🔶 بخشی از روحانیون گشت ارشاد را قبول ندارند و می‌گویند این روش دیندار کردن جامعه نیست 🎙 استاد سید محمدعلی ایازی ✂️ برش هایی از متن: 🔸 به گزارش خبرنگار سایت اندیشه ما به نقل از پایگاه خبری جماران: یک استاد حوزه علمیه قم و عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به اینکه ما در ایران متأسفانه حزب قوی و کارآمد نداریم و همیشه با احزاب به شکل امنیتی برخورد کرده‌ایم، گفت: حکومت اگر می‌خواهد که یک مقداری تنش‌ها کاهش پیدا کند، باید به بخش‌های فرهیخته دانشگاهی و حوزوی فرصتی بدهد که نقدهای خودشان را داشته باشند تا بتوانند میانجی خوبی باشند برای بخش‌های معترض و کسانی که کف خیابان‌ها هستند. 🔸 نقش نخبگان در بیان منطقی مطالبات مردم و خطرات خلأ وجود آن‌ها چیست؟ هر حرکت اجتماعی - انتقادی مسلماً باید اتاق فکر و اندیشه داشته باشد و تیمی که آن را به مقام اجرا و عمل برساند. وقتی یک ساختمان هم ساخته می‌شود اگر نقشه نداشته باشد بنا و کارگر هم نمی‌توانند به‌درستی آن کار را انجام بدهند. همیشه بخش اندیشمند و فرهیخته جامعه چنین نقشی را دارند که می‌توانند در عین‌حالی که راهنمایی کننده و اندیشه‌ورز آنجا باشند، گاهی جلوی آسیب‌ها و آفت‌های یک حرکت انتقادی را بگیرند. 🔸 اگر شعارهایی که داده می‌شود بی‌معنا و یا شعارهایی باشد که اولویت نیست و یا جامعه را تبدیل به دسته‌بندی و قشربندی نزاع و اختلاف کند، قهرا آن حرکت انتقادی نمی‌تواند دوام پیدا کند و اصلاح شود. پس فرهیختگان ما می‌توانند دو نقش داشته باشند، یکی اینکه نوع مطالبات و خواسته‌ها را یک شکل علمی و منطقی ببخشند و دوم اینکه اگر حرکت‌هایی شکل انحرافی پیدا کرد آن را اصلاح کنند. 🔺 ما در ایران متأسفانه حزب قوی و کارآمد نداریم همیشه با احزاب به شکل امنیتی برخورد شده است همیشه سرمایه ­های اجتماعی سرکوب و ناچار به مهاجرت شده اند اگر اندیشمندان، اساتید، علما و نخبگان در جامعه نباشند، به‌ویژه در بحران‌ها، چه کسانی جای آن‌ها را می‌گیرند؟ 🔸 متأسفانه گاهی ممکن است تبدیل به خشونت‌های کور و آفت‌های بزرگ و خرابی شود و از سوی دیگر یک حالت یأس و سردرگمی اتفاق بیفتد. ما بعد از انقلاب دو مشکل اساسی داشته‌ایم که برای کارکرد درست فرهیختگان ما مسأله شد. ما در ایران متأسفانه حزب قوی و کارآمد نداریم و همیشه با احزاب به شکل امنیتی برخورد شده است. بخشی از رفتارهایی که بعد از انقلاب اتفاق افتاده و تبدیل به خشونت و جریان‌های انحرافی شده، در غیاب احزاب کارآمد، شناخته شده و تعریف شده بوده است. همیشه سرمایه ­های اجتماعی سرکوب و ناچار به مهاجرت شده اند. 🔻 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/rohaniyon-gasht-ershad-ra-ghabol-nadarand/ #جامعه #روحانیون #گشت_ارشاد #سید_محمد_علی_ایازی 🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

🔶 معرفی کتاب: قلمروی اجرای شریعت در حکومت دینی 🎙 استاد سید محمدعلی ایازی ✂️ برش هایی از متن: عنوان: قلمروی اجرای شریعت در حکومت دینی مولف آیة الله سید محمد علی ایازی مر کز نشر: انتشارات سرابی ویرایش سوم: تاریخ انتشار 1401 ش. 