eitaa logo
هیات مجازی انصار الحجه ارواحنا فداه ✅
1.1هزار دنبال‌کننده
25.6هزار عکس
24.8هزار ویدیو
589 فایل
『°•بِسمِ‌رَّبِ‌ الحجه. اینجا مهدیه مجازی دوستان و خادمین امام الحجه علیه السلام است. ألَـلّـھم‌ْ؏َـجِـٰل‌ّلِوَلِیٰــــك‌ألٰـفَـٖࢪجّ🌱. برای ارتباط با ما :👇👇👇👇👇 @Ahmadqasem
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 در لباس نعمت و در شكل بلا أَيُّهَا النَّاسُ لِيَرَكُمُ اللَّهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقِينَ إِنَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اسْتِدْرَاجاً فَقَدْ أَمِنَ مَخُوفاً وَ مَنْ ضُيِّقَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اخْتِبَاراً فَقَدْ ضَيَّعَ مَأْمُولًا ای مردم، باید خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كیفر، ترسان بنگرد، زیرا كسی كه رفاه و گشایش را زمینه گرفتار شدن خویش نداند، پس خود را از حوادث ترسناك ایمن می پندارد و آن كس كه تنگدستی را آزمایش الهی نداند پاداش امیدبخش را از دست خواهد داد. 📚 ،حکمت ۳۵۸ ➥ @zohur_media | ‌اینڪ آخرالزمان
💥🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥 🌹 ⭕️تجسم معنويت و فضيلت 🔷  (ع) وارث معارف انبياء و زينت دل اولياى خدا است.  (ع) مصادف با در جامعه آن روزگار بود. در اين دوره و دنياگرايى، گريبان جامعه را چنان گرفته بود كه و در قربت قرار داشت و تمام تلاش در بازگرداندن معيارهاى ناپسند عصر جاهليت خلاصه مى‏شد. آرى، در اين عصر، كه با ظهور رسول اكرم (ص)، مقهور ارزش‏هاى الهى شده بود، بار ديگر با تمام توان به ميدان آمده و در مقابل قرآن و معنويت صف آرايى كرده بود.  (ع) به منظور مقابله با موج و جلوگيرى از گسترش معيارهاى عصر جاهليت، در ميان جامعه اسلامى شدند و با گفتار و رفتار خويش مردم را دعوت به خدا و معنويت كردند.  (ع) در آن روزگار غربت قرآن و معنويت چنان بود كه گويى تمام معنويت در وجود مقدسش خلاصه شده و گفتارهاى متعاليش آينه‏اى بود كه را در جامعه منعكس مى‏كرد. 🔷رفتار (ع) در آن روزگار بسان ابرى بود كه بر جامعه مى‏باريد و گفتارش بذر حقيقت، در مزرعه دل‏هاى مشتاقى بود كه از غربت ارزش‏هاى الهى در جامعه مى‏ناليدند. هر رفتارى كه از وجود مقدّس  (ع) تجلّى مى‏كرد، كتاب معرفتى بود كه مردم را به دعوت مى‏نمود و را به آن‏ها مى‏آموخت. يكى از وجوه بارز سيره امام، عشق و شور آن بزرگوار به عبادت و پرستش خداوند متعال بود. در آن زمان كه ، را در مقابل خداپرستى تبليغ مى‏كردند، (ع) با سير در عمق درياى عبادت و رياضت، اصل اساسى را به مردم مى‏آموختند و شكوه زيبايى پرستش خداى يگانه را نمايان مى‏كردند. (ع) در به مرتبه‏اى رسيده بودند كه در ميان مردم به القابى همچون ، و شهرت داشتند. 🔷نقل كرده‏اند آن امام بزرگوار هر شبانه روز، هزار ركعت نماز مى‏خواند و اكثر شب‏ها تا طلوع صبح، به متعال مشغول بودند و روزها را با روزه سپرى مى‏كردند. خدمتكار امام نقل كرده است: «هرگز شب‏ها براى امام رختخوابى نگستردم و روزها برايش غذايى تهيه نكردم، زيرا آن بزرگوار شب‏ها را به عبادت و روزها را به روزه مى‏گذراند.»  (ع) بسيارى از شب‏ها را با حال نيايش، طواف و نماز سپرى مى‏كردند و در خلوت شب در برابر عظمت خالق يكتا زار مى‏گريستند. عبادت مداوم (ع) برخى از ياران امام را نسبت به جان شريفش بيمناك كرده بود و آن‏ها به امام عرض مى‏كردند كه‏ اى فرزند رسول خدا، خود را با عبادت هلاك مكن! امام (ع) در پاسخ به اين افراد، از خداوند را به خاطر ‏ها پيش كشيده و مى‏فرمودند: آيا بنده سپاسگزار خداوند نباشم؟ كه (ع) را مى‏نگريستند متأثر مى‏شدند و مى‏آموختند كه در برابر نعمت‏هاى خداوند بايد باشند و با عبادت خويش از خطرات دنياگرايى كه بيمارى مهلك آن عصر بود بپرهيزند. 🔷علاوه بر اين، (ع) با گفتارهاى الهى خويش مردم را دعوت به خدا مى‏كردند و به مؤمنان هشدار مى‏دادند كه مبادا دلدادگان دنيا، شما را نيز بفريبد و از خدا و بازتان دارد. (ع) با ذكر شواهد تاريخى به مردم مى‏آموختند، سرانجام خوشى ندارد و آرايش‏هاى دنيايى انسان را به سرمنزل مقصود نمى‏رساند، پس بايد به خدا و انديشيد و از سرگذشت دنياطلبانى كه پيش از اين به تعيّنات دنيايى دست يافته بودند، عبرت گرفت. به هر حال، (ع) سبب شده بود كه بيش از گذشته آشكار شود. به همين دليل، نتوانستند امام را تحمّل كنند. در حقيقت امويان حس كردند (ع) با رفتار و گفتار الهى خويش را به خوبى در جامعه منتشر مى‏كنند و اگر اين روش ادامه يابد، به زودى روزگار ذلّت امويان فرا مى‏رسد. سالروز ولادت سراسر نور و سعادت و عليه السلام را به همه پيروان راهش تبريك مى‏گوييم. منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️چگونه انسان می تواند به درمان «ناسپاسی» در وجود خویش بپردازد؟ 🔷نخستين راهکار برای تقویت حس شكرگزارى در انسان، و در صنایع الهیه و ظاهرى و باطنى او است. [۱] راهکار ديگر، دقت در است كه در از انسان زندگی می کنند. با افزایش دقت در زندگى آنان، افزایش می یابد، در حالى كه اگر به بالا دست خود بنگرد و در او آشكار مى شود. از سوى دیگر، انسان ها باید در هر و بلايى از بلاهاى دنيا، با خود بیاندیشند که سخت‌تر از آن نیز قابل تصوّر است، این اندیشه، انسان را به شكرگزاری ترغیب می كند كه گرفتار مصیبتی بدتر از آن نشده است. نقل شده که فردی برای شکایت به حضور یکی از بزرگان رسید و گفت: دزد به خانه من آمده و همه چيز را با خود برده است، آن شخص فرهیخته در پاسخ به او گفت: برو شكر خدا كن كه اگر به جاى آن دزد شيطان به خانه تو مى آمد و ايمان تو را مى برد، چه مى كردى؟ [۲] 🔷 (ع) در كتاب معروف توحيد مفضّل با عباراتی گويا و دلايل روشن و تحليل هاى شگفت انگيز، به بیان حقايق توحيد می پردازد، اما گاه در ضمن بحث به ذكر مى پردازد، تا از اين طريق انسان ها را به آشنا سازد. آن حضرت در بخشى از سخنان خود با اشاره به دو نعمت و ، به عنوان دو رکن اصلى تمدّن انسانى، مى فرمايند: «اگر خداوند ابزار اين دو كار را در اختيار او نگذاشته بود، نه توان بر سخن گفتن داشت نه نوشتن، آرى خداوند زبان و دهانى در اختيار بشر گذارده كه به كمك آن دو مى تواند سخن بگويد، و دست و انگشتانى به او بخشيده كه قلم به دست بگيرد و امور مختلف را بنويسد، اگر اين دو نبود انسان همچون چهار پايان بود كه نه سخن مى گويند و نه چيزى مى نويسند، [نه علم و دانشى دارند و نه تمدّن درخشانى] هر كس اين نعمت را بجا آورد، در انتظار او است، و هر كس كند [به خدا زيان نمى رساند بلكه به خودش زيان مى رساند] زيرا خداوند از جهانيان بى نياز است». [۳] پی نوشت: [۱] معراج