eitaa logo
اندیشه ما
668 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
184 ویدیو
19 فایل
💢 پایگاه ارائه قرائت محققانه و متناسب زمان از آموزه‌های اصیل اسلامی 🌐 نشانی سایت: andishehma.com 📲ارتباط با دبیر خبر و مدیر کانال ارسال مطالب، نقد و پیشنهادات و مسئول بارگذاری مطالب: @ad_andishemaa
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ تصدی منصب در دولت جائر از دیدگاه مجدد شیرازی 🎙 استاد سید جواد ورعی 🔸 «همکاری و تصدی منصب در دولت جائر» از مسائل کهن در فرهنگ شیعه است. از زمانی که حکومت از مسیر اصلی خویش منحرف و زمامداران جائر زمام امور جامعه را به دست گرفتند، این دغدغه برای پیروان مکتب اهل بیت (ع) پیدا شد که آیا می توانند با دولت جائر همکاری کرده و مقام و منصب بپذیرند؟ 🔸 از این رو، به یکی از مسائل مورد ابتلا بدل شده و در احادیث پیشوایان دینی مطرح گردید و از آنجا به کتب فقهی راه یافت. در میان فقیهان نسبت به همکاری و تصدی منصب در دولت جائر رویکردهای متفاوتی وجود دارد. 🔸 برخی آن را حرام و ذاتاً (مثل ظلم) یا اقتضائاً (مثل دروغ) قبیح میدانند، از آن رو که به معنای رسمیت دادن به دولت نامشروع بوده و عامل تثبیت و تداوم قدرت زمامداران جائر است. اگر در مواردی استثنایی هم تجویز شده، بخاطر تزاحم با مصلحت الزامی مهمتری است. 🔸 برخی دیگر از فقیهان، نفسِ پذیرش منصب را (اختیاراً یا اکراهاً) در صورتی که مستلزم ارتکاب حرامی نباشد، و البته با هدف و انگیزه کاهش ستم یا دفاع از حقوق ستمدیدگان و مواسات با برادران دینی و احسان به آنان باشد، مجاز می دانند. 🔸 این دو دیدگاه افزون بر آن که اصل اولی در مسئله را متفاوت (حرمت یا اباحه) دانسته اند؛ به طور طبیعی در میزان قلمرو موارد مجازِ، اختلاف نظر دارند. 🔸 گروه اول همکاری و تصدی منصب در دولت جائر را در موارد بسیار محدودی تجویز میکنند، در حالی که گروه دوم موارد مجاز را در قلمرو گسترده تری میپذیرد. 🔸 از کلمات مجدّد شیرازی چنین برداشت می شود که به دیدگاه دوم تمایل دارد. این مقاله عهدهدار تبیین این مسئله با تمرکز بر دیدگاه مجدد شیرازی است. 🔺 جهت مطالعه این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/tasadi-mansab-dar-dolat/ 🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa
❇️ بعد از تشکیل جمهوری اسلامی، مناصب زیادی را هم‌لباس‌های من گرفتند.در کار خود موفق نبودند. 🎙 آیت الله سید مصطفی محقق داماد ✂️ برش هایی از متن: ♦️ قم در زمان مرحوم آیت‌الله بروجردی واقعاً قمِ آکادمیک بود. قم یک شهر کاملا تحصیلی بود، نه شهر مقدس‌بازی و مقدس‌مآبی! هیچ طلبه‌ای در شب‌های هفته در حرم حضرت معصومه (س) دیده نمی‌شد. همه طلاب می‌بایست شب‌ها مشغول مطالعه مباحثی می‌شدند که صبح فراگرفته بودند. مدرسه فیضیه، شب‌ها سکوت مطلق بود و همه طلاب مشغول تحصیل بودند. فقط شب‌های جمعه، طلاب برای زیارت به حرم مشرف می‌شدند.» 🔸 راهروهای فرهنگستان علوم، مملو از اتاق‌های کوچکِ متعددی است که در کنار درب ورودی هر یک از آنها نام یکی از چهره‌های سر شناس ایران در حوزه‌های مختلف علم و دانش، فرهنگ، سیاست، فلسفه و … نقش بسته است. 🔸 چهره‌هایی که هریک برای ایرانی آباد و سرافراز زحمت‌ها کشیده‌اند. 🔸 مجتهد، فیلسوف، حقوقدان، عضو پیوسته و رییس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم ایران، عضو هیات امنای فرهنگستان‌های کشور، عضو هیات امنای سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، استاد حوزه علمیه قم، استاد بازنشسته و مدیر گروه پیشین گروه حقوق دانشگاه شهید بهشتی، تنها بخشی از یک عمر تلاش و افتخارات استادی است که تحصیل و تدریس در حوزه و دانشگاه را همزمان تجربه کرده است. 🔸 « سال ۱۳۲۴ خورشیدی در شهر قم و در یک خانواده کاملاً روحانی متولد و بزرگ شدم. پدرم، سیدمحمد محقق داماد، فقیه نامداری بود که در زمان خودش استاد شناخته‌شده‌ای بود و فُضلای جویای درس فقه و اصول، پای درس ایشان می‌نشستند. مادرم نیز دختر مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی بود که موسس حوزه علمیه قم بودند. 🔸 زمانی که به‌دنیا آمدم، ۲۴ سال از تاسیس حوزه علمیه قم می‌گذشت. پدرم را «محقق داماد» می‌خواندند، به دلیل این‌که داماد موسس حوزه علمیه بود و از این جهت معروف به محقق داماد شده بود. پدرم فقیه بود و دو دایی‌ام نیز هر دو روحانی، فقیه و فیلسوف بودند. برادر بزرگ‌ترم که سه سال از من بزرگ‌تر بود نیز همین راه را رفته بود. تمام بیت ما، خاله‌زاده‌های من همه فقیه بودند و من در چنین خانواده‌ای متولد شدم. 🔻 به قول سعدی: همه قبیله من عالمان دین بودند مرا معلم عشق تو شاعری آموخت تخریب مدارس جدید و فاجعه «جهل مقدس» 🔸 در آن زمان، بچه‌ها در مکتب‌خانه‌ها درس می‌خواندند و ملاباجی‌ها (پیرزنان معلم قرآن) یا پیرمردان آموزگار قرآن، نوشتن و خواندن و … را به بچه‌ها می‌آموختند. در این مکتب‌خانه‌ها خبری از میز و صندلی نبود و ساعت درسی مشخصی هم نداشت. اما من دوره دبستان را در دبستان اسلامی گذراندم. مرحوم «حاج شیخ عباس اسلامی» در سراسر کشور، مدرسه‌های جدید تاسیس کرده بود. منظور از مدرسه‌های جدید، این بود که به شکل مکتب‌خانه نبود و میز، صندلی، تخته سیاه و … داشت. زنگ مدرسه زده می‌شد، صف بسته می‌شد و … این‌ها همه جدید بود ..... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/baad-az-tashkil-jomhori-eslami-manaseb-ziyadi-ham-lebas-haye-man-gereftand/ 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa