eitaa logo
املاک کشوری دلتا
131 دنبال‌کننده
709 عکس
898 ویدیو
2 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔶 ۲۰ محرّم دفن بدن جُون در 🔶 بعد از ده روز از واقعه جمعی از بدن شریف جُوْن، غلام را پیدا کردند، در حالی که صورتش نورانی و بدنش معطّر بود و سپس او را دفن کردند. 📚 بحار الأنوار ج٤۵ ص۲۲ کسی بود که علیه السلام او را به ۱۵۰ دینار خرید و به بخشید. هنگامی که ابوذر را به تبعید کردند، این غلام برای کمک به او به ربذه رفت و بعد از رحلت جناب ابوذر به مراجعت کرد و در خدمت علیه السلام بود تا بعد از آن حضرت به خدمت مجتبی علیه السلام و سپس به خدمت علیه السلام رسید و همراه آن حضرت از مدینه به مکّه و از به کربلا آمد. هنگامی که جنگ در روز عاشورا شدّت گرفت او خدمت علیه السلام آمد و برای میدان رفتن و دفاع از حریم و اجازه خواست. حضرت فرمودند: در این سفر به امید عافیت و سلامتی همراه ما بودی! اکنون خویشتن را به خاطر ما مبتلا مساز. جون خود را به قدم های مبارک علیه السلام انداخت و بوسید گفت: ای پسر ، هنگامی که شما در راحتی و آسایش بودید من کاسه لیس شما بودم، حالا که به گرفتار هستید شما را رها کنم؟ جون با خود فکر کرد: من کجا و این خاندان کجا؟! لذا عرضه داشت: آقای من، بوی من بد است و شرافت خانوادگی هم ندارم و نیز رنگ من است. یا ابا عبدالله، لطف فرموده مرا بهشتی نمایید تا بویم خوش گردد و شرافت خانوادگی به دست آورم و رو سفید شوم. نه آقای من، از شما جدا نمی شوم تا خون سیاه من با خون شما خانواده مخلوط گردد. جون می گفت و گریه می کرد به حدّی که امام حسین علیه السلام گریستند و اجازه دادند. با آنکه جون پیرمردی ۹۰ ساله بود، ولی بچّه ها در حرم با او انس فراوانی داشتند. او به کنار خیمه‌ها برای خداحافظی و طلب حلالیت آمد، که صدای گریه اطفال بلند شد و اطراف او را گرفتند. هر یک را به زبانی ساکت و به خیمه‌ها فرستاد و مانند شیری غضبناک روی به آن قوم نا پاک کرد. او جنگ نمایانی کرد، تا آنکه اطراف او را گرفتند و زخم های فراوانی به او وارد کردند. هنگامی که روی زمین افتاد، علیه السلام سر او را به دامن گرفت و بلند بلند گریست، و دست مبارک بر سر و صورت جون کشید و فرمود: «اللّهُمَّ بَیِّض وَجهَهُ وَ طَیِّب رِیحَهُ وَ احشُرهُ مَعَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام» بار الها، رویش را سفید و بویش را خوش فرما و با خاندان عصمت علیهم السلام محشورش نما. از برکت دعای حضرت روی غلام مانند ماه تمام درخشیدن گرفت و بوی عطر از وی به مشام رسید. چنانکه وقتی بدن او را بعد از ده روز پیدا کردند صورتش منوّر و بویش معطّر بود. 📚 وسیلة الدارین فی انصار الحسین علیه السلام ص۱۱۵
🔶 صلی الله علیه و آله به دست دو زنش 🔶 🔸 رضوان الله علیه عالم و مفسر بزرگ روایت کرده است: عن عبدالصمد بن بشیر عن أبی عبد الله علیه السلام قال: تدرون مات النبی صلی الله علیه و آله أو قتل إن الله یقول: " أفإن مات أو قتل انقلبتم على أعقابكم " فسمّ قبل الموت أنّهما سقتاه [قبل الموت]. فقلنا إنهما و أبوهما شرّ من خلق الله. گوید که علیه السلام فرمودند: می‌دانید صلی الله علیه و آله درگذشت یا کشته شد؟ همانا خدا می‌فرماید: اگر وفات کند یا کشته شود، آیا به گذشته‌تان بر می‌گردید؟ پس صلی الله علیه و آله قبل از مرگ مسموم شد و همانا آن دو زن ( و ) به او خوراندند. راوی گوید: پس گفتیم که آن دو زن و پدرانشان خدایند. 📚 تفسیر العیاشی، جلد ۱، صفحه ۲۲۴ 🔸 رضوان الله علیه درمورد این روایت می‌نویسد: عیاشی به سند معتبر از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که عایشه و حفصه آن حضرت را به زهر کردند. و محتمل است که هر دو در آن حضرت دخیل بوده باشد. 📚 جلاء العیون (علامه مجلسی) ص۱۱۲ 👈🏼 منظور علامه از دو سم یکی سم است و دیگری سمی که در روزهای آخر حیاتش به او نوشاندند. سران رژیم غاصب ( و و دخترانشان و...) برای اینکه اسم آنها به عنوان قاتلین در جامعه پخش نشود به دست و پا افتادند و صحنه را غبار آلود کردند و گفتند: درست است که رسول خدا مسموم شده اما این اثر سم خیبر در سال هفتم هجری بوده است که اینک او را از پای درآورده است!!! البته هیچ عاقلی چنین بهانه واهی را نمی‌پذیرد زیرا رسول خدا در سال ۱۱ هجری کشته شده و حادثه خیبر ( مسمومیت ) در سال هفتم اتفاق افتاده است !!! از آن گذشته رسول خدا صلی الله علیه و آله از مسمومیت طعام خیبر توسط آگاه شد و از آن نخورد. عایشه نیز از آن واقعه عبرت گرفت وخوردن سم را به اختیار خود پیامبر نگذاشت بلکه به آن را به حضرت خوراند. پس قطعاً شهادت حضرت به خاطر آخرین سم که توسط به او خورانده شد و حضرت به خاطر ضعف ناشی از مسمومیت نتوانستند مقاومت کنند و به رسیدند...
🔶 ۳ربیع الأوّل احتجاج بر مردم و تخریب بدست 🔶 🔸 رَحِمَهُ الله بر مردم علیه السلام از پدران بزرگوارش نقل می فرماید : سه روز بعد از دفن صلّی الله علیه و آله ، خطاب به مردم گفت : آگاه باشید ای مردم و گوش فرا دهید به کلام من، و سپس فکر کنید. بدانید که به من علم زیادی داده شده است. اگر من درباره تمام فضائلی که از علی بن ابی طالب علیه السلام می دانم سخن بگویم عدّه ای خواهند گفت : او دیوانه است و عدّه ای دیگر می گویند : خدایا قاتل سلمان را ببخش ! ... صلّی الله علیه و آله به او فرمود : تو وصیّ من هستی در اهل و خانواده ام و و من هستی در امّتم و مقام منزلت تو نزد من به مانند است نزد علیه السلام. امّا ای مردم ! شما بنی اسرائیل را پیشه کردید و اشتباه کردید و حقّ را نپذیرفتید. ... قسم به آن کسی که جان سلمان در دست اوست، اگر از علی بن ابی طالب علیهما السلام پیروی کنید نعمت از زمین و آسمان بر شما فرود می آید که اگر پرنده را در آسمان صدا بزنید شما را اجابت می کند و اگر ماهی را در دریا بخوانید به شما گوش فرا می دهد و دو نفر با هم اختلاف نمی کنند ... . مردم ! آل محمّد علیهم السلام راهنمایان به هستند ... . مردم ! برشما باد به امیرالمؤمنین علیه السلام. به خدا قسم (پیش از امروز) او را قبول نموده ایم، و بارها دسته جمعی در حضور صلّی الله علیه و آله و به دستور و تاکید آن حضرت بر او به امارت مؤمنین سلام کردیم. چرا مردم فضیلت او را می شناسند و به او حسد می ورزند ؟ به حسد ورزید و او را کُشت. قوم موسی مرتد شده از دستور برگشتند، و امر این امّت مانند بنی اسرائیل است (که بارها پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمودند). شما را کجا می بَرَند ؟ وای بر شما من کجا و ابوفلان و فلان ؟!!! آیا نمی دانید یا خود را به ندانستن می زنید ؟ حسادت می کنید یا خود را به حسادت می زنید ؟ به خدا قسم بر می گردید به حالت و با شمشیر گردن یکدیگر را می زنید ؟ در پایان سخنش فرمود : بدانید من عقیده خود را اظهار کردم و تسلیم فرامین پیامبر صلّی الله علیه و آله شدم و از مولای خودم و هر مرد و زن مؤمنی علی بن ابی طالب علیهما السلام تبعیت کردم. 📚 احتجاج : ج۱ ص۱۵۱ 🔸 تخریب کعبه توسط یزید در سال ۶٤هـق به دستور خانه را با خراب کردند. این فاجعه یازده روز قبل از هلاکت یزید به وقوع پیوست. 📚 مستدرک سفینه البحار ج۵ ص۲۱۵ ؛ شجره طوبی ج۱ ص۱۱۳ @AsheghaneAhlbeyt
🔶 و در کلام علیه‌السلام 🔶 المتقي الهندي في كنز العمّال، بالأسناد عن سليم بن قيس العامري، قال: سأل ابن الكواء عليّا عليه السلام عن السنة و البدعة و عن الجماعة و الفرقة. فقال عليه السلام: يا بن الكواء، حفظت المسألة فافهم الجواب: السنة- و اللّه- سنة محمّد صلّى اللّه عليه و آله و البدعة ما فارقها، و الجماعة- و اللّه- مجامعة أهل الحق و إن قلّوا و الفرقة مجامعة أهل الباطل و إن كثروا. از علیه‌السلام از ، ، (وحدت) و سؤال کرد؛ پس فرمود: ای پسر کواء سؤال را حفظ کن و جواب را بفهم! فرمودند: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم است و بدعت آنچه آن باشد و به خدا قسم، وحدت، همدست شدن با است هر چند اندك باشند و تفرقه، همدستى با است هر چند بسيار باشند. 📚 کتاب سلیم ابن قیس الهلالی ج۲ ص۹۶۴ . .