🔸 کتاب قلمروی اجرای شریعت در حکومت دینی با ضمیمه سه مقاله درباره ویژگی های حکومت دینی، بررسی ونقد الزام حجاب در حکومت دینی که به تازگی منتشر شده است. حاصل دغدغه ها وتحقیقات طولانی مدت آیة الله سید محمد علی ایازی از اساتید درس خارج فقه واصول حوزه علمیه قم واز قرآن پژوهان برجسته حوزه ودانشگاه می باشد. مولف محترم درمقدمه ویراست سوم کتاب می نویسد: طرح وبررسی این مباحث از منظر دین وشریعت از دغدغه های دیرین من بوده واین جناب این مباحث را از دهه هفتاد شروع کرده بودم، آزادی درقرآن رابرای روشن کردن بنیاد های دینی درنسبت میان اراده انسان ودین نوشتم ومباحث دیگری را درهمین راستا بیان کردم. درآن سال ها براین فرض که حکومت دینی به دنبال دینی کردن جامعه است، این نظریه را به چالش کشیدم که دخالت فیزیکی حکومت در امر شریعت، اولا مطلوب شارع نیست وثانیا مفید فایده نیست وثالثا موجب منزجر کردن از دین می شود این بحث را در اثار دیگرم نشان داده بودم وگفته بودم که آزادی اراده وانتخاب جزء جدای نا پذیر انسان واساس تعالیم قرآن است وبه همین دلیل درابعاد مختلف به اثبات آن درقرآن برآمده بودم صورت دیگری از بحث را درمقاله ای با عنوان حکومت دینی وویژگی ها وآفات» دنبال کرده بودم درآن نوشته درپی نشان دادن صفت ممیزه حکومت دینی برآمده وتفاوت چنین حکومتی را با حکومت های سکولار ولائیک روشن ساخته بودم. 🔸 اما در این تحقیق پرسش اساسی در این جا کشف قلمرو دخالت حکومت وجامعه دراجرای احکام دینی مراجعه به متون دینی است. این که طبق تحقیقات اجتماعی دینداران چه می گویند وبرای جامعه چه می خواهند، موضوع بحث این تحقیق نیست. 🔸 البته منکر توجه به یافته های میدانی آن نیستم که دربرخی موارد از این پیمایش ها صورت گرفته وآثار این الزام واجبار را نشان داده است مراجعه به یافته های میدانی این نتیجه را به خوبی نشان داده که هرچه این الزام ها بیشتر شده، رونق دینداری واقعی هم کاسته شده است تظاهر و ریارکاری ودوچهره شدن انسان ها درمیان خانه وکار وحوزه خصوصی وعمومی افزایش پیدا کرده است از سویی آثار حقیقی و واقعی دین هم رو به افول گذاشته است. 🔸 اما نگاه درون دینی، کمک می کند که از درون دستگاه دینی دریبابیم که موضع دین برای دینی کردن جامعه چیست؟ از این منظر برای کسی که به ارزش های دینی معتقد ونگران تحقق بخشیدن بدان هاست این پرسش همواره مطرح می شود که منابع دینی چه می گویند؟ وارزش ها از چه راهی باید تحقق پذیرند؟ همچنان که، قلمرو دخالت حکومت وجامعه دراجرای احکام دینی محدوده سخنان را مشخص می سازد که این تکالیف تا چه حد است وباید به چه قیمتی شریعت را اجرا کرد به تعبیر دیگر درک عقلانی کمک می کند تا روشن شود دینی شدن جامعه به چیست واز چه راهایی تحقق پذیر است؟ 🔻 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/ketab-ghalamro-din-ejraye-shariyat-hokomat-dini/ #شریعت #حکومت_دینی #معرفی_کتاب #انتشارات_سرابی #سید_محمد_علی_ایازی 🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ ضرورت بازاندیشی در فقه و تقدس‌زدایی از قانون و اجرا باب فراموش­ شده اعتراض و انتقاد سیاسی در فقه شیعه 🎙 استاد سید محمدعلی ایازی ✂️ برش هایی از متن: 🔸 اعدام‌هایی که علیه معترضان سیاسی در ماه‌های اخیر رخ داده و صدور احکام مشابه که هنوز اجرایی نشده با تمسک به مفاهیم اسلامی و فقهی از جمله محاربه، اخافة الناس، افساد فی الارض، بغی و ... توجیه شده است. پرسش اولیه این است که اطلاق این مجازات‌ها و کاربست­شان درباره معترضان سیاسی در شرایط اخیر در جامعه ایران اساسا مبتنی بر سنت اسلامی است؟ آیا می‌شود درکی از آیات قرآن داشت که کاربست این مجازات‌ها را درباره معترضان سیاسی هرچند اینکه دست به خشونت زده باشند مجاز بداند؟ 