السعادة، نراقى، هجرت‏، قم، ۱۳۷۷ش، چ ۵، ص ۸۱۰ [۲] المحجة البيضاء في تهذيب الإحياء، فيض كاشانى، تصحيح ‏و تعليق: على اكبر غفارى، جامعه مدرسين، ۱۴۱۷ق، چ چهارم، ج ۷، ص ۲۲۷ [۳] توحيد المفضل‏، مفضل بن عمر، محقق / مصحح: مظفر، كاظم‏، قم‏، داورى‏، بى تا، چ سوم‏، ص ۷۹ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، مدرسه الامام على بن ابیطالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۷۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️ ☄ ⭕️ چه پيامدهای سوئی به دنبال دارد؟ 🔷 در برابر ، آثار سوء گسترده اى از نظر معنوى و مادى در زندگى انسان ها دارد، از يك سو مى شود، زيرا مى دانيم خداوند حكيم است، نه بى حساب و كتاب چيزى به كسى مى بخشد و نه بى جهت چيزى را از كسى مى گيرد. در واقع با زبان حال مى گويند: ما لايق اين نعمت نيستيم و ايجاب مى كند كه اين را از آنها بگيرد و آنها كه را بجا مى آورند در واقع مى گويند: ما لايق و شايسته ايم، نعمت را بر ما افزون كن. فى المثل، اگر باغبانی مشاهده كند كه در بخشى از باغ، درختان به سرعت رشد و نمو مى كنند و برگ و ثمر مى آورند، به يقين از آنها پذيرايى بيشتر مى كند، و اگر ببيند در بخش ديگر، با وجود رسيدگى باغبان، نه طراوتى دارند و نه برگى، نه ميوه اى، نه گلى و نه سايه اى، اين كفران نعمت سبب مى شود كه باغبان آنان را مورد بى مهرى قرار دهد، چرا كه گفته اند: بسوزند چوب درختان بى بر / سزا خود همين است مر بى برى را. 🔷اميرالمؤمنين امام على (ع) در حديثى مي فرمايند: «مَنْ شَكَرَ النِّعَمَ بِجَنانِهِ اِسْتَحَقَّ الْمَزيدَ قَبْلَ اَنْ يَظْهَرَ عَلى لِسانِهِ؛ [۱]؛ كسى كه كند، پيش از آن كه به زبان شكر گويد، لياقت خود را براى افزون شدن نعمت ثابت كرده است». حتى در حديثى از امام صادق (ع) نقل شده که به مجرد اين كه انسان را بشناسد و حمد خدا را بگويد، بلافاصله فرمان افزايش از سوى خداوند درباره او صادر مى شود. آن حضرت مى فرمايند: «ما اَنْعَمَ اللّهُ عَلى عَبْد مِنْ نِعْمَة فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللّهَ ظاهِراً بِلِسانِهِ فَتَمَّ كَلامُهُ حَتّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزيد؛ [۲]». به يقين در نيز چنين است. ممكن است بر اساس لطف خداوند، مجازات سلب نعمت تأخير بيفتد، ولى به هر حال اگر انسان بيدار نشود و جبران نكند، اين حتمى است، چرا كه لازمه حكمت خداوندى است. 🔷از سوى ديگر سبب مى شود كه انسان از دور بماند و اين و زيان است، بزرگان علم كلام در نخستين گام از بحث انگيزه های معرفة الله، به مسأله می پردازند، و از آن به عنوان نخستين انگيزه شناخت پروردگار نام مى برند، زيرا تشكّر و از بخشنده نعمت يك است، انسان هنگامى كه خود را غرق نعمت مى بيند و مى داند اين همه در درون و برون وجود خويش از سوی پروردگار عالم است، به فكر تشكر از بخشنده نعمت مى افتد، و همين امر راه خداشناسى را براى او هموار مى سازد. اما انسان ناسپاس، بی اعتنا به نعمت و بخشنده نعمت، از معرفة الله نيز محروم مى شود. از سوى ديگر در برابر نعمت هاى خالق، سبب ناسپاسى انسان در برابر مخلوق مى شود، نه تنها ارزشى براى محبت ها و خدمات بى شائبه ديگران قائل نمی شود، بلكه خود را طلبكار آنان می داند، و اين صفت، سبب تنفّر و بيزارى مردم از چنين افرادی مى شود، و به اين ترتيب گرفتار انزواى اجتماعى و نداشتن يار و ياور، در برابر مشكلات زندگى خواهند شد. پی نوشت: [۱] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، دارالكتاب الإسلامي‏، قم،‏ ۱۴۱۰ق، چ دوم‏، ص 661، قصار ۱۴۴۷؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، نورى، حسين بن محمد تقى‏، مؤسسة آل البيت(ع)، قم،‏ ‏۱۴۰۸ق، چ اول، ج ‏۱۲، ص ۳۷۱ [۲] الكافي، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ‏۱۴۰۷ق، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۹۵، باب الشكر، ح ۹ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۷۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️حسد 🔹 این است که کسی نتواند دیگری را ببیند و آرزو کند که آن از او گرفته شود، خواه خود او آن نعمت را داشته باشد یا نداشته باشد و خواه بخواهد از صاحب نعمت که گرفته شد، به خود او برسد یا چنین خواستی نداشته باشد، و خواه آنچه را می پندارد، واقعا نعمت باشد؛ مانند: علم و آبرو یا چنین نباشد، و چیزی را از روی نادانی نعمت پندارد، مانند پرحرفی و هرزه گویی. 📕 (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌السعادة)، ص ۳۷۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
محرم، سفره مهمانی بر علیه السلام است . سفره‌ای که به خاطر سلام الله علیها آن را پهن کرد پهن کرد تا دغدغه مادری را رفع کند، تا مادری غصه‌دار نباشد که: «چه کسی برای فرزندم میکند و چه کسی خود را ملزم به اقامه عزای بر او میداند..!» . حالا کم کم ما را به این سفره دعوت میکنند و برای هر کدام از ما در گوشه و کنار این سفره جایی در نظر گرفته اند. جای هر کس را به اندازه ظرفیتش، به اندازه نزدیکی‌ش و به اندازه فهمش از صاحبْ‌سفره معلوم میکنند؛یکی سهمی بیشتر میبرد و دیگری کمتر.. . حالا این ماییم که باید خود را مهیای حضور بر این سفره کنیم. چگونه و با کدام سر و وضع میخواهیم بر این سفره حاضر شویم؟! . فکر و ذکرمان درگیر کدام است و چقدر از نگاه به این غافل شدیم؟! اصلا میدانیم که با چه کسی همسفره خواهیم شد؟! . آنجا که «بزم محبت»ش نامیده اند و از کراماتش اینست که «گدایی به شاهی مقابل نشیند» حتما آداب خودش را دارد 👈هر چه بیشتر تلاش کنیم، بیشتر سیرابمان خواهند کرد.. 🔺اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج🔻
رحلت امام خمینی رحمة الله - حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه.mp3
2.93M
گریه‌های حاج‌آقا مجتبی تهرانی در فراق امام: دوستان! نکند ما به امام بی‌توجهی کرده باشیم از ما گرفته باشندش... مسجد جامع چهل‌ستون - خرداد ۱۳۶۸
💎اَمیرالمؤمنین‌امام‌علی علیه‌السلام: برای نعمت‌ها، پیش از آن‌که از شما جدا شوند، همدمی نیکو باشید؛ زیرا نعمت‌ها می‌روند و به نحوه‌ی رفتاری که همدمش با آن کرده‌است گواهی می‌دهند. 📗گزیده‌ میزان الحکمه؛ ح ۶۱۷۵
﷽ 🔶 چهار عمل مکروهی که رزق و روزی انسان را کم می‌کند... امام سجّاد (علیه السلام) فرمودند: مکروهاتی که را از انسان دفع می‌کنند⇩ ① و نداری کردن در حضور مردم؛ ② دیرهنگام شب و بعد از نماز صبح؛ ③ تحقیر و کم‌ارزش شمردن های خدا؛ ④ شکوِه و گلایه داشتن از خداوند متعال. 📚 معانی الاخبار، ص ۲۷۱ ‌..................................