می‌خواهد انفاق را درست انجام دهد و ثواب و خاصیت آن را به‌طور کامل دریافت کند، باید انفاق را خودش و با دست خودش به نیازمند برساند. این مسئله در نذوراتی که به مشاهد مشرفه اهدا می‌شود نیز صادق است. ما می‌دانیم مبلغی که در ضریح ائمه(ع) می‌اندازیم، طبیعتا به دست خود آن معصوم یا امامزاده نمی‌رسد، چون به هر حال آن بزرگواران از دنیا رفته‌اند. کارهایی از این قبیل تنها منجر به تکثّر ثروت این اماکن مقدسه می‌شود و چون متولیان این اماکن گاه نمی‌دانند با این ثروت انبوه چه کنند، دردسرهایی برای خود درست می‌کنند... به همین خاطر، اگر انسان می‌خواهد مثلا برای امام رضا(ع) نذر کند، به جای آنکه طلا یا پولی را در ضریح آن حضرت بیندازد، بهتر است بگوید: ای امام رضا(ع)! من فلان حاجت را دارم و اگر برآورده شود، این مبلغ را می‌دهم به کسی که تا کنون به زیارت شما نیامده و بضاعت آن را هم ندارد، تا او بتواند به زیارت شما بیاید. یا برای برآورده شدن حاجتش، چنین کسی را راهی زیارت کند و از او بخواهد وقتی به زیارت رفت، او برای حل مشکلش دعا کند. چون طبق روایات، دعای چنین کسی که مستأصل و مضطر است به اجابت بسیار نزدیک خواهد بود. همچنین انسان می‌تواند به امام رضا(ع) بگوید اگر حاجتم برآورده شود، به‌جای آنکه النگو و... در ضریح بیندازم، آن را می‌فروشم و با مبلغ آن مثلا در روز تولد شما مجلسی ترتیب می‌دهم و از سخنران خوبی دعوت می‌کنم تا یک ساعت درباره شما برای مردم صحبت کند و هزینه آن سخنران و مداح یا هزینه غذای آن مجلس را هم می‌پردازم. آنوقت، چنین کاری یکی از مصادیق «شعائرالله» نیز محسوب خواهد شد. 🔹 برگرفته از سخنرانی شب ۲۳ ماه رمضان توسط جناب استاد مرتضی مخملباف (۱۴۰۳/۱/۱۴) #آموزه_های_قدر1403 🆔 @almiqat

✅ مراسم نیایش و مناجات شب‌های جمعه از ساعت ۱ بامداد تا اذان صبح در مدرسه علوم دینیه مهدیه با حضور خواهران و برادران برگزار می‌گردد. 🔹 آدرس: تهران، میدان شوش، ابتدای خیابان فدائیان اسلام، جنب مسجد مهدیه، پلاک ۱۳۶۳ 🆔 @almiqat

#پرسش_و_پاسخ ❓پرسش: آیا برای ضرب‌المثل «رطب خورده منع رطب کی کند»، سند روایی معتبر هم داریم؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ در این زمینه قرآن کریم می‌فرماید «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ»، یعنی ای مؤمنان چرا چیزی را می‌گویید که خود بدان عمل نمی‌کنید؟! در این زمینه آیات دیگر و روایات بسیار فراوانی داریم که انسان باید چیزی را که به دیگران می‌گوید، خود نیز بدان عمل کند و اگر می‌خواهد دیگران کاری را انجام ندهند، اگرچه آن کار از محرمات و مکروهات نیز نباشد، برای تاثیر در آن فرد باید خود نیز در آن زمانی که می‌خواهد آن را نهی کند، آن فعل را انجام ندهد. یا اگر مثلا می‌خواهد به دیگران بگوید عملی را انجام دهند، حتی اگر خودش به آن کار عمل نکرده یا ضعیف عمل کرده است، لااقل باید بگوید «ما همه با هم باید به آن عمل کنیم» (یعنی هم گوینده و هم مخاطبین او)، نه اینکه چون خودمان عمل نکرده یا ضعیف عمل کرده‌ایم، کلا مطرح کردن و بیان آن را کنار بگذاریم. 🆔 @almiqat