🔸 پاسخ: در ابتدا از مجله چشم انداز بی­نهایت تشکر می‌کنم که دغدغه مسایل روز را دارد و جنبه‌های نظری و بنیادی مباحث حقوقی را طرح و پیگیری و برای رسیدن به یک اشتراک نظر در افکار عمومی به بحث و گفتگو می­گذارد و تلاش می‌کند برای موضوعات مختلف پرونده­های علمی تشکیل دهد. در بحث محاربه که شاید کلیدواژه مهمی در اعدام‌های اخیر توسط دستگاه قضایی باشد که برخی از روحانیون حکومتی آن را مطرح می‌کنند، گویا استناد به حکمی است که در آیه 33 سوره مائده بیان شده است: «إِنَّمَا جَزَاء الَّذِينَ يُحَارِبُونَ الله وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُواْ أَوْ يُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ يُنفَوْاْ مِنَ الأَرْض» این آیه شریفه مساله‌ای را که طرح می‌کند که ناظر بر جنگیدن با خدا و رسول و فساد بر روی زمین است. همین مساله باعث شده تا در کتاب­های فقهی حدود بحث مستقلی در باب مجازات محاربه مطرح شود. 🔸 محاربه از ریشۀ حرب به معنای جنگیدن است. محارب کسی است که در مقابل مردم با سلاح کشنده می‌ایستد و اخافه می‌کند، یعنی مردم را می‌ترساند و جنگیدن او هم به گونه‌ای است که موجب فساد در جامعه می‌شود. 🔻 حال بحثی اینجا در دو نکته تفسیری و فقهی مطرح است: 1)آیا ما یک عنوان محاربه داریم و یک عنوان مستقل «افساد فی الارض» یا اینکه افساد فی الارض با «واوی» که در آیه، پیش از «يَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا» آمده، قیدی برای همان محاربه است؛ یعنی اضافه بر اینکه جنگیدن باشد، این محاربه او به گونه­ای باید باشد که به لحاظ عرف متخصص وصف فسادانگیزی هم در آن وجود داشته باشد. 2) حقیقت محاربه چیست، آیا کسی به مجرد این که سلاح در دست بگیرد محاربه است و یا سلاح او که در کلمات فقها آمده (شاهرا) برآویخته باشد، یعنی در آن زمان شمشیر و در زمان ما سلاح جنگی آماده شلیک کرده باشد، به گونه­ای که ایجاد وحشت و ترس در میان مردم کند؟ 🔸 فقهای عظام رحمة­الله علیهم، در کتب فقهی حدود، محاربه را به عنوان جنگیدن مطرح کرده و نه صرف داشتن سلاح، به قرینه شواهدی که در باب دزد شبانه و مسلح مطرح شده و موضوع آن هم مردم است یعنی تهدید و خطر نا امنی برای مردم است، به همین دلیل فقها وقتی صحبت کرده‌اند نوعی از عملی که ایجاد رعب و وحشت در جامعه کند بحث کرده‌اند. یعنی اساس محاربه، ساختار جنگ مسلحانه با مردم است. 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/zarorat-baz-andishi-dar-feghh/ #اعتراض #بازاندیشی #شیعه #فقه #سید_محمد_علی_ایازی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ شاخصه های اسلام رحمانی، عفو،حلم و رفق در جامعه از شاخصه های اسلام است. 🎙 آیت الله سید محمد علی ایازی ✂️ برش هایی از متن: 🔸یکی از شاخصه های اسلام رحمانی، تکیه بر تعالیم اخلاقی همچون عفو، حلم و رفق در جامعه است. این مسئله از چند جهت قابل توجه است، یکی در شیوه تبلیغ و ترویج دین است که در معارف دینی اصل بر منطق و استدلال و استفاده از زبان منطق و عاطفه(موعظه) است. قرآن به پیامبر می‌گوید: «ادْعُ إِلى‏ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ...». (نحل: 125). دیگری در برخورد با عمل و اجرا نرم‌خوئی است: «فبما رحمة من الله لنتَ لهم ولو كنتَ فظّاً غلیظ القلب لا [نفضّوا من حولك»؛ (آل‌عمران: 167) از لطف و رحمت الهی به تو این بود