🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_دوازدهم *ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥ* ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ، ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﺬﺷﺖ … ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﺍﺯ ﻭ ﻧﺸﯿﺐ ﻫﺎﺵ … ﺩﻋﻮﺍﻫﺎ ﻭ ﻏﺮ ﺯﺩﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ … ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ... ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ؛ ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻓﺎﺭﻍ ﺍﻟﺘﺤﺼﯿﻞ ﺷﺪ … . ﺍﺻﻼ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻧﺒﻮﺩﻡ . ﺑﺎ ﻫﻢ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ … ﺩﻟﻢ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪﺍﺷﺖ … ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ، ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﺎ ﺩﺍﺭﻩ ﺗﻤﻮﻡ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻤﻮﻧﯽ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﻥ ﺭﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﯾﻢ … . ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﯾﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺟﻠﻮﻡ . ﮔﻔﺖ : ﺩﻗﯿﻘﺎ ﻣﻨﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ . ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﺍﯾﺮﺍﻥ . . ﭘﺮﯾﺪﻡ ﺗﻮﯼ ﺣﺮﻓﺶ … ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﺷﮑﻢ ﺑﻨﺪ ﻧﻤﯽ ﺍﻭﻣﺪ 😭ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻣﯿﺮ ﺣﺴﯿﻦ، ﺗﻮ ﯾﻪ ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺍﯼ ، ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﺮﺍﺕ ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ ، ﭘﺪﺭ ﻣﻨﻢ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺍﺭﻩ . ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﯾﻪ ﮐﺎﺭ ﻋﺎﻟﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻪ . ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﺸﯽ … . ﭼﺸﻢ ﻫﺎﺵ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺷﮏ ﺑﻮﺩ 😢 ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﻭ ﻧﯿﻮﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻤﻮﻧﻪ … ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ … ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﻭ ﻣﻦ ﺑﻠﯿﻂ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺭﻭﺯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻮﯼ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﻣﻨﺘﻈﺮﻡ ﺑﻮﺩ . ﭼﺸﻤﺶ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻣﯽ ﺩﻭﯾﺪ . ﻣﻨﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ... ﻣﻦ ﺗﻮﯼ ﯾﻪ ﻗﺼﺮ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ . ﺑﺎ ﺛﺮﻭﺗﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﺒﻮﺩﻡ . ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺗﺨﺘﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻡ .ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﺷﺨﺼﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ … . ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻡ ﺗﻮﯼ ﯾﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﮐﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ … ﻧﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺷﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻭ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ . ﻧﻪ ﻣﺮﺩﻣﺶ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ... ﺗﻮﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻫﺰﺍﺭﻡ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﺒﻮﺩ … ﻓﮑﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯼ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻡ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﺑﻮﺩ … . ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﭘﺮﯾﺪ … ﻭ ﻣﻦ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﻡ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ … # ادامه_دارد... 📝نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_سیزدهم * ﺑﯽ ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ * ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺧﻮﻧﻪ . ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺯ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺗﺨﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻡ . ﺣﺲ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ . ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﺑﻮﺩﻥ … ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻗﻄﻊ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﮐﺮﺩﻡ . ﺣﺘﯽ ﺩﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﻨﺪﻟﯽ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ … . ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺭﮐﺪﺍﺭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﺯﺷﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ . ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﺑﻐﻞ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ . ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻟﻌﻨﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﻧﺮﻓﺘﻢ … . ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﻃﻮﻝ ﮐﺸﯿﺪ . ﮐﻢ ﮐﻢ ﺁﺭﻭﻡ ﺗﺮ ﺷﺪﻡ . ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﻣﺎ ﻓﺎﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ … ﻣﻨﺪﻟﯽ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﺭﻭﺣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻭ ﺍﻭﻧﻢ ﺗﻮﯼ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻫﺎ، ﻣﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ . ﻫﻤﻪ ﺷﻮﻥ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺪﻝ ﻫﺎ، ﺯﺷﺖ ﺑﻮﺩﻥ . ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﮔﻨﺪﻡ ﮔﻮﻥ ﻭ ﻻﻏﺮ ﺧﻮﺩﻡ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ … ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ … . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻢ … ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻫﻢ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ … ﺍﮔﺮ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﻣﻮﻧﺪﻡ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﻪ … . ﺍﺯ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺮﺍﻡ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﺩﺭﺱ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﮕﺮﺩﻩ … ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩﻡ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺸﻢ ... #ادامه_دارد... 📝نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

،🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_چهاردهم *ﻣﻦ ﻭ ﺧﺪﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ* ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻡ . ﺁﺩﺭﺱ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺭﻭ ﻫﻢ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ . ﺭﺍﻫﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﺪﻡ . ﻣﺸﻬﺪ … ﻭﻟﯽ ﺁﺩﺭﺱ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻮﺩ . ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺧﺒﺮﯼ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﺩﺭﺱ ﺟﺪﯾﺪ ﻧﺒﻮﺩ … ﯾﺎ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﯾﻪ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺑﺪﻥ . ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﻮﻥ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ … . ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻮﺍﺭ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺮﻩ ﺣﺮﻡ … ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺣﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ . ﺳﺎﮐﻢ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺩﺍﺧﻞ ﺣﺮﻡ … . ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﺍﻡ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺑﻮﺩ … ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻗﺮﺁﻥ ...ﻭ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺤﻤﺪ، ﺧﺪﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﻮﺩ … ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺎﻭﯼ ﺑﺎ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﻮﺩ … . ﺩﺍﺧﻞ ﺣﺮﻡ، ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﺍﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺩﺍﺷﺖ . ﺩﯾﺪﻥ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺻﻼ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﺷﻮﻥ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ . … ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ، ﮐﻔﺸﺪﺍﺭ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﺗﻮﺟﻬﻢ ﺭﻭ ﺟﻠﺐ ﮐﺮﺩ . ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺫﻭﻕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ . ﺍﻭﻥ ﮐﻤﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ع) ﻭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﯾﺸﻮﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩ. ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮﺩ... ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺷﺪﻡ . ﺩﻡ ﺩﺭ ﻫﺘﻞ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﺩﺳﺖ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮﯼ ﮐﯿﻔﻢ ﺍﻣﺎ ﮐﯿﻒ ﻣﺪﺍﺭﮐﻢ ﻧﺒﻮﺩ . ﭘﺎﺳﭙﻮﺭﺕ ﻭ ﭘﻮﻟﻢ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﯿﻒ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ … . ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ. ﺗﻮﯼ ﯾﮏ ﮐﺸﻮﺭ ﻏﺮﯾﺐ، ﺑﺪﻭﻥ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺯﺑﺎﻥ، ﺑﺪﻭﻥ ﭘﻮﻝ ﻭ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﺘﻦ . ﭘﺎﺳﭙﻮﺭﺕ ﻫﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ … . ﻫﺘﻞ ﭘﺬﯾﺮﺷﻢ ﻧﮑﺮﺩ . ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻫﺘﻞ ﺑﺎ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺑﻬﻢ ﭼﯽ ﮔﻔﺘﻦ . ﺳﻮﺍﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪﻡ . ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻗﺮﺍﺭﻩ ﻣﻨﻮ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﻠﯿﺲ ﯾﺎ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﺑﺒﺮﻩ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﺻﻼ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽ ﺍﻭﻣﺪ … ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻮﺩ … ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺧﺪﺍﯾﺎ ! ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﻏﻠﻄﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﺮﺩﻡ . ﯾﺎﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻭ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﭘﺰﺷﮏ ﮐﻔﺸﺪﺍﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ … ﯾﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ، ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ … #ادامه_دارد... 📝نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_پانزدهم *ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ* ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﺍ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺟﻠﻮﯼ ﯾﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ، ﺑﺎ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺖ . ﺭﻓﺖ ﺯﻧﮓ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺯﺩ . ﯾﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﭼﺎﺩﺭﯼ ﺍﻭﻣﺪ ﺩﻡ ﺩﺭ . ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﻭﻥ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺩﺍﺧﻞ … . ﺩﻝ ﺗﻮﯼ ﺩﻟﻢ ﻧﺒﻮﺩ .ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﭼﻄﻮﺭ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺪﻭﻡ ﻃﺮﻑ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﻢ . ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺒﻮﺩ . ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻢ ﺭﻭﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﭼﺎﺩﺭ ﻣﺸﮑﯽ ﺯﺩ ﺑﻪ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ … . ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩ . ﺧﯿﻠﯽ ﺭﻭﺍﻥ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ . ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ، ﻣﮑﺘﺐ ﻧﺮﺟﺴﻪ . ﻣﺤﻞ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻏﯿﺮﺍﯾﺮﺍﻧﯽ . ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﺟﺮﺍﺕ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﻦ ﻏﺮﯾﺐ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻭ ﮐﺴﯽ ﺑﺴﭙﺎﺭﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻭﻧﺠﺎ … ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﭼﻤﺪﺍﻧﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻮﻟﯽ ﺭﻓﺖ … . ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﻫﯿﭻ ﺁﻗﺎﯾﯽ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻭﺭﻭﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﻫﻤﻪ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺑﯽ ﺣﺠﺎﺏ ﺗﺮﺩﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ .ﺍﮐﺜﺮ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻫﻨﺪﯼ ﻭ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻧﯽ، ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ … . ﺣﺲ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ . ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻧﻮﺍﺯ ﻭ ﺧﻮﻥ ﮔﺮﻡ . ﻃﻮﺭﯼ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﻣﻦ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ … . ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﻦ ﻣﮑﺘﺐ ﻫﻢ ﭘﯿﮕﯿﺮ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺷﺪﻧﺪ . ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﺭﻭ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﻮﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﻡ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ . ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﯼ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﻭﻣﺪ . ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﮐﺸﻮﺭﻡ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭﺧﺎﺭﺟﻪ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻭﻥ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ … . ﺳﻔﺮ ﺳﺨﺖ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺗﻮﯼ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ . ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﺷﻮﻥ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ … ﻋﻠﯽ ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺘﻢ … . ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﮑﺮﺵ ﺭﻭ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ، ﺗﺎﺯﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺑﻪ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﺑﺎﺷﻢ … . #ادامه_دارد... نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_شانزدهم * ﺍﺳﯿﺮ ﻭ ﺯﺧﻤﯽ * ﺍﺯ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﮐﻪ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺷﺪﻡ ﭘﺪﺭﻡ ﺗﻮﯼ ﺳﺎﻟﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮﻡ ﺑﻮﺩ . ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻤﻠﻮ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ... ﻭﻗﺘﯽ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺘﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪ ... ﺭﻧﮓ ﺳﻔﯿﺪﺵ ﺳﺮﺥ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺣﺠﺎﺏ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ ... ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻭ ﺑﻘﯿﻪ ﺗﻮﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﭘﺪﺭﻡ ﺗﺎ ﺧﻮﻧﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﻮﺩ ... ﻋﺎﺩﺕ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺟﻠﻮﯼ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﯾﺎ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭﻫﺎ ﺧﺸﻤﺶ ﺭﻭ ﻧﺸﻮﻥ ﺑﺪﻩ ... . ﻭﻗﺘﯽ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﺤﯿﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ... ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﻤﯽ ﺯﺩ ﮐﻪ ﯾﻬﻮ ﭘﺪﺭﻡ ﻣﺤﮑﻢ ﺯﺩ ﺗﻮﯼ ﮔﻮﺷﻢ . ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺳﺮﯼ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﻡ ﭼﻨﮓ ﺯﺩ . ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻨﮓ ﺯﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺮﯼ، ﻣﻮﻫﺎﻡ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺿﺮﺏ، ﺗﻮﯼ ﻣﺸﺘﺶ ﮐﺸﯿﺪ ... ﺗﻌﺎﺩﻟﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩم ﻭ ﭘﺮﺕ ﺷﺪﻡ . ﭘﻮﺳﺖ ﺳﺮﻡ ﺁﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ... . ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﻮﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﮐﺘﮏ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺧﻮﺭﺩﻡ . ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩ ﺟﻠﻮﯼ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﻭ ﺑﮕﯿﺮﻩ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻣﺎﻧﻌﺶ ﺷﺪ ... . ﺍﻭﻥ ﻗﺪﺭ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺯﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪ . ﺑﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻢ . ﺩﻧﺪﻩ ﻫﺎﻡ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ ﻭ ﺗﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ . ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺪﻧﻢ ﮐﺒﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺻﺪﺍﯼ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﻧﻢ ﺷﺒﯿﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﺯﻭﺯﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺣﺘﯽ ﻗﺪﺭﺕ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ... . ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﻮﯼ ﺍﻭﻥ ﺣﺎﻟﺖ، ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻗﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ . ﮐﺴﯽ ﺳﺮﺍﻏﻢ ﻧﻤﯽ ﺍﻭﻣﺪ . ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﺗﻮﺍﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ... ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺭﺳﯿﺪ ... . ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺩﻧﺪﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﻋﺪ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺘﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﮐﺘﻒ ﭼﭙﻢ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ .ﺳﺎﻕ ﭼﭙﻢ ﺗﺮﮎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ... ﭼﺸﻢ ﭼﭙﻢ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﻭﺭﻡ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺑﺮﻭﻡ ﭘﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ... . ﺍﻣﺎ ﺗﻮﯼ ﺍﻭﻥ ﺣﺎﻝ ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ، ﺑﺎﺭﻫﺎ، ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ... ﺍﺳﯿﺮ، ﮐﺘﮏ ﺧﻮﺭﺩﻩ، ﺯﺧﻤﯽ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ... ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎﺯ ﺑﺸﻪ ﻭ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﺕ ﺑﺮﺳﻪ ... #ادامه_دارد... نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_هفدهم *ﻓﺮﺍﺭ ﺑﺰﺭﮒ* ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺴﺘﺮﯼ ﺑﻮﺩﻡ . ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻣﻼﻗﺎﺗﻢ ﻧﯿﻮﻣﺪ . ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﺎﺷﻢ ﯾﺎ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ... ﺣﺘﯽ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ . ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﺗﻤﺎﻡ، ﺣﺒﺲ ﺗﻮﯼ ﯾﻪ ﺍﺗﺎﻕ . ﻣﺎﻩ ﺍﻭﻝ ﮐﻪ ﺑﺪﺗﺮ ﺑﻮﺩ . ﺗﻨﻬﺎ، ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﺗﺨﺖ ... . ﺗﻮﯼ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﻓﯿﺰﯾﻮﺗﺮﺍﭘﯽ، ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻼﺷﻢ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﺳﻼﻣﺘﻢ ﺑﺮﮔﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﻧﻘﺸﻪ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡ . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﺭﺳﯿﺪ . ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻣﻬﻢ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯﻡ ﺭﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻡ ... . ﺭﻓﺘﻢ ﻣﺴﺠﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﻩ ﺷﺪﻡ . ﺍﻭﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﺨﻔﯿﻢ ﮐﺮﺩﻥ . ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭﯼ، ﺑﯽ ﺭﺩ ﻭ ﻧﺸﻮﻥ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩﻡ . ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﭘﺪﺭﻡ ﺍﻭﻣﺪ ﻣﺴﺠﺪ . ﭘﺎﺳﭙﻮﺭﺕ ﺟﺪﯾﺪ ﻭ ﯾﻪ ﭼﻤﺪﻭﻥ ﺍﺯ ﻭﺳﺎﯾﻠﻢ ﺭﻭ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﻣﺴﺠﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺑﻬﺶ ﺑﮕﯿﺪ ﯾﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﻭ ﺗﺮﮎ ﮐﻨﻪ . ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﺭﺙ ﻣﺤﺮﻭﻣﻪ ، ﺩﯾﮕﻪ ﺣﻖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﻭ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﻩ . ﺑﯽ ﭘﻮﻝ، ﺑﺎ ﯾﻪ ﺳﺎﮎ ، ﮐﻞ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩ ... ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺸﻮﺭﻡ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺗﺮﮎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ... ﻧﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ، ﻧﻪ ﮐﺸﻮﺭ، ﻧﻪ ﻫﯿﭻ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ، ﻧﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ... ﮐﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻢ؟ . ﮐﺠﺎ ﺭﻭ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﻡ؟..... #ادامه_دارد.... نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_هجدهم *ﺑﯽ ﭘﻨﺎﻩ* ﺍﻭﻥ ﺷﺐ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ . ﺗﻮﯼ ﻫﻤﻮﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺑﺮﺩ . ﺗﻮﯼ ﺧﻮﺍﺏ ﯾﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﻟﺪﺍﺭﯾﻢ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ . ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺖ . ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﭼﺮﺧﻮﻧﺪﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﻮﯼ ﻣﮑﺘﺐ ﻧﺮﺟﺲ ... . ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺭﻭ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻣﮕﻪ ﻣﺎ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻧﻮﺍﺯ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺒﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﻣﻮﻥ ﺭﻓﺘﯽ؟ ... . ﺻﺒﺢ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ، ﺑﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﻣﺴﺠﺪ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ . ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺖ : ﻣﮕﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯽ؟ 😳 ﮔﻔﺘﻢ : ﺁﺭﻩ ﻣﮑﺘﺐ ﻧﺮﺟﺲ . ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ .ﺗﺎ ﺍﺳﻢ ﺑﺮﺩﻡ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺭﻭ ﺷﻨﺎﺧﺖ . ﺍﺻﻼ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﺎﺷﻪ ... . ﺳﺎﮐﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺑﺎ ﻣﮑﺘﺐ ﻫﻢ ﺗﻤﺎﺱ ﮔﺮﻓﺘﻦ . ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺎ هم ﭘﻮﻝ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ... ﭘﻮﻝ ﺑﻠﯿﻂ ﻭ ﺳﻔﺮﻡ ﺟﻮﺭ ﺷﺪ ... . ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﻔﺘﻪ، ﺳﻮﺍﺭ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﯿﻮﻣﺪﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ... ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯿﻢ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﻣﮑﺘﺐ، ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻣﻦ . ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺟﻠﻮﯼ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﮕﯿﺮﻡ ... ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺧﻮﻧﻪ ﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻦ ﺷﺪ ... #ادامه_دارد... نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_نوزدهم * ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ* ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻃﻠﺒﻪ ﺗﻮﯼ ﻣﮑﺘﺐ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﺷﺪﻡ . ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ، ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺣﺠﺎﺏ، ﻧﺨﻮﺭﺩﻥ ﺷﺮﺍﺏ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﺍﺩﻥ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻫﺎ ﺭﻭ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻡ ... . ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻇﺮﺍﻓﺖ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻥ . ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻥ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺳﺨﺘﯽ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻧﺒﻮﺩ ... . ﺳﻔﯿﺪ ﻭ ﺳﯿﺎﻩ ﻭ ﺯﺭﺩ ﻭ ... ﻫﻤﻪ ﺑﺮﺍﻡ ﯾﮑﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ... ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﺍﺳﻼﻡ، ﻗﺪﻡ ﺑﻪ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺍﻡ ﺟﺬﺍﺏ ﻣﯽ ﺷﺪ ... . ﺗﻨﻬﺎ ﺑﭽﻪ ﺍﺷﺮﺍﻑ ﺯﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﺎﺭﮐﺪﺍﺭ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩﻡ . ﮐﻬﻨﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻣﻦ، ﺍﺯ ﺷﯿﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺑﻘﯿﻪ، ﺷﯿﮏ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ . ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﺷﻬﺮﯾﻪ ﮐﻢ ﻃﻠﺒﮕﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ . ﺍﮐﺜﺮ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺳﺎﭘﻮﺭﺕ ﻣﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮﯾﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻤﮏ ﺧﺮﺝ ﮐﺘﺎﺏ ﻭ ﺩﻓﺘﺮﺷﻮﻥ ﺑﻮﺩ . ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ، ﻧﻪ ... . ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎ، ﺍﺯ ﺭﺍﻫﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻡ ... . ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ، ﻣﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻭﻥ ﺁﺩﻡ ﻗﺒﻞ ﻧﺒﻮﺩﻡ . ﺍﻭﻥ ﺁﺩﻡ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ ﻣﺎﺭﮐﺪﺍﺭ . ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭽﯽ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﺵ ﺍﺯ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ . تغییر کرده بودم. آن قدر عوض شده بودم که بچهﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺭﻭﻡ ﻣﯿﺎﻭﺭﺩﻥ ... . ﮐﻢ ﮐﻢ، ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ . ﺍﻭﺍﯾﻞ ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻏﯿﺮﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ؛ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﺧﺘﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ . ﺗﻮﯼ ﻣﮑﺘﺐ ﺩﺍﺋﻢ ﺟﻠﺴﻪ ﻭ ﮐﻼﺱ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺑﻮﺩ .ﺗﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ ﺑﻬﻢ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﯾﺎﺩ ﭘﺴﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ... . ﻫﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪ، ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺣﺪ ﺍﺳﻢ ﺑﻮﺩ .ﺗﺎ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺟﻠﻮﯼ ﭼﺸﻤﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ . ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮﯼ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ... . #ادامه_دارد... نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_بیست * ﻧﺬﺭ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯﻩ* ﻫﻤﻪ ﺭﻭ ﻧﺪﯾﺪ ﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ . ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﮐﻠﯽ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺭﺍﺿﯽ ﺷﺪﻡ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺷﻮﻥ . ﺣﻖ ﺩﺍﺷﺖ ... ﺯﻣﺎﻥ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ... ﺷﺎﯾﺪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻨﻢ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺳﺮﺵ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﺮﻡ ﺑﻮﺩ . ﺍﻭﻥ ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﻭ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ... . ﺭﻓﺘﻢ ﺣﺮﻡ ﻭ ﺗﻮﺳﻞ ﮐﺮﺩﻡ ... ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ، ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ... ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﻟﻢ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻗﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺩﺍﺭﻥ ... . ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻫﺎ ﯾﮑﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯿﻮﻣﺪﻥ . ﺍﻣﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺳﺮ ﺟﺎﺵ ﺑﻮﺩ . ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ ﮔﺬﺷﺖ ... . ﺍﻭﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺩﻭﯼ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ ﮐﺮﺩﻥ . ﺑﯿﻦ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﺟﻨﻮﺏ . ﻧﻈﺮ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻤﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻧﮑﺮﺩﻡ . ﺟﻨﻮﺏ ﺑﻮﯼ ﺑﺎﺭﻭﺕ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ... . ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺩﻭﻧﻪ ﺩﻭﻧﻪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻡ . ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﺗﻼﺵ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺁﺧﺮ، ﺑﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺁﺭﺍﺀ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺟﻨﻮﺏ . ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺗﻮﯼ ﭘﻮﺳﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﮔﻨﺠﯿﺪﻡ ... . ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺍﺳﺎﺭﺍﺗﺶ ﺯﯾﺎﺩ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽ ﺯﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻧﺸﻢ ... ﺍﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﺶ ﺗﻮﯼ ﺟﺒﻬﻪ ﺑﺮﺍﻡ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﺭﺯﻣﻨﺪﻩ ﻫﺎ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﻮﻥ، ﺷﻮﺧﯽ ﻫﺎ، ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎ، ﺧﻠﻮﺹ ﻭ ... ﺗﻤﺎﻡ ﺭﺍﻩ ﺍﺯ ﺫﻭﻕ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﺩ . ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺧﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﻮﯼ ﺳﺮﻡ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﯽ ﺷﺪ ... . ﻭﻗﺘﯽ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ، ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﺭﺍﻭﯼ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ . ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ، ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﺍﻭﻥ ﺧﺎﮎ ﻫﺎ ﺣﺲ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺩﺍﺷﺖ ... ﻋﻠﯽ ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﻃﻼﺋﯿﻪ ... ﺳﻪ ﺭﺍﻩ ﺷﻬﺎﺩﺕ ... . ﺍﺯ ﺟﻤﻊ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ... ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﺣﺲ ﺣﻀﻮﺭ ﺷﻬﺪﺍ ﺑﺮﺍﻡ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﭘﺮﺩﻩ ﻧﺎﺯﮎ ﺑﯿﻦ ﻣﺎﺳﺖ . ﻫﻤﻮﻥ ﺟﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻥ ... . ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺘﻢ ﻭ ﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ... ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻨﻢ ﺑﺮﺍﺷﻮﻥ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻫﺴﺖ ﻣﺮﺍﻗﺒﺶ ﺑﺎﺷﻦ ... #ادامه_دارد... نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_بیست_و_یکم *ﺩﻋﻮﺗﻨﺎﻣﻪ* ﻓﺮﺩﺍ، ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩ . ﻣﯽ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺷﻠﻤﭽﻪ ... ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ... ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻣﻨﻮ ﻫﻤﻮﻥ ﺟﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﻭ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺘﻦ . ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺐ ﺭﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ... . ﺭﺍﻫﯽ ﺷﻠﻤﭽﻪ ﺷﺪﯾﻢ . ﺑﺮﻋﮑﺲ ﺩﻓﻌﺎﺕ ﻗﺒﻞ، ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺗﻮﯼ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﻭﯼ ﺭﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﮐﻨﯿﻢ . ﺗﻪ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ . ﭼﺎﺩﺭﻡ ﺭﻭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﻮﯼ ﺻﻮﺭﺗﻢ . ﺑﺎ ﺷﻬﺪﺍ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺯﺩﻡ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮﯼ ﻫﻤﻮﻥ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺑﺮﺩ ... . ﺑﯿﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﯾﻪ ﺻﺪﺍ ﺗﻮﯼ ﮔﻮﺷﻢ ﭘﯿﭽﯿﺪ .ﭼﺮﺍ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭ ﻣﺎ ﺭﻫﺎﺕ ﮐﺮﺩﯾﻢ؟ ﻣﺎ ﺩﻋﻮﺗﺘﻮﻥ ﮐﺮﺩﯾﻢ ... ﭘﺎﺷﻮ ... ﻧﺬﺭﺕ ﻗﺒﻮﻝ ... . ﭼﺸﻢ ﻫﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ . ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺪﺍ ﺗﻮﯼ ﮔﻮﺷﻢ ﻣﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪ ... . ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ . ﺩﺭ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ . ﺭﺍﻭﯼ ﯾﮑﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﻮﻣﺪ . ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻮﺩ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﻦ . ﺍﺷﮏ ﻣﺜﻞ ﺳﯿﻼﺑﯽ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪ ... . ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ... ﻣﻦ ﺭﻭ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ... ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﯿﻢ ... ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻦ ... ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ . ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻤﻮﻥ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ . ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺻﺪﺍﺵ ﺑﻠﺮﺯﻩ ﯾﺎ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻪ ... #ادامه_دارد... نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

🎉🎉🎉 🎉🎉 🎉 #رمان_عاشقانه_ای_برای_تو #قسمت_آخر *ﻏﺮﻭﺏ ﺷﻠﻤﭽﻪ* ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺗﻮﯼ ﺷﻠﻤﭽﻪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ... ﺧﻮﺍﻫﺮﻫﺎ، ﺁﺯﺍﺩﯾﺪ . ﺑﺮﯾﺪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺭﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯿﺪ ... ﯾﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﯾﮕﻪ ﺯﯾﺮ ﺍﻭﻥ ﻋﻠﻢ ... ﺍﺯ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺭﻓﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ... ﻣﻨﻢ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ... ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ... . ﺻﺪﺍﺵ ﮐﺮﺩﻡ ... ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺍﻭﻝ، ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ ... . ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ . ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﮔﻔﺘﻢ : ﮐﺠﺎﯾﯽ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ؟ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﻧﺎﺑﺎﻭﺭﯼ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﺵ ﻣﻮﺝ ﻣﯽ ﺯﺩ . ﮔﺮﯾﻪ ﺍﺵ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﻧﻔﺴﺶ ﺩﺭ ﻧﻤﯽ ﺍﻭﻣﺪ ... . ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺭﻭ ﺩﻧﺒﺎﻟﺖ ﮔﺸﺘﻢ .ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺭﻭ .ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺩﻧﺒﺎﻟﺖ ... ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﺭﺿﺎﯾﺘﺖ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﯿﺎﯼ . ﻫﯿﭻ ﺟﺎ ﻧﺒﻮﺩﯼ ... . ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻼﺕ ﺭﻭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ . ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ،ﻏﺮﻭﺏ ﺷﻠﻤﭽﻪ ... ﻣﺎ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﻬﺪﺍ ﺑﻮﺩﯾﻢ ... ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ... ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻮﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ ... . #پایان نویسنده: #سید_طاها_ایمانی 📚منبع:داستانهای ناز خاتون 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @anvar_elahi 🎉 🎉🎉 🎉🎉🎉

شروع داستان اول از نویسنده ی شهید #سید_طاها_ایمانی 👇👇👇👇👇 ... " تمام زندگی من " مقدمه نویسنده: این داستان و رخدادهای آن براساس حقیقت و واقعیت می باشند ... و بنده هیچ گونه مسئولیت و تاثیری در این وقایع نداشته ... و نقشی جز روایتگری آنها ندارم ... با تشکر و احترام نویسنده ： شهید سید طاها ایمانی #تمام_زندگی_من 💕💕