‍ 🔊 (۷) 🎤 صوت با ترجمه وَ كُنْتُمْ عَلی شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ، مُذْقَةَ الشَّارِبِ، وَ نُهْزَةَ الطَّامِعِ، وَ قُبْسَةَ الْعِجْلانِ، وَ مَوْطِیءَ الْاَقْدامِ، تَشْرَبُونَ الطَّرْقَ، وَ تَقْتاتُونَ الْقِدَّ، اَذِلَّةً خاسِئینَ، تَخافُونَ اَنْ یتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِكُمْ و شما بر کناره قرار داشته، و مانند جرعه‌ای آب بوده و در معرض طمع طمّاعان قرار داشتید، همچون آتش‌زنه‌ای بودید که بلافاصله خاموش می‌گردید، روندگان بودید، از آبی می‌نوشیدید که شتران آن را آلوده کرده بودند، و از پوست درختان به عنوان غذا استفاده می‌کردید، و بودید، از مردمانی که در اطراف شما بودند می‌ترسیدید (که شما را بربایند) فَاَنْقَذَكُمُ اللَّـهُ تَبارَكَ وَ تَعالی بِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّـهُ عَلَیهِ وَ الِهِ بَعْدَ اللَّـتَیا وَ الَّتی، وَ بَعْدَ اَنْ مُنِی بِبُهَمِ الرِّجالِ، وَ ذُؤْبانِ الْعَرَبِ، وَ مَرَدَةِ اَهْلِ الْكِتابِ. كُلَّما اَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَا اللَّـهُ، اَوْ نَجَمَ قَرْنُ الشَّیطانِ، اَوْ فَغَرَتْ فاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِكینَ، قَذَفَ اَخاهُ فی لَهَواتِها، فَلاینْكَفِیءُ حَتَّی یطَأَ جِناحَها بِأَخْمَصِهِ، وَ یخْمِدَ لَهَبَها بِسَیفِهِ تا خدای تعالی بعد از چنین حالاتی شما را بدست نجات داد، بعد از آنکه از دست قدرتمندان و های عرب و سرکشان ناراحتی‌ها کشید. هرگاه آتش جنگ برافروختند خداوند خاموشش نموده، یا هر هنگام که سر برآورد یا اژدهائی از مشرکین دهان بازکرد، پیامبر برادرش را در کام آن افکند، و او تا زمانی که سرآنان را به زمین نمی‌کوفت و آتش آنها را به آب شمشیرش خاموش نمی‌کرد، باز نمی‌گشت مَكْدُوداً فی ذاتِ اللَّـهِ، مُجْتَهِداً فی اَمْرِ اللَّـهِ، قَریباً مِنْ رَسُولِاللَّـهِ، سَیداً فی اَوْلِیاءِ اللَّـهِ، مُشَمِّراً ناصِحاً مُجِدّاً كادِحاً، لاتَأْخُذُهُ فِی اللَّـهِ لَوْمَةَ لائِمٍ. وَ اَنْتُمَ فی رَفاهِیةٍ مِنَ الْعَیشِ، و ادِعُونَ فاكِهُونَ آمِنُونَ، تَتَرَبَّصُونَ بِنَا الدَّوائِرَ، وَ تَتَوَكَّفُونَ الْاَخْبارَ، وَ تَنْكُصُونَ عِنْدَ النِّزالِ، وَ تَفِرُّونَ مِنَ الْقِتالِ. فرسوده از تلاش در راه خدا، کوشیده در امر او، نزدیک به ، سروری از اولیاء الهی، دامن به کمر بسته، نصیحت‌گر، تلاش‌گر، و کوشش‌کننده بود، و در راه خدا از ملامت‌کننده نمی‌هراسید. و این در هنگامه‌ای بود که شما در زندگی می‌کردید، در مهد امن متنعّم بودید، و در انتظار به سر می‌بردید تا ناراحتی‌ها ما را در بر گیرد، و گوش به زنگ اخبار بودید، و هنگام کارزار عقب‌گرد می‌کردید، و به هنگام نبرد می‌نمودید.