كه نرمخو و مهربان بودی. اگر بد اخلاق و تندخو بودی،‌ مردم از اطراف تو پراكنده می¬شدند. یا در تحمل و برخورد با آنان اصل عفو را مبنا قرار می¬دهد: «خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ». (اعراف: 199). (به هر حال) با آنها مدارا کن و عذرشان را بپذیر، و به نیکى¬ها دعوت نما و از جاهلان روى بگردان (و با آنها ستیزه مکن)! در مقبوله عمر بن حنظله درباره عدم تحمل و آسان‌گیری به موالیان یادآوری می¬کند: «يَا عُمَرُ لَا تَحْمِلُوا عَلَى شِيعَتِنَا وَ ارْفُقُوا بِهِمْ فَإِنَّ النَّاسَ لَا يَحْتَمِلُونَ مَا تَحْمِلُونَ». شما واجبات و مستحبات را به جا می¬آورید ولی این اعمال را به آنها تحمیل نکنید. بلکه به جای تحمیل، اسباب اجراپذیری آن را تسهیل کنید تا جامعه آن را به آرامی به بپذیرد. لذا در روایات، تقابل رفق و عُنف (خشونت) دیده می‌شود. در روایتی از امام محمدباقر(ع) آمده: «إنّ َاللَّهَ عَزَّوَجَلَّ رَفِيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَ و َيُعْطِي عَلَی الرِّفْقِ مَا لَايُعْطِي عَلَی الْعُنْف؛ خداوند اهل رفق است و رفق را دوست دارد. و آنچه در ازای رفق عطا می‌کند در ازای عنف عطا نمی‌کند. 🔸 از مصادیق مهم این قاعده عفو در اسلام رحمانی در شیوه حکمرانی و کیفر خطاها است. در این زمینه بسیاری از فقهای امامیه، از قدیم و جدید، بویژه فقهای قریب به زمان ائمه (ع)، در موارد متعددی در کتب فقهی خود روایت درء را مبنای استنباط قرار داده، بر طبق آن فتوی صادر کرده و به آن عمل نموده‌اند. این قاعده مبنای روایتی نبوی است که از پیامبر اسلام(ص) نقل شده است: « إن الإمامَ لَأنْ يُخْطِئَ في العَفوِ خَيرٌ مِن أنْ يُخْطئَ في العُقوبَةِ »، (اگر حاکم از روی خطا و"شبهه" عفو کند، بهتر و سودمند تر از آن است که به خطا کیفر دهد. و این سخن پیامبر منبع الهامی برای حکومت¬های عادل شد با این عنوان و قاعده "ترجیح تقدم اشتباه در عفو به اشتباه در کیفر" در فقه جزایی اسلام. «ادْرَؤوا الحُدودَ عنِ المسلِمينَ ما اسْتَطَعْتُم ، فإنْ وَجَدتُم للمسلِمِ مَخْرَجا فَخَلّوا سبيلَهُ ؛ فإنَّ الإمامَ لَأنْ يُخْطِئَ في العَفوِ خَيرٌ مِن أنْ يُخْطئَ في العُقوبَةِ». . برخی از فقها تعابیری درباره این روایات دارند که بر اطمینان انسان می‌افزاید. به عنوان نمونه، مرحوم صاحب ریاض در این باره می‌گوید: «و الاولی التمسک بعصمة الدم الا فی موضع الیقین عملا بالنص المتواتر بدفع الحد بالشبهات.» . در روایتی دیگر همین روحیه عفو خویشتن‌داری و ترویج احسان را نشان می‌دهد روایتی است از امام صادق عليه ‏السلام: «يَعيشُ النّاسُ بِاِحْسانِهِمْ اَكْثَرَ مِمّا يَعيشونَ بِاَعْمارِهِمْ وَ يَموتون بِذُنوبِهِمْ اَكْثَرَ مِمّا يَموتونَ بِآجالِهِمْ؛ مردم، بيشتر از آن‏كه با عمر خود زندگى كنند، با احسان و نيكوكارى خود زندگى مى‌كنند و بيشتر از آن‏كه با اجل خود بميرند، بر اثر گناهان خود مى‏¬ميرند. مفهوم این سخن در حوزه اجتماعی این است که رفتار کریمانه حکومت¬ها، باعث دوام آن‌ها و مرگ آنان به خاطر سخت‌گیری و شدت عقوبت آنان می‌شود. سعدی در این باره می‌گوید: 🔺 ظالم برفت و قاعدۀ زشت از او بماند عادل برفت و نام نکو یادگار کرد 🔺 جهت مطالعه این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/shakhese-haye-eslam-rahmani/ #عفو #سید_محمد_علی_ایازی #اسلام_رحمانی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa